nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,890 μηνύματα.
14-09-13
00:15
Με αυτό το σκεπτικό δώσε μου μια ενέργεια που στρέφει τα όπλα κατά τη σωστή κατεύθυνση πέρα από τις εκλογές όπου ξέρουμε εκ των προτέρων τα αποτελέσματα. Τι να γίνει? να κατέβει κόσμος στο Σύνταγμα? Θα βγαίνουν μετά όσοι θίγονται και θα υποστηρίζουν ότι άδικα 10 τσογλαναραίοι κλείνουν το κέντρο. Να γίνει γενικευμένη και συνεχόμενη απεργία? Θα τη βγάλουν σε χρόνο dt παράνομη και καταχρηστική. Έχουν στρέψει τον ένα κλάδο έναντι του άλλου και μόνο τη πάρτη του κοιτάει ο καθένας. Μα γιατί κάνουν απεργία οι καθηγητές? Το παιδί μου δίνει πανελλήνιες. Γιατί κλείνουν το μετρό? Θέλω να πάω Why Sleep το βράδυ. Γιατί γιατί γιατί? Πότε να γίνει απεργία δηλαδή? Τον Ιούνιο που θα είμαστε όλοι οι Νεοέλληνες Κλαρινογαμπροί Μύκονο , που και τότε στα @@ μας δηλαδή. Εκτός και αν είναι τελείως αθέμιτη η απεργία ως δικαίωμα οπότε πάω πάσο
Υπάρχει απάντηση σε όλο αυτό. Ο κάθε κλάδος εξυπηρετεί τα συμφέροντά του με τον δικό του τρόπο. Οι κομματικές ηγεσίες της μεταπολίτευσης ήξεραν τι έκαναν ακριβώς πριν 30 κάτι χρόνια. Εκμεταλλευόμενοι την συγκυρία της εποχής, αναλώθηκαν σε έναν επαναστατισμό του λαϊκισμού, ο οποίος βρήκε έδαφος λόγω της πτώσης της χούντας. Οι ίδιοι αποτέλεσαν το νέο πολιτικό προσωπικό του τόπου για τις πλατιές λαϊκές μάζες ασχέτως αν τα επώνυμα κάποιων είχαν απευθείας οικογενειακές ρίζες από τα χρόνια της επαναστάσεως του 1821 έως και σύγχρονα. Η πολιτική ως επικερδές οικογενειακό επάγγελμα για κάποια επώνυμα (όχι τα τόσο διαφημισμένα) ευδοκίμησε στη χώρα μας και λόγω πολιτικών συγκυριών. Οι άνθρωποι αυτοί εκμεταλλεύτηκαν με πολύ μεθοδικό τρόπο (άκρως επιστημονικό) την ιδεολογική διάσπαση του Ελληνικού έθνους. Αυτό επιτεύχθηκε με την γαλούχηση μιας ολόκληρης "γενιάς" του πολυτεχνείου η οποία μετεξελίχθηκε σε γενιά του διαδικτύου. Δεν υπήρξε χειρότερο πράγμα, και από τις κομματικές νεολαίες (που διακρίνονται σε μαθητικές και φοιτητικές) στα πρότυπα των φασιστικών νεολαιών αφού η ορθολογική και η προσωπικότητα θυσιάζονται στον βωμό της κομματικής πλύσης. Από αυτές τις νεολαίες προέκυψαν οι "επαναστάτες" με καγιέν και ρόλεξ. Επαναστάτες μεν, πορείες, ξύλο, συνδικαλισμός της τηλεόρασης,..., αλλά στα ώριμα χρόνια της μέσης ηλικίας μια θέση βολέματος (δημοσίου, κομματικού γραφείου ή κοινοβουλίου).
Οι Έλληνες πλέον βλέπουν εχθρούς γύρω τους, όσους δεν ασπάζονται την ίδια κομματική ιδεολογία. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό. Τραγικό. Ο εμφύλιος δεν τελείωσε το 1949. Συνεχίστηκε με μορφή "διασπαστικής" κουλτούρας και συνείδησης, όλα τα μετεμφυλιακά χρόνια. Αντί να είμαστε ενωμένοι και να κοιτάζουμε την πρόοδο της χώρας μας, τόσα χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, αναλωθήκαμε στον εκφυλισμό των ηθικών αξιών και στην ισοπέδωση της κοινωνικής-εθνικής* συνείδησης που μας κράτησε ενωμένους σε παρελθόντες εξωτερικούς "εισβολείς". Ζήσαμε μια φούσκα ευημερίας με δανεικά κερδοσκόπων. Καμία ανάπτυξη, κανένα όραμα. Όλες οι ιδέες κατέληγαν σε "ικανοποίηση" των αιτημάτων-συμφερόντων των ημετέρων. Ο καθένας κοιτούσε από τη δική του θέση πως θα βλάψει τον συνάνθρωπό του, το κοινωνικό όφελος για να ωφεληθεί ο ίδιος σε υλικό.
Το κάθε κομματικό μαγαζί είχε την πελατεία του και έδινε "δωράκια" που και που για να ευχαριστήσει τους πελάτες του για την ψήφο τους. Μια κοινωνία πολλών και αντικρουόμενων συμφερόντων από την κορυφή μέχρι την βάση των πολιτών. Υιοθετήσαμε την μετριότητα ως αριστεία και την αριστεία την ταυτίσαμε με την καπιταλιστική αδικία. Ουσιαστικά αποδομήσαμε την κοινωνική πρόοδο. Μάθαμε να είμαστε ανεύθυνοι επαίτες δικαιωμάτων. Οι παλαιοθωμανικές αντιλήψεις περί "γιγαντισμού" της δημόσιας διοίκησης με ρουσφέτια, με κακοδιοίκηση, με ανεπαρκές προσωπικό ανάξιο να αντιληφθεί τις διεθνείς εξελίξεις της τεχνολογίας, αντί να αποτελέσουν ένα παρελθόν αποτελούν μια διαιωνίζουσα «κατάρα» για τη χώρα μας.
Η Ελλάδα έχει απελευθερωθεί εδώ και 2 αιώνες περίπου. Οι Έλληνες όμως παραμένουν ραγιάδες των νοοτροπιών τους. Ξεπούλησαν με πολύ άσχημο τρόπο την νεολαία στον βωμό του κομματικού ευδαιμονισμού. Ακόμη και σε ώρες σοβαρότητας, επικρατεί πεσμένο ανάστημα επειδή οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες και οδηγούν σε ιδεολογικό-ψυχολογικό κενό.
* Αναφέρομαι στην εθνική συνείδηση που είχαν οι αγνοί Έλληνες και φιλέλληνες-πατριώτες του 1821 και όχι στην εθνικιστική ψυχική ασθένεια που πουλάει τηλεοπτικώς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,890 μηνύματα.
09-09-13
18:32
Καταρχάς η αναγγελία των απεργιακών κινητοποιήσεων έγινε πριν την έναρξη της περιόδου εγγραφών, προκειμένου να μη βρεθούν οι πρωτοετείς προ εκπλήξεων. Από εκεί και πέρα καθείς θέτει προτεραιότητες και εξετάζει την κατάσταση με διαφορετικά κριτήρια. Προσωπικά θεωρώ μοιρολατρική και εξαιρετικά χρησιμοθηρική την πρόταξη του εκάστοτε ατομικού μου συμφέροντος, σε βάρος μιας συλλογικής προσπάθειας που θεωρώ δίκαια κι αναγκαία. Το αίσθημα αλληλεγγύης δικαιώνεται, άλλωστε, τοις πράγμασι και όχι με θεωρητικές διακηρύξεις περί ανθρωπιστικού ήθους. Και αν με ρωτάς, φυσικά και εξετάζω και το δικό μου όφελος, απλώς λίγο πιο μακροπρόθεσμα. Δεν ξέρω αν διάβασες το άρθρο, αλλά τα "γνωστά" κενά πρόκειται να γιγαντωθούν με τις δρομολογούμενες εξελίξεις, που προοιωνίζονται και την εργασιακή διαθεσιμότητα δεκάδων ανθρώπων, άρα η καθημερινότητα των φοιτητών αναμένεται να επιδεινωθεί έτι περαιτέρω στο πλαίσιο του πανεπιστημίου. Από 'κει και πέρα το ξαναγράφω. Τίθενται ζητήματα ιδιοσυγκρασίας. Δε θα αυτοανακηρυχθώ σε περήφανο ανάχωμα της κρατικής αυθαιρεσίας, αλλά θα επωμισθώ, έστω και υποτυπωδώς, τις ευθύνες που μου επιτάσσει η πολιτική μου ταυτότητα.
Θυμίζω τα λόγια του αγαπημένου μου Καζαντζάκη: "Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω."
Θυμίζω τα λόγια του αγαπημένου μου Καζαντζάκη: "Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω."
Λες και διαβάζω τα λόγια ενός κομματόσκυλου φοιτητή "αριστερίζοντα" χώρου με δεξιές προτιμήσεις και δεξιό τρόπο ζωής. Επαναλαμβάνω με το να κλείνουμε το Πανεπιστήμιο σε ποιον προκαλούμε "ζημιά"; Αν μου πείτε για κρατική αυθαιρεσία, ρωτάω: ποιος είναι το κράτος; Εμείς οι πολίτες του δεν είμαστε; Σήμερα είναι ο Αρβανιτόπουλος αύριο είναι ο άλλος, μεθαύριο ο παράλλος. Σημασία έχει η πίεση που ασκείται, να ασκείται εκεί που πρέπει και όχι εκεί που δεν πρέπει. Νιώθω ότι τα "πυροβόλα" αντί να τα στρέφουμε στον στόχο, τα στρέφουμε κατά πάνω μας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,890 μηνύματα.
09-09-13
18:11
Σημασία έχει να γνωρίζουμε ποιον βλάπτει η απεργία. Στην χώρα μας ανέκαθεν (!) το αγνοούμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.