Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
06-02-13
17:13
ειχα ορεξη για κατι αναλαφρο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
05-03-12
17:16
μια ταινία που εκτυλίσσεται σε πολλαπλά επίπεδα:
μια κραυγή μικροαστικής απόγνωσης,
ένα κοινωνικό κατηγορώ,
μια κριτική μελέτη της πρακτικής εφαρμογής του κομμουνισμού
μα επίσης, πάνω από όλα, μια ταινία Καταστροφής.
μια κραυγή μικροαστικής απόγνωσης,
ένα κοινωνικό κατηγορώ,
μια κριτική μελέτη της πρακτικής εφαρμογής του κομμουνισμού
μα επίσης, πάνω από όλα, μια ταινία Καταστροφής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
23-07-10
17:19
Μιας και πιάσαμε την ποιότητα, ας πω και γω την τελευταία άξια ταινία που παρακολούθησα.
"Γκοτζίλλα: Ο Τελικός Πόλεμος"
Πρόκειται για ένα Επικό Έπος Επικών Διαστάσεων,
μια υπερ-υπερπαραγωγή αξίας ενός πισί και μερικών πακέτων ψηφιακής επεξεργασίας. Η υπόθεση του δράματος
συγκινεί και την ψυχρότερη καρδιά, καθώς αφορά μικρά, απλά και καθημερινά πράγματα
όπως η αγάπη ενός πατερα για το παιδί του, την πικρή αντιπαλότητα μεταξύ πρότερα αγαπημένων αδερφών,
και την εισβολή των εξωγήινων παρέα με μια ντριμ τιμ από θεόρατα τέρατα
Όταν βέβαια ο πατέρας που αναφέραμε είναι ο Γκοτζίλλα και ο ένας από τους αδερφούς εργάζεται σε ιπτάμενο υποβρύχιο καταλαβαίνουμε πως μια νέα πνοή αναζωπυρώνει την οπτική ποίηση που εκτυλίσσεται επί της οθόνης. Οι χαρακτήρες έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους --- ειδικά ο Γκοτζίλλα με όλους τους υπόλοιπους.
Αρκέτα με την δραματουργία, ας περάσουμε στην εικόνα. Η ταινια διανθίζεται με σεκάνς ανεγκέφαλης τερατομαχίας, κατα το ενα δέκατο θεατρο-κουστουμίστικης και κατά τα έντεκα δέκατα ψηφιακής. Οι σκηνές της μάχης συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους με σαπουνοπερικά περάσματα βιντεοκλιπίστικης αισθητικής, κατά την διάρκεια των οποίων το κάδρο παραμένει νεκρικά ακίνητο και η φωτογραφία θυμίζει άλμπουμ γιαπωνέζου τουρίστα.
Υγ1. Συστείνεται να παρακολουθηθεί με τη συνοδεία πίτσας, μπύρας και καραμπίνας
καθώς από το βάθος θα ακούγεται blue oyster cult
και κάνα γιαπωνέζικο χέβι μέταλ.
Υγ2. Με αυτό το ποστ, ξεκινώ μια σειρά ταινιο-παρουσιάσεων
με τον γενικό τίτλο "Πως Ξεπέρασα την Αϋπνία"
"Γκοτζίλλα: Ο Τελικός Πόλεμος"
Πρόκειται για ένα Επικό Έπος Επικών Διαστάσεων,
μια υπερ-υπερπαραγωγή αξίας ενός πισί και μερικών πακέτων ψηφιακής επεξεργασίας. Η υπόθεση του δράματος
συγκινεί και την ψυχρότερη καρδιά, καθώς αφορά μικρά, απλά και καθημερινά πράγματα
όπως η αγάπη ενός πατερα για το παιδί του, την πικρή αντιπαλότητα μεταξύ πρότερα αγαπημένων αδερφών,
και την εισβολή των εξωγήινων παρέα με μια ντριμ τιμ από θεόρατα τέρατα
Όταν βέβαια ο πατέρας που αναφέραμε είναι ο Γκοτζίλλα και ο ένας από τους αδερφούς εργάζεται σε ιπτάμενο υποβρύχιο καταλαβαίνουμε πως μια νέα πνοή αναζωπυρώνει την οπτική ποίηση που εκτυλίσσεται επί της οθόνης. Οι χαρακτήρες έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους --- ειδικά ο Γκοτζίλλα με όλους τους υπόλοιπους.
Αρκέτα με την δραματουργία, ας περάσουμε στην εικόνα. Η ταινια διανθίζεται με σεκάνς ανεγκέφαλης τερατομαχίας, κατα το ενα δέκατο θεατρο-κουστουμίστικης και κατά τα έντεκα δέκατα ψηφιακής. Οι σκηνές της μάχης συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους με σαπουνοπερικά περάσματα βιντεοκλιπίστικης αισθητικής, κατά την διάρκεια των οποίων το κάδρο παραμένει νεκρικά ακίνητο και η φωτογραφία θυμίζει άλμπουμ γιαπωνέζου τουρίστα.
Υγ1. Συστείνεται να παρακολουθηθεί με τη συνοδεία πίτσας, μπύρας και καραμπίνας
καθώς από το βάθος θα ακούγεται blue oyster cult
και κάνα γιαπωνέζικο χέβι μέταλ.
Υγ2. Με αυτό το ποστ, ξεκινώ μια σειρά ταινιο-παρουσιάσεων
με τον γενικό τίτλο "Πως Ξεπέρασα την Αϋπνία"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.