Raiseonce
Δραστήριο μέλος
Ο Raiseonce αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Πανόραμα (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 680 μηνύματα.
07-10-13
17:35
Σοφό!!!
Μην ξεχνάς και το άλλο παράλογο που όμως γίνεται!!!!Πάει ο άλλος να βρει δουλειά και λέει εγώ στις πανελλήνιες έβγαλα τόσα μόρια!!!!!!
Μην ξεχάσει να γράψει αν ήταν στη σημαία στην παρέλαση όταν πήγαινε δημοτικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Raiseonce
Δραστήριο μέλος
Ο Raiseonce αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Πανόραμα (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 680 μηνύματα.
29-09-13
15:26
To πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι δημιουργήθηκαν μεγάλα αστικά κέντρα που αντί να αποτελέσουν πόλο έλξη "βιομηχανικών" εργατών με την ανύπαρκτη βιομηχανία, έγινε παρ' όλα αυτά μια ξέφρενη εσωτερική μετανάστευση από τα χωριά στις πόλεις. Τα δεδομένα του 1970 ήταν η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής στην επαρχία ή στην πόλη ή στην πρωτεύουσα. Η αγροτική Ελλάδα έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, δεν πρόσφερε ευκαιρίες. Φτώχεια, κτηνοτροφία, μικροκαλλιέργειες από μια άλλη εποχή της χώρας μας που δεν υπήρχε καταναλωτισμός. Όμως αυτή η εσωτερική μετανάστευση έγινε με λάθος σχεδιασμό. Σε όλες τις χώρες του Δ.Βορρά, στις πόλεις μένουν "βιομηχανικοί" εργάτες για να είναι κοντά στις βιομηχανίες που εργάζονται.Ακόμη και σε φτωχές (πρώην σοβιετικές) χώρες που έχουν βιομηχανία. Στην "σοβιετική" χώρα μας όμως, στοιβάχτηκαν δημόσιοι υπάλληλοι, οι περισσότεροι των οποίων με αμιγή ρουσφετολογικά κριτήρια. Οι τυπικές γνώσεις τους άγγιζαν και αγγίζουν το πολύ ένα γυμνάσιο 30-40 χρόνων πίσω για μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. Βέβαια εδώ υπάρχει μια καθαρά πολιτική ευθύνη: η δημιουργία κομματικών ψηφοφόρων με αντάλλαγμα μια θέση εργασίας στο δημόσιο. Σε άλλες χώρες που έχουν θεσπίσει σοβαρά κριτήρια εργασίας και δεν υπάρχει ρουσφετολογική νοοτροπία, οι ίδιοι άνθρωποι ίσως να μην είχαν βγει ποτέ έξω από το χωριό τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Έτσι με τα χρόνια, συνεχίστηκε η αποβιομηχάνιση της χώρας με μεθοδολογικό κομματικό τρόπο και φτάσαμε στο σήμερα. Οι άνθρωποι αυτοί έπρεπε με κάποιο τρόπο να ζήσουν (λογικό) και να ικανοποιήσουν τις αναπτυσσόμενες καταναλωτικές συνήθειές τους (μη λογικό). Η παιδεία από την άλλη, συνείσφερε σε δημόσιους υπαλλήλους με με Πανεπιστημιακό πτυχίο! Καλλιεργήθηκε παράλληλα και η φράση-απωθημένο των Ελλήνων «το παιδί μου να σπουδάσει, να ζήσει καλύτερα». Χωρίς φυσικά, να προσδιοριστεί το "καλύτερα" που μάλλον θηλιά «δανεικού καταναλωτισμού» ήταν. Αγγίξαμε το άλλο άκρο: «σπουδές γιατί σπουδάζει ο γιος του γείτονα». Φτάσαμε και σε σημείο να ρυθμίζουμε τις ανθρώπινες σχέσεις μας με βάση το χρήμα, το πρεστίζ, την καλή μισθωτή δουλειά. Το χρήμα (ο μισθός) άλλαζε απλά χέρια στην εγχώρια αγορά: κατανάλωση, σπουδές, ψυχαγωγία και πολυτέλειες, δάνεια και πιστωτικές κάρτες και ξανά φορολογία, δηλ., πίσω στο κράτος, διαγράφοντας την καμπύλη του κύκλου. Εισαγόμενο χρήμα από ξένες αγορές δεν υπήρξε και δεν υπάρχει, αφού η αγορά και η κοινωνία της χώρας μας βασίζονται στην εσωστρεφή μισθωτή οικονομία. Μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού ζει "διασωληνωμένο" απευθείας από το κράτος (μέσω μισθών και συντάξεων, αν συνυπολογίσουμε κυρίως και τα πλασματικά συντάξιμα χρόνια και την "γήρανση του πληθυσμού λόγω υπογεννητικότητας"). Αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια όμως!
Ουσιαστικά εδώ και χρόνια, που κάναμε τα στραβά μάτια, ήταν φως φανάρι πως κάποια στιγμή θα γινόταν το μεγάλο μπαμ της ανεργίας. Οι δυνατότητες της χώρας μας στην μισθωτή οικονομία αναπόφευκτα θα μηδενίζονταν αφού τόσα χρόνια δεν υπήρχε οικονομία παραγωγής ΦΠΑ. Η χώρα μας δανειζόταν ένα μέρος για να καλύψει την δομή της, την εγχώρια αγορά του αυτοκαταναλωτισμού εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών. Το άλλο μέρος, ήταν από την άμεση φορολογία (με δεδομένη τη φοροδιαφυγή). Μόνο που λόγω μεγέθους και αναγκών, η χώρα μας, δανειζόταν από αμφιλεγόμενους τοκογλύφους σε άμεσο χρονικό διάστημα, με "εικονικούς όρους" για να καλύπτει την διαφαινόμενη χρεωκοπία της. Τότε οι τοκογλύφοι που δάνειζαν ήταν "καλοί" ενώ τώρα με βάση τους "εικονικούς όρους" ζητάνε τα χρήματά τους πίσω. Σύμφωνα με την τηλε-νοοτροπία μας, πλέον είναι οι "κακοί". Βέβαια οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν, οπότε δεν έχει ουσία το "καλός" ή το "κακός".
Η Γερμανία παίζει καλά το παιχνίδι της. Εργατικά χέρια θέλει και με Πανεπιστημιακά πτυχία. Η οικονομία όμως της Γερμανίας δεν είναι αυτοκαταναλωτισμού εισαγόμενων προϊόντων. Η Γερμανία επίσης δεν έχει δημόσιο Ελληνικού τύπου και νοοτροπίας. Επίσης η Γερμανία δεν έχει μικρές βιοτεχνίες που η πρώτη ύλη τους να εξαρτάται από εισαγωγείς του εξωτερικού, ώστε να επηρεάζουν την τελική πώλησης του προϊόντος. Από την πρώτη ύλη (π.χ. χώμα) μέχρι το τελικό προϊόν και η τεχνολογία των μηχανημάτων παρασκευής του τελικού προϊόντος (σε όλα τα στάδια), είναι όλα δικά τους. Οπότε έχει χαμηλό κόστος παρασκευής, χαμηλή τιμή πώλησης, μεγάλα κέρδη, γι' αυτό και είναι ανταγωνιστική και οικονομικά ισχυρή. Απλή οικονομία! Σε έναν παραλληλισμό, η χώρα μας δεν διέθετε ποτέ σοβαρό ιδιωτικό τομέα. Ο ιδιωτικός τομέας στη χώρα μας ήταν υπηρεσιών αλλά εγχώριας "κατανάλωσης". Η διεθνής αγορά είχε άλλους κανόνες που η χώρα μας (επειδή εισάγει και την πρώτη ύλη, έχει στρεβλό φορολογικό σύστημα που δεν προσελκύει επιχειρηματίες, έντονο κομματικό και τηλεοπτικό λαϊκισμό.... και όλα αυτά επηρεάζουν την τελική τιμή πώλησης, την αγοραστική διάθεση κλπ) είναι εκτός παιχνιδιού.
Η χώρα μας για παράδειγμα, ενώ παράγει πολύ καλό λάδι, οι κρατικοί (κομματικοί) συνεταιρισμοί το συσκεύαζαν στην Ισπανία με αποτέλεσμα να φαλιρίζουν αφού ο αγοραστής με την βιομηχανία συσκευασίας καθόριζε ο ίδιος την τιμή αγοράς του, αφού ζούμε σε ελεύθερη οικονομία και ο συνεταιρισμός δεν είχε εναλλακτική λύση. Η νοοτροπία του συνεταιρισμού ήταν δημοσίου τομέα. Η τιμή πώλησης ήταν κάτω του κόστους για τον συνεταιρισμό και ο συνεταιρισμός παρουσίαζε έλλειμμα. Για το λάδι να προσθέσω ότι η χώρα μας είχε δανειστεί πολλά εκατομμύρια € μέσω αγροτικών επιχορηγήσεων της Ε.Ε. αλλά η όλη διαδικασία αξιοποίησής του με το παραπάνω παράδειγμα, παρήγαγε ελλείμματα, αν συνυπολογίσουμε πόσο καλή διαχείριση γινόταν και σε πόσες "τσέπες" πήγαν.
Στην Ελλάδα ο εργοδότης είναι ο διωκόμενος.
Μετά το τέλος της κρίσης να φτιάξουμε ένα μνημείο εις τον άγνωστο εργοδότη.
PS:Μην πάμε τη συζήτηση στα κομματικά.Δεν αξίζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Raiseonce
Δραστήριο μέλος
Ο Raiseonce αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Πανόραμα (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 680 μηνύματα.
29-09-13
10:53
Επειδή τα Ελληνικά είναι πολύ πλούσια γλώσσα , είναι καμμιά φορά δύσκολο να εκφραστεί σε αυτά ένας ξένος , όσο καλά και να μιλάει την γλώσσα .
Ετσι η φράση
μπήκε γιά να επισημάνει την κύρια διαφορά των δύο τύπων πανεπιστημίων στην Γερμανία , που είναι το γεγονός ότι διδακτορικά , δίνουν μόνο τα πανεπιστήμια . Μεταπτυχιακά που κυρίως αφορούν επιπλέον γνώση στο επάγγελμα δίνουν και τα δύο . Η φράση λοιπόν αυτή εννοεί , ότι όσοι δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν ακαδημαική καρριέρα , επιλέγουν FH .
Ενα άλλο στοιχείο που πρέπει να μας κάνει εντύπωση είναι ο συνολικός αριθμός φοιτητών .
1.400.000 + 520.000 +30.000 = 1.950.000 είναι ο συνολικός αριθμός φοιτητών στην Γερμανική τριτοβάθμια εκπαίδευση .
Αν σκεφτούμε ότι από αυτό τον αριθμό , ένα ποσοστό , τουλάχιστον 10 - 20 % , θα αφορά ξένους φοιτητές που σπουδάζουν εκεί , τότε ο συνολικός αριθμός φοιτητών είναι περί το 1.700.000 Γερμανών φοιτητών σε ένα πληθυσμό χώρας 81.726.000 σύμφωνα με την απογραφή του 2011 .
Δηλαδή στην Γερμανία , μόλις το 2 % του πληθυσμού είναι φοιτητές .
Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία γιά την Ελλάδα των 11.000.000 θα ήταν 220.000 φοιτητές .
Σύμφωνα με αυτό
https://archive.minedu.gov.gr/el_ec_page224.htm
ο αριθμός των φοιτητών στην Ελλάδα ήταν το 2002 , 328100 , δηλαδή σχεδόν 50 % παραπάνω από την γερμανική αναλογία .
Βρήκα όμως και αυτό το στοιχείο , που μιλάει μόνο γιά πανεπιστήμια το 2008
https://kesyp-ampel.att.sch.gr/arithmos_foit_ana_AEI_k_fylo_07_08.pdf
όπου εμφανίζει μόνο στα πανεπιστήμια 336.490 φοιτητές , αλλά το 45 % αυτών φοιτά πέραν των κανονικών ετών σπουδών .
Σύμφωνα δε με την Στατιστική Υπηρεσία και την τελευταία απογραφή ,
https://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/ELLAS_IN_NUMBERS_GR.pdf
μόνο οι κανονικοί φοιτητές τριτοβάθμιας είναι 296.000 .
Βάλτε τώρα και πόσοι Ελληνες φοιτούν στο εξωτερικό και θα δείτε ότι πλησιάζουμε σχεδόν το διπλάσιο ποσοστό κανονικών φοιτητών έναντι της Γερμανίας .
Οπότε μην έχετε απορίες γιά το μέλλον και το που θα βρείτε δουλειά .
Δυστυχώς η ευκολία της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σχέση με ότι γινόταν 20 και 30 χρόνια πριν , έχει το τίμημα της .
Σε αυτά μπορεί κανείς να προσθέσει οτι στη Γερμανία υπάρχει ισχυρή βιομηχανία και ιδιωτικός τομέας που μπορει να απορροφήσει πτυχιούχους.Στην Ελλάδα ποιος ο λόγος να μπαίνουν τόσοι πολλοί στην τριτοβάθμια?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Raiseonce
Δραστήριο μέλος
Ο Raiseonce αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Πανόραμα (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 680 μηνύματα.
20-09-13
02:36
Αris90 μην ακούς κανένα και μην ασχολείσαι.Αν γουστάρεις πραγματικά την πληροφορική μη φοβάσαι τίποτα.Θα είσαι πετυχημένος σ αυτό που κάνεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.