schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
27-09-13
13:29
Όπως έγραψες και εσύ, τα απλά καθημερινά πράγματα ή τα έχεις ή όχι. Η έλλειψή τους, δεν είναι συνέπεια της σοβαρής ενασχόλησής σου με κάτι. Οι καθηγητές που αναφέρεις, μάλλον πάσχουν από έπαρση και όχι από "πειθαρχημένη αφοσίωση" στην επιστήμη.[/spoiler]
Ίσως δεν το έθεσε προσδιοριστικά σωστά. Ναι έχεις δίκιο. Όμως συνήθως άτομα που έχουν πρόβλημα κοινωνικοποίησης συνήθως έχουν κάποιο "ταλέντο". Εννοώ ότι δεν συμβαδίζουν με την μέση "πραγματικότητα". Ζουν λιγάκι για συγκεκριμένα πράγματα, όχι ότι αυτό είναι κακό. Απλά ο Γ.Ρίτσος έλεγε ότι δεν είναι καλό να είμαστε παντού άριστοι, επειδή μετά δεν υπάρχει το κίνητρο για την αέναη προσπάθεια. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάνεις ένα πράγμα καλά. Η ψυχική ισορροπία και η προσωπική ευτυχία εύκολα χάνονται στον βωμό της πειθαρχημένης αφοσίωσης σε ένα πράγμα. Το έχω διαπιστώσει με κάποιους καθηγητές μου, οι οποίοι πέρα από το γνωσιολογικό-επιστημονικό κομμάτι, δεν ξέρουν ότι ζουν. Ότι είναι και αυτοί άνθρωποι. Δεν γνωρίζουν τις λεπτές αξίες π.χ. το έξυπνο χιούμορ, την επιβράβευση εκεί που αξίζει, την ενθάρρυνση, την απλή συνομιλία ή/και να χαιρετάνε κατάλληλα. Αυτά δεν διδάσκονται σε κάποιο σχολείο. Ή τα έχεις ή όχι. Θαυμάζω και σέβομαι εκείνους που συνδυάζουν την επιστήμη με την αυταξία τους σαν άνθρωποι. Δεν αλλοτριώνονται ως άνθρωποι. Ξέρουν πότε θα δουλέψουν και πότε θα ζήσουν τις καθημερινές μικροχαρές της ζωής.
Από την άλλη ασφαλώς και υπάρχουν διάνοιες, που η προσωπική τους ζωή έγινε παρανάλωμα στη φωτιά που τους έκαιγε. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους, μνημονεύονται σήμερα ως μεγάλοι επιστήμονες.
Όμως η αριστεία στο πανεπιστήμιο δεν έχει να κάνει με μεγάλες και εκθαμβωτικές διάνοιες. Ο μέσος αριστούχος δεν έχει καμιά σχέση μ' αυτήν την κατηγορία. Αυτούς "υπερασπίστηκα" εγώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
27-09-13
12:29
Έχω παρατηρήσει (μπορεί να λέω μαλακία), ότι αριστούχοι φοιτητές είναι λιγάκι ...εκτός πραγματικότητας. Ανίκανοι για κάποιο επάγγελμα.
Εκτός πραγματικότητας. Ανίκανοι για κάποιο επάγγελμα. Ένας καλός βαθμός στις θετικές επιστήμες, σημαίνει έλλειψη ζωής.Στις θετικές γιατί είναι λιγάκι δύσκολος ο καλός βαθμός πτυχίου. Ένας καλός βαθμός πτυχίου σε θετικές επιστήμες σχετίζεται με φοιτητές που έχουν μια έφεση στην χ επιστήμη, αλλά δεν έχουν ζωή. Αυτό για μένα δεν είναι ισορροπημένο. Ένας βαθμός 6 έχει διαφορετική σημασία σε ένα Τμήμα Φυσικής από ότι σε ένα Τμήμα Νηπιαγωγών.
Φίλε nPb, νομίζω ότι αδικείς τους αριστούχους. Δεν είναι σωστό να δίνεις την εικόνα ανθρώπων απροσάρμοστων, ανίκανων για οτιδήποτε άλλο. Η αφοσίωση στην επιστήμη τους, δεν σημαίνει ότι είναι εκτός κοινωνίας.
Το συστηματικό και οργανωμένο διάβασμα, όχι απαραίτητα πολύ, δε σημαίνει έλλειψη ζωής. Εκτός αν θεωρείς ότι η αρκετά συνεπής παρακολούθηση των παραδόσεων και το σχεδόν καθημερινό διάβασμα π.χ. 2 ωρών, αντί να παίζεις παιχνίδια στον υπολογιστή, και ασφαλώς πολύ πιο εντατικό την περίοδο των εξετάσεων, σε αποκόβει απ' τους φίλους και απ' τη ζωή.
Δηλαδή οι εργαζόμενοι που δουλεύουν 8-9 ώρες την ημέρα, δεν έχουν ζωή; Η φοιτητική ζωή είναι ταυτισμένη με το "δεν ασχολούμαι σοβαρά με τίποτα παραγωγικό"; Αν είναι έτσι, τότε θα συμφωνήσω ότι η αριστεία είναι έλλειψη ζωής.
Γνωρίζω παιδιά, που σχεδόν έχουν παρατήσει τις σπουδές τους και είναι μπροστά στον υπολογιστή παίζοντας παιχνίδια για 12 ώρες, ή δεν κάνουν απολύτως τίποτα όλη τη μέρα. Μάλλον γι' αυτούς θα έπρεπε να ανησυχούμε.
Ασφαλώς υπάρχουν και αριστούχοι με προβλήματα κοινωνικότητας. Το αίτιο όμως δεν είναι η με συνέπεια ενασχόληση με την επιστήμη που σπουδάζουν. Πολλοί άλλοι άνθρωποι έχουν τέτοια προβλήματα. Δεν είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των αριστούχων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
26-09-13
18:25
Να λετε ευχαριστω παιδακια σε αυτους τους ''καμμενους'' που με 19000+ (λεμε τωρα) μορια αντι να δηλωσουν τις μουρατες σας σχολες μπαινουν σε ''ταπεινες'' σχολες (ποιος ξερει αραγε γιατι? ισως γιατι ειναι μαζοχες τι να πουμε?? ) και σας επιτρεπουν να μπαινετε στις ΤΟΠ σχολες σας και να πουλατε μουρη Φανταστειτε ομως αυτοι να ακουγαν τετοιες μαλακιες στερεοτυπα που ακουγονται εδω περα και να δηλωναν τις σχολες σας Θα σας καταδικαζαν σε δυστυχια. Οπωτε ευχαριστω να λετε πολλοι απο εσας
Ο Δημήτρης έκανε ένα πολύ καυστικό, είναι αλήθεια, σχόλιο για κάποιους επηρμένους που πουλάνε μούρη για τη σχολή που πέρασαν.
Είπε την εξής αλήθεια, με ένα ύφος πολύ "κακό". Υπάρχουν αρκετά παιδιά με πολλά μόρια, που διαλέγουν όχι "μουράτες" σχολές. Αν όλοι αυτοί διάλεγαν αυτές τις σχολές, η βάση τους μπορεί να πήγαινε σε δυσθεώρητα ύψη και πολλοί από τους επηρμένους να μην είχαν περάσει.
Μπορεί να διαφωνεί κανείς με το ύφος (και εγώ διαφωνώ), όμως απλά επεσήμανε ένα γεγονός, καυτηριάζοντας τη στάση κάποιων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
25-09-13
14:56
Θα συμφωνήσω. Τα πάντα μπορούν να συμβούν στη ζωή. Ένα τέλειο ξεκίνημα μπορεί να καταλήξει σε μια κατάρρευση αργότερα. Μια απογοητευτική αρχική πορεία μπορεί να συνδυαστεί με μια σπουδαία συνέχεια.Σε μια εποχή όπου τα πτυχία δεν μετράνε και τόσο για την προσωπική επιτυχία και ευτυχία, κάποιοι εμμένουν σ' αυτή την αστεία λογική. Ο καθένας ορίζει με δικά του κριτήρια την επιτυχία, γιατί είναι λιγάκι υποκειμενικό το θέμα. Το ίδιο ισχύει και στο Πανεπιστήμιο. Γνωρίζω άτομα που ενδεχόμενα έβγαλαν μεγάλο βαθμό πτυχίου και δεν προχώρησαν. Σταμάτησαν εκεί. Άλλα άτομα που έβγαλαν πολύ "κακό" βαθμό πτυχίου, συνέχισαν, προσπάθησαν πολύ και κάποιοι μάλιστα αρίστευσαν! Νομίζω ότι έχει σχέση, με το τι επιδιώκει ο καθένας από τη ζωή του. Από τη στιγμή που ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, λογικό είναι να έχει και διαφορετική πορεία ζωής, διαφορετικές προτιμήσεις, διαφορετικές δυνατότητες,...κλπ. Μήπως υπάρχει κάποια "λίστα" που να περιγράφει τα βήματα της επιτυχημένης ζωής;
Πάντα μπορείς να κάνεις μια καινούργια αρχή.
Φίλος του πατέρα μου, απλά καλός μαθητής, για κάποιους λόγους έφθασε στο σημείο σχεδόν να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Τώρα είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο.
Κάποιος άλλος, μάλλον κακός μαθητής (έχασε και χρονιά), αφού δούλεψε για πολλά χρόνια εδώ και στο εξωτερικό σε διάφορες δουλειές, αποφάσισε να σπουδάσει στο εξωτερικό, όπου ζούσε, λίγο πριν τα τριάντα του. Έγινε επιστήμονας, και μάλιστα καλός.
Το ιδανικό βεβαίως θα ήταν να αρχίσεις και να συνεχίσεις καλά.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι τόσο η ιεραρχία που έχει καθιερωθεί στις διάφορες επιστήμες (Ιατρική, Πολυτεχνείο, Νομική κ.λ.π.). Κάπως έτσι είναι και στο εξωτερικό. Το πρόβλημα έγκειται κυρίως στην απαξίωση που υπάρχει για τις θετικές επιστήμες.
Στη Βρετανία, στα απολύτως κορυφαία πανεπιστήμια, τα Μαθηματικά και η Φυσική είναι πάνω από την Ιατρική και το Πολυτεχνείο, όσον αφορά στα entry standards, στις απαιτήσεις δηλαδή που έχουν τα πανεπιστήμια για να σε δεχθούν. Ακόμα και στο κατ' εξοχήν τεχνολογικό ίδρυμα, το Imperial.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
25-09-13
13:53
Σε κοιτάζουν χαιρέκακα όταν λες ότι σπουδάζεις Νομική; Μήπως είσαι λίγο υπερβολικός;Μπα. Κι αυτό μια ιδέα όσων δεν έβγαλαν 19 είναι. Αυτό που αντιμετωπίζω τώρα ένα χρόνο είναι: να σε κοιτάζουν χαιρέκακα όταν λες ότι σπουδάζεις Νομική, και να λέει ο άλλος «Α, αυτό ήθελες;» «Μα καλά, σού αρέσει αυτό το πράγμα;», κι όταν εμένα μου λένε ότι σπουδάζουν Φιλολογία, Παιδαγωγικά, Ιστορικό κλπ, να τούς μιλάω με τα καλύτερα λόγια, χωρίς καμία έχθρα και χωρίς να προσπαθώ να φανώ ανώτερος, επειδή έβγαλα περισσότερα μόρια. Φαίνεται ποιος έχει κόμπλεξ στην τελική.
Είσαι σίγουρος ότι όλα τα παιδιά που σου λένε ότι σπουδάζουν Φιλολογία, Παιδαγωγικά, Ιστορικό κ.λ.π., έβγαλαν λιγότερα μόρια από σένα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
20-09-13
14:46
Έχεις δίκιο, θα συμφωνήσω απολύτως μαζί σου.Αυτό είναι λογικό, γιατί το βρίσκεις παράξενο?
Το να σπουδάζεις φυσική, και μάλιστα έξω, ενώ περνούσες Ιατρική εδώ, ξεφεύγει απ' την κοινή λογική, είναι πολύ παράξενο, τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
20-09-13
11:58
Εγώ έχω καμιά φορά τον εξής διάλογο, αντιπροσωπευτικό μιας διαχρονικής νοοτροπίας, που θεωρεί ότι οι σπουδές στο εξωτερικό είναι αποκλειστικά συνέπεια της αποτυχίας στις πανελλήνιες.
Τι σπουδάζεις;
Φυσική στην Αγγλία.
Δεν πέρασες εδώ, ε;
Περνούσα σε όλες τις σχολές και τμήματα.
Απορία.
Τι σπουδάζεις;
Φυσική στην Αγγλία.
Δεν πέρασες εδώ, ε;
Περνούσα σε όλες τις σχολές και τμήματα.
Απορία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.