nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
18-06-14
23:12
και για ποση ωρα διαρκει αυτο? δηλαδη χανεις την αισθηση του παροντος και οι σκεψεις σου θολωνουν? σε στυλ "daydreaming"?
H καλύτερη εξήγηση είναι αυτή:
Παλιά το πάθαινα αυτό, κυρίως σε καταστάσεις έντονου στρες.
1. Να νιώθω για παράδειγμα ότι δε ζω μια κατάσταση, ότι είναι σαν όνειρο ας πούμε.
2. Ή να κοιτάζω οικεία πρόσωπα και να γνωρίζω ποια είναι αλλά να τα νιώθω σαν ξένα, σαν να τα βλεπα για παράδειγμα χωρίς να τα γνωρίζω, από άλλη οπτική.
Συνήθως μου περνούσε γρήγορα. Και πάει καιρός από τότε που με έπιασε τελευταία φορά. Δεν είναι κάτι ανησυχητικό όμως. Ίσως δεν κοιμάσαι καλά, γιατί φταίει και η κούραση, ή είσαι γενικά πολύ στρεσαρισμένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,809 μηνύματα.
08-04-14
14:52
Ο μεγάλος Ζαν Ζακ Ρουσσώ είχε πει: «Τα μεγαλύτερα δεινά στον εαυτό μου οφείλονται στην υπερεκτίμηση της καλοσύνης των άλλων ανθρώπων».
Οι καθηγητές σου όσο και να σ' αγαπάνε, δεν είσαι παιδί τους. Κάθε χρόνο αγαπούν νέα παιδιά. Ζουν στην τελική από αυτό. Διδάσκουν και πληρώνονται. Απλά αυτή η δουλειά, έχει και ένα προσωπικό μέρος: την ανθρώπινη σχέση. Όμως, εσύ θα εξεταστείς και αυτοί εν μέρει μέσα από την επιτυχία σου. Όλοι εξετάζονται. Οι πανελλήνιες δεν πρέπει να υπερεκθειάζονται περισσότερο από αυτό που είναι ή αξίζουν να είναι.
Όπως είπαν τα παιδιά πιο πάνω, δώσε κύρια βάση στην ψυχοσωματική υγεία του εαυτού σου, Muxu Su. Από εκεί πηγάζουν όλα. Εφόσον επιλέγεις τον "δρόμο" των γραμμάτων, σε περιμένουν πολλές εξετάσεις. Νομίζω η methexys τα λέει όπως είναι. Μην αφήνουμε το παρόν να μας διαλύει το μέλλον. Κάνε την προσπάθειά σου, δώσε τον καλύτερο εαυτό σου. Αυτή είναι η ζωή. Σήμερα λέγονται πανελλήνιες, αύριο, αγώνας για το μη εξασφαλισμένο μεροκάματο.
Καλά κουράγια!
Οι καθηγητές σου όσο και να σ' αγαπάνε, δεν είσαι παιδί τους. Κάθε χρόνο αγαπούν νέα παιδιά. Ζουν στην τελική από αυτό. Διδάσκουν και πληρώνονται. Απλά αυτή η δουλειά, έχει και ένα προσωπικό μέρος: την ανθρώπινη σχέση. Όμως, εσύ θα εξεταστείς και αυτοί εν μέρει μέσα από την επιτυχία σου. Όλοι εξετάζονται. Οι πανελλήνιες δεν πρέπει να υπερεκθειάζονται περισσότερο από αυτό που είναι ή αξίζουν να είναι.
Όπως είπαν τα παιδιά πιο πάνω, δώσε κύρια βάση στην ψυχοσωματική υγεία του εαυτού σου, Muxu Su. Από εκεί πηγάζουν όλα. Εφόσον επιλέγεις τον "δρόμο" των γραμμάτων, σε περιμένουν πολλές εξετάσεις. Νομίζω η methexys τα λέει όπως είναι. Μην αφήνουμε το παρόν να μας διαλύει το μέλλον. Κάνε την προσπάθειά σου, δώσε τον καλύτερο εαυτό σου. Αυτή είναι η ζωή. Σήμερα λέγονται πανελλήνιες, αύριο, αγώνας για το μη εξασφαλισμένο μεροκάματο.
Καλά κουράγια!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.