ΑντιδρόνΣτοιχείο96
Νεοφερμένος
Ο ΑντιδρόνΣτοιχείο96 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Β' λυκείου και μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 18 μηνύματα.
23-09-12
15:52
Αν υπάρχει κάτι σαν θεός όπως ορίζεται, τότε είναι πολύ μακριά απο μας, δεν ασχολείται μαζί μας, και είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ άσκοπο να ασχοληθούμε κι εμείς μαζί του. Όπως λέει και το link του απο πάνω είναι θέμα χρόνου να αποδειχτεί και επιστημονικά η μη ύπαρξη κάποιου θεού. Παραθέτω λίγο απο τον -αγαπημένο μου- Κ. Καστοριάδη:
Το ιερό είναι ένα θεσμισμένο ομοίωμα του απύθμενου. Δεν έχω ανάγκη από ομοιώματα και η μετριοφροσύνη μου με οδηγεί στη σκέψη πως αυτό που μπορώ εγώ από την άποψη αυτή, το μπορούν όλοι. Πίσω από τις ερωτήσεις σας υπάρχει η ιδέα πως μόνο ένας μύθος θα μπορούσε να θεμελιώσει τη συνοχή της κοινωνίας με τους θεσμούς της. Ξέρετε πως αυτό ήταν ήδη ιδέα του Πλάτωνος: Το θείον ψεύδος. Αλλά το θέμα είναι απλό. Από τη στιγμή που γίνεται λόγος για θείον ψεύδος, το ψεύδος μένει ψεύδος και ο χαρακτηρισμός θείον δεν αλλάζει τίποτα.
Εύκολο να κατανοήσει κάποιος οτι όχι μόνο θεό, αλλά ΟΥΤΕ θρησκεία χρειαζόμαστε. Εδώ και αιώνες το μόνο που σου ζητάει η εκκλησία είναι απλά η υποταγή σου στην εκάστοτε εξουσία. Είναι απλά ο ηθικός/συναισθηματικός εκβιασμός επιβολής των εξουσιαστικών θελήσεων. Παίρνει τις ανασφάλειές σου, τις αδυναμίες σου, τη μικρότητά σου, την άγνοια σου, πλασάροντας μια "ανώτερη δύναμη" που σε αγαπάει, σε προσέχει, σου δίνει έναν Χ κώδικα συμπεριφοράς, σε προστατεύει και ως αντάλλαγμα ζητάει να παραδοθείς πνευματικά. Εντάξει, ο Χριστός είπε κάποια γαμάτα πράγματα για την εποχή του, αλλά πλην του οτι τοποθέτησε την Ελευθερία και την Ευημερία στον "ουρανό", ζήτησε την υποταγή στον πατέρα του ώστε οι άνθρωποι να σωθούν. Μιλάω πάντα για το νοηματικό περιεχόμενο του χριστιανισμού, την παρουσία του στον πλανήτη ως δόγμα και εκπροσωπούμενος απο τους παπάδες τα αφήνω. Θεωρώ ευνόητο οτι ο αγώνας ενάντια στη αδικία είναι και αγώνας ενάντια στην θρησκεία...
Το ιερό είναι ένα θεσμισμένο ομοίωμα του απύθμενου. Δεν έχω ανάγκη από ομοιώματα και η μετριοφροσύνη μου με οδηγεί στη σκέψη πως αυτό που μπορώ εγώ από την άποψη αυτή, το μπορούν όλοι. Πίσω από τις ερωτήσεις σας υπάρχει η ιδέα πως μόνο ένας μύθος θα μπορούσε να θεμελιώσει τη συνοχή της κοινωνίας με τους θεσμούς της. Ξέρετε πως αυτό ήταν ήδη ιδέα του Πλάτωνος: Το θείον ψεύδος. Αλλά το θέμα είναι απλό. Από τη στιγμή που γίνεται λόγος για θείον ψεύδος, το ψεύδος μένει ψεύδος και ο χαρακτηρισμός θείον δεν αλλάζει τίποτα.
Εύκολο να κατανοήσει κάποιος οτι όχι μόνο θεό, αλλά ΟΥΤΕ θρησκεία χρειαζόμαστε. Εδώ και αιώνες το μόνο που σου ζητάει η εκκλησία είναι απλά η υποταγή σου στην εκάστοτε εξουσία. Είναι απλά ο ηθικός/συναισθηματικός εκβιασμός επιβολής των εξουσιαστικών θελήσεων. Παίρνει τις ανασφάλειές σου, τις αδυναμίες σου, τη μικρότητά σου, την άγνοια σου, πλασάροντας μια "ανώτερη δύναμη" που σε αγαπάει, σε προσέχει, σου δίνει έναν Χ κώδικα συμπεριφοράς, σε προστατεύει και ως αντάλλαγμα ζητάει να παραδοθείς πνευματικά. Εντάξει, ο Χριστός είπε κάποια γαμάτα πράγματα για την εποχή του, αλλά πλην του οτι τοποθέτησε την Ελευθερία και την Ευημερία στον "ουρανό", ζήτησε την υποταγή στον πατέρα του ώστε οι άνθρωποι να σωθούν. Μιλάω πάντα για το νοηματικό περιεχόμενο του χριστιανισμού, την παρουσία του στον πλανήτη ως δόγμα και εκπροσωπούμενος απο τους παπάδες τα αφήνω. Θεωρώ ευνόητο οτι ο αγώνας ενάντια στη αδικία είναι και αγώνας ενάντια στην θρησκεία...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.