nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
28-01-21
19:52
Θυμάστε έναν Αρβανιτόπουλο επί ΝΔ; Πώς περνάνε τα χρόνια.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
28-01-21
00:17
Από πίτα που δεν τρώμε, τι μας νοιάζει και αν κάει. Διακόσια χρόνια και ακόμη δεν ξέρουμε τι Πανεπιστήμιο θέλουμε στην χώρα των μορφωμένων Ελλαδιτών με τόσα μεταπτυχιακά και διδακτορικά ο καθένας, τι όχι; Ο κάθε Συρίγος, απλά θα κάνει την υπηρεσία του και μετά θα είναι ένας πρώην υφυπουργός που θα μας λέει σοφίες για την πολιτική της παιδείας που θα έπρεπε να εφαρμοστεί αλλά δεν έγινε. Αυτό που ξέρουμε δηλαδή. Όλοι μετά μιλάνε.
Εσείς όλα καλά;
Εσείς όλα καλά;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
18-01-21
03:09
Οι «αιώνιοι φοιτητές» είναι ένα πρόβλημα σκιάχτρο, όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος ο Μπαμπινιώτης, πρώην πρύτανης του ΕΚΠΑ, σε πρόσφατο βιβλίο του. Ελάχιστα έως καθόλου δεν επιβαρύνουν τα πανεπιστήμια, αφού κάθε φοιτητικό προνόμιο παύει να ισχύει μετά την παρέλευση του προβλεπόμενου χρόνου σπουδών. Μόνο ένα ελάχιστο διοικητικό κόστος της Γραμματείας υπάρχει, που θα υπερκαλυπτόταν με ένα συμβολικό ποσό της τάξεως των 100€ ετησίως για όσους ξεπερνούν το ν + 2, μέτρο πολύ πιο επιεικές, αναλογικό και αποτελεσματικό, αφού θα πιστοποιούσε ποιος φοιτητής πράγματι ενδιαφέρεται να τελειώσει τη σχολή του και δε θα εκμηδένιζε τα χιλιάδες ευρώ επένδυση σε συγγράμματα, σίτιση, προνόμια κλπ που διαθέτει το κράτος για κάθε φοιτητή, ώστε μετά να τον διαγράψει. Με αυτόν τον τρόπο, και η επένδυση του κράτους καταστρέφεται, και ο φοιτητής χάνει 6 χρόνια από τη ζωή του που θα μπορούσε να τα αξιοποιήσει παραγωγικά με άλλο τρόπο.
Να σημειώσω επίσης πόσο αποτελεσματική είναι η γλωσσική προπαγάνδα. Ήδη από τον σκόπιμα υπερβολικό όρο του φαινομένου, οι «αιώνιοι φοιτητές» φαίνονται στο μέσο μυαλό ως αφενός τελειωμένη υπόθεση, «ο φοιτητής αυτός θα είναι για πάντα αιώνιος, δε θα πάρει ποτέ πτυχίο», ενώ στην πραγματικότητα στην πλειονότητά τους απλώς πρόκειται για παιδιά στο 7ο ή 8ο έτος τους, αφετέρου παρουσιάζονται ως φοιτητές με όλη την έννοια της λέξης, δηλαδή ακόμη δικαιούχοι προνομίων, ενώ αυτό φυσικά δεν ισχύει.
Το θέμα αυτό φέρει κυρίως την εγκληματική ευθύνη των Τμημάτων και σε πολλές περιπτώσεις, ευθύνες μελών ΔΕΠ που σε αυτό το ιδιότυπο "άσυλο" ακαδημαϊκής ορθότητας διαμόρφωσαν και το μορφή των Πανεπιστημιακών σπουδών στη χώρα μας τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια: διδάσκουν ό,τι θέλουν, ερευνούν ό,τι πιπεριά θέλουν για να "τρώνε" ΕΣΠΑ και εξετάζουν ό,τι θέλουν.
Η ανεργία ήδη από την δεκαετία του '90 με την ολική, συνειδησιακή και ιδεολογική αποβιομηχάνιση της χώρας και το "ξεβλάχεμα" της νέας γενιάς από τα ΜΜΕ κατά κάποιο τρόπο έλυσε τα χέρια των πολιτικών. Εκεί που η εύρεση δουλειάς ήδη από τα μέσα του '70 αποτελούσε ρουσφέτι εκλογής, πλέον αντί για δουλειά ο κόσμος άρχισε να διψάει για πτυχίο και μεταπτυχιακό, δεύτερο πτυχίο, τρίτο μεταπτυχιακό και φυσικά "ζωάρα" με την ιδιότητα του φοιτητή με αόριστη χρονική διάρκεια. Έτσι για τους δείκτες της πλασματικής ανεργίας, η κυβέρνηση από τα μέσα του 1995 επειδή ο κόσμος της έδωσε πράσινο φως με τις πράσινες και μπλε επιλογές του, με τη σειρά του το κάθε κόμμα εξουσίας σε συμφωνία πάντα με την αριστερά της συντεταγμένης αλητείας ή πολιτείας (όπως θέλετε το λέμε), μετέτρεψε το δημόσιο Πανεπιστήμιο σε χώρο "δια βίου" σπουδών αμφισβητούμενης ποιότητας. Είμαι ευγενικός και λέω τον όρο "δια βίου" σπουδές αντί για αιώνιες.
Δεν είναι τυχαίο όπου σε πολλές γενικές συνελεύσεις καθηγητών, η αποτυχία των φοιτητών στις εξετάσεις ή μάλλον, η φοιτητική καθημερινότητα ήταν και είναι ανύπαρκτο θέμα. Συνήθως τα θέματα της ημερησίας διάταξης καταλήγουν σε έλλειψη απαρτίας επειδή ο πρόεδρος Τμήματος είναι μιλημένος από τις κλίκες καθηγητών, συζητάνε και ροκανίζουν τις δεκαετίες με παλαιά κομματικά μίση και διάφορα συνδικαλιστικά τους παρά για την ανεπάρκεια του Τμήματος να παρέχει σπουδές με την κανονική σημασία της λέξης.
Πάντως, πέρα από το αν συμφωνεί κανείς με το μέτρο ή όχι, ως δημοκρατικός πολίτης και μόνο θα πρέπει να προβληματιστεί από τη χρονική επιλογή ενός νομοσχεδίου τέτοιας κεφαλαιώδους σημασίας, εν καιρώ πανδημίας και αναστολής κατ’ ουσίαν του συνταγματικού δικαιώματος στη διαδήλωση. Η περιβοήτη κοινοβουλευτική μας δημοκρατία έχει μετατραπεί σε δικτατορία του αυτοδύναμου κόμματος, και όποιος δεν βλέπει την εκμετάλλευση της συγκυρίας εθελοτυφλεί.
Στην Ελλάδα είναι πολύ άσχημο το 2021 να νομίζουμε ότι έχουμε δημοκρατία σκέψης και ώριμους πολίτες. Συγγνώμη αλλά δεν έχω και ιδιαίτερη καλή μνήμη για τις καθημερινές επιλογές πολλών Ελλήνων συμπολιτών μου έτσι ώστε να μπορούν ευσυνείδητα να ψηφίζουν με ωριμότητα. Οι Έλληνες δεν είναι Ελβετοί λόγω ιδιοσυγκρασίας έτσι ώστε να εκλέγουν δημοκρατίες. Οι Έλληνες εκλέγουν μεταπολιτεύσεις και λιβάνισμα του παρελθόντος, βρίζοντας ακόμη άλλα έθνη και οικονομίες για την κατάντια της ζωής τους. Ας φτιάξουμε πρώτα κράτος και μετά ας μιλήσουμε για την παιδεία. Το σύγχρονο Ελληνικό κράτος είχε ποτέ επί της ουσίας δημοκρατία; Ας αφήσουμε τα νομικίστικα και τους ορισμούς.
Στην τελική, σε αρκετές σχολές η μηδενική αξιολόγηση είναι και ένας από τους λόγους ύπαρξης των αιωνίων φοιτητών. Έχεις καθηγητές που βλέπουν τις εξετάσεις σαν μέσο ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης και βάζουν μεταπτυχιακού επιπέδου θέματα με τα οποία και δεν ασχολήθηκαν καν στις παραδόσεις, καθηγητές που συνεργάζονται με φροντιστήρια για προφανείς λόγους, καθηγητές που στην παράδοση τους νοιάζουν μόνο οι πρώτες σειρές, καθηγητές με ανύπαρκτο ερευνητικό έργο (νταξ η αλήθεια είναι βέβαια πως γενικά στην Ελλάδα κυρίως εισαγωγή γνώσης κάνουμε κ όχι παραγωγή, αλλά έστω κ έτσι πολλοί καθηγητές προσπαθούν και έχουν αξιόλογο έργο στο δυναμικό τους), καθηγητές που δεν είναι διαθέσιμοι ποτέ και πουθενά, καθηγητές που ΔΕΝ ΠΑΤΑΝΕ ΚΑΝ στις παράδοσεις, και η λίστα συνεχίζεται.
Το καλύτερο ξέρετε ποιο είναι? Ότι αρκεί μόνο 1-2 από αυτούς σε ένα τμήμα για να κάνει την φοιτητική εμπειρία πολύ χειρότερη. Αν προσθέσουμε επίσης και άλλα πολύ σοβαρά προβλήματα των σχολών όπως οι ελλιπείς υποδομές, ή η ανύπαρκτη χρηματοδότηση, νομίζω μπορεί να γίνει φανερό πόσο τραγελαφικό είναι το επίκεντρο της κουβέντας να είναι οι αιώνιοι φοιτητές, ακόμα και αν κάποιος θεωρεί πως όντως είναι πρόβλημα.
Αυτές οι δυο παράγραφοι, όλη μου η ζωή. Λες και με γνωρίζεις προσωπικά...
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
15-01-21
23:05
Έχω μια απλή απορία πάνω στο θέμα των αιωνίων φοιτητών. Με τους "αιώνιους" καθηγητές καμία αξιολόγηση θα γίνει; Μερίδιο εικόνας και ευθύνης της κατάστασης των Ελληνικών Πανεπιστημίων έχουν σε πολλές περιπτώσεις και πολλά μέλη ΔΕΠ.
Λογική πρόταση σε κανονικές χώρες
Γιατί να μην υπάρχει κάποιος νόμος (και ένα άρθρο) που να οδηγεί στην απόλυση του μέλους ΔΕΠ αν υπάρχει ερευνητική και ακαδημαϊκή ανεπάρκειά του στο Τμήμα; Η απόλυση θα μπορούσε να ανακοινώνεται με έγγραφη επιστολή εντός 2 εβδομάδων από την υπηρεσία Οικονομικού (για να μην υπάρχει αλισβερίσι με την κλίκα του προέδρου Τμήματος) της Πρυτανείας πριν από την παύση της θέσης του.
Σε μια τέτοια κατάσταση σκεφτείτε πως θα λειτουργούσαν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Λογική πρόταση σε κανονικές χώρες
Γιατί να μην υπάρχει κάποιος νόμος (και ένα άρθρο) που να οδηγεί στην απόλυση του μέλους ΔΕΠ αν υπάρχει ερευνητική και ακαδημαϊκή ανεπάρκειά του στο Τμήμα; Η απόλυση θα μπορούσε να ανακοινώνεται με έγγραφη επιστολή εντός 2 εβδομάδων από την υπηρεσία Οικονομικού (για να μην υπάρχει αλισβερίσι με την κλίκα του προέδρου Τμήματος) της Πρυτανείας πριν από την παύση της θέσης του.
Σε μια τέτοια κατάσταση σκεφτείτε πως θα λειτουργούσαν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
14-01-21
22:59
Αγγλία βέβαια, στο προπτυχιακό αν προσπαθήσεις δεν κόβεσαι. Το ίδιο δεν ισχύει σ' ελληνικά ΑΕΙ
Υπάρχει μια διαφορά. Στην Αγγλία το κάθε μάθημα είναι μια οργανωμένη θεματική ενότητα. Ξέρει ο φοιτητής από την πρώτη μέρα ότι αν δεν πιάσει 5 στόχους του μαθήματος που παρακολουθεί απλά κόβεται ή έχει ειδικές ρήτρες που μειώνουν τον βαθμό κτλ. Επίσης είναι ξεκαθαρισμένο από την αρχή πόσες εργασίες θα γίνουν και φυσικά οι ημερομηνίες τηρούνται χωρίς δυνατότητα αλλαγής. Στην Ελλάδα ποτέ δεν θυμάμαι να ήξερα γιατί επέλεγα ένα μάθημα ή τι στόχους είχε ο κάθε ΔΕΠ. Όσες φορές έτυχε να μπει κάποια εργασία ή πρόοδος, συνήθως υπήρχαν πολύ κακές εκπλήξεις για τους φοιτητές. Το μάθημα απλά γινόταν γιατί έτσι, έπρεπε να δικαιολογούνται θέσεις μελών ΔΕΠ.
Για να γίνει πιο ουσιαστικό αυτό που θέλω να πω είναι ότι μπορεί να υπάρχει ένα μάθημα που έχει τίτλο "Εισαγωγή στην Θεωρία" και ένα άλλο, τίτλο "Θεωρία Ι". Το Τμήμα ποτέ δεν εξέτασε αν το μάθημα Θεωρία Ι μπορεί να υπερκαλύπτει την ύλη του πρώτου και έτσι να γίνεται κάποια επανάληψη από άλλον καθηγητή για δικαιολογούνται ώρες διδασκαλίας. Φυσικά μπορεί το ίδιο μάθημα ως ενότητα "Εισαγωγή στην Θεωρία" να έχει πολύ πιο δύσκολα θέματα εξετάσεων από το μάθημα "Θεωρία Ι" ας έχουν την ίδια ακριβώς θεωρία με ευθύνη του ίδιου του καθηγητή καθώς το συγκεκριμένο Τμήμα δεν συντονίζει θεσμικά τι πρέπει και τι δεν πρέπει να διδάσκεται (αφού τα Τμήματα στην Ελλάδα λειτουργούν με νοοτροπία και πλαίσιο δημοσίου). Οι επιτροπές ύλης και προγραμμάτων σπουδών στο κάθε Τμήμα Πανεπιστημίου στην Ελλάδα, είναι συνήθως με κριτήρια κλίκας και απλού συντονισμού ώστε όλοι να τα πηγαίνουν καλά με όλους και όλα για αποποίηση περαιτέρω ευθυνών.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
20-11-15
00:21
Ποια ιδιωτική εταιρία θα απορρίψει έναν 25άρη που υπήρξε επιμελής φοιτητής, έκανε μια αξιόλογη διπλωματική εργασία και πρόσφερε εθελοντική εργασία στα εργαστήρια της σχολής για να προσλάβει έναν 35άρη πρώην αιώνιο φοιτητή;
Ποιες είναι οι εμπειρίες και οι παραστάσεις του πρώην αιώνιου? Η κομματική δράση, το τάβλι στο κυλικείο, οι διακοπές με τα λεφτά του μπαμπά και ο ένας χρόνος part-time δουλειάς στο κέντρο τηλεφωνικής εξυπηρέτησης του ΟΤΕ; Αν δεν είναι αυτά και είναι κάτι άλλο αξιόλογο, τότε μήπως δεν είναι ρεμάλια οι αιώνιοι φοιτητές; Δε ξέρω εσείς με τι κριτήρια προσλαμβάνετε, πάντως εκεί που εργάζομαι εγώ ο μέσος όρος ηλικίας των νεοπροσληφθέντων είναι πολύ πιο κοντά στα 25 παρά στα 35.
Για σένα οι σοβαρές δουλειές έχουν σχέση με διπλωματικές εργασίες και καλό ακαδημαϊκό προφίλ; Κάπου έχουμε μπλέξει νομίζω, το point της συζήτησης. Η ίδια η ζωή έχει δείξει πολλές φορές ότι η επαγγελματική επιτυχία ακόμη και σε επίπεδο προσωπικής ισορροπίας, δεν έχει άμεση συνάφεια με το πλήθος των τίτλων σπουδών και των ψυχρών επιβραβεύσεων. Επίσης για ποιο λόγο ο 35άρης πρώην αιώνιος φοιτητής πρέπει να συσσωρεύει μόνο ακραίες αιτίες που καθυστέρησαν τις σπουδές του; Νομίζω ότι κάπου αρχίζει η αδιακρισία και γινόμαστε κριτές σε ανθρώπους που δεν ξέρουμε ακριβώς πως έχει η ιστορία της ζωής τους.
Προς όσους ερεθίζονται με βαθμούς, συνέδρια, διδακτορικά κλπ θεωρώντας ότι μόνο γύρω από αυτά υπάρχει επαγγελματική επιτυχία στη ζωή με επιδεικτικό και απαξιωτικό ύφος απέναντι σε άλλους ανθρώπους (που δεν γνωρίζουν), λέω ότι μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
Σε ΚΑΘΕ περίπτωση είτε ζούμε στον Καναδά είτε στη Γερμανία είτε στην Ελλάδα είτε στη Ζιμπάμπουε, το να είσαι σε παραγωγική ηλικία, αρτιμελής κ.λπ. και να μην εργάζεσαι με το πρόσχημα ότι "δεν υπάρχουν δουλειές" είναι Τ-Ρ-Α-Γ-Ι-Κ-Ο και προσωπικά λυπάμαι τους καημένους τους γονείς αυτών των παιδιών, που αναγκάζονται να χαρτζιλικώνουν μαντράχαλους 25 και 30 χρονών αντί ΑΥΤΟΙ να "ξεκουράζουν" και να βοηθάνε οικονομικά τους γονείς τους!
Μα σε φούρνο θες, σε βενζινάδικο, σε καφετέρια, σε μπαρ, "δουλειές" πάντα θα υπάρχουν...
Τι πάει να πει "δεν θέλει να πάει εργάτης";Αν υπάρχει ανάγκη και εργάτης θα πάει, και σκατά θα καθαρίσει!
Είναι η απάντηση στο αιώνιο πρόβλημα νοοτροπίας που υπάρχει στη χώρα μας και γι' αυτό οι υποψήφιοι διδάκτορες κάθονται στις καφετέριες και τουιτάρουν. Πριν με "λιθοβολήσετε", στο εξωτερικό κατά ένα περίεργο λόγο συμφωνούν με την άποψη του jack. Εκεί ο κόσμος επενδύει στις σπουδές ανάλογα τον αντικειμενικό στόχο. Δεν είναι η φυσική συνέχεια του σχολείου ή του Πανεπιστημίου. Δεν θεωρείται ανώτερος άνθρωπος όποιος έχει 4-5 μεταπτυχιακά και 2-3 διδακτορικά, χρυσοπληρωμένες πιστοποιήσεις ξένων γλωσσών που να λήγουν, κλπ. Στην Ελλάδα αντίθετα, ανάποδα, ανακαλύπτουμε ακόμη τον τροχό: ο κόσμος επενδύει στη συλλογή πτυχίων και ανούσιων πιστωτικών μονάδων χωρίς να γνωρίζει τον αντικειμενικό στόχο ή μάλλον μετά ξεκινάει ΧΑΛΑΡΑΑΑΑ το ψάξιμο. Απλά, ελπίζει μήπως με τα πολλά χαρτιά βρεθεί μια δουλειά με μισθό ενώ δεν εξάντλησε το περιθώριο να δουν τι ακριβώς θέλει η αγορά εργασίας ώστε να υπάρχει μια λογική στην περαιτέρω επιμόρφωση και όχι μόνο.
Είναι κάπως "αρρωστημένο" για να μια κοινωνία, σε μια διεθνή κοινότητα κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών και επιστημονικών εξελίξεων, νέοι άνθρωποι τελειώνοντας το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο να αναζητούν νέα παράταση σπουδών χωρίς ούτε 1 ώρα εργασιακής τριβής ακόμη και σε πρόγραμμα εθελοντισμού. Αυτή τη νέα παράταση σπουδών, οι εκάστοτε υπεύθυνοι (πολιτεία, φορείς, καθηγητές, κέντρα ξένων γλωσσών κ.α.) την "εκμεταλλεύονται" με το αζημίωτο με τα γνωστά αποτελέσματα: προγράμματα σπουδών στημένα στο γόνατο, σπουδές χωρίς αναγκαιότητα ως προς την οικονομική προοπτική της χώρας, κορεσμένα αντικείμενα εργασίας υψηλών προσόντων, μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών για τα σκουπίδια είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό (και με δίδακτρα), νέοι που απλά σπουδάζουν αφού δεν υπάρχει κάτι καλύτερο να κάνουν ή αφού σπουδάζουν όλοι, ανυπαρξία δυναμικού για χειρονακτικά επαγγέλματα... Όλα είναι σε μια large έκδοση χωρίς να ξέρουμε ποιος αξίζει τι ή σε ποιες συνθήκες δοκιμάστηκε,...κλπ και τι όφελος υπάρχει ως προς το κοινωνικό σύνολο που χρυσοπληρώνει τη "δημόσια" παιδεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
15-11-15
22:13
Για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ κατεργαρέων το Ελληνικό σύστημα της Γ'θμιας εκπαίδευσης έχει κάποια "κενά" που επιτρέπουν την ανάπτυξη των κοινωνικών φαινομένων που εμφανίζει η χώρα μας, σε πολιτικό και όχι μόνο, επίπεδο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, η ενεργή συμμετοχή στα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο θα έπρεπε με κάποιο να επιβραβεύεται (ως ενίσχυση του βαθμού).
Ακόμη ο ξερός βαθμός της γραπτής εξέτασης είναι λιγάκι υποκειμενικός: τι ακριβώς δηλώνει ένας καλός βαθμός π.χ. 8 σε ένα μάθημα; Ότι ο φοιτητής πήγε καλά στο συγκεκριμένο μάθημα, στα συγκεκριμένα θέματα εξέτασης. Καθότι η χώρα μας δεν φημίζεται για την αξιοπιστία του συστήματος, ποιος εγγυάται (ή με ποιον τρόπο το Πανεπιστήμιο εγγυάται ως προς τον φοιτητή που εκπαιδεύει) ότι ο φοιτητής θα έγραφε και σε άλλα θέματα πάλι 8, όταν χρόνο με το χρόνο παρατηρούνται σκανδαλώδεις διαφορές τόσο σε επίπεδο ύλης όσο και σε μορφή θεμάτων εξέτασης; Εξάλλου δεν υπάρχει ούτε ο θεσμός του εξωτερικού βαθμολογητή, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στα γνωστά φαινόμενα καθηγητικής αυθαιρεσίας.
Από την άλλη το θέμα των αιωνίων φοιτητών εκτός από τις κραυγαλέες περιπτώσεις, οι περισσότερες περιπτώσεις κρύβουν από πίσω τους την ανεπάρκεια του Τμήματος στους διδακτικούς στόχους. Παλαιότερες εποχές, όπου δεν υπήρχε ο Εύδοξος, ήταν συχνό φαινόμενο τα συγγράμματα να δίνονται παραμονές ή και μετά την εξέταση(!) του μαθήματος ή και της προόδου. Οι φοιτητικές παρατάξεις βέβαια επωφελούνταν του θέματος για ψήφους, με αντάλλαγμα sos φυλλάδια ασκήσεων, παλιά θέματα σε φωτοτυπία (μπορεί να έπαιζαν και προμήθειες καθότι αναγραφόταν η παράταξη πάνω στο πακετάκι των αντιγράφων). Και τώρα θα έρθει ένας vold, PeterTheGreat,...κ.α. να μας μιλήσουν για ηθική και τάξη σε έναν χώρο αυθαιρεσίας.
Δεν υπάρχει ή δεν υπήρχε (δεν ξέρω αν άλλαξε) ο θεσμός του συμβούλου καθηγητή. Οι περισσότεροι καθηγητές δεν ήξεραν πως να στείλουν ένα mail ή αγνοούσαν προκλητικά, τα mails φοιτητών για απορίες ή ακόμη και επισκέψεις στο γραφείο τους, καθώς δεν είχαν ούτε ωράριο υποδοχής φοιτητών. Για να μην μιλήσουμε για το e-class το οποίο ήταν για μια δεκαετία τουλάχιστον, κενό. Τώρα τελευταία γίνονται ριζικές αλλαγές και λόγω των αξιολογήσεων, αρκετοί καθηγητές έχουν ρίξει νερό στο κρασί της...αδιαφορίας.
Για να μην μιλήσω επίσης, ότι στον οδηγό σπουδών η αναγραφόμενη ύλη δεν συμβαδίζει συχνά με την διδακτέα ύλη, εν αγνοία του διδάσκοντα. Δεν μοιράζεται το syllabus 2-3 σελίδων ανά φοιτητή (όπως γίνεται σε κάθε σοβαρό Πανεπιστήμιο) αλλά ούτε και φυλλάδια με μια σύντομη επανάληψη (στο τι πρέπει να ξέρει ο φοιτητής επιλέγοντας το x μάθημα, το οποίο επίσης συμβαίνει στο εξωτερικό: το έχω ψάξει ενδελεχώς). Στην χώρα μας, συναντάται και ορισμένες φορές η περίπτωση της απροσδιόριστης διδασκαλίας μέσα στο εξάμηνο ή τι επιδιώξεις έχει ο διδάσκων, ως προς την τελική εξέταση κλπ. Πέραν της διδακτέας ύλης στον οδηγό σπουδών, δεν υπάρχουν λεπτομερείς αναφορές στο syllabus του μαθήματος (αντικειμενικοί στόχοι, τρόποι εξέτασης, γενικό περίγραμμα σε διαλέξεις / εργαστήρια / φροντιστήρια κλπ). Όλα γραμμένα στο πόδι και να "τελειώνουμε" παράγοντας σε κάθε εξεταστική, νέους πτυχιούχους με αμφιλεγόμενα 5άρια, 6άρια, 7άρια,...κλπ για το καμάρι της Ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, κατ' επέκταση. Μάλιστα, οι κομματικές νεολαίες «σιγοντάρουν» στην παθητική διαιώνιση της αρρωστημένης κατάστασης, αφού δεν υπάρχει κίνητρο ή όφελος για μια αλλαγή στην καθημερινότητα μιας και όλο το σινάφι επωφελείται. Οι φοιτητές και πτυχιούχοι (ως μεμονωμένοι νέοι άνθρωποι) ύστερα από αυτή την κατάσταση τι ακριβώς να κάνουν; Το λάθος στο όλο πρόβλημα βρίσκεται αλλού και όχι στον "αιώνιο" φοιτητή. Ας δούμε λίγο τον τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια ή κατά πόσον η "ακαδημαϊκή" σκέψη είναι εφικτή σε όλους όσους τελειώνουν το λύκειο.
Ακόμη ο ξερός βαθμός της γραπτής εξέτασης είναι λιγάκι υποκειμενικός: τι ακριβώς δηλώνει ένας καλός βαθμός π.χ. 8 σε ένα μάθημα; Ότι ο φοιτητής πήγε καλά στο συγκεκριμένο μάθημα, στα συγκεκριμένα θέματα εξέτασης. Καθότι η χώρα μας δεν φημίζεται για την αξιοπιστία του συστήματος, ποιος εγγυάται (ή με ποιον τρόπο το Πανεπιστήμιο εγγυάται ως προς τον φοιτητή που εκπαιδεύει) ότι ο φοιτητής θα έγραφε και σε άλλα θέματα πάλι 8, όταν χρόνο με το χρόνο παρατηρούνται σκανδαλώδεις διαφορές τόσο σε επίπεδο ύλης όσο και σε μορφή θεμάτων εξέτασης; Εξάλλου δεν υπάρχει ούτε ο θεσμός του εξωτερικού βαθμολογητή, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στα γνωστά φαινόμενα καθηγητικής αυθαιρεσίας.
Από την άλλη το θέμα των αιωνίων φοιτητών εκτός από τις κραυγαλέες περιπτώσεις, οι περισσότερες περιπτώσεις κρύβουν από πίσω τους την ανεπάρκεια του Τμήματος στους διδακτικούς στόχους. Παλαιότερες εποχές, όπου δεν υπήρχε ο Εύδοξος, ήταν συχνό φαινόμενο τα συγγράμματα να δίνονται παραμονές ή και μετά την εξέταση(!) του μαθήματος ή και της προόδου. Οι φοιτητικές παρατάξεις βέβαια επωφελούνταν του θέματος για ψήφους, με αντάλλαγμα sos φυλλάδια ασκήσεων, παλιά θέματα σε φωτοτυπία (μπορεί να έπαιζαν και προμήθειες καθότι αναγραφόταν η παράταξη πάνω στο πακετάκι των αντιγράφων). Και τώρα θα έρθει ένας vold, PeterTheGreat,...κ.α. να μας μιλήσουν για ηθική και τάξη σε έναν χώρο αυθαιρεσίας.
Δεν υπάρχει ή δεν υπήρχε (δεν ξέρω αν άλλαξε) ο θεσμός του συμβούλου καθηγητή. Οι περισσότεροι καθηγητές δεν ήξεραν πως να στείλουν ένα mail ή αγνοούσαν προκλητικά, τα mails φοιτητών για απορίες ή ακόμη και επισκέψεις στο γραφείο τους, καθώς δεν είχαν ούτε ωράριο υποδοχής φοιτητών. Για να μην μιλήσουμε για το e-class το οποίο ήταν για μια δεκαετία τουλάχιστον, κενό. Τώρα τελευταία γίνονται ριζικές αλλαγές και λόγω των αξιολογήσεων, αρκετοί καθηγητές έχουν ρίξει νερό στο κρασί της...αδιαφορίας.
Για να μην μιλήσω επίσης, ότι στον οδηγό σπουδών η αναγραφόμενη ύλη δεν συμβαδίζει συχνά με την διδακτέα ύλη, εν αγνοία του διδάσκοντα. Δεν μοιράζεται το syllabus 2-3 σελίδων ανά φοιτητή (όπως γίνεται σε κάθε σοβαρό Πανεπιστήμιο) αλλά ούτε και φυλλάδια με μια σύντομη επανάληψη (στο τι πρέπει να ξέρει ο φοιτητής επιλέγοντας το x μάθημα, το οποίο επίσης συμβαίνει στο εξωτερικό: το έχω ψάξει ενδελεχώς). Στην χώρα μας, συναντάται και ορισμένες φορές η περίπτωση της απροσδιόριστης διδασκαλίας μέσα στο εξάμηνο ή τι επιδιώξεις έχει ο διδάσκων, ως προς την τελική εξέταση κλπ. Πέραν της διδακτέας ύλης στον οδηγό σπουδών, δεν υπάρχουν λεπτομερείς αναφορές στο syllabus του μαθήματος (αντικειμενικοί στόχοι, τρόποι εξέτασης, γενικό περίγραμμα σε διαλέξεις / εργαστήρια / φροντιστήρια κλπ). Όλα γραμμένα στο πόδι και να "τελειώνουμε" παράγοντας σε κάθε εξεταστική, νέους πτυχιούχους με αμφιλεγόμενα 5άρια, 6άρια, 7άρια,...κλπ για το καμάρι της Ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, κατ' επέκταση. Μάλιστα, οι κομματικές νεολαίες «σιγοντάρουν» στην παθητική διαιώνιση της αρρωστημένης κατάστασης, αφού δεν υπάρχει κίνητρο ή όφελος για μια αλλαγή στην καθημερινότητα μιας και όλο το σινάφι επωφελείται. Οι φοιτητές και πτυχιούχοι (ως μεμονωμένοι νέοι άνθρωποι) ύστερα από αυτή την κατάσταση τι ακριβώς να κάνουν; Το λάθος στο όλο πρόβλημα βρίσκεται αλλού και όχι στον "αιώνιο" φοιτητή. Ας δούμε λίγο τον τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια ή κατά πόσον η "ακαδημαϊκή" σκέψη είναι εφικτή σε όλους όσους τελειώνουν το λύκειο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,800 μηνύματα.
26-02-15
21:59
Τι πιστοποίηση λαμβάνεις μετά από 1-2 χρόνια?
Kάτι σαν πιστοποίηση σπουδών (=πωπόχαρτο) που απλά αναφέρει τι μαθήματα πέρασες! Βέβαια σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου ο Ελληνικός λαός (=όχλος) έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου για τα 19.000 μόρια ή για το ρατσισμό απέναντι σε ΤΕΙ, σε φοιτητές με λίγα μόρια, κλπ, δεν ξέρω τι απήχηση θα είχε η εν λόγω πιστοποίηση. Το θέμα είναι λίγο νοοτροπίας. Πριν πάμε στο θεσμικό μέρος, πρέπει να ψαχτούμε για ποιο λόγο κολυμπάμε στον βούρκο της παραλογικής. Το να πιάνουμε έτσι «προ-εκλογικά» τους αιώνιους φοιτητές και η λύση ενώ την ξέρουμε όλοι να κάνουμε ότι δεν την ξέρουμε, δεν οδηγεί κάπου. Πριν πάμε στους αιώνιους, κανείς δεν αγγίζει το άβατο των καθηγητών Πανεπιστημίου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.