juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,890 μηνύματα.
28-08-17
17:04
Σφαγές χιλιαδων Πολωνών under the soviet regime... Για γερά νεύρα....
https://en.wikipedia.org/wiki/Katyń_(film)
https://en.wikipedia.org/wiki/Katyń_(film)
With the fall of communism in Poland in 1989, the first non-communist Polish government immediately acknowledged that the crime was committed by the Soviets. In 1990, Mikhail Gorbachev acknowledged Soviet responsibility for the Katyn massacre for the first time.[2] In 1991, Boris Yeltsin made public the documents which had authorised the massacre.[2]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,890 μηνύματα.
28-08-17
13:46
Λογοκριμένο απο το σοβιετικό καθεστώς κι αυτό... Αντέι Ρουμπλιώφ...
https://en.wikipedia.org/wiki/Andrei_Rublev_(film)
https://en.wikipedia.org/wiki/Andrei_Rublev_(film)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,890 μηνύματα.
25-08-17
23:08
Μια εσθονικη ταινία...
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Fencer
«Ο Ξιφομάχος»
Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ’50 στην Εσθονία. Αφορά έναν νεαρό εσθονό ξιφομάχο, ο οποίος φεύγει από το Λένινγκραντ για να γλιτώσει από την ρωσική μυστική αστυνομία. Αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη που γεννήθηκε. Γίνεται δάσκαλος γυμναστικής σε ένα τοπικό σχολείο και μαθαίνει στα παιδιά ξιφασκία. Το παρελθόν όμως συνεχίζει να τον κυνηγά και τον φέρνει μπροστά σε μια πολύ δύσκολη απόφαση.
Ο φινλανδός σκηνοθέτης, Κλάους Χέρο δεν ενδιαφερόταν στην αρχή για το πρότζεκτ:
Δεν ήθελα να διαβάσω το σενάριο. Όταν με ρώτησαν αν θέλω να διαβάσω ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στην Εσθονία, τη δεκαετία του ’50, είπα παιδιά ακούγεται εντελώς αδιάφορο. Αλλά απάντησα ότι θα το διαβάσω από ευγένεια. Αλλά όταν ξεκίνησα να διαβάζω γι’ αυτό το άτομο που θέλει να μείνει μακριά και να κρυφτεί από όλους, ενώ είναι δάσκαλος εντυπωσιάστηκα. Οι μαθητές τον βλέπουν σαν πατέρα τους, άρα είναι αδύνατο να κρυφτεί. Νομίζω ότι η σύγκρουση ανάμεσα στο να μείνει μόνος του και να είναι με τα παιδιά που τον χρειάζονται έχει πολύ ενδιαφέρον
Μου άρεσε οπτικά η ιδέα αυτού του γκρίζου, χειμωνιάτικου επαρχιακού χωριού, όπου ξαφνικά παρεμβάλλεται κάτι σαν χορός, σαν μπαλέτο. Αυτό είναι η ξιφασκία. Η ξιφασκία είναι λευκή και κομψή. Και έπειτα έχεις την καθημερινή γκρίζα ζωή της κομμουνιστικής Εσθονίας. Αυτή ήταν μια πανέμορφη οπτικά εικόνα για μένα».
Η ταινία είναι μια δραματοποιημένη παρουσίαση της ζωής του Έντελ Νέλις, του εσθονού προπονητή ξιφασκίας, που δημιούργησε μια σχολή, στη δεκαετία του ’50, στην οποία ακόμη και σήμερα προπονούνται ξιφομάχοι.
«Υπάρχουν πολλά θέματα στην ταινία. Αυτό είναι το φόντο, η Εσθονία του ’50, μια εποχή καχυποψίας. Όλοι φοβούνταν όλους. Αν έλεγαν κάτι λάθος, αν προσέβαλαν κάποιον, αμέσως θα τους κατέδιδαν στις αρχές. Για μένα «Ο Ξιφομάχος» έχει να κάνει κυρίως με τη σχέση μεταξύ ενηλίκων και παιδιών. Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά; Και μετά έχουμε το θέμα της ταινίας, που σε μια γραμμή είναι:
“Κράτησε την απόσταση”. Στην ξιφασκία, όταν μάχεσαι, πρέπει να βλέπεις που βρίσκεται ο άλλος. Πρέπει να κρατάς τις αποστάσεις και να ξέρεις που είναι ο άλλος. Για μένα το θέμα της ταινίας είναι αυτό: εάν κρατάς την απόσταση από τον καθένα και το καθετί, θα είσαι ασφαλής, αλλά η ζωή σου θα είναι χωρίς νόημα
Κάθε φορά που εμπιστεύεσαι κάποιον, παίρνεις ρίσκο. Μπορεί να προδοθείς. Πρέπει να ρισκάρεις, γιατί αλλιώς η ζωή είναι χωρίς νόημα και πολύ θλιβερή» πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
https://gr.euronews.com/2015/12/17/finnish-movie-the-fencer-tells-tale-of-1950s-estonia
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Fencer
«Ο Ξιφομάχος»
Η δράση της ταινίας εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ’50 στην Εσθονία. Αφορά έναν νεαρό εσθονό ξιφομάχο, ο οποίος φεύγει από το Λένινγκραντ για να γλιτώσει από την ρωσική μυστική αστυνομία. Αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη που γεννήθηκε. Γίνεται δάσκαλος γυμναστικής σε ένα τοπικό σχολείο και μαθαίνει στα παιδιά ξιφασκία. Το παρελθόν όμως συνεχίζει να τον κυνηγά και τον φέρνει μπροστά σε μια πολύ δύσκολη απόφαση.
Ο φινλανδός σκηνοθέτης, Κλάους Χέρο δεν ενδιαφερόταν στην αρχή για το πρότζεκτ:
Δεν ήθελα να διαβάσω το σενάριο. Όταν με ρώτησαν αν θέλω να διαβάσω ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στην Εσθονία, τη δεκαετία του ’50, είπα παιδιά ακούγεται εντελώς αδιάφορο. Αλλά απάντησα ότι θα το διαβάσω από ευγένεια. Αλλά όταν ξεκίνησα να διαβάζω γι’ αυτό το άτομο που θέλει να μείνει μακριά και να κρυφτεί από όλους, ενώ είναι δάσκαλος εντυπωσιάστηκα. Οι μαθητές τον βλέπουν σαν πατέρα τους, άρα είναι αδύνατο να κρυφτεί. Νομίζω ότι η σύγκρουση ανάμεσα στο να μείνει μόνος του και να είναι με τα παιδιά που τον χρειάζονται έχει πολύ ενδιαφέρον
Μου άρεσε οπτικά η ιδέα αυτού του γκρίζου, χειμωνιάτικου επαρχιακού χωριού, όπου ξαφνικά παρεμβάλλεται κάτι σαν χορός, σαν μπαλέτο. Αυτό είναι η ξιφασκία. Η ξιφασκία είναι λευκή και κομψή. Και έπειτα έχεις την καθημερινή γκρίζα ζωή της κομμουνιστικής Εσθονίας. Αυτή ήταν μια πανέμορφη οπτικά εικόνα για μένα».
Η ταινία είναι μια δραματοποιημένη παρουσίαση της ζωής του Έντελ Νέλις, του εσθονού προπονητή ξιφασκίας, που δημιούργησε μια σχολή, στη δεκαετία του ’50, στην οποία ακόμη και σήμερα προπονούνται ξιφομάχοι.
«Υπάρχουν πολλά θέματα στην ταινία. Αυτό είναι το φόντο, η Εσθονία του ’50, μια εποχή καχυποψίας. Όλοι φοβούνταν όλους. Αν έλεγαν κάτι λάθος, αν προσέβαλαν κάποιον, αμέσως θα τους κατέδιδαν στις αρχές. Για μένα «Ο Ξιφομάχος» έχει να κάνει κυρίως με τη σχέση μεταξύ ενηλίκων και παιδιών. Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά; Και μετά έχουμε το θέμα της ταινίας, που σε μια γραμμή είναι:
“Κράτησε την απόσταση”. Στην ξιφασκία, όταν μάχεσαι, πρέπει να βλέπεις που βρίσκεται ο άλλος. Πρέπει να κρατάς τις αποστάσεις και να ξέρεις που είναι ο άλλος. Για μένα το θέμα της ταινίας είναι αυτό: εάν κρατάς την απόσταση από τον καθένα και το καθετί, θα είσαι ασφαλής, αλλά η ζωή σου θα είναι χωρίς νόημα
Κάθε φορά που εμπιστεύεσαι κάποιον, παίρνεις ρίσκο. Μπορεί να προδοθείς. Πρέπει να ρισκάρεις, γιατί αλλιώς η ζωή είναι χωρίς νόημα και πολύ θλιβερή» πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
https://gr.euronews.com/2015/12/17/finnish-movie-the-fencer-tells-tale-of-1950s-estonia
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
juste un instant
Επιφανές μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 29,890 μηνύματα.
09-06-16
08:26
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.