Άλλα μηνύματα του μέλους nimos96 σε αυτό το thread

Αρχική Δημοσίευση από τρελή φιλόσοφος:

(ειδικά άμα παίρνει και συχνά τηλέφωνο,να κανονίσεις να της κάνεις πολλαααααααααααααα τηλεφωνήματα ειδικά στην αρχή..και επειδή είδα ότι λές να πας στο τέλος της χρονιάς πίσω,ξεκίνα μίλα της....εξήγησέ της πως το ότι δεν θα είσαι μαζί της δεν σημαίνει πως δεν την αγαπάς...αν της μιλήσεις θα μαλακώσει είμαι σίγουρη

Click για ανάπτυξη...

δίκιο έχεις, και βασικά αύριο θα της μιλήσω.. απλά ξέρω πως θα καταλήξει η ιστορία και ο εγωισμός που δείχνει και που θα δείξει θα με κάνει, ίσως, να πάρω πιο έυκολα την απόφαση μου.

Αρχική Δημοσίευση από Dalian:

Επίσης, αν έχεις κάποιον κοντινό συγγενή ή φίλο να βασιστείς να σε στηρίξει και να σου δώσει συμβουλές by all means do so

Click για ανάπτυξη...

(Μπράβο γράφεις πολύ ωραία. κατα την γνώμη μου. Χρησιμοποιείς ωραίες λέξεις, εντυπωσιακές και σε ένα βαθμό και αυτές βοηθάνε να δώσεις βάρος σε αυτό που είπες :p )
Ναι έχω 2-3 συγγενείς να μιλήσω όπως η νονά μου, που είναι στο παλιό μέρος, αλλά και ο αδερφός του πατέρα μου, ο θείος μου, με τον οποίο έχουμε άριστες σχέσεις. Απλά αυτός λόγω επαγγέλματος αναγκαζόταν να μετακινήτε συχνα, και κατα πάσα πυθανότητα δεν θα εξετάσει όπως πρέπει το θέμα και θα πει να μείνω. Βέβαια απόψεις έχει ο καθένας, το θέμα είναι να μην επηρεάζουν άμεσα τον ενδιαφερόμενο.

Αρχική Δημοσίευση από τρελή φιλόσοφος:

αν δε σε καταλάβει μη φοβηθείς να την αφήσεις,το μόνο σημαντικό είναι να επικοινωνείτε πολύ συχνά,αν γίνεται και δύο φορές τη μέρα

Click για ανάπτυξη...

ναι δίκιο έχεις και μακάρι να ήταν έτσι, θα ήταν απλά. Το θέμα είναι ότι αντιδράει άσχημα και επίσης θα αρνείται την επικοινωνία μαζί μου. Και ασχέτως από αυτά που λέει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ξέρω ότι δεν θα μου μιλάει. Είναι πεισματάρα. Έχει θυμώσει και με την μαμά της, την γιαγιά μου, γιατί της αρνήθηκε κάτι βάζοντας τα άλλα της εγγόνια πιο πάνω, όπως λεεί η μητέρα μου, και ακόμα να της μιλήσει... ντάξει θα μου πεις άλλο αυτό, παιδί της είσαι τι θα πει δεν θα σου ξαναμιλήσει. αυτό είναι που φοβάμαι. Που θα καταλήξει, και αν θα καταλήξει τελείως...

Καλησπέρα. Είμαι μαθητής της δευτέρας λυκείου και μετακόμισα σε άλλο μέρος τον Σεπτεμβρη. Μετακόμισα με την μητέρα μου από νησί 900χλμ μακριά, στην Β.Ελλάδα. Μετακόμισα γιατί οι γονείς μου μετά από χρόνια αντιπαραθέσεων(κάθε μέρα τσακομοί, κλάμματα, ιστορίες κακο) αποφάσισαν να πάρουν ξεχωριστούς δρόμους με τον πατέρα μου να παραμένει πίσω. Αρχικά αποφάσισα να παραμείνω πίσω αλλά έπειτα απο ψυχολογικό πόλεμο της μητέρας μου την ακολούθησα (ο αδερφός μου σπουδάζει και αυτός σε άλλο μέρος της Β.Ελλάδας). Η αλήθεια είναι ότι μετά από 4+ μήνες δεν το συνήθησα γιατί μου λείπουν οι φίλοι μου, ο πατέρας μου και γενικότερα μετρούσα μέρες για να ξαναπάω διακοπές. Μέχρι που ήρθαν οι διακοπές. Μια μέρα πριν φύγω καθώς ετοιμαζόμουν έγινε άγριος καυγάς με την μητέρα μου και έτσι δεν τηλεφώνησε παρα μόνο 3 μέρες πριν φύγω. Εγώ όταν έφτασα στο παλιό μου μέρος ένιωθα μια γαλήνη. Ένιωθα άσχημα που άφησα τους φίλους μου και ήθελα να μείνω πάλι εκεί(επίσης έγινε και κάτι με μια κοπέλα 2 φορές και δεν έχω σταματήσει να την σκέφτομαι..γενικότερα έχω κολλήσει αλλά αυτό πάει αλλού). Γενικότερα με τον πατέρα μου έχω καλύτερες σχέσεις, με την μητέρα μου μαλώνουμε πολύ συχνά(ειδικά από τότε που ήρθαμε εδω). Όταν γύρισα(προχτες) ένιωθα πολύ άσχημα, πήγα σχολείο και την δεύτερη ώρα έφυγα κλαίγοντας γιατί μου έλειπαν όλα όσα πέρασα τις 15 μέρες των Χριστουγέννων. Και έτσι ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θέλω να επιστρέψω στο νησί και να μείνω εκεί, γιατί όχι μόνο θα έχω καλύτερη διάθεση αλλά και στην ηλικία που είμαι και έχω μπροστά μου πανελλήνιες πρέπει να έχω καλυτερη ψυχολογία καθώς παίζει κύριο ρόλο, και αναγκαστηκά να αφήσω την μητέρα μου και να μείνω με τον πατέρα μου. Πάλι ιστορίες κακό ξεκινήσαν, κλαματα, εγωισμοί(από την μητέρα μου) και ένας ακόμη ψυχολογικός πόλεμος. Το θέμα είναι ότι με απειλεί έμμεσα ότι δεν θα ξαναμάθω νέα της κλπ αν φύγω. Αυτό είναι αυτό που ζω, όχι μόνο τωρα αλλά και τα προηγούμενα χρόνια με τόσους καυγάδες. Ξέρω ότι δεν μπορείται να με συμβουλέψετε γιατί θα πείτε ότι πρέπει να πάρω μόνος μου την απόφαση. Απλά εγώ ζητάω να μου πείτε τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω, θα παίξει ρόλο στις εξετάσεις του χρόνου αν φύγω? Θα αλλάξει η ψυχολογία μου ή θα μου λείπει και η μητέρα μου και θα έχω κάνει ένα τεράστιο λάθος(στις διακοπες που πέρασαν δεν με απασχολούσε γενικότερα ούτε που δεν πήρε τηλέφωνο)? Αν κάποιος έχει ζήσει κάτι παρόμοιο ή απλά αν ξέρει τίποτα απο ψυχολογία, πώς θα με επιρεάσει στις πανελλήνιες κλπ να απαντήσει και να πει και γιατί, ποία είναι η γνώμη του. Ευχαριστώ προκαταβολικά.