marelpol
Νεοφερμένος
Η Μαρία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Πολωνία (Ευρώπη). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
03-07-13
10:09
Αν αυτό κατάλαβες από αυτά που είπα , να μην στο χαλάσω !!!
Εγώ αυτό κατάλαβα ... γιατί δυστυχώς πολλοί έχουν αυτή τη λογική ... τώρα αν εννοούσες κάτι άλλο... με συγχωρείς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
marelpol
Νεοφερμένος
Η Μαρία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Πολωνία (Ευρώπη). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
30-06-13
00:00
Και για δύο εβδομάδες δηλαδή θα παίζουμε τις κουμπάρες !!! Ε με συγχωρείς αλλά όταν μου λες ότι θα αρχίσω να ρωτάω γνωστούς και φίλους για τα προσόντα του καθηγητή και όχι τον ίδιο απευθείας τί να το κάνω ;
Άλλωστε δουλειά του δεν είναι να πει ξέρεις έχω αυτό και αυτό το πτυχίο και αυτή την εμπειρία . Σου κάνουν ;
Δηλαδή θες να μου πεις ότι ένας γονιός για το παιδί του θα διαλέξει καθηγητή από τις αγγελίες ή από τα χαρτιά που κολλάνε στο δρόμο και λένε πχ " φοιτήτρια διδάσκει αγγλικά " ? Ή θα ρωτήσει πρώτα γνωστούς του να του προτείνουν κάποιον καθηγητή ? Εάν κάνει το πρώτο τότε συγνώμη , αλλά είναι ανεύθυνος ο γονιός και είναι δική του ευθύνη αν θα τον κοροϊδέψει ο καθηγητής
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
marelpol
Νεοφερμένος
Η Μαρία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Πολωνία (Ευρώπη). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
28-06-13
09:29
Επιτρέψτε μου και εμένα να καταθέσω την γνώμη μου για την παροχή επάρκειας διδασκαλίας σε μη πτυχιούχους αλλά απλά κατόχους επιπέδου C2. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω νομίζω πως η ηλικία μου και η εμπειρίες που έχω αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες (από το δημοτικό έως τα πεδία καινοτόμων ερευνών παγκόσμιας εμβέλειας) γνωρίζοντας άπειρους καθηγητές, με έχουν καταστήσει ικανό στο να διαμορφώσω μια αρκετά σφαιρική άποψη γύρω από το ζήτημα της αξιολόγησης καθηγητικής επάρκειας. Γνώμη μου είναι πως πρέπει να σταθεί κανείς στην λέξη που προανέφερα, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, πράγμα δυστυχώς άγνωστο για την τραγική ελληνική πραγματικότητα. Συγκεκριμένα, το παραπάνω όσον αφορά την διδασκαλία της αγγλικής μεταφράζεται πολύ απλά στο ότι ο κάθε πικραμένος που δεν είχε τι να κάνει στην ζωή του αποφάσισε να παραστήσει τον καθηγητή, ανασύροντας ένα απλό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας από τα εφηβικά του χρόνια.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα σας παραθέσω την προσωπική μου εμπειρία, καθώς για κακή μου τύχη συνάντησα μια τέτοια περίπτωση <<καθηγήτριας>> σε πασίγνωστο όμιλο ξένων γλωσσών, σε μία επαρχιακή πόλη. Η εν λόγω λοιπόν <<καθηγήτρια>> συνεχώς αυτοπροβαλλόταν ως μια πολύπειρη διδάσκουσα με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό της. Η σχέση μας δεν ήταν καλή γιατί εγώ επιζητούσα ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ βλέποντας την αναγκη για μάθηση της αγγλικής με άλλο πρίσμα, έχοντας αφήσει πίσω μου την χαλαρότητα του φοιτητικομαθητικού τρόπου σκέψης και γνωρίζοντας εκ πρώτης άποψης της δυσκολίες σε συνθήκες ανταγωνισμού σε ένα δύσκολο και απαιτητικότατο περιβάλλον. Με άλλα λόγια δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν ήξερε λέξεις δύσκολες αλλά απαραίτητες για επίπεδο C2 και ερχόταν απροετοίμαστη στο μάθημα, μη γνωρίζοντας το υλικό που καλείται να διδάξει. Δεν είναι υπερβολή να σας πω πως μετά από σκληρή από μέρος μου προσπάθεια είχαμε φτάσει σε ένα επίπεδο συγκρίσιμο όσον αφορά το λεξιλόγιο. Αποκορύφωμα της αλαζονικής της στάσης ήταν να σταματήσει την διδασκαλία σε εμένα, 15 ημέρες πριν τις εξετάσεις, επιδεικνύοντας πραγματικά μια στάση απαράδεκτη, εντελώς αντιεπαγγελματική και που δεν χωρά σε έναν όμιλο που διατείνεται για το επίπεδο των διδασκόντων του, μια στάση ΑΡΑΞΟΝ. Μονίμως η συγκεκριμένη καθηγήτρια έλεγε πως "κάνω αυτήν την δουλειά 15 χρόνια και αν σου αρέσω αλλιώς να επιλέξεις άλλη", πράγμα που εν τέλει έπραξε εκείνη μονομερώς. Η επόμενη καθηγήτρια ήταν πτυχιούχος της αγγλικής και είναι περιττό να κάτσω να σας αναλύσω της διαφορές τόσο ως προς το επίπεδο γνώσεων αλλά και ως προς την διάθεση για να προσφέρει σε κάποιον που πραγματικά μοχθούσε και ήθελε να μάθει. Νομίζω πως η διαφορά εντοπίζεται στο ότι η πτυχιούχος ήταν σε θέση να καταλάβει πως τα πράγματα -γενικά στην ζωή- απαιτούν κόπο, αφού και εκείνη έχει περάσει από αμφιθέατρα, έχει κάνει λογοτεχνικές αναλύσεις, έχει εξεταστεί και αξιολογηθεί σε ακαδημαϊκό επίπεδο πάμπολλες φορές, αλλά πάνω απ’όλα έχει κάνει μια συνειδητή επιλογή ήθελε, να γίνει Καθηγήτρια της αγγλικής. Δυστυχώς για εμένα, ο χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν πολύ λίγος, κάναμε ελάχιστα μαθήματα, καθώς όπως είπα η πρώτη ανεκδιήγητη <<καθηγήτρια>> με παράτησε 15 ημέρες πριν τις εξετάσεις.
Συνοψίζοντας θέλω να καταλήξω στο εξής, η όλη κατάσταση με την Επάρκεια έχει δημιουργήσει συνθήκες πλήρους αναξιοκρατίας ακόμα και σε μεγάλους εκπαιδευτικούς ομίλους, με προφανέστατη την περίπτωση που σας περιέγραψα παραπάνω. Η εμπειρία από μόνης της δεν σημαίνει τίποτα, όπως τίποτα δεν σημαίνουν και τυχόν επιτυχίες σε εξετάσεις πολλαπλής επιλογής, καθώς όπως ξερουμε η διδασκαλία αναλώνεται σε προετοιμασία γύρω από το πτυχίο και όχι σε εις βάθος γνώση της γλώσσας. Η συμβουλή μου λοιπόν είναι η εξής ως προς αυτούς που θα αναζητήσουν δάσκαλο ξένων γλωσσών. Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας και βάλτε ένα τέλος στην αναξιοκρατία, ζητώντας πτυχία (δεν είναι ντροπή κάθε άλλο, εγώ πχ είμαι περήφανος που είμαι απόφοιτος ενός από τα καλύτερα τμήματα όχι της Ελλάδας αλλά της Ευρώπης). Καταλάβετέ το, αφού το κράτος δεν είναι ικανό να το κάνει αυτό, ας το κάνει ο καθένας μας, για δικό του πρώτα απ’όλα όφελος. Νομίζω πως εδώ που φτάσαμε -και αυτό είναι ένα γενικότερο σχόλιο- πρέπει να υιοθετηθούν τέτοιου είδους επιλογές/αναζήτησης για να δοθεί επιτέλους τόπος στους πραγματικά ικανούς και φιλότιμους.
ΥΓ1: Όσοι "επαρκιούχοι" και δη "πεπειραμένοι" δεν συμφωνούν με τις απόψεις ας μου, και θεωρούν πως παρέθεσα ένα μεμονωμένο περιστατικό, ας απαντήσουν τι άλλο ξέρουν να κάνουν ως προς την αγγλική εκτός από μια στείρα προετοιμασία για ένα από τα δεκάδες πτυχία που κυκλοφορούν.
Επίσης έχουν αναρωτηθεί γιατί η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα που δίνει επάρκεια με ένα νόμο του 1940 (έλεος!!!!!)
ΥΓ2: Καλή τύχη στην έκβαση της υπόθεσης που έχει κολλήσει στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας. Αν και μεταξύ μας δεν έχει κολλήσει τυχαία, πολλούς βολεύει αυτή η άθλια κατάσταση.
Δεν είναι σώστό να τοποθετούμε όλους τους ανθρώπους στο ίδιο τσουβάλι .. Εάν αυτός που έχει πάρει επάρκεια διδασκαλίας το δει σοβαρά το θέμα υπάρχουν ωραιότατα σεμινάρια επιμόρφωσης καθηγητών . Επίσης από ό,τι ξέρω πολλές φορές καθηγητές πτυχιούχοι αγγλικής φιλολογίας είναι χειρότεροι από αυτούς που έχουν "απλά ένα πιστοποιητικό γλωσσομάθειας" . Διότι αυτοί που σπουδάζουν αγγλική φιλολογία και δεν έχουν πάρει προηγουμένως πτυχείο επιπέδου C2 δεν διδάσκονται αγγλικά όπως τα παιδιά στα φροντιστήρια αλλά πιο πολύ διδάσκονται αγγλική λογοτεχνία , ετυμολογία κ.α χωρίς να έχουν καλυμμένες πολλές φορές τις βάσεις . Επομένως ( παρ' όλο που δεν έχω εμπειρία) , νομίζω πως κάθε άνθρωπος που θέλει να είναι καλός στη δουλειά του μπορεί να βρει τον τρόπο να έχει επαγγελματισμό , αρκεί να έχει θέληση .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
marelpol
Νεοφερμένος
Η Μαρία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Πολωνία (Ευρώπη). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
24-06-13
00:40
Για την επάρκεια παίζει ρόλο η ηλικία ή εφόσον έχεις πάρει Proficiency έχεις και το δικαίωμα για επάρκεια ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.