QsLv
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο QsLv αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
22-08-07
01:29
Στην Ελλάδα υφίστανται δύο κόμματα, μερικές σκιές και πολλές ψηφίδες. Η αντιπολίτευση βρίσκεται ομολογουμένως σε πολιτικό λήθαργο, ο έλεγχος που θα έπρεπε να ασκεί έχει εκπέσει σε επίπεδο μηδενικό και φυσικά τα πολλά (αλλά μικρά) κόμματα που υπάρχουν στην Ελλάδα δεν παίρνουν ποτέ έδρες. Το οτι έχει μια έδρα η ακροδεξιά π.χ. δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, καθώς ο λαός αρνείται να μετακινηθεί από τη ρουτίνα της δίχρωμης εναλλαγής στο θρόνο της κυβέρνησης... Η αριστερά σκουριάζει και σκευρώνει στη γωνιά της καταδικασμένη σε αιώνια θέση αντιπολιτευτική, και τίποτα δε μοιάζει να αλλάζει στον ορίζοντα, εκτός από λίγες έδρες που κάθε πότε αλλάζουν χέρια, και μια τάση του λαού προς τα δεξιά.Στην Αμερική υφίστανται μονάχα δύο κόμματα, στην Ελλάδα η πόρωση του Έλληνα φέρνει τον δικομματισμό στην εξουσία, μην μπερδεύουμε τις καταστάσεις.
Δεν ελέγχονται πολύ εύκολα; Πώς συμβαίνει αυτό;Και είναι σχετικά πιο εύκολα σε μια κοινωνία με 10 εκατομμύρια πολίτες να αλλάξει το πολιτικό κατεστημένο παρά σε μια χώρα που απαρτίζεται από πολυάριθμες πολιτείες, που δεν ελέγχονται καθόλου εύκολα.
Οι πολιτείες της Αμερικής είναι ενωμένες σε κοινό κράτος -η κάθε πολιτεία έχει αυτοδιοίκηση και τοπικούς νόμους, αστυνομία, γενικώς η κάθε πολιτεία είναι αυτόνομη και δεν ζει απ'το οξυγόνο της κεντρικής εξουσίας. Επομένως ελέγχονται απόλυτα, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά -αυτοελέγχονται, για να είμαι ακριβής.
Ανάλογη είναι και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας -πολλά κρατίδια, τα οποία είναι αυτόνομα σε τομείς πχ εκπαίδευσης και απλώς συστεγάζονται κάτω από την ίδια ομπρέλα. Κι όμως, στο κοινοβούλιο υπάρχει πολυφωνία -και ο κυμματισμός στην πολιτική της λίμνη φάνηκε στις προηγούμενες εκλογές. Και τίποτα δε λέει πως είναι δύσκολο να αλλάξει το κατεστημένο σε ομοσπονδιακό κράτος ή κράτος ενωμένων πολιτειών. Εφ'όσον ο λαός το θέλει, το καθεστώς αλλάζει. Δεν άλλαξε το καθεστώς στη Σοβιετική Ένωση; Ακόμα και η Κίνα, μια χώρα αχανής με απειράριθμους κατοίκους στις ποικιλόμορφες επαρχίες της, διήλθε μεταπολιτευτικών σταδίων...
Εν τέλει δε βρισκόμαστε στο βυζάντιο, τώρα το πόσο αχανές είναι το κράτος δεν συνεπάγεται αναγκαστικά της δυσκολίας της διακυβέρνησής του.
Αν η ψηφοφορία στην Αμερική ήταν υποχρεωτική ή αν προσέρχονταν περισσότεροι Αμερικάνοι για ψήφο:Δηλαδή, αν ψήφιζαν, τί θα άλλαζε; Δώσε μου επιχειρήματα αν θες και θα συμφωνήσω.
- θα είχαν τη δυνατότητα μποϋκοτάζ της τρέχουσας κατάστασης εφ'όσον έκριναν πως η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο (μαζικές άκυροι ψήφοι για παράδειγμα -αυτό βέβαια θα χρειαζόταν μια αρκετά μακρά περίοδο χώνευσης και αναταραχής)
- η εικονική δημοκρατία της χώρας τους θα άλλαζε σε μια δημοκρατία που θα έμοιαζε περισσότερο στην πραγματική, με αρκετή απόκλιση βέβαια
- θα είχαν φωνή ως λαός και από ένα σημείο και μετά δε θα βρίσκονταν σε κώμα όσον αφορά την επικαιρότητα
- θα αναγκάζονταν να ενημερωθούν, έστω και ελλειπώς, για την κατάσταση στη χώρα τους και την θέση τους στον κόσμο, αποφασίζοντας έτσι σαν κράτος με δημοκρατικό πολίτευμα για τους αντιπροσώπους που θα ικανοποιούσαν τα συμφέροντά τους
- λόγω του ενστίκτου της αγέλης (που δεν έχει εξαλειφθεί ακόμα!) και οι πιο άβουλοι θα παρασύρονταν από τους υπόλοιπους
- αφού θα είχαν μπει στη διαδικασία της μαζικής ψηφοφορίας, θα διαμόρφωναν σταδιακά μια πολιτική συνείδηση που ήταν νεκρή τόσα χρόνια, και θα έφταναν σε σημείο απαίτησης π.χ. δημοψηφίσματος για σημαντικά θέματα
- μετά από κάποιες τετραετίες προσέλευσης στις κάλπες θα ήταν και οι πολιτικά ανενεργές και οικονομικά αδύναμες ομάδες έτοιμες για ίδρυση νέων κομμάτων που προφανώς θα ήταν υπολογίσιμα (π.χ. αφρο-αμερικανοί, ισπανόφωνοι, κτλ.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
QsLv
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο QsLv αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
21-08-07
21:14
+1!1.Έχω ξαναγράψει σε παλιότερο ποστ μου σε άλλο θέμα, πως το πρόβλημα αυτής της χώρας είναι το -κολλημένο στον δικομματισμό- μυαλό του Έλληνα. Δικομματισμός χειρίστου είδους.
2.Εκτός από τον δικομματισμό έχουμε και τον "διοικογενιασμό", αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη.Βρείτε μου ένα δημοκρατικό κράτος εκτός Αφρικής που επί 50 χρόνια κυβερνά πατέρας-γιός-εγγονός και θείος-ανιψιός.
Δανείζομαι μια φράση ενός γνωστού: "Είμαστε το μόνο αφρικανικό κράτος με λευκούς πολίτες". Αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να μας φέρονται σαν ιθαγενείς και εμείς δεν ξυπνάμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
QsLv
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο QsLv αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 868 μηνύματα.
21-08-07
19:41
Ωραία φυγόπονη αντίληψη.Το γλιτώνω με την έννοια του ότι δεν θα χρειαστεί να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ σοβαρά που θα ρίξω την ψήφο μου.
Αυτό καθαυτό είναι αντίδραση, όχι επανάσταση.Πέραν τούτου όμως, θεωρώ επανάσταση κάθε τι αντίθετο με το υποχρεωτικό σε μια κοινωνία.
Μα ποιος φταίει, αγαπητέ μου, για την τρέχουσα κατάσταση της Αμερικανικής δημοκρατίας; Οι ίδιοι οι Αμερικάνοι και αυτή η καθυστερημένη άποψη του "τώρα τι να κάνω, αφού είναι έτσι όπως είναι τα πράματα...". Δηλαδή καλά κάνουν οι Αμερικάνοι και αφήνουν τα πράγματα να κυλήσουν όπως θέλει η μειοψηφία; Γι'αυτό και πρέπει να διατηρήσουν αυτή τη στάση για πάντα, γιατί είναι επαναστατικότατη και επιδεικνύουν τον φιλελευθερισμό τους και την παραγωγική δραστηριοποίησή τους ως πολίτες;Οι Αμερικάνοι, είτε ψηφίσουν αγαπητή μου είτε όχι, ένα από τα δυο κόμματα θα βγει, γι'αυτό καλά κάνουν και δεν προσέρχονται στις κάλπες.
Χείριστα κάνουν και δεν προσέρχονται στις κάλπες, κάκιστα, και ίσως αν είχαν περισσότερο ενδιαφέρον να επικρατούσε μια πιο δημοκρατική δημοκρατία στο κράτος τους.
Δικομματισμό έχουν, δύο κόμματα εναλάσσονται της εξουσίας. Κάτι μου θυμίζει αυτό... χμ... ωπ, κάτσε. Και στην Ελλάδα ακριβώς αυτό γίνεται. Οπότε ας μην πάει κανένας να ψηφίσει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.