DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
09-08-16
12:10
Δίκαια ακούγονται όλα αυτά πάντως, ε;
Δικαιο απο ποια εννοια; Αν λες για τις αμοιβες στα εργαστηρια εγω θεωρω αδικο να μην πληρωνονται σταθερα και να περιμενουν καμια δουλεια του καθηγητη να τους δωσει ενα 500αρικο ενω ταυτοχρονα τους χρησιμοποιει για τη βρωμοδουλεια του. Αν λες παλι για το οτι αυτος δεν μπορει να κανει κατι αλλο στη ζωη του εκτος απο ερευνα, συγγνωμη αλλα φταιει κι ο ιδιος.
Μα άλλο λέει. Είναι άκυρη η παρομοίωση με αυτούς που μισούν τη δουλειά τους, γιατί για να ασχοληθείς ερευνητικά με ένα επιστημονικό αντικείμενο αναγκαστικά πρέπει να σου αρέσει. Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι η ζούγκλα της αγοράς και της εμπορευματοχρηματικής παραγωγής με τις ενδογενείς αντιφάσεις τους, επιβραβεύουν μόνο όσους κερδοσκοπούν αξιοποιώντας κάθε μέσο και όχι τους εργατικότερους και τους ικανότερους.
Επίσης τα παιδιά αυτά που κάνουν θυσίες για την αγάπη τους για την επιστήμη καταρρίπτουν και το ιδεολόγημα ότι μονο ανθρώπινο κίνητρο είναι το κέρδος.
Πολλες φορες δεν εχουν εναλλακτικη για αυτο δουλευουν μεχρι κι αμισθι. Δεν ειναι ευχαριστημενοι με αυτο.
Define ικανος. Γιατι κανενας επιτυχημενος δεν ειναι ανικανος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
09-08-16
00:31
Νομίζω ότι πολλοί χάνουν το στόχο στη ζωή τους με την υπερβολική γνώση. Όπως πολύ σωστά το είπες: " Βλεπω και σε εργαστηρια παιδια που εχουν ριξει τρελο διαβασμα στη ζωη τους, ειναι εργατικοι αλλα ο κοσμος τους τελειωνει στην πορτα του εργαστηριου, στο οποιο δουλευουν για ψιχουλα (ή και τιποτα πολλες φορες)". Για όσους έχουν φοιτήσει στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι μια συνηθισμένη εικόνα να βλέπει μοναχικούς τύπους απροσδιόριστης ηλικίας να χάνονται στους διαδρόμους, σε μικρά δωμάτια με πομπώδεις τίτλους σε ταμπέλες [... Lab]. Λιώνουν στην κυριολεξία, καθώς ο φεουδάρχης-καθηγητής τους τρέχει με "πρωτότυπες" δημοσιεύσεις*, δηλαδή, του βγάζουν όλη τη δουλειά. Αρκετοί το παρατάνε κάπου στο 2ο έτος, ξαναεπιστρέφουν μετά από κάποια 3-4 χρόνια με άλλο θέμα διδακτορικής μελέτης κλπ. Χάνονται τα νιάτα σε βλακείες.
* ο Higgs είχε πει ότι η σημερινή γενιά Φυσικών ερευνητών / ακαδημαϊκών αντί να κάνει Φυσική έρευνα, αναλώνεται σε ανούσιο στίβο παραγωγής εργασιών με τον τίτλο δημοσιεύσεις χαμηλού επιστημονικού επιπέδου καθώς οι περισσότερες ή είναι παλαιά θέματα μεταπτυχιακών εργασιών (ουπς!) ή συνέχεια ενός μοναδικού θέματος σπασμένου σε ενότητες με τέτοιο τρόπο που να μην φαίνεται (ξανά ουπς!) μήπως και πιάσει μια θέση στον Ήλιο κάποιου Πανεπιστημίου
Κινδυνευω να βγω off topic αλλα εχει σχεση γενικοτερα με τα διδακτορικα και το ελληνικο πανεπιστημιο.
Υπαρχουν σχολες που οδηγουν ενα νεο παιδι σε αυτο το δρομο της "υπερβολικης γνωσης".
Εστω ενα παιδι απο την επαρχια ερχεται στην Αθηνα για να σπουδασει Μηχανολογος. Βρισκει σπιτι και καπου ψηλα Ζωγραφου να πηγαινει με τα ποδια. Κυκλο δεν εχει μιας που ηρθε απο την πολη του σε μια πολη 4εκ ανθρωπων ως αγνωστος μεταξυ αγνωστων. Και ξεκιναει το πρωτο ετος. Και τοτε αρχιζει το δραμα. 9-17 στη σχολη. Κανονικο 8ωρο. Στην ερημια. Και μιας που περασε Μηχανολογος στο Μετσοβιο, ηταν καλος μαθητης αρα διαβαστερος αρα δεν του παει η καρδια να πιστολιαζει. Πρεπει να κατσει εκει, να κραταει σημειωσεις, να παραδιδει ολες τις σειρες ασκησεων, να τελειωσει στα 5 ετη και με βαθμο. Να παρακολουθει απο τα μαθηματικα των 8.45 μεχρι το Σχεδιο που τελειωνει 17.00. Μαζι με αλλους συν-καμμενους. Και μετα να παει σπιτι, να φαει, να κανει τις δουλειες που εχει, να κανει τις σειρες που εδωσε ο καθηγητης. Και πηγε 9 η ωρα. Και δεν θα βγει τοτε γιατι παλι εχει ξυπνημα στις 8 για να παει στο μαθημα κι ειναι ηδη ψοφιος. Και φτου κι απ την αρχη.
Και καποια στιγμη η καθημερινοτητα σου χωρις να το καταλαβεις εχει αρχισει και περιστρεφεται γυρω απο τασεις, εντροπιες και διαφορικες εξισωσεις. Και μετα στο 2ο-3ο ετος κανεις μια μεγαλη εργασια και σε τσιμπαει ενας καθηγητης. Σου πλασαρει τη συμμετοχη στο εργαστηριο. Αντε κι αλλες απο τις ελευθερες ωρες σου να τις τρως εκει, να σου δινει προτζεκτακια και να σου φουσκωνει τα μυαλα για μεγαλες διπλωματικες και διδακτορικα και ερευνες και δημοσιευσεις. Και ολο κι αποκοπτεσαι, αλλο κοσμο εκτος ΕΜΠ βλεπεις μονο στο ταμειο του σουπερμαρκετ, απορεις που δειχνουν χαλαροι και κανονιζουν εξοδους οταν μιλανε στο κινητο, μα καλα δεν εχουν δουλειες; Και φτανεις 23-24 και παιρνεις το χαρτι και τοτε αποφασιζεις για το μελλον σου. Και συνεχιζεις στο εργαστηριο. Γιατι ειναι το μονο που εμαθες να κανεις. Γιατι νομιζεις οτι τα αρχικα ΔΟΥ ειναι απο καποια μυστικιστικη οργανωση, γιατι δεν μπορεις να πουλησεις ουτε νερο σε ηλιοκαμμενους τουριστες της Αθηνας. Και καποια στιγμη, οταν πλησιασεις τα πρωτα -αντα, θα δεις τον "παρταλο" συμφοιτητη που κορόιδευες επειδη δεν παταγε να εχει δουλεια, αμαξι, γυναικα, σπιτια, πιτσιρικια. Και εσυ ακομα θα μενεις στο σπιτι που ειχες πρωτονοικιασει και θα αγχωνεσαι για το αν η καντινα του ΕΜΠ πηγε τον φρεντο 1.50 απο 1.30. Ζωντας με το ονειρο να γινεις λεκτορας και να παιρνεις τον εξωπραγματικο μισθο των €1,000 το μηνα. Μπας και μπορεσεις να πας και διακοπες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
08-08-16
17:32
Έσεις τι πιστευετε για το διδακτορικό. Αξίζει κανείς στις μέρες μας να χάσει 4-5-6 χρόνια απο τη ζωη του για να το πάρει? Εγω εδω και πολλα χρονια (πιστευα οτι) ηθελα να συνεχισω για διδακτορικο διοτι μου αρεσει πολυ το αντικειμενο μου και θελω να μαθω οσα περισσοτερα πραγματα μπορω πανω σε αυτο, με απότερο σκοπο να ασχοληθω ακαδημαϊκα με το αντικείμενο. Για καποιο λογο δεν ειχα ασχοληθει καθολου με το οικονομικο κομματι και απλα εκανα αυτο που μου αρεσε.Αν και ακομα πιστευω οτι ειναι καλυτερα να κανεις κατι που να σου αρεσει και δεν πληρωνει καλα παρα το αντιθετο, τελευταια εχω απογοητευτει λιγο απο τις βλεψεις που εχει καποιος αν ακολουθησει τον δρομο του διδακτορικου.Απο αυτα που εχω διαβασει/ακουσει:
1)Πρεπει να επενδυσεις 5-6 χρονια απο τη ζωη σου κατα τη διαρκεια των οποιων δεν θα μπορεις να εξελιχθεις επαγγελματικα και θα πληρωνεσε πενυχρα σε σχεση με τις γνωσεις/ικανοτητες σου
2)Μετα το διδακτορικο συνηθως οι περισσοτεροι κανουν μετα-διδακτορικο που ουσιαστικα ειναι δουλεια που πληρωνει λιγο καλυτερα απο το διδακτορικο μεν (σε αυτο το σταδιο οι συναδελφοι σου στην βιομηχανια θα πληρονονται 30-40% παραπανω απο εσενα) και ειναι μικρης διαρκειας (1-2 χρονια) και μετα είτε ψαχνουν για αλλο μετα διδακτορικο ειτε για καποιο ακαδημαϊκο ποστο
3)Οι ακαδημαϊκες θεσεις παγκοσμιως ειναι ελαχιστες αναλογικα με αυτες στην βιομηχανια και πρεπει να εισαι πολυ τυχερος για να βρεις μια.Το θετικο ειναι οτι σου παρεχουν μονιμοτητα, αν και με λιγοτερα χρηματα απο την βιομηχανια, και επισης δεν διαλεγεις το μερος που θα ζησεις ,απλα αν σου κατσει πηγαινεις ,ασχετως την γεωγραφικη τοποθεσια
4)δεν εχεις πολλα tranferable skills ,αφου ολα αυτα τα χρονια ασχολιοσουνα με κατι υπερ-εξειδικευμενο χωρις απαραιτητα να εχει αμεσες πρακτικες εφαρμογες, οποτε μετα η πιθανη μεταβαση στην βιομηχανια θα ειναι καπως δυσκολη ,δεδομενου οτι θα εισαι στα late 20's -early 30's
Τα παραπανω ισχυουν για ολες τις φυσικες επιστημες .Οποτε αρχιζω να πιστευω οτι ισως θα ηταν καλυτερα αυτοι που θελουν να ασχοληθουν μαζι τους να σκεφτοντουσαν το ενδεχομενο για κατι πιο πρακτικο πχ χημικους μηχανικους στην περιπτωση μου ,ωστε να ειναι πιο ευελικτοι στην αγορα εργασιας
ΥΓ (τα παραπανω ισχυουν για ανεπτυγμενες χωρες του εξωτερικου, για εδω ουτως η αλλως δεν υπαρχει βιωσιμη διεξοδος)
Αν θες ο τελικος σου προορισμος να ειναι η βιομηχανια, τοτε δεν κανεις διδακτορικο. Χωνεσαι κατευθειαν. Η εμπειρια ειναι το Α και το Ω.
Στη Γερμανια παντως ο μισθος ενος ΥΔ που ειναι και βοηθος ειναι στα 1,500-1,600€ καθαρα το μηνα. Οι υποτροφιες ειναι μεχρι 1,200€ το μηνα συνηθως. Λεφτα που παιρνουν σερβιτοροι ή υπαλληλοι στα H&M. Βεβαια σε αρκετες πολεις σε φτανουν να ζησεις ισως και μονος σου. Οχι με πολυτελειες βεβαια, απλα να εισαι συνεπης με λογαριασμους και να ερχεσαι 2-3 φορες το χρονο Ελλαδα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.