Nina-nana
Διάσημο μέλος
Η Nina-nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 2,536 μηνύματα.
29-08-13
22:03
Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα. Ξέρω όμως ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα επαγγέλματα απ' ό,τι σχολές και ότι τα επαγγέλματα συνέχεια αλλάζουν. Όσο και να το θέλεις, δεν μπορείς να ενημερωθείς άμεσα (με πρακτικές κλπ) για όλα τα επαγγέλματα, ούτε καν για όλα τα επαγγέλματα των σχολών που σε ενδιαφέρουν. Συν τοις άλλοις, όταν είσαι 17 χρονών δεν ξέρεις και δεν μπορείς να ξέρεις τι θα θέλεις να κάνεις σε 10 χρόνια ή σε τι θα είσαι καλός (καθότι στο επάγγελμα δεν μετράνε μόνο οι ακαδημαϊκές γνώσεις).
Δεν προσπαθώ να ακυρώσω τη σημασία του ΣΕΠ, απλά αυτό που λέω είναι να μην ονειρευόμαστε θαύματα. Σαφώς μια επαφή με τον επαγγελματικό κόσμο δεν θα έβλαπτε, αλλά όχι να πιστεύουμε ότι το πρόβλημα λύνεται με μια επίσκεψη σε νοσοκομείο και άλλη μία σε εργοστάσιο.
Προσωπική μου γνώμη είναι οι νέοι να επιλέγουν με βασικό κριτήριο τι έχουν όρεξη να σπουδάσουν και σε τι είναι καλοί. Το τι επάγγελμα θα κάνουν είναι απόφαση για αργότερα.
Δεν προσπαθώ να ακυρώσω τη σημασία του ΣΕΠ, απλά αυτό που λέω είναι να μην ονειρευόμαστε θαύματα. Σαφώς μια επαφή με τον επαγγελματικό κόσμο δεν θα έβλαπτε, αλλά όχι να πιστεύουμε ότι το πρόβλημα λύνεται με μια επίσκεψη σε νοσοκομείο και άλλη μία σε εργοστάσιο.
Προσωπική μου γνώμη είναι οι νέοι να επιλέγουν με βασικό κριτήριο τι έχουν όρεξη να σπουδάσουν και σε τι είναι καλοί. Το τι επάγγελμα θα κάνουν είναι απόφαση για αργότερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nina-nana
Διάσημο μέλος
Η Nina-nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 2,536 μηνύματα.
29-08-13
21:53
Εννοώ ανεφάρμοστη γιατί δεν μπορούν όλοι οι μαθητές Β Λυκείου όλης της χώρας να αφήσουν τα μαθήματα και να κάνουν πρακτικές σε όποιο επάγγελμα ενδέχεται να τους ενδιαφέρει για να δουν αν όντως τους ταιριάζει (και τι γίνεται αν δεν ξέρουν τι τους ενδιαφέρει?)
Αλλά και αν υποθέσουμε ότι όλοι οι μαθητές της χώρας ήθελαν να γίνουν γιατροί, η πρακτική σε νοσοκομείο δεν είναι απαραίτητα χρήσιμη αφού δεν γίνονται νοσοκομειακοί γιατροί όλοι όσοι σπουδάζουν ιατρική.
Αλλά και αν υποθέσουμε ότι όλοι οι μαθητές της χώρας ήθελαν να γίνουν γιατροί, η πρακτική σε νοσοκομείο δεν είναι απαραίτητα χρήσιμη αφού δεν γίνονται νοσοκομειακοί γιατροί όλοι όσοι σπουδάζουν ιατρική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nina-nana
Διάσημο μέλος
Η Nina-nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 2,536 μηνύματα.
29-08-13
21:47
Καλή ιδέα αλλά πρακτικά ανεφάρμοστη.1ο λαθος: Απουσια παντελους επαγγελματικου προσανατολισμου. Ενας μηνας απο τη Β'Λυκειου να αφιερωνοταν στο να γνωρισει το παιδι 3-4 επαγγελματα που τον ενδιαφερουν, μια βδομαδα σε ενα νοσοκομειο, μια σε μια τραπεζα και μια σε ενα εργοστασιο. Πηγαινουν παιδια ιατρικη γιατι νομιζουν οτι οι γιατροι γεννανε λεφτα χωρις να εχουν ιδεα απο την εργασια του γιατρου, περνανε παιδια μηχανολογοι και νομιζουν οτι θα σχεδιαζουν αμαξια κοκ. Αμα εβλεπες το καθε επαγγελμα θα ειχες την δυνατοτητα πραγματικα να επιλεξεις.
Πρώτη φορά ακούω τα παιδιά των δημοσίων υπαλλήλων να θεωρούνται "βουτυρόπαιδα".Όσον αφορά το τι να έκαναν τα παιδιά των δημοσίων υπαλλήλων.Δεν μπορούν να κάνουν κάτι.Αν στα 18 είσαι ήδη βουτυρόπαιδο δύσκολα αλλάζεις μετά.Αν και για να μην παρεξηγηθώ δεν αναφέρομαι σε όλα αλλά στην πλειοψηφία τους.
Όσο ζεις μαθαίνεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nina-nana
Διάσημο μέλος
Η Nina-nana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 2,536 μηνύματα.
29-08-13
21:32
Δεν μπορώ να καταλάβω τον παραλληλισμό σου. Τι θα ήθελες να κάνει το παιδί του δημόσιου υπάλληλου στις μέρες μας για να είσαι ευχαριστημένος;Σήμερα από την άλλη φεύγει το παιδί του δημοσίου υπαλλήλου να σπουδάσει στην επαρχία στο τμήμα που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει πολιτικά συμφέροντα και όταν τελειώσει θα γυρίσει σπίτι,θα ζητήσει από τον πατέρα του να βρει κανα μέσο να χωθεί στο δημόσιο(μιας και επιχειρήσεις δεν υπάρχουν) και αφού δε μπορέσει να βρει τίποτα παίρνει το πρώτο αεροπλάνο και μεταναστεύει στο εξωτερικό όπως γινόταν το 60.Αντί να υπάρχει εξέλιξη γυρίσαμε πίσω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.