VeeM
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
14-02-16
14:59
Αυτες οι καταστασεις με εκνευριζουν πραγματικα.Ειναι δυνατον να σε πιεζουν ακομα σε τετοια ηλικια οι γονεις;Το δεχομαι υπαρχουν αρκετοι κινδυνοι εκει εξω,αλλά δεν γινεται να κλειστουμε και σπιτι μας για παντα.Και θα βγεις και θα χαρεις και θα κανεις και τα πρωτα μεθυσια σου που λεει ο λογος.
Οπως ανεφερε και η Guest 278211 αυτη η υπερπροστατευτικοτητα των γονιων ειναι μακροχρονια δεν εγινε τωρα τελευταια.Και για αυτο ευθυνεσαι και εσυ κατα πολυ.Πρεπει να τους κοψεις την φορα και να απογαλακτιστεις.Χωρις φωνες και καβγαδες,αλλα με λογια και πραξεις.Θελεις να πας στους φιλους σου που σπουδαζουν αλλου;Μαζεψε χρηματα και πηγαινε δεν σε εμποδιζει κανεις.Να ξερεις ολοι οι γονεις ανησυχουν οταν πας καπου αλλου,απλα μερικοι το εκδηλωνουν εντονα και αλλοι οχι.Στο κατω κατω με αυτο δειχνουν οτι δεν σου εχουν και εμπιστοσυνη,που αυτο ειναι πολυ σημαντικο.Αδιακριτη ερωτηση,αλλα αδερφια εχεις;
Ναι εχω μια μεγαλύτερη αδελφή και ίσως αυτο να παιζει μεγάλο ρόλο γιατι εκείνη δεν σπούδασε κι δεν τις δόθηκαν αφορμές να απαιτήσει καποια πράγματα. Ετςι τωρα που εγω ζητάω τους φαίνεται παράλογο . Να τονίσω οτι μένουμε ουσιαστικά σε επαρχία κι οι γονείς σου μου δεν εχουν επαφή με την πραγματικότητα κι με τον τροπο που ζουν τα υπόλοιπα άτομα στην ηλικία μου .
Λογικά, αυτή η υπερπροστασία των γονιών σου, δε δημιουργήθηκε τώρα αλλά υπάρχει πολλά χρόνια τώρα. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως έχεις μεγαλώσει. Χρειάζονται προσεκτικές και σταδιακές κινήσεις. Πρώτα, θα πας να μείνεις σε μια φίλη σου. Επειδή σίγουρα θα ανησυχούν, θα τους δώσεις το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή της έτσι ώστε να νιώσουν περισσότερο ασφαλείς. Θα τους πεις, πως αν δε σηκώνεις πχ το τηλέφωνο να καλέσουν τη φίλη σου, ή αν γίνει κάτι, να ξέρουν πού να σε βρουν. Σε επόμενη φάση, εξήγησε τους πως είναι εξαιρετικά κουραστική και δεσμευτική αυτή η διαδρομή τις 1,5 ώρας με τα μέσα. Έχεις πετύχει σε μια εξαιρετική σχολή με πολύ κόπο, οπότε είναι κρίμα να τιμωρείσαι έτσι. Θέσε με έμμεσο τρόπο την αγορά αυτοκινήτου: μένεις στο σπίτι σου οπότε έχεις και λιγότερα έξοδα συνολικά. Χωρίς φωνές, όσο πιο ήρεμα γίνεται. Ζήτησέ το ως κάτι σαν επιβράβευση για τις προσπάθειές σου. Εκείνοι ενδιαφέρονται για εσένα οπότε είναι κρίμα να έρχεστε σε σύγκρουση με τέτοιον τρόπο.
ΥΓ: Για το ταξίδι, πες ότι θα είναι και κάποια φίλη σου, πες ψέματα να τελειώνεις γιατί αποκλείεται να βγάλεις άκρη. Δεν είναι η καλύτερη λύση, όμως κρίμα να μην μπορείς να πας για ένα χαζό λόγο.
για το ταξίδι δεν δεν θέλω να τους πω ψέματα κι γενικά δεν θέλω να λεω γιατι κάνω χειρότερα τα πράγματα αν το μαθουν, χάνεται η εμπιστοσύνη . Όποτε μετά ειναι πιο δύσκολο να απαιτήσω το οτιδήποτε .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
VeeM
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
14-02-16
02:06
Δεν χρειάζεσαι την άδειά τους για να βρεις δουλειά. Δεν χρειάζεσαι καν τη γνώμη τους. Ψάχνεις, βρίσκεις και το ανακοινώνεις. Δεν είναι θέμα προς συζήτηση. Βρες δουλειά, βρες συγκάτοικο, φύγε από το σπίτι. Είναι ο δύσκολος δρόμος, το ξέρω, αλλά είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος να αποδείξεις οτι μπορείς να είσαι ανεξάρτητη. Θα σε πάει πίσω στις σπουδές σου, αλλά αυτά που θα έχεις κερδίσει αξίζουν πολύ περισσότερο από ένα πτυχίο στα πέντε χρόνια. Η εναλλακτική που προτείνεις (φωνές κτλ) θα δούλευε αν ήσουν 16, που όμως δεν είσαι. Μπορεί και τώρα δηλαδή να δουλέψει, αλλά μου φαίνεται πολύ πιο ψυχοφθόρα διαδικασία (για αυτό συνήθως γίνεται όταν είμαστε έφηβοι, που δεν υπολογίζουμε πολλά).
Δεν θέλω να φτάσω τα πράγματα στα άκρα . το να σηκωθώ και να φύγω απο το σπίτι θα μου δημιπυργηςει αλλα προβλήματα . Κι αν όντως το κάνω , ειμαι αρκετά περήφανη και αν μου συμβεί το οτιδήποτε και θα εχω την ανάγκη τους δεν θέλω να τους ζητήσω τίποτα .Απλα θέλω να υπάρξει μια ιισορροπία αναμεςα μας . Οπως συμβιβάζομαι εγω γιατι κατανοώ τους φόβους τους ετςι θέλω και εκείνοι να κάνουν δυο βήματα πίσω . Δεν θα τραβάω και εγω το σκοινί αλλα ομως πρεπει να το αφήσουν και εκείνοι λιγο πιο χαλαρό . Αν μπω μια μερα μεσα στο σπίτι και απλα ανακοινώσω οτι έπιασα δουλειά απλα θα γινει ο 3ος παγκόσμιος μέσα . Ίσως τι να πω , εχω συνηθίσει να υπομένω και τωρα μου φαίνεται δύσκολο να πατήσω πόδι . Και φαντάσου μου λένε οτι εχω παρει και αέρα . Σέβομαι το οτι με φροντίζουν και μου παρέχουν τα πάντα αλλα ειναι υπερπροστατευτικοί και με πνίγουν, ομως δεν μπορούν να το καταλάβουν . Οταν τους το λεω απλα κάνουν πως θίγονται και μπυ απαντάνε του στυλ " ε τοτε να μην νοιαζόμαστε καθόλου" . Δυστυχώς πατανε σε συναισθηματικούς εκβιασμούς λες και ειναι εκείνοι τα 16χρονα αφου καθε φορα καταλήγουν να μου λένε πως του στεναχωρώ με αυτα που τοτς λεω και οτι δεν τους νοιάζομαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
VeeM
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Βασιλικη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
14-02-16
01:29
εχω τεράστιο πρόβλημα με τους γονείς μου . Μένω εκτος Αθηνών ομως οχι τοςο μακριά ώστε να νοικιάσω κοντα στην σχολη μου . Θέλω 1,5 ωρα να πάω με τα μμμ . κι αλλη τόση φυσικά να γυρίσω καθε μερα . Οι γονείς μου δεν κάνουν πυτε λόγο για αυτοκίνητο , φοβούνται . Αν θέλω να μείνω σε κάποιο συμφοιτητρια ή φίλη , δεν με αφήνουν . Νομίζουν οτι θα με κανει θυσία στον σατανα την ωρα μου κοιμάμαι ξερω γω . Για μα βγω νύχτα σε ενα κλαμπ δεν γινεται λόγω απόστασης , η μόνη λύση που δέχονται ειναι να με πάνε και να με φέρουν . Οταν ειχαν απεργία τα μμμ προτίμησαν να παρουν άδεια απο την δουλειά τους για να με πάνε και να με φέρουν παρα να μείνω εκτος . Για τοςο κόλλημα μιλάμε . Τους ανακοίνωσα οτι θέλω να πιάσω δουλειά και επειδή τα επιχειρήματα μπυ ηταν τελείως λογικά και δεν μπορούσαν μα αντικρούσουν άρχιζαν να φωνάζουν και να λένε διαφορα του στυλ ειμαι άπληστη και το μόνο που σκέφτομαι ειναι τα λεφτά και κατι τέτοια. Που στην πραγματικότητα ο μόνος λόγος που ήθελα να πιάσω μια δουλειά ειναι για να κάνω εμα βήμα προς την ανεξαρτησία μου . Τους λεω πως αν ειχα περαςει εξω δεν θα μπορούσαν να επέμβουν. Η απάντηση τους σε αυτο ; δεν πέρασες ομως εξω όποτε δεν εχει νοημα να το συζηταμε. θέλω να πάω σε κατι κολλητούς φίλους που σπουδάζουν εκτος που τους ξέρω απο το γυμνάσιο και αρνούνται γιατι ειναι λέει αγόρια . Επίσης το οτι μένω τοςο μακριά απο την σχολη μου δεν βοηθάει στο να ξεφεύγω γιατι θέλω πολυ χρόνο να πηγαίνω , για να βγω για ένα απλό καφέ πρεπει να το εχω προγραμματίσει διακοσες μέρες πριν γιατι τα μμμ δεν βολεύουν Ετςι ουτε τις γνωριμίες μου μπορω ν διατηρώ στην σχολη αφου μια απλή έξοδος γινεται βασανο και οι γονείς το κάνουν χειρότερο. Τους εχω μιλήσει πολλές φορές και δεν δέχονται κουβέντα . Δεν ξερω το άλλο ν κάνω . Μέχρι που σκέφτομαι να τους φερθώ πολυ άσχημα , να τους δημιουργώ τύψεις και να τους φωνάζω όλη μεσα γιατι απο διάλογο δεν παίρνουν . Εχω μιλήσει άπειρες φορές μαζί τους για την πίεση που δέχομαι και απλα καταλήγουμε στο να φωνάζουμε . Δεν ξερω τι άλλο να κάνω . Τα φοιτητικά μου χρονια απλα περνάνε στον καναπέ με τους γονείς Ειναι θλιβερό . .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.