MusEditor
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Χολαργός (Αττική). Έχει γράψει 141 μηνύματα.
30-09-13
15:00
Έχετε να προτείνετε ενΑ βαθύ μελαγχολικό-δραματικό βιβλίο ?
1984 - George Orwell... Στην αρχή ίσως σου φανεί σαν πολιτικό θρίλερ , αν ομως προχωρήσεις δε θα συμπονέσεις άλλους χαρακτήρες σαν τους πρωταγονιστές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MusEditor
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Χολαργός (Αττική). Έχει γράψει 141 μηνύματα.
30-09-13
12:37
Εσυ!!?!
Και να το διαβάσω δε θα αποκομίσω αυτά που θα ήθελε ο συγγραφέας. Το αφήνω για τα late20s...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MusEditor
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Χολαργός (Αττική). Έχει γράψει 141 μηνύματα.
05-09-13
01:33
Το Λαθος - Αντωνης Σαμαρακης
Η καθημερινη μαγεια των ασημαντων πραγματων - Φρανσεσκ Μιραλιες
Η Μεταμορφωση - Καφκα
και φυσικα τον Φυλακα στη Σικαλη του Σαλινγκερ
Αυτα για αρχη
Ενδιαφέρουσα προσωπικότητα ο Franz Kafka. Τόσο περίπλοκος και τόσο μεστός συνάμα στα έργα του. Θυμάμαι Η Μεταμόρφωση μου είχε αφήσει ένα αίσθημα απέχθειας αλλά και συμπόνιας ταυτόχρονα.Μεγάλος λογοτέχνης βέβαια. Προσπαθώ να φανταστώ το γερμανικό πρωτότυπο
Λοιπόν από εμένα
William Gibson - Νευρομάντης
Gabriel Garcia Marquez - Εκατό Χρόνια Μοναξιάς
Oscar Wilde - Το Πορτραίτο του Dorian Gray
George Orwell - 1984
Albert Camus - Ο Ξένος
Τα παραπάνω έργα βέβαια δεν αποσκοπούν τόσο στην ευχαρίστηση και στην ικανοποίηση, όσο στον προβληματισμό και στην σκέψη. Ίσως γι αυτό είναι και στενόχωρα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.