Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
10-08-16
18:59
Συμφωνω εν μερη, αλλα :Προτείνω να μην κάνεις διδακτορικό, hell ούτε καν master, αλλά να πας να δουλέψεις απευθείας μετά το πτυχίο σου, διότι μπορεί κάλλιστα να υποφέρεις από το σύνδρομο του φοιτητή, δηλαδή έχεις μάθει απλά να διαβάζεις και το να δουλέψεις σου φαίνεται κάτι ξένο οπότε προσπαθείς να παρατείνεις την παρούσα κατάσταση περισσότερο, με μεταπτυχιακό, διδακτορικό κτλ.
Γνώμη μου είναι να πας να δουλέψεις 2-3 χρόνια, να αλλάξεις παραστάσεις, να βγάλεις κάποια χρήματα και γενικά να δεις πως είναι η πραγματική ζωή έξω από το πανεπιστήμιο και μετά αν όντος το θέλεις να συνεχίσεις σε μεταπτυχιακό διδακτορικό, δεν σε πήραν και τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή αυτό που κάνεις είναι να υποθέτεις πράγματα ενώ είσαι εκτός παιχνιδιού. Υποθέτεις ότι χρειάζεσαι μεταπτυχιακό γι'αυτή τη θέση, διδακτορικό για την άλλη κ.ο.κ χωρίς να έχεις ουσιαστική εργασιακή εμπειρία και να ξέρεις εκ των έσω τι ζητάει η αγορά αυτή τη στιγμή.
Και οι περισσότερες απόψεις που γράφτηκαν εδώ είναι από φοιτητές χωρίς εργασιακή εμπειρία που το πιο πιθανό είναι να έχουν το ίδιο mindset με εσένα αυτή τη στιγμή. Πήγαινε δούλεψε λοιπόν και μετά αφού δεις τα πράγματα από μέσα και δεις ότι αν δεν έχει μεταπτυχιακό δεν μπορείς με τίποτα να πάρεις τη θέση που θες, πήγαινε και κάντο. Γιατί είναι πολύ μεγάλη βλακεία να αφιερώσεις 5-6 χρόνια για ένα χαρτί επειδή νόμιζες πως το χρειάζεσαι ενώ στην πραγματικότητα ήσουν προσλήψιμος και χωρίς αυτό και σε αυτά τα 5-6 χρόνια θα μπορούσες να βγάλεις 50 χιλιάρικα. Δεν είναι μόνο ο χρόνος που χάνεις στο διδακτορικό, αλλά και τα λεφτά που θα έβγαζες αν δεν το έκανες, αυτό λέγεται κόστος ευκαιρίας.
1) Ζω (για την ωρα) στην Ελλαδα οποτε για να μιλαμε για δουλεια στον τομεα μου, στην ανυπαρκτη και κορεσμενη χημικη βιομηχανια χωρις καν προυπηρεσια ειναι λιγο δυσκολο.Θα παω συντομα για πρακτικη, εντούτοις αλλα οχι στην Ελλαδα. Στο εξωτερικο υποθετω ειναι εξισου δυσκολο, ποιος ο λογος να παρουν εναν random ελληνα πτυχιουχο αλλωστε, απο καποιον δικο τους
2)Με το να παει καποιος σε ενα πανεπιστημιο με μεγαλο ονομα για μαστερ εχει τη δυνατοτητα μετα να βρει πολυ πιο ευκολα δουλεια ,ειδικα αν μιλαμε για αλλη χωρα. Το Imperial πχ εχει employability rates γυρω στο 90%, γιατι πολυ απλα πανε οι εταιριες εκει και τους ψαρευουν
3)Θελω να μαθω οσο πιο πολλα πραγματα μπορω, και γιαυτο εξαρχης ενδιαφερθηκα για το διακτορικο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
10-08-16
13:24
Και πως το διδακτορικό σε συνδέει με την αγορά εργασίας; Μιλώντας πάντα για θέσεις εκτός δημοσίου.
υποτιθεται οτι μπορεις να μπεις σε πιο εξειδικευμενες θεσεις πχ σε ενα τμημα r&d μια εταιριας θα παρουν τον διδακτορικο ως senior research scientist η κατι τετοιο ο οποιος θα δουλευει μαζι με τους μαστεραδες αλλα θα εχει πιο πολυ ρολο επιβλεψης. Τωρα εφερα ενα παραδειγμα ,μπορει γενικα να μην υπερτερουν , δε το εχω ψαξει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
09-08-16
15:35
Σκεφτεται κανεις απο εσας το διδακτορικο?Κι αν ναι πανω σε ποια επιστημη, χωρα κλπ?
Εγω ,(και) γι'αυτο εκανα και το νημα ,να δω αποψεις. Απο χωρες θελω ειτε Σκωτια (Ενδιβουργο) Αγγλια (Imperial) ή Καναδα (UBC) στην οργανικη καταλυση.Πιστευώ είναι κλαδος που ειναι αρκετα κοντα σε τομεις που ασχολειται και η βιομηχανια οποτε ειναι καλη λυση για εμενα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
09-08-16
01:08
Κινδυνευω να βγω off topic αλλα εχει σχεση γενικοτερα με τα διδακτορικα και το ελληνικο πανεπιστημιο.
Υπαρχουν σχολες που οδηγουν ενα νεο παιδι σε αυτο το δρομο της "υπερβολικης γνωσης".
Εστω ενα παιδι απο την επαρχια ερχεται στην Αθηνα για να σπουδασει Μηχανολογος. Βρισκει σπιτι και καπου ψηλα Ζωγραφου να πηγαινει με τα ποδια. Κυκλο δεν εχει μιας που ηρθε απο την πολη του σε μια πολη 4εκ ανθρωπων ως αγνωστος μεταξυ αγνωστων. Και ξεκιναει το πρωτο ετος. Και τοτε αρχιζει το δραμα. 9-17 στη σχολη. Κανονικο 8ωρο. Στην ερημια. Και μιας που περασε Μηχανολογος στο Μετσοβιο, ηταν καλος μαθητης αρα διαβαστερος αρα δεν του παει η καρδια να πιστολιαζει. Πρεπει να κατσει εκει, να κραταει σημειωσεις, να παραδιδει ολες τις σειρες ασκησεων, να τελειωσει στα 5 ετη και με βαθμο. Να παρακολουθει απο τα μαθηματικα των 8.45 μεχρι το Σχεδιο που τελειωνει 17.00. Μαζι με αλλους συν-καμμενους. Και μετα να παει σπιτι, να φαει, να κανει τις δουλειες που εχει, να κανει τις σειρες που εδωσε ο καθηγητης. Και πηγε 9 η ωρα. Και δεν θα βγει τοτε γιατι παλι εχει ξυπνημα στις 8 για να παει στο μαθημα κι ειναι ηδη ψοφιος. Και φτου κι απ την αρχη.
Και καποια στιγμη η καθημερινοτητα σου χωρις να το καταλαβεις εχει αρχισει και περιστρεφεται γυρω απο τασεις, εντροπιες και διαφορικες εξισωσεις. Και μετα στο 2ο-3ο ετος κανεις μια μεγαλη εργασια και σε τσιμπαει ενας καθηγητης. Σου πλασαρει τη συμμετοχη στο εργαστηριο. Αντε κι αλλες απο τις ελευθερες ωρες σου να τις τρως εκει, να σου δινει προτζεκτακια και να σου φουσκωνει τα μυαλα για μεγαλες διπλωματικες και διδακτορικα και ερευνες και δημοσιευσεις. Και ολο κι αποκοπτεσαι, αλλο κοσμο εκτος ΕΜΠ βλεπεις μονο στο ταμειο του σουπερμαρκετ, απορεις που δειχνουν χαλαροι και κανονιζουν εξοδους οταν μιλανε στο κινητο, μα καλα δεν εχουν δουλειες; Και φτανεις 23-24 και παιρνεις το χαρτι και τοτε αποφασιζεις για το μελλον σου. Και συνεχιζεις στο εργαστηριο. Γιατι ειναι το μονο που εμαθες να κανεις. Γιατι νομιζεις οτι τα αρχικα ΔΟΥ ειναι απο καποια μυστικιστικη οργανωση, γιατι δεν μπορεις να πουλησεις ουτε νερο σε ηλιοκαμμενους τουριστες της Αθηνας. Και καποια στιγμη, οταν πλησιασεις τα πρωτα -αντα, θα δεις τον "παρταλο" συμφοιτητη που κορόιδευες επειδη δεν παταγε να εχει δουλεια, αμαξι, γυναικα, σπιτια, πιτσιρικια. Και εσυ ακομα θα μενεις στο σπιτι που ειχες πρωτονοικιασει και θα αγχωνεσαι για το αν η καντινα του ΕΜΠ πηγε τον φρεντο 1.50 απο 1.30. Ζωντας με το ονειρο να γινεις λεκτορας και να παιρνεις τον εξωπραγματικο μισθο των €1,000 το μηνα. Μπας και μπορεσεις να πας και διακοπες.
Το τερματισατε εσεις στο αλλο ακρο.Μπορει να εχεις καυλες με ενα αντικειμενο χωρις να εισαι virgin nerd 25αχρονος .Μπορει να υπαρχει περιπτωση να εισαι ζομπι χωρις αλλα ενδιαφεροντα με ωραριο ρουτινας 9-6(και οσο παει) , αλλα το ιδιο φαινομενο δεν εμφανιζεται και στον ιδιωτικο τομεα?Απειρες περιπτωσεις ατομων που μισουν τη ζωη τους στη δουλεια και το μονο που σκεφτονται ειναι ποτε θα παει 5 για να φυγουν απο εκει μεσα.Απλως αυτοι συνηθως εχουν περισσοτερα χρηματα απο τον αντιστοιχο νερντουλα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
08-08-16
16:02
Ο μόνος λόγος για το οποίο αξίζει να κάνεις διδακτορικό, είναι αν θες πάση θυσία καθηγητιλίκι με ότι αυτό συνεπάγεται, κύρος, μονιμότητα κτλ. Όσον αφορά το research και τα papers που προβάλουν πολλοί σαν δικαιολογία, αυτά μπορείς να κάνεις και χωρίς διδακτορικό, επιστημονικές εργασίες μπορεί να γράψει ο καθένας και να εκδώσει, άρα δεν χρειάζεσαι ένα χαρτί πιστοποίησης από κάποιο ίδρυμα για αυτό το λόγο.
Αν επιλέξεις ιδιωτικό τομέα, όπως η βιομηχανία που λες τα πλεονεκτήματα είναι πολύ περισσότερα, χρήματα, ελευθερία (δεν παρακαλάς για μια θέση λέκτορα σε ένα πανεπιστήμιο), δουλεύεις σχεδόν όπου θέλεις και αν είσαι καλός μπορείς να φτάσεις πολύ ψηλά.
Επίσης η μονιμότητα του καθηγητή κατά την άποψη μου σε εγκλωβίζει απίστευτα σε ένα συγκεκριμένο mindset που σου κάνει κακό γενικά στη ζωή σου. Επειδή ακριβώς κάποιος που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι μόνιμος, αναγκάζεται να μάθει πολλά πράγματα τα οποία θα αυξήσουν την αξία του και θα του παρέχουν επαγγελματική ασφάλεια, με αποτέλεσμα εν τέλει να έχει πολύ μεγαλύτερη ευελιξία κινήσεων. Ένας καθηγητής που στα 45 του θέλει να αλλάξει καριέρα και να ασχοληθεί με κάτι άλλο δεν μπορεί, γιατί οι μόνες οι ικανότητες που έχει είναι ενδοακαδημαικές.
Αν έχεις επίσης σαν στόχο τα χρήματα και με τη λέξη χρήματα εννοώ την οικονομική ανεξαρτησία, δηλαδή να φτάσεις κάποια στιγμή στην ζωή σου σε οικονομικό επίπεδο που να μην χρειάζεται να δουλεύεις για να ζήσεις το διδακτορικό είναι πάλι κακή επιλογή καθώς θα περάσεις πολλά χρόνια της ζωής σου με πενιχρά έσοδα και άρα μηδενικές επενδύσεις και απλά θα προσδοκείς σε έναν μελλοντικό μισθό μονίμου υπάλληλου και μια σύνταξη.
Εν τέλει δεν θα το πρότεινα, εκτός και αν δεν μπορείς να ζήσεις δίχως αυτό.
Συμφωνω με οσα λες, απλως αυτο που "φοβαμαι" με την βιομηχανια ειναι η ρουτινα και ισως ο περιορισμος αναπτυξης. Δηλαδη πολλες θεσεις περιλαμβανουν να κανεις το ιδιο και το ιδιο πραγμα,(πχ σε quality control) κατι το οποιο δεν ξερω κατα ποσο θα το προτιμουσα, αλλα μπορει να κανω και λαθος.Επιπλεον δεν γνωριζω αν για θεσεις σε τομεις R&D δεχονται προσωπικο με μαστερ, ή απαιτειται διδακτορικο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
08-08-16
14:16
Έσεις τι πιστευετε για το διδακτορικό. Αξίζει κανείς στις μέρες μας να χάσει 4-5-6 χρόνια απο τη ζωη του για να το πάρει? Εγω εδω και πολλα χρονια (πιστευα οτι) ηθελα να συνεχισω για διδακτορικο διοτι μου αρεσει πολυ το αντικειμενο μου και θελω να μαθω οσα περισσοτερα πραγματα μπορω πανω σε αυτο, με απότερο σκοπο να ασχοληθω ακαδημαϊκα με το αντικείμενο. Για καποιο λογο δεν ειχα ασχοληθει καθολου με το οικονομικο κομματι και απλα εκανα αυτο που μου αρεσε.Αν και ακομα πιστευω οτι ειναι καλυτερα να κανεις κατι που να σου αρεσει και δεν πληρωνει καλα παρα το αντιθετο, τελευταια εχω απογοητευτει λιγο απο τις βλεψεις που εχει καποιος αν ακολουθησει τον δρομο του διδακτορικου.Απο αυτα που εχω διαβασει/ακουσει:
1)Πρεπει να επενδυσεις 5-6 χρονια απο τη ζωη σου κατα τη διαρκεια των οποιων δεν θα μπορεις να εξελιχθεις επαγγελματικα και θα πληρωνεσε πενυχρα σε σχεση με τις γνωσεις/ικανοτητες σου
2)Μετα το διδακτορικο συνηθως οι περισσοτεροι κανουν μετα-διδακτορικο που ουσιαστικα ειναι δουλεια που πληρωνει λιγο καλυτερα απο το διδακτορικο μεν (σε αυτο το σταδιο οι συναδελφοι σου στην βιομηχανια θα πληρονονται 30-40% παραπανω απο εσενα) και ειναι μικρης διαρκειας (1-2 χρονια) και μετα είτε ψαχνουν για αλλο μετα διδακτορικο ειτε για καποιο ακαδημαϊκο ποστο
3)Οι ακαδημαϊκες θεσεις παγκοσμιως ειναι ελαχιστες αναλογικα με αυτες στην βιομηχανια και πρεπει να εισαι πολυ τυχερος για να βρεις μια.Το θετικο ειναι οτι σου παρεχουν μονιμοτητα, αν και με λιγοτερα χρηματα απο την βιομηχανια, και επισης δεν διαλεγεις το μερος που θα ζησεις ,απλα αν σου κατσει πηγαινεις ,ασχετως την γεωγραφικη τοποθεσια
4)δεν εχεις πολλα tranferable skills ,αφου ολα αυτα τα χρονια ασχολιοσουνα με κατι υπερ-εξειδικευμενο χωρις απαραιτητα να εχει αμεσες πρακτικες εφαρμογες, οποτε μετα η πιθανη μεταβαση στην βιομηχανια θα ειναι καπως δυσκολη ,δεδομενου οτι θα εισαι στα late 20's -early 30's
Τα παραπανω ισχυουν για ολες τις φυσικες επιστημες .Οποτε αρχιζω να πιστευω οτι ισως θα ηταν καλυτερα αυτοι που θελουν να ασχοληθουν μαζι τους να σκεφτοντουσαν το ενδεχομενο για κατι πιο πρακτικο πχ χημικους μηχανικους στην περιπτωση μου ,ωστε να ειναι πιο ευελικτοι στην αγορα εργασιας
ΥΓ (τα παραπανω ισχυουν για ανεπτυγμενες χωρες του εξωτερικου, για εδω ουτως η αλλως δεν υπαρχει βιωσιμη διεξοδος)
1)Πρεπει να επενδυσεις 5-6 χρονια απο τη ζωη σου κατα τη διαρκεια των οποιων δεν θα μπορεις να εξελιχθεις επαγγελματικα και θα πληρωνεσε πενυχρα σε σχεση με τις γνωσεις/ικανοτητες σου
2)Μετα το διδακτορικο συνηθως οι περισσοτεροι κανουν μετα-διδακτορικο που ουσιαστικα ειναι δουλεια που πληρωνει λιγο καλυτερα απο το διδακτορικο μεν (σε αυτο το σταδιο οι συναδελφοι σου στην βιομηχανια θα πληρονονται 30-40% παραπανω απο εσενα) και ειναι μικρης διαρκειας (1-2 χρονια) και μετα είτε ψαχνουν για αλλο μετα διδακτορικο ειτε για καποιο ακαδημαϊκο ποστο
3)Οι ακαδημαϊκες θεσεις παγκοσμιως ειναι ελαχιστες αναλογικα με αυτες στην βιομηχανια και πρεπει να εισαι πολυ τυχερος για να βρεις μια.Το θετικο ειναι οτι σου παρεχουν μονιμοτητα, αν και με λιγοτερα χρηματα απο την βιομηχανια, και επισης δεν διαλεγεις το μερος που θα ζησεις ,απλα αν σου κατσει πηγαινεις ,ασχετως την γεωγραφικη τοποθεσια
4)δεν εχεις πολλα tranferable skills ,αφου ολα αυτα τα χρονια ασχολιοσουνα με κατι υπερ-εξειδικευμενο χωρις απαραιτητα να εχει αμεσες πρακτικες εφαρμογες, οποτε μετα η πιθανη μεταβαση στην βιομηχανια θα ειναι καπως δυσκολη ,δεδομενου οτι θα εισαι στα late 20's -early 30's
Τα παραπανω ισχυουν για ολες τις φυσικες επιστημες .Οποτε αρχιζω να πιστευω οτι ισως θα ηταν καλυτερα αυτοι που θελουν να ασχοληθουν μαζι τους να σκεφτοντουσαν το ενδεχομενο για κατι πιο πρακτικο πχ χημικους μηχανικους στην περιπτωση μου ,ωστε να ειναι πιο ευελικτοι στην αγορα εργασιας
ΥΓ (τα παραπανω ισχυουν για ανεπτυγμενες χωρες του εξωτερικου, για εδω ουτως η αλλως δεν υπαρχει βιωσιμη διεξοδος)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.