lovatic simmer
Νεοφερμένος
Η lovatic simmer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
09-10-15
15:07
Γεια σας παιδιά, είμαι καινούρια εδώ!
Αρχικά να ευχηθώ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε όσους και όσες δώσουν Πανελλαδικές φέτος. Αν θέλετε να πάρετε μια συμβουλή απο εμένα αυτή θα είναι πως: ποτέ δεν θα λέτε ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ, μέχρι να βγείτε απο την αίθουσα. Εγώ πέρυσι (μπορεί να μην σας νοιάζουν αυτά αλλά ίσως κάποιους τους βοηθήσουν) αγχώθηκα τρις φορές, όταν έμαθα πότε ξεκινάνε η πανελλαδικές, την πρώτη μέρα που πήγα να δώσω (γιατί εγώ όταν πάω να κάνω κάτι για πρώτη φορά, με πιάνει τρελό άγχος, επειδή δεν ξέρω τι πρέπει να περιμένω, δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, όποιος θέλει να του πω αναλυτικά την διαδικασία, ας με ρωτήσει) και την μέρα που έβγαιναν τα αποτελέσματα. Έλεγα στον εαυτό μου, εντάξει δεν θα είναι τίποτα, θα πάω εκεί, θα μπω σε μια αίθουσα και θα κάτσω να γράψω αυτά που μια χρονιά έβγαλα τα μάτια μου για να μάθω και έτσι νόμιζα πως δεν αγχωνόμουν. Η μητέρα μου όταν έβγαινα απο το δωμάτιο, με ρωτούσε τι έγινε, πως τα πάω, ξέρετε η κλασσική Ελληνίδα μάνα και της έλεγα πως είμαι εντάξει, πως δεν έχω άγχος και αγωνία, φυσικά και ήμουν κάπως αγχωμένη, έπρεπε να παλέψω για το μέλλον μου, αλλά δεν ήμουν τόσο αγχωμένη όσο οι συμμαθητές μου και οι φίλες μου. Όταν οι μέρες πλησίαζαν διάβαζα, κανονικά, όπως όλη την χρονιά άλλωστε, δεν έκανα κανένα ξενύχτι, εκτός απο μια φορά, δεν διάβαζα όλη μέρα, αλλά διάβαζα (όμως και πάλι δεν είμαι υπόδειγμα, θα καταλάβετε το γιατί σε λίγο). Ήρθε λοιπόν η μέρα του πρώτου μαθήματος ΕΚΘΕΣΗ, βγήκα απο την τάξη, όλοι λέγαμε πως γράψαμε πολύ καλά, μίλησα με τον καθηγητή μου στο τηλέφωνο, του είπα τι έγραψα και μου είπε πως αν δεν διαβάσει την έκθεση δεν μπορεί να μου πει στα σίγουρα, αλλά με βάση τα λεγόμενα μου, τα είχα πάει καλά. Έτσι κάπως ολοκληρώθηκαν οι δυο εβδομάδες, κάθε φορά έβγαινα απο την αίθουσα λέγοντας σε όλους πως έγραψα καλά, το ίδιο μου έλεγε και ο καθηγητής μου, στο μόνο μάθημα που θυμάμαι πως ήξερα οτι δεν τα πήγα καλά ήταν η ΙΣΤΟΡΙΑ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ). Όταν εγώ έκανα τους υπολογισμούς μου και το λιγότερο στα μόρια μου έβγαινε 12-13.000 (δεν λέω πως αυτοί ήταν ΟΙ βαθμοί αλλά σε μια χρονιά με πολύ δύσκολα θέματα όπως ήταν η περσινή αυτοί οι βαθμοί μου αρκούσαν, στόχος μου ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ/ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ κάτι απο αυτα τα δύο). Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν πήγα και είδα τους βαθμούς που έγραψα και όταν τελικά έβγαλα 11.000 χιλιάδες μόρια, έπαθα σοκ. Έκανα όμως το μηχανογραφικό μου και ήμουν αισιόδοξη, έλεγα δεν μπορεί κάτι καλό θα γίνει. Το καλοκαίρι πέρασε και ήρθε η στιγμή των βάσεων, δεν μπόρεσα να περάσω πουθενά. Όλη την μέρα ένοιωθα άσχημα, ένοιωθα άχρηστη και πως στο ένα πράγμα που έπρεπε να τα καταφέρω, είχα αποτύχει παντελώς. Πήρα την απόφαση όμως να ξανά δώσω, θα κάνω την τελευταία μου προσπάθεια και μετά αν και πάλι δεν τα καταφέρω θα γραφτώ σε κάποιον Ι.Ε.Κ. ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. Ελπίζω να βοήθησε αυτο που σας έγραψα και ελπίζω να πήρατε κάτι απο αυτο το κείμενο. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΧΩ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΛΟ, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ "ΑΚΑΡΠΗ" ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΧΩ ΠΕΙΣΜΩΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. YOU HAVE THE STRENGH TO MAKE IT THROUGH, YOU HAVE WHAT IT TAKES TO REACH THE TOP AND MAKE YOUR DREAMS COME TRUE.
ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΩ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ, ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΔΩΣΩ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ.
Σκέφτηκα να δώσω με το καινούριο σύστημα αλλά αν το κάνω για να περάσω στην σχολή που θέλω, πρέπει να δώσω μαθηματικά και είμαι εντελώς άσχετη με αυτό το μάθημα. Δεν το συμπαθώ και δεν με συμπαθεί, αμοιβαία τα αισθήματα
Ξέρεις κανείς αν και με το παλιό σύστημα ισχύει το ίδιο; Δηλαδή θα πρέπει να για να περάσω προσχολική να δώσω μαθηματικά ή η σχολή ανοίγει απλά με το πρώτο πεδίο που έχω ήδη ως μαθήτρια θεωρητικής; [/SIZE]
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ.
Αρχικά να ευχηθώ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σε όσους και όσες δώσουν Πανελλαδικές φέτος. Αν θέλετε να πάρετε μια συμβουλή απο εμένα αυτή θα είναι πως: ποτέ δεν θα λέτε ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ, μέχρι να βγείτε απο την αίθουσα. Εγώ πέρυσι (μπορεί να μην σας νοιάζουν αυτά αλλά ίσως κάποιους τους βοηθήσουν) αγχώθηκα τρις φορές, όταν έμαθα πότε ξεκινάνε η πανελλαδικές, την πρώτη μέρα που πήγα να δώσω (γιατί εγώ όταν πάω να κάνω κάτι για πρώτη φορά, με πιάνει τρελό άγχος, επειδή δεν ξέρω τι πρέπει να περιμένω, δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, όποιος θέλει να του πω αναλυτικά την διαδικασία, ας με ρωτήσει) και την μέρα που έβγαιναν τα αποτελέσματα. Έλεγα στον εαυτό μου, εντάξει δεν θα είναι τίποτα, θα πάω εκεί, θα μπω σε μια αίθουσα και θα κάτσω να γράψω αυτά που μια χρονιά έβγαλα τα μάτια μου για να μάθω και έτσι νόμιζα πως δεν αγχωνόμουν. Η μητέρα μου όταν έβγαινα απο το δωμάτιο, με ρωτούσε τι έγινε, πως τα πάω, ξέρετε η κλασσική Ελληνίδα μάνα και της έλεγα πως είμαι εντάξει, πως δεν έχω άγχος και αγωνία, φυσικά και ήμουν κάπως αγχωμένη, έπρεπε να παλέψω για το μέλλον μου, αλλά δεν ήμουν τόσο αγχωμένη όσο οι συμμαθητές μου και οι φίλες μου. Όταν οι μέρες πλησίαζαν διάβαζα, κανονικά, όπως όλη την χρονιά άλλωστε, δεν έκανα κανένα ξενύχτι, εκτός απο μια φορά, δεν διάβαζα όλη μέρα, αλλά διάβαζα (όμως και πάλι δεν είμαι υπόδειγμα, θα καταλάβετε το γιατί σε λίγο). Ήρθε λοιπόν η μέρα του πρώτου μαθήματος ΕΚΘΕΣΗ, βγήκα απο την τάξη, όλοι λέγαμε πως γράψαμε πολύ καλά, μίλησα με τον καθηγητή μου στο τηλέφωνο, του είπα τι έγραψα και μου είπε πως αν δεν διαβάσει την έκθεση δεν μπορεί να μου πει στα σίγουρα, αλλά με βάση τα λεγόμενα μου, τα είχα πάει καλά. Έτσι κάπως ολοκληρώθηκαν οι δυο εβδομάδες, κάθε φορά έβγαινα απο την αίθουσα λέγοντας σε όλους πως έγραψα καλά, το ίδιο μου έλεγε και ο καθηγητής μου, στο μόνο μάθημα που θυμάμαι πως ήξερα οτι δεν τα πήγα καλά ήταν η ΙΣΤΟΡΙΑ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ). Όταν εγώ έκανα τους υπολογισμούς μου και το λιγότερο στα μόρια μου έβγαινε 12-13.000 (δεν λέω πως αυτοί ήταν ΟΙ βαθμοί αλλά σε μια χρονιά με πολύ δύσκολα θέματα όπως ήταν η περσινή αυτοί οι βαθμοί μου αρκούσαν, στόχος μου ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ/ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ κάτι απο αυτα τα δύο). Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν πήγα και είδα τους βαθμούς που έγραψα και όταν τελικά έβγαλα 11.000 χιλιάδες μόρια, έπαθα σοκ. Έκανα όμως το μηχανογραφικό μου και ήμουν αισιόδοξη, έλεγα δεν μπορεί κάτι καλό θα γίνει. Το καλοκαίρι πέρασε και ήρθε η στιγμή των βάσεων, δεν μπόρεσα να περάσω πουθενά. Όλη την μέρα ένοιωθα άσχημα, ένοιωθα άχρηστη και πως στο ένα πράγμα που έπρεπε να τα καταφέρω, είχα αποτύχει παντελώς. Πήρα την απόφαση όμως να ξανά δώσω, θα κάνω την τελευταία μου προσπάθεια και μετά αν και πάλι δεν τα καταφέρω θα γραφτώ σε κάποιον Ι.Ε.Κ. ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. Ελπίζω να βοήθησε αυτο που σας έγραψα και ελπίζω να πήρατε κάτι απο αυτο το κείμενο. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΧΩ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΛΟ, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΗΤΑΝ "ΑΚΑΡΠΗ" ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΧΩ ΠΕΙΣΜΩΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. YOU HAVE THE STRENGH TO MAKE IT THROUGH, YOU HAVE WHAT IT TAKES TO REACH THE TOP AND MAKE YOUR DREAMS COME TRUE.
ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΩ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ, ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΔΩΣΩ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ.
Σκέφτηκα να δώσω με το καινούριο σύστημα αλλά αν το κάνω για να περάσω στην σχολή που θέλω, πρέπει να δώσω μαθηματικά και είμαι εντελώς άσχετη με αυτό το μάθημα. Δεν το συμπαθώ και δεν με συμπαθεί, αμοιβαία τα αισθήματα
Ξέρεις κανείς αν και με το παλιό σύστημα ισχύει το ίδιο; Δηλαδή θα πρέπει να για να περάσω προσχολική να δώσω μαθηματικά ή η σχολή ανοίγει απλά με το πρώτο πεδίο που έχω ήδη ως μαθήτρια θεωρητικής; [/SIZE]
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.