Indiana Jones
Δραστήριο μέλος
Ο Ιάκωβος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, Φοιτητής του τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας ΕΚΠΑ και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 456 μηνύματα.
14-08-17
11:51
Νομίζω είναι εξίσου ιδιαίτερα επαγγέλματα και τα δύο. Όπως και μετέπειτα εκείνο του καθηγητή. Πέρα από την άριστη γνώση του αντικειμένου που διδάσκει κανείς, θα πρέπει να μεταδίδει και αρετές στους μαθητές του... Όπως για παράδειγμα από μικρή ηλικία ( το κάνουν και στα νήπια) , καλό είναι να μαθαίνουμε στο παιδί να αγαπά το βιβλίο, να συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά και να τα βοηθάει ή να ζητά το ίδιο βοήθεια.
Ο σεβασμός στο διαφορετικό είναι επίσης μια μεγάλη υπόθεση. Και εδώ μπορούν να βοηθησουν καταπλητικά λογοτεχνικά βιβλία, ταινίες, διάφορα Projekt ή συζητήσεις μέσα στη τάξη.
Κατ εμέ, για όλα αυτά θα πρέπει να αναβαθμιστεί το μάθημα της έκθεσης, της ιστορίας και των ξένων γλωσσών.
1. Έκθεση: Αποκτούν γνώσεις για άγνωστα ως τότε θέματα. Γνωρίζουν έννοιες όπως ο ρατσισμός, η ισότητα, τα δικαιώματα, η φιλία, η αγάπη. Θέματα που αν τα αναλύσεις και τα επεξεργαστείς κατάλληλα, δίνουν στο παιδί πράγματα. Πράγματα που δεν περιορίζονται απλά στον σκοπό: 'διάβαζε από τώρα γιατί στη Γ λυκείου δίνεις την έκθεση στις πανελλήνιες' .
2. Ιστορία: Είναι το παν να γνωρίζεις το παρελθόν για να μπορείς να χτίσεις ένα καλύτερο παρόν και μέλλον. Τα βιβλία της ιστορίας στο σχολείο είναι όλα τα άλλα εκτός από αντικειμενικά. Δεν πρέπει να δίνεται στους μαθητες η εντύπωση: ' Εμείς οι καλοί καημένοι Έλληνες που όλοι μας ζήλευαν ( και μας ζηλεύουν ακόμα) και μας πολεμούσαν αλλά εμείς επειδή είμαστε Έλληνες τους νικήσαμε όλους. Οι άλλοι είναι οι κακοί, εμείς οι καλοί' . Στον πόλεμο για παράδειγμα, όλοι κάνουν λάθη, όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης, όλοι πονούν, όλοι χάνουν κάτι. Η ιστορία δυστυχώς είναι ένα αδιάφορο σχολικό μάθημα ( ακόμα από τη γ δημοτικού) που έχει ως στόχο την αποστήθιση για την επόμενη διδακτική ώρα. Καλός στην ιστορία, θεωρείται αυτός που θα έχει ''μάθει'' το κείμενο καλύτερα.Όχι φίλοι μου. Αυτό πρέπει να αλλάξουν οι εκπαιδευτικοί ήδη απο το δημοτικό.
3. Ξένες γλώσσες: Μέσα από αυτές γνωρίζεις έναν ή και περισσότερους λαούς. Γνωρίζεις την χώρα τους, την νοοτροπία, τη γλώσσα, τις παραδόσεις τους. Δυστυχώς ας μη μιλήσω για το τι θέση έχουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Εκτός από τις γνώσεις σαν γνώσεις πάνω στη γλώσσα, θα έπρεπε μέσω του ξενόγλωσσου μαθήματος να ήταν εντονότερη η επαφη με τον λαό. Η ξένη γλώσσα είναι ευκαιρία για επικοινωνία. Ειδικά όταν στη τάξη υπάρχουν παιδιά διαφορετικών εθνικοτήτων. Αν για παράδειγμα μια τάξη απαρτίζεται από: Έλληνες, Αλβανούς, έναν Σκοπιανό και έναν Γάλλο και διδάσκονται όλοι Γερμανικά ( ) μπορούν με αφορμή μια άγνωστη λέξη να μιλήσουν για το πως λέγεται σε κάθε γλώσσα, πως γράφεται, πως προφέρεται, πότε χρησιμοποιείται κλπ. Έτσι τα παιδιά δεν μαθαίνουν μόνο γερμανικά αλλά μαθαίνουν να σέβονται και τις γλώσσες και τις κουλτούρες των άλλων παιδιών. Επίσης υπάρχει και εδώ η δυνατότητα των εργασιών. Ωραία θέματα όπως: '' Γνωρίζω τη χώρα μου'' ή ''ταξίδια'' μπορούν να κάνουν τα παιδιά να έρθουν κοντά με άλλες παραδόσεις...
Γενικώς η εκπαίδευση έχει πολλά να προσφέρει σε αυτόν τον τόπο.... Δυστυχώς είναι κάτι παρεξηγημένο όμως... Συνέχεια το κράτος ''κόβει'' από τη παιδεία και την υγεία... Θλιβερό.
Αν κάποτε αυτό πάει να αλλάξει, είμαι έτοιμη να βοηθήσω όσο, όπως και όπου μπορώ.
Και ναι. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι ιερό. Ακριβώς και καθόλου λιγότερο από εκείνο του γιατρού ( να τα ακούτε οι άριστοι)
Αν τα παιδια μου θελήσουν να κάνουν Γερμανικά,εσένα θα πάρω για καθηγήτριά τους χωρίς δεύτερη σκέψη!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.