Νομάρχης
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Νομάρχης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 169 μηνύματα.
26-10-19
20:11
Update πάνω από ένα χρόνο μετά και περίπου 2 μήνες μετά το τέλος των σπουδών μου στις ΗΠΑ: πλέον θεωρώ ότι, τουλάχιστον προφορικά, μερικές φορές μου έρχεται πιο εύκολη η αγγλική φράση παρα η ελληνική/γερμανική αντίστοιχη. Πραγματικά από ένα σημείο και πέρα είναι θέμα συνήθειας...
Τώρα συνειδητοποιώ πραγματικά ποσό ανόητες ήταν οι σκέψεις μου τότε...
Τώρα συνειδητοποιώ πραγματικά ποσό ανόητες ήταν οι σκέψεις μου τότε...
Νομάρχης
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Νομάρχης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 169 μηνύματα.
28-07-18
03:30
Καλησπέρα,
το Μάρτιο έγινα δεκτός από κορυφαίο πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ και το Σεπτέμβριο ξεκινάω τις σπουδές μου εκεί.
Διαβάζω το μήνυμα που πόσταρα πριν περίπου ενάμιση χρόνο εδώ, απορώντας με τον εαυτό μου για το ποσό άγχος είχα και πως βελτιώθηκαν οι γλωσσικές μου ικανότητες μέσα σε ένα χρόνο. Χωριά το IELTS, η προετοιμασία για το TOEFL, το GRE, το διαβασμα πολλών ιστοσελίδων με οδηγιες αιτησεων/πληροφοριες σπουδών για κάθε πανεπιστήμιο, η σύνταξη συνολικά 12 αιτησεων σε αγγλόφωνα πανεπιστήμια (εκ των οποίων 3 μου πήραν συνέντευξη), κάποια βίντεο/σειρές/έργα στα αγγλικα (αν και ειδικά τους τελευταίους μήνες δε μένει χρόνος γι αυτά) και το ότι συνέταξα τη Bachelor thesis μου στα αγγλικα (σε αυτή τη γλώσσα μιλούσα και με τη supervisor μου) ... με έκαναν να θεωρώ τη γλώσσα το τελευταίο πράγμα που να με αγχωνει για το ξεκίνημα αυτου του νέου κεφαλαιου της ζωης μου.
το Μάρτιο έγινα δεκτός από κορυφαίο πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ και το Σεπτέμβριο ξεκινάω τις σπουδές μου εκεί.
Διαβάζω το μήνυμα που πόσταρα πριν περίπου ενάμιση χρόνο εδώ, απορώντας με τον εαυτό μου για το ποσό άγχος είχα και πως βελτιώθηκαν οι γλωσσικές μου ικανότητες μέσα σε ένα χρόνο. Χωριά το IELTS, η προετοιμασία για το TOEFL, το GRE, το διαβασμα πολλών ιστοσελίδων με οδηγιες αιτησεων/πληροφοριες σπουδών για κάθε πανεπιστήμιο, η σύνταξη συνολικά 12 αιτησεων σε αγγλόφωνα πανεπιστήμια (εκ των οποίων 3 μου πήραν συνέντευξη), κάποια βίντεο/σειρές/έργα στα αγγλικα (αν και ειδικά τους τελευταίους μήνες δε μένει χρόνος γι αυτά) και το ότι συνέταξα τη Bachelor thesis μου στα αγγλικα (σε αυτή τη γλώσσα μιλούσα και με τη supervisor μου) ... με έκαναν να θεωρώ τη γλώσσα το τελευταίο πράγμα που να με αγχωνει για το ξεκίνημα αυτου του νέου κεφαλαιου της ζωης μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νομάρχης
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Νομάρχης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 169 μηνύματα.
01-01-17
05:05
Παιδιά ευχαριστώ για τις απαντήσεις!
@din@!! ένιωθες κι εσύ το ίδιο πρωτου πας στην Αγγλία; Αντιμετώπισες τέτοια προβλήματα προφοράς στην αρχή;
Αν σας έλεγα τώρα για παράδειγμα ότι αύριο θα πάτε Αμερική και θα ζήσετε για μισό χρόνο εκεί, θα πηγαίνατε χωρίς κανένα δισταγμό; Θεωρείτε πως όσον αφορά τη συνεννόηση θα τα καταφέρνατε το ίδιο καλά όπως αν ήσασταν στην Ελλάδα;
Απλά θέλω να δω αν έχουν όλοι όσοι πάνε σε ξένη χώρα τέτοιους ενδοιασμούς η αν έχω εγώ το πρόβλημα...
@din@!! ένιωθες κι εσύ το ίδιο πρωτου πας στην Αγγλία; Αντιμετώπισες τέτοια προβλήματα προφοράς στην αρχή;
Αν σας έλεγα τώρα για παράδειγμα ότι αύριο θα πάτε Αμερική και θα ζήσετε για μισό χρόνο εκεί, θα πηγαίνατε χωρίς κανένα δισταγμό; Θεωρείτε πως όσον αφορά τη συνεννόηση θα τα καταφέρνατε το ίδιο καλά όπως αν ήσασταν στην Ελλάδα;
Απλά θέλω να δω αν έχουν όλοι όσοι πάνε σε ξένη χώρα τέτοιους ενδοιασμούς η αν έχω εγώ το πρόβλημα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νομάρχης
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Νομάρχης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 169 μηνύματα.
26-12-16
01:52
@Dimitris S τα περισσότερα από αυτά που λέει μπορώ να τα διακρίνω(μιλάω μόνο από ακουστικής άποψης, δεν ξέρω βέβαια ακριβώς για τι μιλάνε διότι δεν ασχολούμαι και πολύ με πολιτικά και δεν γνωρίζω το background της συζήτησης). Αυτό που με ενοχλεί, με τσιτώνει για την ακρίβεια, είναι που εκεί που μιλάει αργά και τον καταλαβαίνω ξαφνικά επιταχύνει για 2-3 δευτερόλεπτα και μετά ξαναφρενάρει και μιλάει σε κανονικό ρυθμό, με αποτέλεσμα να μη μπορώ να διακρίνω σε αυτό το διάστημα τι ακριβώς είπε, οπότε χάνω πολλούς συνδετικούς κρίκους και συνεπώς όλο το νόημα.
Βέβαια ούτε ο λόγος του Trump ούτε η συνέντευξη on air μπορούν να συγκριθούν με καθημερινές συνομιλίες πρόσωπο με πρόσωπο, όταν υπάρχει κοινό εσκεμμένα κάποιος μιλάει πιο αργά και πιο καθαρά, σε οποιαδήποτε γλώσσα.
@din@!! ως παράδειγμα μπορώ να σου πω τραγούδια. Δεν έχει τύχει ποτέ ως τώρα να έχω ακούσει αμερικάνικο ή βρετανικό τραγούδι(βασικά από βρετανικά μόνο Beatles ακούω πού και πού) και να μπορώ να διακρίνω πάνω από 20% των lyrics. Βέβαια γενικά όταν ακούω τραγούδια δεν δίνω σχεδόν καθόλου σημασία στους στίχους, αλλά στη μουσική, ίσως να παίζει κι αυτό ρόλο. Αλλά είτε ακούω ελληνικά είτε γερμανικά τραγούδια διακρίνω άνετα τι λέει, παρότι μετά από 1-2 λεπτά αφού ακούσω το τραγούδι έχω ξεχάσει τα λόγια και συγκρατώ μόνο τη μουσική.
Ναι είναι σωστό αυτό που λες ότι υπάρχουν σε όλους τους λαούς διάφορες προφορές(έχω μεγαλώσει σε πόλη της Βαυαρίας και αρκετές φορές αναρωτιόμουν όταν μου μιλούσαν ντόπιοι Βαυαροί <<Τι στον πέοντα μου λέει τώρα;>>). Αυτό που λές για το ότι μαθαίνεις τι γλώσσα μιλω΄ντας με native speakers ισχύει, αλλά για το να κατέχω κάποτε εγώ ο ίδιος την αμερικάνικη προφορά καλά. Εγώ εννοώ σε πρώτη φάση να διακρίνω ο ίδιος τι μου λένε, ανεξάρτητα από τη δική μου προφορά. Όποτε μιλάω(όποτε τύχει) με μη αγγλόφωνους αγγλικά, δεν έχω κανένα τέτοιο πρόβλημα ...
Με καθησύχασε αρκετά αυτό που είπες με τον Σκωτσέζο αστυνομικό επειδή μάλλον δεν είμαι ο μόνος με αυτό το πρόβλημα. Αν ήταν Λονδρέζος ο αστυνομικός, όμως, θα καταλάβαινες 100 τοις 100 από αυτά που έλεγε; Μου θύμισε κάτι που έγινε πριν μισό χρόνο περίπου: δούλευα για ένα διάστημα στη διδασκαλία σε ένα ινστιτούτο του πανεπιστημίου μου. Μαζί μου ήταν τις περισσότερες φορές μια Κινέζα που έκανε το PhD της και δούλευε στο ίδιο ινστιτούτο. Ε σε μια φάση μου ζήτησε στιλό(το στιλό στα γερμανικά λέγεται Kugelschreiber). Το είπε τόσο παράξενα που τη ρώτησα 5-6 φορές τι εννοεί(καταλάβαινα Kokusscheibe έτσι όπως το έλεγε). Εγώ δεν την παρεξήγησα, προς Θεού(οκ ήταν και μ**ναρος εδώ που τα λέμε?????? ?????? ?????? ), αλλά ποιος ξέρει αν θα συμβεί το ίδιο και σ εμένα.
Παιδιά καλό θα ήταν να γράψει ο καθένας εδώ τέτοιες περιπτώσεις όπως προηγουμένως με τον Σκωτσέζο αστυνομικό και προ πάντων πώς το διαχειριστήκατε, σαν tips για το μέλλον. Έτσι πιστεύω θα επωφεληθούμε αρκετά.
Βέβαια ούτε ο λόγος του Trump ούτε η συνέντευξη on air μπορούν να συγκριθούν με καθημερινές συνομιλίες πρόσωπο με πρόσωπο, όταν υπάρχει κοινό εσκεμμένα κάποιος μιλάει πιο αργά και πιο καθαρά, σε οποιαδήποτε γλώσσα.
@din@!! ως παράδειγμα μπορώ να σου πω τραγούδια. Δεν έχει τύχει ποτέ ως τώρα να έχω ακούσει αμερικάνικο ή βρετανικό τραγούδι(βασικά από βρετανικά μόνο Beatles ακούω πού και πού) και να μπορώ να διακρίνω πάνω από 20% των lyrics. Βέβαια γενικά όταν ακούω τραγούδια δεν δίνω σχεδόν καθόλου σημασία στους στίχους, αλλά στη μουσική, ίσως να παίζει κι αυτό ρόλο. Αλλά είτε ακούω ελληνικά είτε γερμανικά τραγούδια διακρίνω άνετα τι λέει, παρότι μετά από 1-2 λεπτά αφού ακούσω το τραγούδι έχω ξεχάσει τα λόγια και συγκρατώ μόνο τη μουσική.
Ναι είναι σωστό αυτό που λες ότι υπάρχουν σε όλους τους λαούς διάφορες προφορές(έχω μεγαλώσει σε πόλη της Βαυαρίας και αρκετές φορές αναρωτιόμουν όταν μου μιλούσαν ντόπιοι Βαυαροί <<Τι στον πέοντα μου λέει τώρα;>>). Αυτό που λές για το ότι μαθαίνεις τι γλώσσα μιλω΄ντας με native speakers ισχύει, αλλά για το να κατέχω κάποτε εγώ ο ίδιος την αμερικάνικη προφορά καλά. Εγώ εννοώ σε πρώτη φάση να διακρίνω ο ίδιος τι μου λένε, ανεξάρτητα από τη δική μου προφορά. Όποτε μιλάω(όποτε τύχει) με μη αγγλόφωνους αγγλικά, δεν έχω κανένα τέτοιο πρόβλημα ...
Με καθησύχασε αρκετά αυτό που είπες με τον Σκωτσέζο αστυνομικό επειδή μάλλον δεν είμαι ο μόνος με αυτό το πρόβλημα. Αν ήταν Λονδρέζος ο αστυνομικός, όμως, θα καταλάβαινες 100 τοις 100 από αυτά που έλεγε; Μου θύμισε κάτι που έγινε πριν μισό χρόνο περίπου: δούλευα για ένα διάστημα στη διδασκαλία σε ένα ινστιτούτο του πανεπιστημίου μου. Μαζί μου ήταν τις περισσότερες φορές μια Κινέζα που έκανε το PhD της και δούλευε στο ίδιο ινστιτούτο. Ε σε μια φάση μου ζήτησε στιλό(το στιλό στα γερμανικά λέγεται Kugelschreiber). Το είπε τόσο παράξενα που τη ρώτησα 5-6 φορές τι εννοεί(καταλάβαινα Kokusscheibe έτσι όπως το έλεγε). Εγώ δεν την παρεξήγησα, προς Θεού(οκ ήταν και μ**ναρος εδώ που τα λέμε?????? ?????? ?????? ), αλλά ποιος ξέρει αν θα συμβεί το ίδιο και σ εμένα.
Παιδιά καλό θα ήταν να γράψει ο καθένας εδώ τέτοιες περιπτώσεις όπως προηγουμένως με τον Σκωτσέζο αστυνομικό και προ πάντων πώς το διαχειριστήκατε, σαν tips για το μέλλον. Έτσι πιστεύω θα επωφεληθούμε αρκετά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.