Stickerbush
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Πεισματάρης Γορίλας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 896 μηνύματα.
01-04-17
11:06
Μιας και η συζήτηση ξεκίνησε από δικό μου σχόλιο, να πω ότι το θέμα που έθιξα ήταν περισσότερο η αυτοαπομόνωση των μαθητριών από τις θετικές επιστήμες, οι οποίες αποτελούν βάση για επαγγέλματα με καλύτερες απολαβές και περισσότερες ευκαιρίες. Συνεπώς εικάζω ότι γι αυτό η κουβέντα απομονώθηκε στο γυναικείο φύλο.Ναι σωστά όλα αυτά που λέτε περί καριέρας και οικογένειας και ζυγαριάς προτεραιοτήτων, θέλει όμως κάποιος να μου εξηγήσει γιατί περιορίζονται αυτά στο γυναικείο φύλο μόνο;
Ακόμη και μια σχέση όπου ο άντρας δεν προσφέρει εισόδημα και "μεγαλώνει τα παιδιά" δεν ξεφεύγει από την παρασιτική κατάσταση που περιέγραψα νωρίτερα... Σχέση άμεσης οικονομικής εξάρτησης = προβλήματα στο μέλλον (γνώμη μου!)
Απλά, λόγω κοινωνικού κομφορμισμού, θα δεις πολύ συχνότερα γυναίκες να ψάχνουν τον καλό τον γάμο (οικονομική αποκατάσταση) αφού δεν δύνανται να σταθούν μόνες τους οικονομικά. Αυτό γεννά και άλλα προβήματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stickerbush
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Πεισματάρης Γορίλας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 896 μηνύματα.
31-03-17
04:48
δημιουργείται σχέση εξάρτησης σε βαθμό επιβίωσης. Αυτό, μακροχρόνια, εμπεριέχει ανελευθερία. Το ότι μια γυναίκα θα εργάζεται δε σημαίνει ότι θα παραμελεί τα παιδιά της. Επιλογές είναι αυτές.Εγώ από την άλλη αυτό που έχω βαρεθεί στον 21ο αιώνα είναι να ακούω το πόσο κακό και υποτιμητικό είναι για μια γυναίκα να είναι υπό την οικονομική στέγη ενός άντρα ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ζευγάρι με παιδιά. Καθώς στον 21ο αιώνα θεωρούμε πιο σημαντικό να σερβίρεις καφέ στο Μικέλ ή να γράφεις κώδικα από το να είσαι με τα παιδιά σου. Κάπου στρίψαμε λάθος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.