08-12-14
17:53
Καλησπέρα σε όλους.
Κι εγώ Γ λυκείου, θεωρητική κατεύθυνση, με στόχο Νομική.
Είμαι καλή μαθήτρια, προσπαθώ, διαβάζω...
Έχω όμως ένα βασικό ελάττωμα: το ότι αγχώνομαι πάρα πολύ. Μόλις τώρα συνήλθα από μια μικρή κρίση πανικού. Διαβαζα λατινικά (ενα μ΄θημα στο οποιο ναι μεν είμαι καλή όχι όμως όσο θα μπορούσα να είμαι). Ξαφνικά λοιπόν, εκεί που διάβαζα έβαλα τα κλάματα. Και δε ξέρω τίποτα, και δεν ειμαι καλή και θα πιάσω πάτο... Ευτυχώς ήταν στο σπίτι η μαμά μου και με έβαλε να της τα πω όλα για να μου αποδείξω ότι τα ξέρω... Και δεν έκανα ούτε μισό λαθάκι. Όμως είναι πραγματικά εξαιρετικά ψυχοφθόρο αυτό, φοβάμαι συνεχώς και δε ξέρω για πόσο θα αντέξω αυτήν την πίεση που η ίδια δμιουργώ στον εαυτό μου. Έχει περάσει κανείς από παρόμοια κατάσταση; Πώς το αντιμετωπίσατε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων...
Κι εγώ Γ λυκείου, θεωρητική κατεύθυνση, με στόχο Νομική.
Είμαι καλή μαθήτρια, προσπαθώ, διαβάζω...
Έχω όμως ένα βασικό ελάττωμα: το ότι αγχώνομαι πάρα πολύ. Μόλις τώρα συνήλθα από μια μικρή κρίση πανικού. Διαβαζα λατινικά (ενα μ΄θημα στο οποιο ναι μεν είμαι καλή όχι όμως όσο θα μπορούσα να είμαι). Ξαφνικά λοιπόν, εκεί που διάβαζα έβαλα τα κλάματα. Και δε ξέρω τίποτα, και δεν ειμαι καλή και θα πιάσω πάτο... Ευτυχώς ήταν στο σπίτι η μαμά μου και με έβαλε να της τα πω όλα για να μου αποδείξω ότι τα ξέρω... Και δεν έκανα ούτε μισό λαθάκι. Όμως είναι πραγματικά εξαιρετικά ψυχοφθόρο αυτό, φοβάμαι συνεχώς και δε ξέρω για πόσο θα αντέξω αυτήν την πίεση που η ίδια δμιουργώ στον εαυτό μου. Έχει περάσει κανείς από παρόμοια κατάσταση; Πώς το αντιμετωπίσατε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.