Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Τυφών αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 229 μηνύματα.
31-10-15
22:43
Αν α>0 τοτε η συναρτηση παρουσιαζει ελαχιστο ενω αν α<0 παρουσιαζει μεγιστο.
Παιρνοντας το πρωτο δεδομενο βρισκεις καποιες τιμες για το λ. Μετα θα δειξεις οτι για καθε τιμη του λ το α της g ειναι μικροτερο του μηδενος.
Δηλαδη θα μας εκανε αν ηταν -|λ-2|? γιατι θα παιρναμε |λ-2|>0 => -|λ-2|<0
Αν ειναι ετσι ομως το πρωτο δεδομενο λ>2 δεν χρησιμευσε καπου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Τυφών αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 229 μηνύματα.
31-10-15
22:20
Περα απο αυτο δεν εχω καταλαβει εντελως τι ψαχνουμε..
Απο την πρωτη για α>0 εχω λ>2..πως θα αποδειξω οτι η g εχει μεγιστο? το α εχει μεσα το λ εστω οτι ηταν δωσμενη σωστα σε τι θα επρεπε να καταληξω? σε κατι οπως πχ λ<1? πως θα εξυπηρετουσε αυτο?
Απο την πρωτη για α>0 εχω λ>2..πως θα αποδειξω οτι η g εχει μεγιστο? το α εχει μεσα το λ εστω οτι ηταν δωσμενη σωστα σε τι θα επρεπε να καταληξω? σε κατι οπως πχ λ<1? πως θα εξυπηρετουσε αυτο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Τυφών αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 229 μηνύματα.
31-10-15
17:23
Οποιος μπορει να βοηθησει θα το εκτιμουσα
1) Αν η συνάρτηση (3λ-6)x²+x-3, (λ≠2) παρουσιάζει ελάχιστο, δείξτε ότι η συνάρτηση g(x)=(1-|λ-2|)x²+3x+2 παρουσιάζει μέγιστο
2) Να βρεθεί η συνάρτηση f(x)=αx²+βx+γ, α≠0 που τέμνει τον xx’ στα σημεία με τετμημένες -2 και 2 και παρουσιάζει μέγιστο για x=0
1) Αν η συνάρτηση (3λ-6)x²+x-3, (λ≠2) παρουσιάζει ελάχιστο, δείξτε ότι η συνάρτηση g(x)=(1-|λ-2|)x²+3x+2 παρουσιάζει μέγιστο
2) Να βρεθεί η συνάρτηση f(x)=αx²+βx+γ, α≠0 που τέμνει τον xx’ στα σημεία με τετμημένες -2 και 2 και παρουσιάζει μέγιστο για x=0
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τυφών
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Τυφών αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 229 μηνύματα.
30-10-15
22:40
Η f(x)=ax+b είναι ευθεία που δεν περνάει από την αρχή των αξόνων (εννοείται με την προϋπόθεση β διάφορο του 0)
Συγκριτικά με την f(x)=ax που περνάει από την αρχή των αξόνων ή πρώτη είναι μετατοπισμένη κατακόρυφα κατά +-b.
Το a ονομάζεται συντελεστής διεύθυνσης ευθείας, συμβολίζεται με λ και ισούται με την εφαπτομένη της γωνίας ω που σχηματίζει η ευθεία με τον θετικό ημιάξονα Οx αν αυτός περιστραφεί κατά την θετική φορά (αντίθετα από τους δείκτες του ρολογιού)
Επίσης αν α>0 η f είναι γνησίως αύξουσα στο R, ενώ αν α<0 η f είναι γνησίως φθίνουσα στο R.
Το x είναι η μεταβλητή ενώ το f(x) ή αλλιώς y (είναι το ίδιο) είναι η "εικόνα του x"
Απ'ότι καταλαβαίνω θα αναφέρεσαι στις μετατοπίσεις συνάρτησης για να μιλάς για φ(x)
Διάβασε το σχολικό, τα περί θεωρίας τα έχει αρκετά αναλυτικά και δεν θα έχεις κάποιο πρόβλημα
Συγκριτικά με την f(x)=ax που περνάει από την αρχή των αξόνων ή πρώτη είναι μετατοπισμένη κατακόρυφα κατά +-b.
Το a ονομάζεται συντελεστής διεύθυνσης ευθείας, συμβολίζεται με λ και ισούται με την εφαπτομένη της γωνίας ω που σχηματίζει η ευθεία με τον θετικό ημιάξονα Οx αν αυτός περιστραφεί κατά την θετική φορά (αντίθετα από τους δείκτες του ρολογιού)
Επίσης αν α>0 η f είναι γνησίως αύξουσα στο R, ενώ αν α<0 η f είναι γνησίως φθίνουσα στο R.
Το x είναι η μεταβλητή ενώ το f(x) ή αλλιώς y (είναι το ίδιο) είναι η "εικόνα του x"
Απ'ότι καταλαβαίνω θα αναφέρεσαι στις μετατοπίσεις συνάρτησης για να μιλάς για φ(x)
Διάβασε το σχολικό, τα περί θεωρίας τα έχει αρκετά αναλυτικά και δεν θα έχεις κάποιο πρόβλημα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.