Civilara
Περιβόητο μέλος
Ο Civilara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,344 μηνύματα.
06-07-14
14:18
Ακόμη και να αλλάξει το πρόγραμμα σπουδών δεν πρόκειται να μειωθεί η ανεργία. Σήμερα πληρώνουμε τις αμαρτίες των προηγούμενων 3 δεκαετιών και δυστυχώς "αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα". Η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κλάδος των πολιτικών μηχανικών οφείλεται σε δύο αίτια:
1) Στην αθρόα εισαγωγή πολιτικών μηχανικών από το εξωτερικό τα τελευταία 30 χρόνια (χοντρικά το 55% των πολιτικών μηχανικών-μέλων του ΤΕΕ είναι απόφοιτοι πανεπιστημίων της αλλοδαπής)
2) Στην οικονομική κρίση διαχείρισης του χρέους η οποία είναι αποτέλεσμα των ελλειμάτων που παρήγαγε η εθνική οικονομική πολιτική για δεκαετίες. Έτσι τα ελλείμματα διόγκωσαν σε τέτοιο βαθμό το χρέος ώστε να γίνει μη βιώσιμο με άμεση συνέπεια να μας αποκλείσουν οι χρηματαγορές κεφαλαίου. Εδώ παίχτηκε πολύ βρώμικο πολιτικό παιχνίδι αλλά δεν θα επεκταθώ για να μην πολιτικοποιήσω την κουβέντα. Γεγονός είναι πως τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρουν όλες οι κυβερνήσεις από το 2000 και μεταγενέστερα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 είχε γίνει ο κορεσμός στο επάγγελμα λόγω της αθρόας εισαγωγής πολιτικών μηχναικών από το εξωτερικό. Μετά άρχισε να αυξάνεται η ανεργία όλο και περισσότερο. Το 2010 ξέσπασε η οικονομική χρήση στη χώρα μας και οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο το οποίο έθετε περιορισμούς στην αξιοποίηση των χρημάτων που θα δανειζόμασταν από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Έτσι λοιπόν δε μας επιτρεπόταν από τους δανειστές να διοχετεύσουμε το δανεικό χρήμα στην αγορά και να ανοίξουν θέσεις εργασίας. Από τότε ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας αυξήθηκε απότομα. Άλλη δέσμευση του μνημονίου ήταν να αντιμετωπιστούν τα ελλείμματα τα οποία αύξαναν το χρέος έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής (τα διαβόητα δημοσιονομικά κενά). Κατά συνέπεια η μόνη πολιτική που μπορούσε να εφαρμοστεί ήταν η λιτότητα. Δηλαδή περικοπές μισθών, συντάξεων και εφάπαξ επιδομάτων καθώς και αύξηση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Λόγω των επιβαλλόμενων αυξημένων φορολογικών επιβαρύνσεων, οι ιδιώτες δεν έχτιζαν τα οικόπεδά τους αλλά χρησιμοποιούσαν τα χρήματα τους για τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Έτσι λοιπόν κατέρρευσε η οικοδομική δραστηριότητα στον ιδιωτικό κλάδο. Το κράτος λοιπόν πήρε τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών. Αυτά όμως δεν τα επένδυσε σε δημόσια έργα αλλά τα χρησιμοποίησε για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Έτσι λοιπόν κατέρρευσαν και τα δημόσια έργα. Με αυτό το καθεστώς οδηγήθηκαν σε κλείσιμο πολλά τεχνικά γραφεία (μελετητικά ή εργοληπτικά) με αποτέλεσμα να βρεθούν στο δρόμο εκατοντάδες ή και χιλιάδες πολιτικοί μηχανικοί. Άρα αυτή η απότομη αύξηση στο ρυθμό αύξησης της ανεργίας οφείλεται στην πολιτική της λιτότητας. Ακόμα και αν δεν είχαμε κρίση η ανεργία θα συνέχιζε να αυξάνεται όχι όμως με αυτόν τον ρυθμό. Τώρα αυξάνεται με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από ότι πριν το 2010. Ακόμη και κάποιος ελεύθερος επαγγελματίας να έχει δουλειές και να έχει το ίδιο εισόδημα με εκείνο του 2009 ή του 2008, οι φορολογικές επιβαρύνσεις έχουν αυξηθεί κατά 250% περίπου. Έτσι αντί να έχει στην επιχείρησή του 2 υπαλλήλους θα έχει 1 ή και κανένα προκειμένου να επιβιώσει η επιχείρηση.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως η αλματώδης αύξηση της ανεργίας στους πολιτικούς μηχανικούς οφείλεται στην πολιτική της λιτότητας. Όταν βγούμε από την κρίση η ανεργία ασφαλώς θα πέσει απότομα όπως και αυξήθηκε απότομα (το απότομα περιλαμβάνει ένα διάστημα 2 ετών και όχι μια στιγμή) και μετά θα συνεχίσει να αυξάνεται. Ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας σε αυτήν την σταθεροποιημένη μετά την κρίση κατάσταση θα είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο πριν την κρίση λόγω του ανοίγματος του επαγγέλαμτος που επέφερε η οδηγία 2005/36/ΕΚ και η οποία ενσωματώθηκε στο ΠΔ 38/2010. Αν θες να διαλύσεις έναν κλάδο τότε κάνεις τις απαραίτητες ενέργειες για την απελευθέρωση του κλάδου σε περίοδο κρίσης. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να γίνει και θα βγουν ζημιωμένοι όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου που δουλεύουν ως υπάλληλοι ή ως στελέχη σε ιδιωτικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν θα υποστούν σημαντική φθορά (μπορεί και κέρδος).
Η ανεργία δεν οφείλεται στα ελαττώματα των προγραμμάτων σπουδών αλλά σε άλλους παράγοντες όπως ανέλυσα παραπάνω. Παρ' όλα αυτά μια αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών των τμημάτων πολιτικών μηχανικών πρέπει να γίνει. Τα προγράμματα σπουδών πρέπει να γίνουν λιγότερο θεωρητικά και περισσότερο πρακτικά. Ο πρακτικός προσανατολισμός προϋποθέτει δύο σκέλη:
α) Εκπαίδευση σε ένα βασικό πλαίσιο μαθημάτων που αφορούν την κατασκευή ενός έργου. Αυτό το πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει κατ' ελάχιστο τα εξής μαθήματα (με όρους ΕΜΠ):
1) Εφαρμοσμένη οικονομική
2) Επιχειρησιακή έρευνα
3) Εισαγωγή στην παραγωγή τεχνικών έργων
4) Διαχείριση τεχνικών έργων
5) Δομικές μηχανές και κατασκευαστικές μέθοδοι
6) Στοιχεία δικαίου και τεχνικής νομοθεσίας
7) Ασφάλεια-Υγιεινή της εργασίας
8 ) Σχεδίαση έργων πολιτικού μηχανικού με Η/Υ
Ακόμα και 1 μάθημα να λείπει από αυτά η πρακτική εκπαίδευση είναι ανεπαρκής. Ενδεχομένως ούτε αυτό το πλαίσιο να είναι επαρκές αλλά παρέχει μια καλή βάση. Αυτά τα μαθήματα συνήθως τα σνομπάρουν οι φοιτητές και το καταλαβαίνω απόλυτα. Τους έχουν υπερφορτώσει με ένα τεράστιο όγκο επιστημονικών μαθημάτων που αυτά τα 8 μαθήματα τα παιρνάνε όπως όπως χωρίς να μαθαίνουν τίποτα. Άρα λοιπόν πρέπει το πρόγραμμα σπουδών να αποσυμφωρηθεί από υπερβολικό φόρτο μαθημάτων (6 μαθήματα ανά εξάμηνο για τα πρώτα 9 εξάμηνα και μέχρι 5 ώρες μάθημα την ημέρα είναι ένας φυσιολογικός φόρτος, με τα 8 προαναφερόμενα μαθήματα να συμπεριλαμβάνονται στα 54).
β) Πρακτική άσκηση
Η πρακτική άσκηση δεν είναι απαραίτητο να γίνεται στα πλαίσια του προγράμματος σπουδών αλλά μπορεί να γίνει στα πλαίσια της διαδικασίας για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος (όπως στους δικηγόρους).
1) Στην αθρόα εισαγωγή πολιτικών μηχανικών από το εξωτερικό τα τελευταία 30 χρόνια (χοντρικά το 55% των πολιτικών μηχανικών-μέλων του ΤΕΕ είναι απόφοιτοι πανεπιστημίων της αλλοδαπής)
2) Στην οικονομική κρίση διαχείρισης του χρέους η οποία είναι αποτέλεσμα των ελλειμάτων που παρήγαγε η εθνική οικονομική πολιτική για δεκαετίες. Έτσι τα ελλείμματα διόγκωσαν σε τέτοιο βαθμό το χρέος ώστε να γίνει μη βιώσιμο με άμεση συνέπεια να μας αποκλείσουν οι χρηματαγορές κεφαλαίου. Εδώ παίχτηκε πολύ βρώμικο πολιτικό παιχνίδι αλλά δεν θα επεκταθώ για να μην πολιτικοποιήσω την κουβέντα. Γεγονός είναι πως τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρουν όλες οι κυβερνήσεις από το 2000 και μεταγενέστερα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 είχε γίνει ο κορεσμός στο επάγγελμα λόγω της αθρόας εισαγωγής πολιτικών μηχναικών από το εξωτερικό. Μετά άρχισε να αυξάνεται η ανεργία όλο και περισσότερο. Το 2010 ξέσπασε η οικονομική χρήση στη χώρα μας και οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο το οποίο έθετε περιορισμούς στην αξιοποίηση των χρημάτων που θα δανειζόμασταν από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Έτσι λοιπόν δε μας επιτρεπόταν από τους δανειστές να διοχετεύσουμε το δανεικό χρήμα στην αγορά και να ανοίξουν θέσεις εργασίας. Από τότε ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας αυξήθηκε απότομα. Άλλη δέσμευση του μνημονίου ήταν να αντιμετωπιστούν τα ελλείμματα τα οποία αύξαναν το χρέος έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής (τα διαβόητα δημοσιονομικά κενά). Κατά συνέπεια η μόνη πολιτική που μπορούσε να εφαρμοστεί ήταν η λιτότητα. Δηλαδή περικοπές μισθών, συντάξεων και εφάπαξ επιδομάτων καθώς και αύξηση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Λόγω των επιβαλλόμενων αυξημένων φορολογικών επιβαρύνσεων, οι ιδιώτες δεν έχτιζαν τα οικόπεδά τους αλλά χρησιμοποιούσαν τα χρήματα τους για τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Έτσι λοιπόν κατέρρευσε η οικοδομική δραστηριότητα στον ιδιωτικό κλάδο. Το κράτος λοιπόν πήρε τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών. Αυτά όμως δεν τα επένδυσε σε δημόσια έργα αλλά τα χρησιμοποίησε για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Έτσι λοιπόν κατέρρευσαν και τα δημόσια έργα. Με αυτό το καθεστώς οδηγήθηκαν σε κλείσιμο πολλά τεχνικά γραφεία (μελετητικά ή εργοληπτικά) με αποτέλεσμα να βρεθούν στο δρόμο εκατοντάδες ή και χιλιάδες πολιτικοί μηχανικοί. Άρα αυτή η απότομη αύξηση στο ρυθμό αύξησης της ανεργίας οφείλεται στην πολιτική της λιτότητας. Ακόμα και αν δεν είχαμε κρίση η ανεργία θα συνέχιζε να αυξάνεται όχι όμως με αυτόν τον ρυθμό. Τώρα αυξάνεται με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από ότι πριν το 2010. Ακόμη και κάποιος ελεύθερος επαγγελματίας να έχει δουλειές και να έχει το ίδιο εισόδημα με εκείνο του 2009 ή του 2008, οι φορολογικές επιβαρύνσεις έχουν αυξηθεί κατά 250% περίπου. Έτσι αντί να έχει στην επιχείρησή του 2 υπαλλήλους θα έχει 1 ή και κανένα προκειμένου να επιβιώσει η επιχείρηση.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως η αλματώδης αύξηση της ανεργίας στους πολιτικούς μηχανικούς οφείλεται στην πολιτική της λιτότητας. Όταν βγούμε από την κρίση η ανεργία ασφαλώς θα πέσει απότομα όπως και αυξήθηκε απότομα (το απότομα περιλαμβάνει ένα διάστημα 2 ετών και όχι μια στιγμή) και μετά θα συνεχίσει να αυξάνεται. Ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας σε αυτήν την σταθεροποιημένη μετά την κρίση κατάσταση θα είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο πριν την κρίση λόγω του ανοίγματος του επαγγέλαμτος που επέφερε η οδηγία 2005/36/ΕΚ και η οποία ενσωματώθηκε στο ΠΔ 38/2010. Αν θες να διαλύσεις έναν κλάδο τότε κάνεις τις απαραίτητες ενέργειες για την απελευθέρωση του κλάδου σε περίοδο κρίσης. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να γίνει και θα βγουν ζημιωμένοι όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου που δουλεύουν ως υπάλληλοι ή ως στελέχη σε ιδιωτικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν θα υποστούν σημαντική φθορά (μπορεί και κέρδος).
Η ανεργία δεν οφείλεται στα ελαττώματα των προγραμμάτων σπουδών αλλά σε άλλους παράγοντες όπως ανέλυσα παραπάνω. Παρ' όλα αυτά μια αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών των τμημάτων πολιτικών μηχανικών πρέπει να γίνει. Τα προγράμματα σπουδών πρέπει να γίνουν λιγότερο θεωρητικά και περισσότερο πρακτικά. Ο πρακτικός προσανατολισμός προϋποθέτει δύο σκέλη:
α) Εκπαίδευση σε ένα βασικό πλαίσιο μαθημάτων που αφορούν την κατασκευή ενός έργου. Αυτό το πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει κατ' ελάχιστο τα εξής μαθήματα (με όρους ΕΜΠ):
1) Εφαρμοσμένη οικονομική
2) Επιχειρησιακή έρευνα
3) Εισαγωγή στην παραγωγή τεχνικών έργων
4) Διαχείριση τεχνικών έργων
5) Δομικές μηχανές και κατασκευαστικές μέθοδοι
6) Στοιχεία δικαίου και τεχνικής νομοθεσίας
7) Ασφάλεια-Υγιεινή της εργασίας
8 ) Σχεδίαση έργων πολιτικού μηχανικού με Η/Υ
Ακόμα και 1 μάθημα να λείπει από αυτά η πρακτική εκπαίδευση είναι ανεπαρκής. Ενδεχομένως ούτε αυτό το πλαίσιο να είναι επαρκές αλλά παρέχει μια καλή βάση. Αυτά τα μαθήματα συνήθως τα σνομπάρουν οι φοιτητές και το καταλαβαίνω απόλυτα. Τους έχουν υπερφορτώσει με ένα τεράστιο όγκο επιστημονικών μαθημάτων που αυτά τα 8 μαθήματα τα παιρνάνε όπως όπως χωρίς να μαθαίνουν τίποτα. Άρα λοιπόν πρέπει το πρόγραμμα σπουδών να αποσυμφωρηθεί από υπερβολικό φόρτο μαθημάτων (6 μαθήματα ανά εξάμηνο για τα πρώτα 9 εξάμηνα και μέχρι 5 ώρες μάθημα την ημέρα είναι ένας φυσιολογικός φόρτος, με τα 8 προαναφερόμενα μαθήματα να συμπεριλαμβάνονται στα 54).
β) Πρακτική άσκηση
Η πρακτική άσκηση δεν είναι απαραίτητο να γίνεται στα πλαίσια του προγράμματος σπουδών αλλά μπορεί να γίνει στα πλαίσια της διαδικασίας για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος (όπως στους δικηγόρους).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.