Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
11-10-11
13:25
Καλά, χαλάρωσε, θα κάνεις καμιά ρυτίδα αν σουφρώνεις έτσι!Και μετά τα παιδιά έχουν ψυχολογικά προβλήματα που η μαμά τους τα έχει γραμμένα για να κάνει την πολύτιμη καριέρα της.
Εμένα η μητέρα μου ήταν (και είναι) κανονική εργαζόμενη, συνεπώς δεν ήμουν 24 ώρες το 24ωρο μαζί της. Αλλά δεν μου έμεινε κανένα ψυχολογικό. Μια χαρά αναπτύχθηκα. Συνεπώς μην βγάζεις τέτοια βιαστικά συμπεράσματα που μπορεί να μην ισχύουν.
Επίσης, εάν δέχεσαι να σε πληρώνει ο σύζυγος (αν μπορεί!) για να είσαι όλη τη μέρα σπίτι εν μέσω οικονομικής κρίσης, be my ghost.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
26-08-07
16:14
Το θέμα ανοίγει και πάλι. Ελπίζω αυτή τη φορά να συνεχίσουμε με επικοδομητικό διάλογο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
21-08-07
23:31
Το θέμα κλειδώνεται προσωρινά λόγω εντάσεων και flames. Θα παρακαλούσα όλους όσους συμμετείχαν να ηρεμήσουν στο ενδιάμεσο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
18-08-07
20:59
Έτσι ακριβώς όπως τα λες. Μπορεί και να είναι φιλόδοξη, αλλά και μια καλή μητέρα. Το ένα δεν αποκλείει κατ' ανάγκην το άλλο.Δηλαδή οτι καριερίστρια δεν είναι πάντα μια ανέραστη στρίγγλα που δουλεύει απο τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ σε μια πολυεθνική για να γίνει διευθύντρια.
Εξαρτάται βέβαια από τον χαρακτήρα του κάθε γονιού. Άλλος μπορεί να τα συνδιάσει πιο εύκολα, άλλος όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
18-08-07
00:07
Δεν ξέρω τι ισχύει μ' αυτό...Για να μην πω οτι πιο συχνά οι σκάρτοι άνθρωποι προέρχονται απο νοικοκυρές μανάδες παρά απο εργαζόμενες (αυθαίρετη προσωπική εικασία, βασισμένη σε προσωπική εμπειρία και μόνον)
Πάντως εγώ προσωπικά χαίρομαι που βλέπω τη μητέρα μου που δουλεύει και δημιουργεί.
Τώρα... το αν ο χαρακτήρας μου θα ήταν διαφορετικός εάν έμενε σπίτι.... μάλλον ναι.
Γιατί θα είχα άλλη μητέρα τότε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
17-08-07
23:44
Indeed πάντως, το μεγάλωμα των παιδιών δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο...
Εγώ πάντως το θεωρώ και αυτό δημιουργικό (είμαι off-topic τώρα ) γιατί δημιουργείς έναν χαρακτήρα που θα ενσωματωθεί αργότερα στο κοινωνικό σύνολο.
Το πώς θα το μεγαλώσεις... καθορίζει πολλά σ' ένα παιδί.
Αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία, ωριμότητα στο να κρίνει τις παρέες του, συνέπεια. Το πώς θα το μεγαλώσεις απ' τα μικρά χρόνια καθορίζει το αν θα είναι ψυχοσωματικά ώριμο στα 18 ή με ψυχολογικά προβλήματα στα 18.
Βασικά το θέμα είναι αν ο άντρας ο "κουβαλητής" θα άφηνε τη γυναίκα του να δουλεύει, αλλά nevermind, ωραία κουβέντα γίνεται...
Εγώ πάντως το θεωρώ και αυτό δημιουργικό (είμαι off-topic τώρα ) γιατί δημιουργείς έναν χαρακτήρα που θα ενσωματωθεί αργότερα στο κοινωνικό σύνολο.
Το πώς θα το μεγαλώσεις... καθορίζει πολλά σ' ένα παιδί.
Αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία, ωριμότητα στο να κρίνει τις παρέες του, συνέπεια. Το πώς θα το μεγαλώσεις απ' τα μικρά χρόνια καθορίζει το αν θα είναι ψυχοσωματικά ώριμο στα 18 ή με ψυχολογικά προβλήματα στα 18.
Βασικά το θέμα είναι αν ο άντρας ο "κουβαλητής" θα άφηνε τη γυναίκα του να δουλεύει, αλλά nevermind, ωραία κουβέντα γίνεται...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
17-08-07
11:57
Ό,τι θέλει εκείνη.
Εγώ δεν μπορώ να της απαγορέψω να δουλεύει για οποιονδήποτε λόγο, παρά μόνο για θέμα υγείας.
Ίσα-ίσα, που θα χαρώ αν νοιώθω (και νοιώθει ) ότι προσφέρει κάτι δημιουργικό στην κοινωνία.
Στο θέμα παιδιά, γιατί σίγουρα θα πέσει κι αυτό επί τάπητος, σίγουρα τους κάνει καλό το να είναι όσο περισσότερο με τους γονείς τους – σε μικρή ηλικία – αλλά όσο μεγαλώνουν θα εκτιμήσουν περισσότερο (τουλάχιστον εγώ θα εκτιμούσα περισσότερο) έναν γονιό ο οποίος δουλεύει για να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και για να μπορέσει να παρέχει στο παιδί του όσες περισσότερες ανέσεις μπορεί.
Εγώ δεν μπορώ να της απαγορέψω να δουλεύει για οποιονδήποτε λόγο, παρά μόνο για θέμα υγείας.
Ίσα-ίσα, που θα χαρώ αν νοιώθω (και νοιώθει ) ότι προσφέρει κάτι δημιουργικό στην κοινωνία.
Στο θέμα παιδιά, γιατί σίγουρα θα πέσει κι αυτό επί τάπητος, σίγουρα τους κάνει καλό το να είναι όσο περισσότερο με τους γονείς τους – σε μικρή ηλικία – αλλά όσο μεγαλώνουν θα εκτιμήσουν περισσότερο (τουλάχιστον εγώ θα εκτιμούσα περισσότερο) έναν γονιό ο οποίος δουλεύει για να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και για να μπορέσει να παρέχει στο παιδί του όσες περισσότερες ανέσεις μπορεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.