Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Καθηγητής. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
02-12-07
21:59
Vkey αναφέρεις για την περίοδο που ήσουν φοιτήτρια. Με αυτά τα δεδομένα κατόρθωνες και οικονομική ανεξαρτησία? Ή στριμωχνώσουν both οικονομικά και προσωπικά?
Αν σκεφτείς ότι έμενα με γονείς και δεν είχα άλλα έξοδα πέρα από τα καθαρά προσωπικά μου έβγαινα ανετότατα!(μέχρι και αποταμίευση έκανα ).Αλλά είχα και 4 παιδιά, τα 3 καθημερινά και που έπρεπε να τα διαβάζω μετά το σχολείο... Συν ότι μερικές φορές αργούσα να πάω στα απογευματινά μαθήματα ή τα έχανα αναγκαστικά.... (έχει τύχει να τσακωθώ με καθηγήτρια γιατί έχω παρατήσει παιδί για να πάω στο υποχρεωτικό της μάθημα κι αυτή να' ρθει μία ώρα αργότερα )Επίσης είχα αποστάσεις Βόλου και τα παιδιά ήταν στην γειτονιά μου που σημαίνει 2 λεπτά απόσταση το ένα από το άλλο...και σίγουρα είχα και κανένα 10λεπτο καθυστέρηση από την ώρα (το καλό ήταν ότι οι γονείς γνωρίζονταν μεταξύ τους και δεν είχα γκρίνιες γιατί άργησα αφού τους είχα ενημερώσει για το πρόγραμμά μου και για τυχόν αλλαγές)
Στο τομέα "προσωπικά" μου έλειπαν φάσεις από την παρέα που δεν ήμουν εκεί...όπως π.χ. μεσημεράκι για καφέ στην παραλία που το λάτρευα και το λατρεύω Αλλά προσπαθούσα να το αναπληρώνω με κανένα βραδινό ποτό έστω και μία ωρίτσα καθημερινά για να μην χαθώ... Επίσης το τότε αγόρι μου με καταλάβαινε απόλυτα και με στήριζε και προσπαθούσαμε να βρούμε ώρα για να είμαστε μαζί και δεν ένιωθα να μου λείπει (πολλές φορές ξενυχτούσε μαζί μου για να τελειώσω την εργασία μου ή μου ετοίμαζε φαγητό το βράδυ για να φάω σαν άνθρωπος)... Αλλά για να τα προλάβω όλα αυτά -γιατί ήθελα και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο- υπήρχαν μέρες που κοιμόμουν μετά τις 4.00 και ξυπνούσα στις 7 (μιας και είχα και πρακτική στο σχολείο)... Όπως καταλαβαίνεις η προσωπική μου ζωή λειτουργούσε από τις 10.00 και μετά το βράδυ (μπορεί και πιο αργά...)
Αυτό που μου είχε μείνει ήταν ότι ήμουν σε μια διαρκή υπερένταση και έντονο τρέξιμο...
Α...και ότι ήμουν συνέχεια βαμμένη γιατί είχα φτάσει να είμαι πολύ πολύ χλωμή στο πρόσωπο
Απλά τώρα, έχοντας αλλάξει οι ρυθμοί της ζωής μου δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξαναμπώ σε αυτό το λούκι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.