Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
02-10-12
21:20
Περιφορά του Γέροντα Παστίτσιου στη χριστεπώνυμη συνοικία των Εξαρχείων
Σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης διεξήχθη η περιφορά του σκηνώματος (τάβλα) του Γέροντα Παστίτσιου σε δρόμους των Εξαρχείων καθώς και στην πλατεία και στο κοινωνικό κέντρο Βοξ.
Η περιφορά του Γέροντα ξεκίνησε από τα γραφεία των Ενθεμάτων επί της Βαλτετσίου και κατέληξε στον πεζόδρομο της Τσαμαδού όπου και εψάλη ακολουθία.
Πλήθος πιστών αλλά και η συγκινητική παρουσία και αντίδραση της νεολαίας της πλατείας έδωσαν τον τόνο στη περιφορά του αγίου.
Εψάλησαν τα "η θρησκοληψία είναι ένα βίτσιο λευτεριά στον γέροντα Παστίτσιο", "του Γέροντα η μπεσαμέλ ποτέ της δεν σουρώνει, μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" και άλλοι ύμνοι της πίστεως του λαού μας.
Η πομπή σταμάτησε εις το Κοινωνικών Κέντρον Κ*ΒΟΞ όπου εκατοντάδες αντιεξουσιαστές προσκύνησαν την εικόνα του Οσίου Προστάτη. Μέσα σε ρίγη συγκίνησης και αναφιλητά, μπάχαλοι, νετσαγεφικοί, αναρχοσυνδικαλιστές, αναρχοκομμουνιστές, μηδενιστές, χουλιγκάνοι, ρεφορμιστές, συμβουλιακοί, αυτόνομοι, κολλεκτιβιστές, ευρωκομμουνιστές, Λουξεμπουργκικοί, Τροτσκιστές, Μουλούδες, Συριζοχαλαροί, σοσιαλδημοκράτες, ευρωπασιφιστές διαταξικοί, επαναστάτες και κηπουροί, σερβιτόροι και τρανσέξουαλ, στοιχουργοί και τσιλιαδόροι, γυμναστηριακοί και ζογκλέρ, χωρισμένοι και αγάμητοι, τελειωμένοι και πρωτάρηδες, πρεζάκηδες και διαβασμένοι ακολούθησαν τον Γέροντα Παστίτσιο προς το θείο φως της εξ αποκαλύψεως μιας και μοναδικής αλήθειας:
Ζυμαρικά Ή Τέφρα!!!
Από δωΠαγκόσμια είναι η κατακραυγή. Ξέφυγε από τα σύνορα τής βυζαντινορθόδοξης χώρας μας κι άρχισε ήδη να παίρνει τεράστιες διαστάσεις το νέο φιάσκο με τη σύλληψη τού νέου, που υπέπεσε στο φοβερό αδίκημα για τη Ρωμιοσύνη, να τολμήσει να σατιρίσει κάποιο καλόγερο.
Με μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο μπορείτε να δείτε πλήθος ιστοσελίδων, blogs ανώνυμων κ.λπ., αλλά και γνωστών κι επωνύμων ανθρώπων διεθνώς, όπως π.χ. τον καθηγητή Richard Dawkins, να συμπαρίστανται στην περιπέτεια τού 27χρονου θύματος τής αρρωστημένης μεσαιωνικής νοοτροπίας, που ταλανίζει τα μυαλά των σημερινών κατοίκων τού ελλαδικού χώρου. Την υπόθεση παρακολουθεί ήδη και η Ύπατη Αρμοστεία τού Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα τού Ανθρώπου.
Για όλα αυτά και για το πώς βλέπει την σημερινή κατάσταση από τη δική του οπτική σκοπιά, μίλησε στην «Ελεύθερη Έρευνα» ο ίδιος ο δημιουργός τής ιστοσελίδας «Γέροντας Παστίτσιος», Φίλιππος Λοΐζος, ο οποίος επιπλέον μάς αποκάλυψε αρκετές άγνωστες σκοτεινές πτυχές τής κωμικοτραγικής αυτής υπόθεσης.
Φίλιππος Λοΐζος.
Δεν είναι τρομοκράτης, δεν είναι ναρκομανής, δεν είναι εγκληματίας, όπως ξαφνικά άρχισαν να τον κατηγορούν την περασμένη εβδομάδα, όταν κινήθηκαν σύσσωμοι οι μηχανισμοί τής σε βυζαντινό μεσαίωνα ευρισκόμενης (β)ρωμιοσύνης, να τον συλλάβουν, να τον οδηγήσουν στο κρατητήριο και με χειροπέδες στον εισαγγελέα.
Απλά, υπέπεσε στο τρομερό για την κοινωνία μας έγκλημα, να σατιρίσει ένα γραφικό αγιορείτη καλόγερο.
Ε.Ε.: Ποιός είναι ο Φίλιππος Λοΐζος; Μίλησέ μας λίγο για τον εαυτό σου, ώστε να σε γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες τής «Ελεύθερης Έρευνας».
- Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Βόλο. Ήμουν κακός μαθητής, γιατί προτιμούσα να παίζω ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή βιντεοπαιχνίδια και να διαβάζω κόμικς. Δεν με απασχολούσαν και πολύ τα μαθήματα, γι΄αυτό κατά κάποιο τρόπο γλύτωσα από αυτό που λένε «ελληνική παιδεία», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. (Σ.σ. διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Οι τής ημετέρας τουρκοβυζαντινής (παρα)παιδείας μετέχοντες).
Ταυτιζόμουν περισσότερο με το ήθος και την προσωπικότητα τού Σούπερμαν και τού Μπάτμαν, παρά με τού Χριστού, για παράδειγμα. Γενικά, όλα αυτά, που επιχειρεί να πλασάρει το Σύστημα, μού δημιούργησαν απέχθεια. Ο τρόπος του εξ άλλου είναι πολύ κακός και λαθεμένος. Τα επιβάλει με τον τρόμο και το ξύλο. Εγώ είχα φάει πολύ ξύλο στο δημοτικό, γιατί πρόλαβα την εποχή, που οι δάσκαλοι ακόμα βαράγανε. Μάς έβαζαν κάθε πρωί να στοιχηθούμε, να κάτσουμε ανάπαυση και προσοχή και να κάνουμε έπαρση σημαίας τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο.
Ο φόβος όμως, είτε θα σε κάνει δούλο είτε θα σε αποτρέψει από τη σκλαβιά. Εγώ ήμουν από αυτούς, που ένιωσαν αποστροφή από όλο αυτό το πράγμα και το έβλεπα αντιδραστικά. Έβγαλα χαμηλό βαθμό απολυτηρίου και σπούδασα ιχθυοκαλλιέργειες. Ασχολήθηκα με αυτό, επειδή έχει μέλλον, αλλά και αρκετή Βιολογία, που μ΄αρέσει - ένα από τα ελάχιστα μαθήματα, που κατάφερα να συμπαθήσω μέσα από το Σύστημα.
Πολλοί επιχείρησαν να με αποτρέψουν από το να σπουδάσω αυτό το αντικείμενο. Τότε ήταν τής μόδας η Πληροφορική και τα Οικονομικά. Εγώ όμως, πάντα ήθελα να δουλέψω πρωτογενή τομέα, είμαι και αγρότης, οπότε πιστεύω, ότι βρίσκομαι σε σχετικά καλή μοίρα για τα επίπεδα αυτής τής χωρας.
Πάντα άκουγα ροκ μουσική...
Ε.Ε.: Γιατί δεν προτιμούσες την παραδοσιακή μουσική; Μπουζούκια και κλαρίνα...
- Πιστεύω, ότι μεγάλωσα σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο είχε μια άλφα αισθητική. Ήμουν τυχερός σε αυτό το θέμα. Εξ άλλου πιστεύω, ότι τα μικρά παιδιά καταλαβαίνουν και την καλή τέχνη. Πάντα ένιωθα αποστροφή για το σκυλάδικο και το κακόγουστο. Άκουγα ρόκ, η οποία μιλούσε για τα πάντα. Για τη φιλία, τον έρωτα, την επανάσταση κ.λπ.. Αυτή η μουσική με τράβηξε. Την ακούω μέχρι σήμερα, τη θεωρώ διαχρονική, κλασική μουσική.
Ήμουν αυτό που λένε «παιδί τού περιθωρίου», γιατί οι περισσότεροι άκουγαν άλλα πράγματα και ζούσαν μέσα στο life style. Ευτυχώς, εγώ ποτέ δεν έπεσα μέσα σ’ αυτό όχι γιατί δεν είχα τα λεφτά ή κάτι τέτοιο, αλλά γιατί το θεωρούσα ανούσιο. Συνεπώς, δεν έχω σοκαριστεί από την οικονομική κρίση, όπως ορισμένοι, που δεν μπορούν πλέον να ζήσουν με την ίδια με παληότερα χλίδα, γιατί δεν μπορούν πλέον, να πάνε να σπάσουν πιάτα στο σκυλάδικο κ.λπ.. Πιστεύω, ότι το να ζεις καλά δεν είναι ταυτόσημο τής υπερκατανάλωσης.
Ε.Ε.: Τί σε προβληματίζει από τη ζωή σου μέσα στην κοινωνία που ζεις;
- Με προβληματίζει το ότι δεν υπάρχει φαντασία. Ανέκαθεν οι άνθρωποι περίμεναν έτοιμες συνταγές, έτοιμες εικόνες, έτοιμα «είδωλα»-πρότυπα προς μίμηση, που λέμε. Είναι γνωστό, ότι ο ρωμιός δεν διαβάζει. Μόνο τις σκουπιδοφυλλάδες. Ασχολείται με το τί λέει ο μπακάλης ή το τί έλεγε ο παππούς του κι η γιαγιά του. Αυτό φυσικά, τους εξοντώνει τη φαντασία.
Εγώ θέλω να ενεργώ αυτόβουλα, αυθόρμητα, να φαντάζομαι τον κόσμο αλλιώς, να κοινωνικοποιούμαι συνεχώς, να καταλαβαίνω μέσα από τη δράση μου τί εστί ενεργός πολίτης. Το πρόβλημά μου είναι, ότι δεν μπορώ να βρω συντρόφους. Έχω βέβαια συντρόφους από την Αριστερά, αλλά δεν θεωρώ, ότι ανήκω σε αυτό το χώρο 100%, γιατί κι αυτοί κατά κάποιο τρόπο ακολουθούν «ευαγγέλια» κι έτοιμες συνταγές, οι οποίες ειπώθηκαν πριν δυο αιώνες.
Ε.Ε.: Γιατί επέλεξες αυτό τον τρόπο αντίδρασης;
- Πιστεύω, ότι δεν ζω σε μια δημοκρατική χώρα, που δεν μπορώ να μιλήσω ελεύθερα και να βρω έναν υγιή αντίλογο. Στον τόπο που ζώ, οι άνθρωποι αποτελούν μια άμορφη-απρόσωπη μάζα, η οποία αντιδρά τριτοκοσμικά.
Γι΄αυτό επέλεξα και την ανωνυμία τού internet, η οποία μού παρείχε κάποιες εγγυήσεις, ώστε να λέω αυτά που θέλω.
Δεν ήθελα να χρησιμοποιώ χυδαιολογίες, γιατί και δεν είναι τού γούστου μου, αλλά και γιατί ξέρω, ότι μια καλή σάτιρα πρέπει να κρατάει κάποια ισορροπία μεταξύ χυδαιότητας και υγιούς κριτικής. Γι’ αυτό, επέλεξα μια σάτιρα, η οποία να καυτηριάζει. Αν έβριζα, αυτή τη στιγμή δε θα με ήξερε κανένας. Σήμερα όμως, κατηγορούμαι για καθύβριση τής θρησκείας.
Η σάτιρα ήταν επίσης κάτι, το οποίο με ψυχαγωγούσε. Δεν περίμενα να «αλλάξω τον κόσμο» με κάτι τέτοιο, αλλά απ’ ότι φαίνεται εκεί πάει το πράγμα... (γέλια). Πάει να βγει κάτι καλό πολιτειακά. Φαίνεται, ότι υπάρχει ένα τεράστιο κίνημα άθεων, κάποιων, που δεν αναγνωρίζουν αυτές τις εξ αποκαλύψεως αλήθειες τού Συστήματος και μού συμπαραστέκονται.
Ε.Ε.: Για το «έγκλημα», που διέπραξες σού φόρεσαν χειροπέδες;
Σού έκαναν κατάσχεση προσωπικών στοιχείων;
-Ενώ εγώ εργαζόμουν στα Ψαχνά, η Δίωξη πήγε στο σπίτι μου στο Βόλο, όπου μένουν οι γονείς μου. Με το που μπήκαν μέσα, το πρώτο πράγμα, που ρώτησαν τους δικούς μου ήταν αν είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι. Έψαξαν το σπίτι εξονυχιστικά, ακόμα και κάτω από τα στρώματα, προφανώς για να βρουν αν ανήκα σε κάποια τρομοκρατική ή παραθρησκευτική οργάνωση ή ίσως έψαχναν να βρουν τη μυστική συνταγή για το παστίτσιο (γέλια). Μάλιστα, έπαθαν κι ένα μικρό σοκ, γιατί η μητέρα μου είχε μαζέψει όλες τις εικόνες, που διατηρεί στο σπίτι, και τις είχε βάλει επάνω στο γραφείο μου, οπότε σοκαρισμένοι αναρωτήθηκαν μήπως μπήκαν σε λάθος σπίτι (γέλια). Δεν βρήκαν τίποτα.
Μετά, ήρθαν και με βρήκαν εκεί που δούλευα, στα Ψαχνά. Μού μίλησαν, μού εξήγησαν διάφορα πράγματα αν και αμφιβάλλω αν κι εκείνοι είχαν καταλάβει τί ακριβώς είχε συμβεί, γιατί μια γελούσαν, μια το έπαιζαν σοβαροί. Είχαν αντιληφθεί βέβαια, το τραγελαφικό τής κατάστασης. Ήταν ευγενέστατοι πάντως, παιδιά τής ηλικίας μου.
Μού πέρασαν χειροπέδες την επόμενη μέρα, όταν βγήκα από το κελί, στο οποίο έκατσα ένα βράδυ, μέχρι να με πάνε στον εισαγγελέα. Με πήγαν για φωτογραφίες στην αρχή, μού πήραν πάρα πολλά αποτυπώματα και τελικά, με πήγαν στον εισαγγελέα, για να μού καθορίσει την ποινή. Είχα φορτωθεί μια δικογραφία 26 σελίδων, την οποία μόλις σήμερα πήρα στα χέρια μου κι ακόμα δεν την έχω διαβάσει.
Απέφυγα το αυτόδικο, ήθελα να δω ακριβώς γιατί δικάζομαι, να το βγάλω και παραέξω, να το μάθει κι ο κόσμος. Πάνε να μού φορτώσουν πάρα πολύ υλικό, το οποίο δεν ανέβασα εγώ στη σελίδα. Κάποιο από αυτό το υλικό ορισμένοι το θεώρησαν υβριστικό, αλλά είτε είναι είτε δεν είναι, δεν είναι δικό μου υλικό. Το δικό μου το υλικό ήταν σε εντελώς διαφορετικό πνεύμα από αυτά, που ανέβαζαν οι άλλοι.
Εκτιμώ, ότι μελετώντας τη δικογραφία θα αποκαλυφθούν πολλά σκοτεινά σημεία τής όλης υπόθεσης, για το πώς έγινε η άρση κι αν ήταν νόμιμα όλα αυτά, που έγιναν. Από νομικούς, που μίλησα και σύμφωνα με διάφορα νομικά άρθρα, που διάβασα, φαίνεται, πως η υπόθεση έχει πάρα πολλά σκοτεινά σημεία, που σύντομα θα τα επισημάνουμε, ώστε να μάθει κι ο κόσμος τί ακριβώς έγινε.
Με τραβάνε με συνοπτικές διαδικασίες για πλημμέλημα, αλλά εξ όσων έχω πληροφορηθεί, το συγκεκριμένο αδίκημα έχει περιπέσει σε πταίσμα, το οποίο δεν προβλέπει ούτε άρση τού απορρήτου ούτε χειροπέδες ούτε τίποτα. Επομένως, έχω αδικηθεί κι από το Facebook, αλλά κυρίως κι από τη Δικαιοσύνη.
Ε.Ε.: Ποιοί σε υποστήριξαν;
Με υποστήριξαν η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα τού Ανθρώπου», η «Ένωση Άθεων», ενώ πολλοί δικηγόροι προσφέρθηκαν να με αναλάβουν αφιλοκερδώς. Την υπόθεσή μου παρακολουθεί και η Ύπατη Αρμοστεία τού Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα τού Ανθρώπου.
Με υποστήριξαν επίσης, κόμματα τής Αριστεράς. Υπήρχε πολύ κόσμος στο διαστήριο κι εκτιμώ, ότι θα υπάρξει και στην επόμενη δίκη (η προηγούμενη αναβλήθηκε λόγω τής απεργίας), προκειμένου να μού συμπαρασταθεί.
Ε.Ε.: Αυτός που σατίρισες δεν ήταν άγιος. Τον επέλεξες εσκεμμένα ή θα μπορούσες να σατιρίσεις και κάποιον, που η Εκκλησία τον έχει επίσημα ανακηρύξει ως άγιο. Υπάρχει διαφορά;
- Διάλεξα τον συγκεκριμένο, για να επισημάνω κυρίως το βυζαντινισμό τής χώρας, όπου οι προφητείες, οι εσχατολογίες και οι φανατισμοί δίνουν και παίρνουν σε περιόδους κρίσης. Το συγκεκριμένο πρόσωπο εξ άλλου προβλήθηκε πολύ τον τελευταίο καιρό, ότι δήθεν πρόβλεψε την κρίση, λες κι η Ελλάδα δεν είχε και πριν κρίση.
Αυτό εμένα με εξοργίζει, γιατί αντί να κάτσουν να σκεφτούν πάνω στα πραγματικά προβλήματα, περιμένουν τη σωτηρία από τον ουρανό, από το «ξανθό γένος», από τους Ελ, από τούς Έψιλον και τους άλλους μύθους, που κυκλοφορούν. Είμαι γενικά κατά τής ηττοπάθειας, τού βολέματος και τής γενικευμένης αυτής κατάστασης, που επικρατεί στην κοινωνία μας.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος τής ερώτησης, όχι δεν με απασχολεί αν είναι επίσημα αναγνωρισμένος ως άγιος. Θα μπορούσα για παράδειγμα να είχα επιλέξει τον άγιο Κωνσταντίνο, που είχε σκοτώσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Θα το έκανα ευχαρίστως.
Δεν είμαι μόνο εγώ, που αμφισβητώ την αγιότητα των πραγματικών ή φανταστικών προσώπων τής χριστιανικής πίστης. Υπάρχουν ακόμα κι ορισμένοι πιστοί, που για κάποιους αγίους λένε, ότι κακώς είναι άγιοι. Επομένως, γιατί να μην το κάνω κι εγώ;
Ε.Ε.: Υπάρχουν μορφές άγιες;
- Δεν υπάρχουν άγιες μορφές, δεν υπάρχουν αυθεντίες, δεν υπάρχουν παντογνώστες.
Ε.Ε.: Ο Παΐσιος μιλούσε με βατράχια. Άλλοι άγιοι μιλούσαν με λιοντάρια ή άλλα ζώα. Η Εύα στον Παράδεισο μιλούσε μ΄ένα φίδι κι αυτή η συνομιλία αποτελεί βασικό σημείο για τη χριστιανική πίστη, γιατί αν δεν είχε γίνει η συνομιλία αυτή, δεν θα είχε γίνει το προπατορικό αμάρτημα, δεν θα είχε χρειαστεί να στείλει ο Γιαχβέ το γιό του στη Γή κ.λπ. κ.λπ.. Υπάρχει διαφορά λοιπόν;
- Ασφαλώς όχι! Γι΄αυτό κι εγώ εξ άλλου αυτά τα καυτηρίασα με εύστοχο τρόπο αν κρίνω κι από την μεγάλη ανταπόκριση τού κόσμου, στον οποίο άρεσε και τα κοινοποιούσε.
Μάζεψα πολύ κόσμο κι αυτό ήταν η αιτία, που κινητοποιήθηκε ολόκληρος κρατικός μηχανισμός, για να μού κατασχέσει το υπερόπλο τής σάτιρας, το οποίο χειριζόμουν καλά, απ΄ότι φάνηκε.
Ε.Ε.: Τον υπολογιστή σου;
- Ο υπολογιστής ήταν το τεχνολογικό μέσον. Μπορεί δηλαδή, να μού κατάσχεσαν το laptop, αλλά το όπλο τής σάτιρας το κουβαλάω ακόμα. Είναι το μυαλό μου κι αυτό δεν μπορεί να κατασχεθεί.
Ε.Ε.: Αυτό, που εσύ σατιρίζεις όμως, για κάποιους άλλους αποτελεί πίστη. Οφείλεις να σέβεσαι την πίστη των άλλων ή όχι;
- Πίστη μπορεί να είναι κι ο πατερούλης Στάλιν. Στο διαδίκτυο είχα βρει ένα ρώσικο ρεπορτάζ, στο οποίο κάποιοι τρελοί ζητούσαν την αγιοποίησή του.
Για πολλούς, πάρα πολλά πράγματα είναι ιερά. Εγώ όμως πιστεύω, ότι τίποτε δεν είναι ιερό. Όλα πρέπει να βγαίνουν στο φως τής κριτικής, όλα να αμφισβητούνται και γενικά να μην μπαίνουν όρια στη σάτιρα, γιατί πάντα θα βρεθεί κάποιος να τα παραβιάσει και ή θα υπάρχει απόλυτη ελευθερία λόγου ή απόλυτη λογοκρισία. Θέλω να πώ, ότι ούτε η λογοκρισία έχει όρια. Τα όρια είναι γενικά απροσδιόριστα. (Σ.σ.: Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: -Σεβασμός στη θρησκευτική πίστη; -Ασφαλώς όχι!).
Εγώ πιστεύω, ότι όφειλα να το κάνω με ένα τρόπο, που να μην είναι πρόστυχος. Ήθελα να το κρατάω σε καθαρά αριστοφανικά επίπεδα, δηλαδή να έχει μια αίσθηση το χιούμορ μου σε αντίθεση με αυτό, που πέρασε στον κόσμο, ότι δηλαδή κάποιος δήθεν έβριζε, το οποίο σόκαρε την κοινωνία.
Ε.Ε.: Εκτός από τους θρησκευτικούς μύθους υπάρχουν και πολλών άλλων ειδών μύθοι στην κοινωνία μας, όπως π.χ. οι εθνικοί μύθοι (ευγενής καταγωγή από τους αρχαίους έλληνες, αγία Λαύρα κ.λπ.). Πώς τους βλέπεις αυτούς;
- Απεχθάνομαι κάθε είδους ετεροπροσδιορισμό. Το να πιστεύεις, ότι είσαι απόγονος τού Σωκράτη, αυτό δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Το να κοκορεύεσαι, ότι είσαι έλληνας έχει την ίδια βαρύτητα με το να κοκορεύεσαι, ότι είσαι Ολυμπιακός για παράδειγμα. Με ενδιαφέρει τί είσαι εσύ και τί κάνεις.
Μού αρέσει η αυτονομία τής σκέψης, η αυτονομία των ανθρώπων. Πιστεύω, ότι η αυτόνομη κοινωνία προϋποθέτει και αυτόνομα άτομα. Η κοινωνία είναι μια αέναη δημιουργία, η οποία προϋποθέτει ένα μυαλό, που να ανασαίνει απ’ όλες τις πλευρές, δηλαδή να μην είναι περιφραγμένο, αλλά να δημιουργεί αυτοβούλως και να πειραματίζεται συνεχώς.
Να μην περιορίζεται σε εθνικούς μύθους ούτε σε θρησκευτικούς, αλλά ούτε και σε οικονομικούς μύθους, όπως π.χ. μάς λένε, ότι η ελεύθερη αγορά θα μάς κάνει να στρωθούμε στη δουλειά, ο καθένας θα παίρνει αυτό που παράγει κ.λπ. κι ότι δήθεν έτσι θα πάμε σε μια ιδανική κοινωνία. Γενικά, κι ο κλάδος τής οικονομίας διέπεται κι αυτός από πολλούς μεταφυσικούς μύθους.
Δραστηριοποιούμαι, για να καταλύσω κι αυτούς τους μύθους, αλλά ενόχλησα κι εκεί αντέδρασε η κοινωνία.
Εν τέλει όμως, δεν πιστεύω, ότι είναι πολλοί εκείνοι, που αντέδρασαν. Ναι, τα e-mails ήταν χιλιάδες, αλλά μπορώ να σού φέρω κι άλλους τόσους, που με επικρότησαν. Απλά, αυτή η μερίδα των ανθρώπων δεν αντιδρά κόσμια, αλλά τριτοκοσμικά και κάνει πολλή φασαρία. Αντιδρά με ύβρεις, με χυδαιολογίες, με απειλές κατά τής ζωής. Δεν δίστασαν να απειλήσουν ακόμα και τους ίδιους τους αστυνομικούς, προκειμένου με συλλάβουν. Δεν είναι μόνο το Σύστημα το σάπιο, που κινήθηκε να με δέσει, ήταν και μια μερίδα τού λαού, που έσπευσε να με «λιθοβολήσει».
Ε.Ε.: Τί μπορεί να περιμένει ένας νέος άνθρωπος από μια κοινωνία, που ενώ είναι κλινικά νεκρή σε όλα τα ουσιαστικά της θέματα, έσπευσε να σε στείλει στις πυρές τής Ιεράς Εξέτασης, επειδή εξέφρασες τις διαφωνίες σου με σατιρικό τρόπο;
- Δεν μπορώ να περιμένω κάτι. Όσο βλέπουμε τα πράγματα ιερά και στάσιμα, δεν υπάρχει ρευστότητα σε αυτή την κοινωνία, δεν υπάρχει ροή ιδεών, δεν υπάρχει ουσιαστική δράση, ουσιαστική αμφισβήτηση. Θεωρούμε, ότι το πρόβλημα περιορίζεται μόνο στους θεσμούς και τα πρόσωπα, δηλαδή να φύγει ο Γιωργάκης, να έρθει ο Κωστάκης.
Αυτό φάνηκε και με το κίνημα των αγανακτισμένων, οι οποίοι, με το που άλλαξαν ποιμένα, διαλύθηκαν, εξαφανίστηκαν, γιατί -προφανώς- δεν είχαν να πουν τίποτα. (Σ.σ. Διαβάστε στην «Ελεύθερη Έρευνα»: Από την παιδεία, όχι από την πλατεία..., Η «τυχερή γενιά» τής... παράγκας, Η Ρωμιοσύνη τού μέλλοντος στο Άνω και Κάτω Σύνταγμα, Αγανάκτησον Κύριε τον λαόν σου..., Αγανακτισμένοι βυζαντινοί, Απάλλαξον Θεοτόκε Παρθένε, Ως εκ των πολλών μου αγανακτισμών).
Ε.Ε.: Γιατί επέλεξες την «Ελεύθερη Έρευνα» και μάς έκανες τη χαρά να σε ακούσουμε κι όχι τα τόσα άλλα Μ.Μ.Ε., που γνωρίζουμε, ότι σε πιέζουν αφόρητα για συνεντεύξεις αυτό τον καιρό;
- Γιατί είσαστε από τα λίγα περιοδικά, που τολμούν να πουν κάποια ριζοσπαστικά πράγματα, τα οποία βέβαια, η κοινωνία δείχνει να μην είναι έτοιμη να τα δεχθεί ακόμα.
Το ίδιο θα λέγαμε και για την αμφισβήτηση τής θρησκείας, που ακόμα και πριν από μια δεκαετία, η ντόπια κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να την δεχθεί, αλλά απ΄ότι φαίνεται η θρησκευτική αμφισβήτηση έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις κι αυτή τη στιγμή είναι δίπλα μου, μού συμπαραστέκεται και γιατί όχι αργότερα να μπορέσει να καταρρίψει κι άλλους μύθους, ώστε να πορευθούμε πιο δημιουργικά στο μέλλον.
Επίσης επέλεξα κι έναν δημοσιογράφο, τον Κώστα Βαξεβάνη, τον οποίο θεωρώ από τους λίγους αξιόπιστους. Μίλησα και σε δυο άλλους επίμονους δημοσιογράφους, που έπαιρναν συνεχώς τηλέφωνο σπίτι μου. Ίσως όμως, λόγω τής προβληματικής επικοινωνίας, που έγινε μετά βίας μέσω τηλεφώνου με κακό τηλεφωνικό σήμα, κάποια λεγόμενά μου αλλοιώθηκαν.
Το πρώτο, που γράφτηκε ήταν, το ότι έχω μετανοιώσει. Και βέβαια δεν έχω μετανοιώσει! Ένα άλλο, ότι ανήκω σε ευσεβή οικογένεια κι είμαστε τακτικοί στα θρησκευτικά μας καθήκοντα σε κάθε χριστιανική γιορτή. Εγώ δεν πηγαίνω στην εκκλησία. Μόνο στην Ανάσταση πηγαίνω κι αυτό απ΄έξω, για να χαζέψω αιθέριες γυναικείες υπάρξεις (γέλια).
Τώρα, όσον αφορά στο κατά πόσο είμαι αισιόδοξος, δεν ήμουν και τόσο, αλλά από τα γεγονότα, από το κύμα συμπαράστασης, που βλέπω να έρχεται αυτές τις μέρες απ’ όλο τον κόσμο, αρχίζω και βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα.
Ε.Ε.: Και τώρα, ύστερα απ΄όλα αυτά, τί μέλλει γενέσθαι;
Δεν θέλω να σταματήσω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό. Είμαι ένας νέος άνθρωπος, έχω ακόμα ενέργεια να βγάλω και να αντιμετωπίσω πράγματα, που με αφορούν.
Πολλοί φίλοι μου φεύγουν στο εξωτερικό, για να βρουν δουλειά. Αυτό εμένα δεν μού αρέσει. Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου. Φυσικά, μόνος μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Ο τόπος περνάει μια καμπή. Από τα ποσοστά τού ναζιστικού κόμματος, φαίνεται να αυταρχικοποιείται. Αυτά βέβαια τα ποσοστά δεν αντικατοπτρίζουν τελείως την πραγματικότητα, δεν τα παίρνω τοις μετρητοίς, γιατί δεν ψηφίζουν όλοι. Οι μισοί σχεδόν δεν ψηφίζουν, άλλοι τόσοι ανήκουν στην Αριστερά. Δηλαδή υπάρχει το αντίπαλο δέος, υπάρχει ρεύμα, για να αντιμετωπιστει την αυταρχικοποίηση τής κοινωνίας.
Θεωρώ ανθυγιεινή αυτή την τριτοκοσμική αντίδραση τής κοινωνίας, δηλαδή βλέπει, ότι νοσεί η δημοκρατία -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- επομένως καταργούμε τη δημοκρατία. Αυτή είναι η λογική τού «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» και δεν την ασπάζομαι. Πιστεύω, ότι το μοναδικό ανθρώπινο πολίτευμα είναι η δημοκρατία, το μοναδικό πολίτευμα, που μαθαίνει από τα λάθη του.
Ε.Ε.: Η αντιπροσωπευτική;
- Η πραγματική δημοκρατία είναι η άμεση δημοκρατία, δεν είναι οι κοινοβουλευτικές ολιγαρχίες, που έχουν καταδυναστεύσει το δυτικό πολιτισμό. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αυτόνομη σκέψη, ενεργούς πολίτες και αυτοοργάνωση. Το διαδίκτυο μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Αφού απάντησα στο «τί μέλλει γενέσθαι», θα ήθελα να πω και «τί δέν μέλλει γενέσθαι»: Δεν σκοπεύω να κάνω πολιτική καριέρα, όπως είπαν διάφοροι κακοπροαίρετοι, λόγω τής προβολής, που είχα. Όπως είπα και πριν, δεν με εκφράζει το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα τής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, δεν σκοπεύω να το εκμεταλλευτώ για να κάνω καριέρα στη σάτιρα, γιατί η κοινωνία αυτού τού τόπου δεν είναι έτοιμη να δεχθεί την κριτική κι αυτό εξ άλλου φαίνεται και στους σημερινούς δημοφιλείς δήθεν σατιρικούς καλλιτέχνες, οι οποίοι δεν κάνουν τέχνη, που να καυτηριάζει και να προβληματίζει, αλλά τέχνη, που χαϊδεύει αυτιά.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να ρωτήσω, πώς είναι δυνατόν να με θεώρησαν επικίνδυνο και να με συνέλαβαν με την κατηγορία, ότι θα ξεσήκωνα τον κόσμο σε μακελειό, αναλογο με αυτό των μουσουλμανων, (το οποίο συνέπεσε χρονικά και μπορέσαμε να συγκρίνουμε αυτές τις δυο καταστάσεις και να δείξουμε πού πραγματικά ανήκουμε), ενώ ταυτόχρονα κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά σε αυτό το τεράστιο κύμα μισανθρωπισμού, που υπάρχει στο διαδίκτυο από τους εθνικιστές, που απειλούν ζωές ευθέως και που βγαίνουν και υπερηφανεύονται για τα ανθρωποκυνηγητά, που κάνουν στους δρόμους. Γιατί το Σύστημα τα δέχεται αυτά κι έρχεται να δέσει εμένα;
Στην ουσία δεν απείλησα ούτε καν έβρισα. Αυτό είναι κάτι το αντιφατικό και αστείο. Αυτή είναι εμένα η απορία, που με τρώει κι ας γίνω η αρχή τού προβληματισμού πάνω σ΄αυτό το θέμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
25-09-12
23:53
Από τη στιγμή όμως που κάποιος επέλεξε να πιστεύει, εγώ δεν έχω κανέναν λόγο να του πω "πόσο κολλημένος είσαι που πιστεύεις, δεν υπάρχει θεός ρε!", να τον προσβάλω με οποιοδήποτε τρόπο και να τον ειρωνευτώ, να διακωμωδήσω αυτό που πιστεύει και γενικότερα να το μειώσω. Είναι άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Γιατί στη μία περίπτωση να ισχύει η ελευθερία και στην άλλη όχι; Εγώ σ' αυτό αναφέρθηκα.
1.)Το αν έχεις λόγο ή όχι,είναι κάτι το υποκειμενικό.Ο καθένας κρίνει αν υπάρχει ή όχι λόγος να πει κάτι,ανάλογα με την οπτική του γωνία.Αυτό βεβαίως εξαρτάται και απ'το αντικείμενο της πίστης,το κατά πόσο αυτό γίνεται φανερά,το τι επιρροή έχει στην κοινωνία κλπ.Anyway,όλα αυτά είναι bullshit.Προφανώς,κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι έχει λόγο να το κάνει,that doesn't matter.Μπορεί πάλι ο λόγος του να είναι just for fun,δεν μας νοιάζει.Σημασία δεν έχουν όλα αυτά,αλλά το ότι έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε.Οι λόγοι καθορίζουν το αν θα το κάνουμε ή όχι,εν τέλει.
2.)Σε ποια περίπτωση αναφέρεσαι ότι υπάρχει έλλειψη ελευθερίας?
3.)Η προσβολή,είναι κάτι το υποκειμενικό.Τι σκατά πάει να πει "να προσβάλλω κάποιον"?Ο καθένας προσβάλλεται με διαφορετικά πράγματα.Άλλοι προσβάλλονται με το παστίτσιο,εγώ π.χ. προσβάλλομαι με την εμμονή σε δήθεν "προφητείες" αγράμματων τρελόγερων.Ε,τι να κάνουμε.Για ό,τι μας προσβάλλει,ξυδάκι τοπ.We can always answer to it.Απ'τη στιγμή που δεν μας θίγει με κάποιο άμεσο τρόπο (σωματική βία κλπ),μπορούμε είτε να επιλέξουμε να το αγνοήσουμε,είτε να του απαντήσουμε.But we can't stop it.
Και στην τελική είναι άλλο να έρθω να σου πω πολύ απλά "πιστεύεις σε μαλακίες, είσαι και πολύ χαζός που δεν έχεις καταλάβει ακόμη ότι δεν υπάρχει θεός" και να διακωμωδείς την όλη φάση και άλλο αυτό περί κριτικής και τα σχετικά που λέτε και άλλο το να διατυπώσεις την άποψή σου πάνω σ' αυτά που είπε ο άλλος χωρίς να προσβάλεις και χωρίς να τον μειώσεις. Γιατί ναι και πάλι πιστεύει σε κάτι -οτιδήποτε είναι αυτό, δε λέω μόνο για τη θρησκεία- μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας που έχει να πιστεύει σε ό,τι θέλει.
Πραγματικά, πιστεύετε ότι ο συγκεκριμένος με τον τρόπο που φέρθηκε έβαλε σε σκέψεις ανθρώπους;; Και είπαν αυτοί έτσι εύκολα "αααχ ναι έχει δίκιο ο παστίτσιος, πω πω αυτά που λένε για τον Παίσιο είναι μούφες και τρίχες, μας δουλεύουν";; Καμμία σχέση. Το πολύ πολύ να θύμωσαν και να τσατίστηκαν όσοι πιστεύουν -ειδικά αυτοί που πιστεύουν αρκετά!- Αν ο άλλος πιστέυει, πιστεύει, τέλος. Ο άνθρωπος την πλάκα του ήθελε να κάνει και τίποτα παραπάνω. Όχι ρε ναι, έκανε και λειτούργημα ο μεγάλος!
To να βγαίνεις και να τα λες όλα αυτά στο facebook ή σε ένα φόρουμ και να νομίζεις ότι κάνεις κάτι και επηρεάζεις κιόλας και ότι θα αλλάξει έτσι ο κόσμος, εεε ναι είναι κάπως. Αυτό λέω!
Άντε και σχετικό βιντεάκι!
Λέγοντας κριτική,σαφώς και συμπεριλαμβάνουμε μέσα σε αυτή και τη χλεύη και τη διακωμώδηση.Απαγορεύοντας αυτές,δεν έχει καν νόημα να μιλάμε για ελευθερία λόγου.Το δικαίωμα στη χλεύη και στη διακωμώδηση αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα μιας κοινωνίας,καθώς πρόκειται για την πιο ακραία μορφή κριτικής,"θεωρώ τόσο ηλίθια αυτήν την άποψη,που το μόνο που πιστεύω ότι της αξίζει ως απάντηση,είναι να τη χλευάσω".Αποτελεί τη δικλείδα ασφαλείας που εξασφαλίζει ότι μια κοινωνία δεν θα έχει κανένα θέσφατο,κανένα ακλόνητο ταμπού έξω απ'τη σφαίρα της δημοκρατίας και της δημόσιας κριτικής.Τα πάντα μπορούν να βγουν στο φως,να δικαστούν και να εξευτελιστούν,χωρίς να οφείλουμε αδιαμφησβήτητα την πειθήνια υποταγή μας,σε τίποτα.Πολύ συχνά π.χ. πέφτω μπροστά σε τέτοιους βλάκες,που μου φαίνεται πως οτιδήποτε άλλο πέραν απ'τη χλεύη θα αποτελούσε σπατάλη σάλιου.
Πιστεύω ότι ενδεχομένως να μην ήθελε καν να βάλει σε σκέψεις κανέναν.Δεν είναι ανάγκη κάθε κριτική μας να είναι "επικοικοδομητική" και άλλες τέτοιες politically correct πίπες.Είναι κάτι ευκταίο,αλλά όχι αναγκαίο:μπορώ απλώς να σου κάνω κριτική γιατί μου τη σπας.Ένα πρακτικό παράδειγμα πάνω σ'αυτό,είναι ο Mikeius που έχεις ακριβώς παρακάτω:ποιον θα μπορούσε να πείσει,απ'αυτούς που κράζει με τον τρόπο που μιλάει?Μάλλον κανένα.Στ'αρχίδια του,δεν θέλει να πείσει,την πλάκα του θέλει να κάνει.Έτσι και 'γω,σε κάθετι που προβάλλεται δημόσια,μπορώ,αν θέλω,να το κοροϊδέψω.Αυτό το πολύ πολύ να με κάνει παλιοχαρακτήρα,σίγουρα όμως όχι παράνομο.
-------------------------------------
Μ'άρεσε και αυτό:
Από δωΤο μαρτύριο του Παστίτσιου
Η θρησκεία δεν διατηρεί καλές σχέσεις με τη λογική. Ούτε και η λογική με τη θρησκεία. Συχνά η μία ακυρώνει την άλλη. Η λογική ασφυκτιά όταν υπάρχει πίστη και η πίστη ασθενεί συνυπάρχοντας με τη λογική. Στη σύγκρουση αυτή ο νόμος κάνει διακρίσεις. Μπορείς να μηνύσεις αυτόν που προσβάλλει την πίστη σου. Δεν μπορείς να μηνύσεις εκείνον που προσβάλλει τη λογική σου. Η προσβολή των θείων αποτελεί αδίκημα. Η προσβολή της λογικής δεν δύναται καν να στοιχειοθετηθεί. Και επειδή η έννοια της βλασφημίας μπορεί να ανοίξει σαν την αγκάλη της Μεγαλόχαρης, ένας ευσεβής εισαγγελέας έχει τη δυνατότητα να στη φορτώσει στην καμπούρα και να τρέχεις για μερικά χρόνια.
Ένας 27χρονος από την Εύβοια ταλαιπωρείται από αστυνομία και Δικαιοσύνη επειδή διατηρούσε στο Facebook μία σελίδα αφιερωμένη στον «Γέροντα Παστίτσιο». Η στόχευση της σελίδας ήταν εμφανώς σατιρική με αντικείμενο τη δημοφιλία ή, καλύτερα τη λατρεία, προς το πρόσωπο του ιερομόναχου Παϊσιου που απεβίωσε το 1994. Στον Παϊσιο αποδίδεται πλήθος παραινέσεων, προφητειών και παρεμβάσεων, κυρίως απλοϊκής φύσης. Ο λόγος του τροφοδοτεί εκδόσεις βιβλίων και πρωτοσέλιδα του αθηναϊκού Τύπου. Συχνά δε, γίνονται αναφορές σε πράξεις που θεωρούνται θαυματουργές, τελούμενες έπειτα από οράματα με πρωταγωνιστή τον μοναχό. Υπάρχουν δε δημοσιεύματα για θαύματα που πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση χώματος από το μνήμα του. Εδώ θα έκανε θαύματα και ένας εισαγγελέας με κριτική διάθεση απέναντι σε εκδόσεις, εκπομπές και θείες παρεμβάσεις. Είναι δυνατόν να μην εντοπίζουν ούτε μία απόπειρα εξαπάτησης των αφελών; Αλλά και η Δικαιοσύνη με το Ευαγγέλιο κάνει τη δουλειά της. Αν μάλιστα εσείς φτιάξετε μία σελίδα μέσω της οποίας θα ισχυρίζεστε ότι ο λόγος του Παϊσιου στοιχειοθετείται από απλοϊκές σκέψεις που χρησιμοποιούνται από κοινούς απατεώνες, το πιθανότερο είναι να σας μαζέψουν.
Η Ελλάδα, λοιπόν, είναι μία δυτική χώρα στην οποία έγινε άρση τηλεπικοινωνιακού απορρήτου για προσβολή των θείων. Σημειώνεται και ευκρινώς στην ανακοίνωση που εξεδόθη από την αστυνομία μετά τη μεγάλη επιτυχία: «H Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος συνέλαβε 27χρονο ημεδαπό για κακόβουλη βλασφημία και καθύβριση θρησκευμάτων, μέσω του Facebook. Ο 27χρονος διαχειριζόταν σελίδα στο Facebook με βλάσφημο και υβριστικό περιεχόμενο για το Γέροντα Παΐσιο και τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό.» Υπέροχη δεν είναι; Λείπει μόνο μία επικήρυξη από τον κ. Δένδια, στα βήματα του Πακιστανού υπουργού που προσφέρει 100.000 δολάρια για τον ηλίθιο που γύρισε το σκουπίδι με τον Μωάμεθ.
Βέβαια εδώ θα μπορούσε κάποιος να απευθυνθεί στις αρχές και να ρωτήσει πότε και πώς υπερβαίνει ένας βλάσφημος το όριο της ανοχής. Ποιο είναι το κριτήριο; Η αντίδραση της Χρυσής Αυγής; Ποια θρησκευτική αισθητική ορίζει το μέτρο; Προσμετράται ο όγκος των καταγγελιών ή η δημοφιλία της ιερής μορφής που πλήττεται από το βλάσφημο έργο; Σημειώνω δε, ότι ο Παϊσιος ούτε άγιος είναι, ούτε μνημονεύεται από την Εκκλησία ως μία ιδιαίτερη μορφή της πίστης. Όπως και να έχει, δεν θα έβγαινε άκρη. Θα συζητούσαμε από διαφορετική αφετηρία και διαφορετική δεκαετία. Όσο το αναχρονιστικό νομικό πλαίσιο παραμένει σε ισχύ, η λογική θα υποχωρεί έναντι της πίστης και η ελευθερία της έκφρασης θα υφίσταται αυθαίρετους περιορισμούς.
Όμως ένα κοσμικό, δυτικό κράτος οφείλει να αντιμετωπίζει τη θρησκεία ως ιδέα. Και οι δημόσιες ιδέες δέχονται κριτική, σάτυρα, απαξίωση και καταξίωση, εξευτελισμό και λατρεία. Υποτίθεται ότι καταργήσαμε το πανεπιστημιακό άσυλο επειδή η ελευθερία της έκφρασης είναι ένα αδιαπραγμάτευτο αγαθό. Ισχύει, αρκεί να μην εμπαίζεις τον Παϊσιο. Στη συνέχεια θα προστεθούν και άλλα.
Μόλις έγινε γνωστή η σύλληψη του «Παστίτσιου», οι καινούργιες σελίδες στο Facebook εμφανίστηκαν όπως τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή. Ο Παστίτσιος αναστήθηκε σε πέντε-έξι από αυτές. Εμφανίστηκε ο Παρίσιος και μία σειρά από γέροντες που, πιθανότατα, έχουν έδρα στο εξωτερικό. Τι θα κάνουν οι αρχές; Θα αρχίσουν αλληλογραφία με την Ιντερπόλ για τις βλάσφημες σελίδες που προσβάλλουν τον Παϊσιο και την Ορθοδοξία; Πώς θα αντιμετωπίσουν το πολλαπλό σοκ που υφίσταται το χριστεπώνυμο πλήθος; Υποθέτω με μέτρα. Με αποφασιστικά μέτρα. Διότι όπως μου είπε ένας μαθητής του Παστίτσιου, ο γέροντας έλεγε ότι η καλή η μπεσαμέλ δένει μόνο με χειροπέδες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
25-09-12
15:52
Ωραία όλα αυτά που λέτε περί ελευθερίας του λόγου κτλ. Ναι, κι εγώ μαζί σας.
Aλλά αν είναι έτσι, ας μιλήσουμε γενικότερα για ελευθερία τότε. Κάποιοι επέλεξαν να πιστεύουν. Έτσι τους αρέσει. Ποιός ο λόγος να ειρωνευτείς, να κοροιδέψεις κτλ; Δηλαδή εντάξει κι αυτό ελευθερία είναι. Δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθείς, δηλαδή τι; θα φανείς εσύ και καλά ο έξυπνος και ο ψαγμένος που δεν κοιμάσαι και αφού είσαι πιο έξυπνος και γαμάτος, έχεις καταλάβει το παιχνίδι που παίζεται πίσω από την όποια θρησκεία και οι άλλοι είναι τα πρόβατα και οι βλαμμένοι που δέχονται ότι τους πλασάρουν ως αλήθεια;
Εντάξει ωραία, είσαι ο "έξυπνος" κι ο "ψαγμένος" και ο "γαμάτος" ναι οκ... και; τι έγινε; Πώς την έχεις δει δηλαδή; Άντε να τους κάνουμε όλους να ξυπνήσουν. Και αν αυτοί γουστάρουν να "κοιμούνται"; -σύμφωνα με 'σένα πάντα.
Επιλογή δεν είναι κι αυτό; Η λέξη "ελευθερία" εδώ δεν χωράει; Και το "είναι επιλογή μου να πιστεύω γιατί εμένα έτσι μου αρέσει!" που πήγε;
Οπότε καλύτερα ας προχωρήσει ο καθένας με τις επιλογές που έχει κάνει, σεβόμενος φυσικά τις επιλογές και αναγνωρίζοντας το δικαίωμα για ελευθερία που υπάρχει και στον άλλον. Γιατί όλα τ' άλλα είναι "να 'χαμε να λέγαμε" και "εγώ την έχω μεγαλύτερη την εξυπνάδα μου, ενώ εσύ είσαι ο βλάκας που κοιμάσαι"
Ο καθένας,έχει το δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει.Αυτό είναι δεδομένο,παντού.Ακόμα και τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα,δεν έχουν τρόπο να διαβάσουν το μυαλό του καθενός,ώστε να ποινικοποιήσουν τη σκέψη.Αυτό που διαφοροποιεί ένα καθεστώς λογοκρισίας από ένα ελεύθερο καθεστώς,είναι ό,τι στο δεύτερο έχεις το δικαίωμα να δηλώνεις δημόσια τις απόψεις σου,χωρίς το κράτος να μπορεί να σου κάνει τίποτα.Sure,και στη χιτλερική Γερμανία,ή στη σταλινική ΕΣΣΔ,μπορούσες να είσαι αντιφρονούντας.Άπαξ όμως και το έλεγες,θα κατέληγες σε concentration camp ή σε gulag.Η διαφορά σήμερα,είναι ότι μπορείς να πιστεύεις ό,τι θες,και να το δηλώνεις.Απ'τη στιγμή όμως που δηλώνεις κάτι δημοσίως,και δεν το κρατάς για την πάρτη σου,δέχεσαι αυτομάτως ότι αυτό το οποίο δήλωσες,μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κριτικής.Πολύ απλά,η δημοσιοποιήση μιας άποψης,εγείρει νέες απόψεις,θετικές ή αρνητικές προς αυτήν,οι οποίες έχουν εξ'ίσου το δικαίωμα της έκφρασης με την αρχική.Αν δεν αντέχει κάποιος την κριτική,ας κρατήσει τις απόψεις του για τον εαυτό του.Δεν γίνεται να επιτρέπουμε την πρώτη άποψη,αλλά να απαγορεύουμε τις απόψεις που την κριτικάρουν (θετικά ή αρνητικά).Αυτό,διότι η δημοσιεύση του κάθετί,επηρεάζει ανθρώπους:είτε πρόκειται για 5 άτομα,είτε για 5 εκατομμύρια,είτε θετικά ως προς αυτό που ειπώθηκε,είτε αρνητικά,it doesn't matter,έχει ένα impact στην κοινωνία.Συνεπώς,πρέπει να υπάρχει η δυνατότητας της απάντησης.Το "γιατί",δεν έχει σημασία.Ασκώ κριτική σε κάτι,επειδή μπορώ.Αν διαφωνείς,μπορείς να ασκήσεις και εσύ κριτική σ'εμένα,όχι να απαγορέψεις την δική μου κριτική.Δεν είμαι υποχρεωμένος να εξηγήσω τους λόγους που κάνω κριτική,που συμφωνώ ή διαφωνώ για κάτι,όπως και κανείς άλλος.Γιατί?Γιατί έτσι.Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τους λόγους μου?Υπάρχουν μήπως αντικειμενικά κριτήρια ως προς το τι έχει λόγο να ειπωθεί και τι όχι?Θέλω να κάνω κριτική,και την κάνω.Άρεσει-δεν αρέσει.
Συνεπώς,αυτό που θα δικαιολογήσει την ελευθερία μιας άποψης,δεν είναι η αιτιολογία της.Δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε περισσότερο ή λιγότερο την τυχόν λογοκρισία της,ανάλογα με το πόσο βρίσκουμε μια άποψη χρήσιμη ή όχι.Κάθε λογοκρισία είναι κατακριτέα.Ο καθένας μπορεί να κρίνει κατά πόσο μια άποψη έχει αξία,και αντίστοιχα,εφ'όσον το επιθυμεί,να δημοσιεύσει τη δική του άποψη.Δηλαδή,αν έκρινες ότι η κριτική στον Παΐσιο είχε σταθερότερη βάση,αυτό θα έκανε χειρότερη τη λογοκρισία?Όχι,η λογοκρισία είναι εκ φύσεως επιζήμια,δεν έχει αυξομειώσεις.Επειδή το ρωτάς πάντως,ναι,έχει αρκετό νόημα ο Παστίτσιος.Δεν έχει να κάνει προφανώς με παιδικούς όρους γυμνασίου,πιο "ψαγμένος" και πιο "έξυπνος".Καλό είναι μετά τα 16 μας να τα ξεχνάμε αυτά.Έχει να κάνει με το ότι αυτή η παράκρουση μερίδας της κοινωνίας πάνω στην περσόνα του Παΐσιου,απλώνει ένα πέπλο σκοταδισμού όλο και μεγαλύτερο.Ο κόσμος μαθαίνει να πιστεύει σε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες,να πιστεύει κάθε ανεύθυνο "θαυματοποιό",λες και βρισκόμαστε ξανά στον μεσαίωνα.Αντί ο κόσμος να δει τη ζωή ρεαλιστικά,επαναπαύεται σε "προφητείες" επιτήδειων και τσαρλατάνων,οι οποίοι εκμεταλλεύονται τον κόσμο χρησιμοποιώντας το όνομα ενός τυπά.That's the whole point.Περίμενε όταν αυτοί οι θρησκόπληκτοι αφελείς έχουν κανά παιδί στο νοσοκομείο,και αρνούνται τις θεραπείες γιατί περιμένουν κάποιο "θαύμα",οπότε και το παιδί πεθάνει (this stuff happens).Τότε παύει το πράγμα να είναι μια αθώα αντίληψη που κοροϊδεύει κάποιος "εξυπνάκιας".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
25-09-12
14:22
Σύλληψη κατόχου σατιρικής σελίδας στο facebook
Διαβάζοντας τo σχετικό δελτίο τύπου της Αστυνομίας διαπιστώνει κανείς ότι δεν γίνεται αναφορά σε άρση του απορρήτου. Η άρση του απορρήτου που προβλέπεται από τον Ν.2225/1994 (όπως τροποποιήθηκε και ισχύει) είναι η συνταγματικά προβλεπόμενη διαδικασία για τον περιορισμό του απορρήτου των επικοινωνιών, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 19 του Συντάγματος αφορά "ιδιαιτέρως σοβαρά εγκλήματα". O συγκεκριμένος καθορισμός των ιδιαιτέρως σοβαρών εγκλημάτων προσδιορίζεται από τον κοινό νομοθέτη, ο οποίος σεβόμενος το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος περιέλαβε στον σχετικό κατάλογο μόνο ορισμένα σοβαρά κακουργήματα.
Τα αδικήματα της κακόβουλης βλασφημίας και της εξύβρισης νεκρού είναι πλημμελήματα, επομένως δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο των εγκλημάτων για τα οποία επιτρέπεται η άρση του απορρήτου. Σημειωτέον ότι επειδή το απόρρητο των επικοινωνιών είναι συνταγματικό δικαίωμα, ο συνταγματικός νομοθέτης έχει ορίσει τις δικαστικές αρχές ως αρμόδιες για να διατάξουν την σχετική άρση.
Ωστόσο, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου το 2009 γνωμοδότησε ότι στο Διαδίκτυο "δεν υπάρχει απόρρητο" ως προς τα δημοσιεύματα. Με την λογική ότι η δημοσίευση συνιστά εξ ορισμού παραίτηση του ατόμου από τα δικαιώματα της ιδιωτικότητας. Πρόκειται περί μιας απολύτως αβάσιμης ερμηνείας: άλλο είναι το μέρος που ο χρήστης θέλει να δημοσιεύσει κι άλλο το μέρος των προσωπικών δεδομένων του που χρησιμοποιούνται για την ολοκλήρωση της διαδικτυακής ανάρτησης και από τα οποία μπορει να προκύψει η σχετική ταυτοποίηση. Ο χρήστης που δημοσιεύει με ψευδώνυμο επιθυμεί την δημοσιότητα μόνο ενός μέρους του περιεχομένου, ενώ ουδέποτε παραιτήθηκε φυσικά από το απόρρητο των traffic data που μπορούν να οδηγήσουν στην αποκάλυψη της ταυτότητάς του.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, διαβάζουμε στο δελτίο τύπου της Αστυνομίας ότι
"Από την αστυνομική ψηφιακή έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, διακριβώθηκαν τα αρχεία καταγραφής ( logfiles ) και τα ηλεκτρονικά ίχνη του διαχειριστή - χρήστη της επίμαχης σελίδας.
Στη συνέχεια, την Παρασκευή (21-09-2012) το πρωί, κλιμάκιο εξειδικευμένων Αξιωματικών της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος πραγματοποίησε νομότυπη έρευνα, παρουσία Εισαγγελικού λειτουργού, στο σπίτι του 27χρονου στα Ψαχνά Ευβοίας."
Επομένως, εδώ έχουμε δύο στάδια: το πρώτο στάδιο αφορά τον ψηφιακό εντοπισμό των ιχνών. Από το δελτίο τύπου δεν προκύπτει ότι υπάρχει δικαστική διάταξη για άρση του απορρήτου, οπότε προφανώς η αστυνομική έρευνα έγινε με βάση την γνωμοδότηση Σανιδά. Υπάρχει όμως ένα κενό στην πληροφόρησή μας: τα ηλεκτρονικά ίχνη του χρήστη βρίσκονται στην κατοχή της Facebook. Η Facebook δεν παραδίδει τέτοια στοιχεία στις αστυνομικές υπηρεσίες εάν δεν προηγηθεί δικαστική διαδικασία στην δικαιοδοσία της έδρας της. Εξάλλου, ούτε η ανακοίνωση της αστυνομίας αναφέρει ότι έγινε τέτοιο "διάβημα" (όπως είχε γίνει με την υπόθεση του twitter για τον σατιρικό λογαριασμό του "ΚΚΕ"). Επομένως, για τον ψηφιακό εντοπισμό των ιχνών του χρήστη, είτε διασταυρώθηκαν στοιχεία που με αμέλεια του χρήστη είχαν κυκλοφορήσει σε δημοσιότητα, είτε ο λογαριασμός του χρήστη στο facebook παγιδεύθηκε με κάποια αστυνομική μέθοδο "ψαρέματος", όπως είναι, για παράδειγμα, η αποστολή e-mail με κατασκοπευτικό λογισμικό. Πάντως μέχρι πρόσφατα όταν κάποιος πολίτης κατήγγειλε περιστατικό εξύβρισης ή άλλων τέτοιων αδικημάτων στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, η απάντηση ήταν σταθερά ότι το Facebook δεν δίνει στοιχεία στα σχετικά διαβήματα. Και δεν γνωρίζω να έχει αλλάξει αυτή η πολιτική.
Στο δεύτερο στάδιο, έχουμε κατ' οίκον έρευνα παρουσία εισαγγελικού λειτουργού, προφανώς για να συλληφθεί ο χρήστης επ' αυτοφώρο. Η διαδικασία αυτή ακολουθείται συνήθως όταν υπάρχουν μεν κάποιες πληροφορίες για διαδικτυακό αδίκημα, αλλά δεν υπάρχει πλήρης βεβαιότητα για την ταυτότητα του δράστη, ώστε να ακολουθηθεί η κλασική διαδικασία της υποβολής μηνύσεως. Είναι χαρακτηριστικό ότι το δελτίο τύπου ως προς την κατ' οίκον έρευνα περιλαμβάνει τον όρο "νομότυπη". Κάτι που παραλείπεται στην περιγραφή του σταδίου έρευνας των ψηφιακών ιχνών.
Από δω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
25-09-12
03:50
Δεν έφτασε πότε η ελευθερία της εκφρασης? Σου έλειψε εσένα ελευθερία λόγου?
Αυτό που εχω να πω εγώ είναι ότι πρέπει να υπάρχουν και κάποια όρια. Και δεν καταλαβα, ελευθερία λόγου είναι για σένα να μην απαγορεύονται οι βωμολοχίες εναντίον μιας ομάδασ;
Να θυμάσαι μικρε ότι και η ελευθερία έχει το μετρό της.
Α και επιπλέον εάν εσυ αντιλαμβάνεσαι τον ρατσισμό ως ελευθερία λόγου εκεί παω πασο.
Όταν αναφέρομαι σε έλλειψη ελευθερίας του λόγου,δεν εστιάζω τόσο στο νομικό κομμάτι (το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε τυπικά pretty much την προστατεύει),όσο στο συνειδησιακό.Sure,το Σύνταγμα της Ελλάδας είναι κατ'αρχήν επηρεασμένο απ'τη δυτική κουλτούρα,αλλά αυτό μόνο και μόνο επειδή μας επιβλήθηκε εκ των άνωθεν,απ'τις δυνάμεις (Αγγλία,Γαλλία,Ρωσία) που έκριναν συμφέρον να μας κάνουν ανεξάρτητο κράτος.Ουδέποτε στην Ελλάδα υπήρξε μια genuine αστική επανάσταση,η οποία να σηματοδοτήσει τη μετάβαση απ'τον θεοκρατικό μεσαίωνα στο κοσμικό κράτος και στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.In other words,η Ελλάδα δυτικοποιήθηκε επισήμως,κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη και σε επίπεδο κοινωνίας.Η κοινωνία,προερχόμενη από αμέτρητους αιώνες of a harsh rule των απολυταρχικών καθεστώτων των Βυζαντινών και των Οθωμανών,ποτέ της δεν έσπασε αυτά τα δεσμά προς την αμφισβήτηση και τον ορθολογισμό.Ελλείψει μιας τέτοιας ζύμωσης εντός της ελληνικής κοινωνίας,ουδέποτε δεν καταφέραμε να δεχτούμε fully τον Διαφωτισμό.Απόδειξη της συντηρητικής παράδοσης της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει μέχρι και σήμερα στο σύγχρονο πολιτικό σκηνικό,είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου η φιλελεύθερη δεξιά δεν έχει καν εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο (δεν συγκεντρώνει καν 2%),εν αντιθέσει με την συντηρητική πτέρυγα,η οποία φλερτάρει ανοιχτά με τον ναζισμό (Χ.Α.) και η authoritarian left (σταλινικοί) μέχρι και πριν τον Μάη είχαν μεγαλύτερη δύναμη απ'την προοδευτική αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ).I find it ironic,& quite sad,το ότι στον τόπο που γεννήθηκε η αμφισβήτηση και ο ορθολογισμός,που 2.500 χρόνια πριν μπορούσε να βγει ένας Αριστοφάνης στο θέατρο,να σατηρίσει μέχρις εσχάτων ό,τι ήθελε και η κοινωνία ήταν ώριμη enough να δεχτεί την κριτική,οι σημερινοί υποτιθέμενοι "κληρονόμοι" αυτού του πολιτισμού find it so hard να κατανοήσουν τη φυσική του συνέχεια,τον Διαφωτισμό.Το prosecution του πανάγαθου ζυμαρικού (του παστίτσιου,ντε),δεν είναι πρωτοφανές κρούσμα:οι ορδές των χριστιανοταλιμπάν,που ισάξια με τους μουσουλμάνους μιμητές τους το 1990 προσπαθούσαν να κάψουν κινηματογράφους που έπαιζαν τον "Τελευταίο Πειρασμό" του Scorsese,η απαγόρευση το 2004 δύο έργων τέχνης σε έκθεση,τα οποία κρίθηκαν "βλάσφημα" (απεικόνιζαν έναν άντρα να γαμάει ένα καρπούζι,και έναν πούτσο να εκπερματώνει πάνω σ'έναν εσταυρωμένο,respectively),η σύλληψη των συντελεστών της παράστασης "Corpus Christi" τον περασμένο Ιούνιο,είναι μόνο μερικά απ'τα περιστατικά που η εκκλησία εισβάλλει στα χωράφια του κράτους.Αν δεν πιστεύουμε στην ελευθερία λόγου αυτών που μας ενοχλούν περισσότερο,τότε δεν πιστεύουμε στην ελευθερία λόγου,at all.Ελευθερία λόγου σημαίνει σεβασμός στο δικαίωμα του καθενός να εκφράζει όποια άποψη επιθυμεί,όχι σεβασμός στην άποψη αυτή καθ'αυτή.Δεν έχω καμία υποχρέωση να σεβαστώ π.χ. την άποψη ενός ναζί,το μόνο που υποχρεούμαι να σέβομαι είναι το δικαίωμά του να έχει ναζιστικές απόψεις.Όσο εσύ έχεις το δικαίωμα να εκφράσεις την θετική σου γνώμη για κάτι (π.χ. το πόσο "γαμάει ο Παΐσιος"),άλλο τόσο έχω και εγώ το δικαίωμα να εκφράσω την αρνητική μου γνώμη για κάτι (π.χ. το πόσο "για τον πούτσο είναι ο Παΐσιος").Ο μόνος ρατσισμός που βλέπω εδώ πέρα,είναι αυτός της εκκλησίας απέναντι σε όσους της ασκούν κριτική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος
Ο Mr. Crowley αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,046 μηνύματα.
24-09-12
22:42
Καλά δεν πιστεύω ότι το θέμα είναι τόσο η Χρυσή Αυγή(στην παρούσα φάση τουλάχιστον).Ας μην ξεχνάμε άλλωστε τις αμέτρητες φορές που έχουν ασκήσει λογοκρισία και τα άλλα "μεγάλα" κόμματα...
Ποιες φορές?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.