socially excluded
Δραστήριο μέλος
Η socially excluded αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 509 μηνύματα.
30-06-12
14:09
εγω θα σας δωσω αυτο και εσεις γραψτε με την φαντασια σας!( θελω μια μικρη παραγραφο!)
Το πλοιο ξεκινησε, αν και ο καιρος ηταν πολυ κακος.
απο την πρωτη στιγμη αρχισα να φοβαμαι. Κοιτουσα γυρω μου.....
να το δικο μου:
και αναρωτιομουν που πηγαιναμε; Τα κυματα ηταν τεραστια, ο ουρανος γεματος μαυρα συννεφα και ολοι οι επιβατες του πλοιου πανικοβλημενοι. Εγω στεκομουν διπλα στο παραθυρο και κοιτουσα την θαλασσα, αν και φαινομουν ηρεμη δεν ημουν . Απο το μυαλο μου δεν μπορουσε να φυγει η ιδεα οτι εστω υπηρχε μια πιθανοτητα να μην βγουμε ζωντανοι απο το πλοιο. Οι ωρες περνουσαν, ο καιρος χειροτερευε και η αγωνια ολων αυξανοταν. Ακουγα μια κυρια να λεε πως σε αυτη τη περιπτωση πρεπει να εχουμε καθαρο μυαλο, αυτο ηταν πολυ ευκολο στα λογια αλλα το ιδιο δυσκολο στην πραξη. Μετα απο δυο ωρες φτασαμε επτελους στον προορισμο μας μια χαρα. Εκεινη την στιγμη ενιωσα μια ανακουφιση που δεν περιγραφετε...
Μαρια
Αυτά για το δημοτικό είναι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.