Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
12-08-07
17:43
Μπορώ να συμβιβαστώ άνετα με την καθημερινότητα, πχ τι θα φάμε, που θα πάμε το βράδυ, αν θα πάμε κάπου γενικώς, αν θέλει να βγει και δεν θέλω ή θέλω εγώ και βαριέται εκείνος, ποια ταινία θα δούμε, τι αμάξι θα πάρουμε, που θα πάμε διακοπές..
Αλλά αδυνατώ να συμβιβαστώ σε πράγματα που αφορούν τον πυρήνα της σχέσης, πχ στο τροπο που αντιμετωπίζουμε βασικά θέματα όπως είναι η θρησκεία (δεν μπορεί εκείνος να είναι θρησκός τη στιγμή που εγώ πάω σε εκκλησία μόνο για γάμους και βαφτίσεις), η ανατροφή των παιδιών (μπορώ όμως να συμβιβαστώ για το όνομα πχ), το σεξ (τόσο όσο αφορά την ποιότητα, όσο και την ποσότητα), οι γονείς μας (εγώ δεν τους επιτρέπω να εμπλέκονται πολύ στα προσωπικά μου και απαιτώ το ίδιο από τον άλλον), τον τρόπο διασκέδασής μας (αν πχ εκείνος θέλει να βλέπει όλη μέρα τηλεόραση, εγώ δεν αντέχω), την οικονομική μας κατάσταση (το που θα χαλάμε τι και πόσο μερίδιο εξόδων θα αναλαμβάνει ο καθένας- πρέπει να συμφωνούμε σε αυτό), την ελευθερία του καθενός στη σχέση (εγώ τους φίλους μου δεν μπορώ να τους αγνοώ παντελώς επειδή γνώρισα εκείνον).
Νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ ε;
Αλλά αδυνατώ να συμβιβαστώ σε πράγματα που αφορούν τον πυρήνα της σχέσης, πχ στο τροπο που αντιμετωπίζουμε βασικά θέματα όπως είναι η θρησκεία (δεν μπορεί εκείνος να είναι θρησκός τη στιγμή που εγώ πάω σε εκκλησία μόνο για γάμους και βαφτίσεις), η ανατροφή των παιδιών (μπορώ όμως να συμβιβαστώ για το όνομα πχ), το σεξ (τόσο όσο αφορά την ποιότητα, όσο και την ποσότητα), οι γονείς μας (εγώ δεν τους επιτρέπω να εμπλέκονται πολύ στα προσωπικά μου και απαιτώ το ίδιο από τον άλλον), τον τρόπο διασκέδασής μας (αν πχ εκείνος θέλει να βλέπει όλη μέρα τηλεόραση, εγώ δεν αντέχω), την οικονομική μας κατάσταση (το που θα χαλάμε τι και πόσο μερίδιο εξόδων θα αναλαμβάνει ο καθένας- πρέπει να συμφωνούμε σε αυτό), την ελευθερία του καθενός στη σχέση (εγώ τους φίλους μου δεν μπορώ να τους αγνοώ παντελώς επειδή γνώρισα εκείνον).
Νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ ε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
08-08-07
18:41
Πάντα με ενδιέφερε πιο πολύ να έχω μια καλή σχέση κι ας μη παντρευτώ ποτέ. Γεμάτη έρωτα, πάθος, κατανόηση, επικοινωνία, ειλικρινεία και όλα αυτά που κάνουν μια ερωτική σχέση να είναι σχέση ζωής.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πως θα ήθελα πολύ κι ένα παιδί. Δύο μάλλον για να έχει το αδερφάκι που εγώ ποτέ δεν είχα (και γι αυτό η σκέψη πως πεθαίνουν οι γονείς μου είναι από τις χειρότερες πιθανές - όχι πως όσοι έχουν αδέρφια, χαίρονται, αλλά νιώθω πως τότε θα μείνω πραγματικά μόνη σε αυτό τον κόσμο.. αυτό, εκτός αν έχω προλάβει να κάνω δικά μου παιδια, μου έχουν πει πως αν έχεις παιδιά είναι πιο "ευκολη" μια τέτοια απώλεια).
Αλλά ποτέ δεν με ένοιαξε ο γάμος σαν γάμος. Ποτέ δεν με ένοιαξαν οι συμβατικότητες, τα πρέπει. Θα ήθελα κάποτε φυσικά να παντρευτώ, αλλά να το κάνω από τρελό έρωτα μετά από μικρή χρονικά σχέση και να σκάω από ευτυχία.. να είναι ένα μεγάλο πάρτυ, με λίγους και καλούς.
Έχω ζήσει το σενάριο του συζώ και τα έχω όλα στην τρίχα για τον αντρούλη κι ας δουλεύα κιόλας. Ευχαριστώ, λέω να μη ξαναπάρω. Δεν είμαι φτιαγμένη για να μένω σπίτι, παρόλο που μ' αρέσει πολύ να φροντίζω τους άλλους - θέλω όμως να το κάνω όποτε ΕΓΩ έχω χρόνο και διάθεση, όχι γιατί έτσι πρέπει!
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι πως θα ήθελα πολύ κι ένα παιδί. Δύο μάλλον για να έχει το αδερφάκι που εγώ ποτέ δεν είχα (και γι αυτό η σκέψη πως πεθαίνουν οι γονείς μου είναι από τις χειρότερες πιθανές - όχι πως όσοι έχουν αδέρφια, χαίρονται, αλλά νιώθω πως τότε θα μείνω πραγματικά μόνη σε αυτό τον κόσμο.. αυτό, εκτός αν έχω προλάβει να κάνω δικά μου παιδια, μου έχουν πει πως αν έχεις παιδιά είναι πιο "ευκολη" μια τέτοια απώλεια).
Αλλά ποτέ δεν με ένοιαξε ο γάμος σαν γάμος. Ποτέ δεν με ένοιαξαν οι συμβατικότητες, τα πρέπει. Θα ήθελα κάποτε φυσικά να παντρευτώ, αλλά να το κάνω από τρελό έρωτα μετά από μικρή χρονικά σχέση και να σκάω από ευτυχία.. να είναι ένα μεγάλο πάρτυ, με λίγους και καλούς.
Έχω ζήσει το σενάριο του συζώ και τα έχω όλα στην τρίχα για τον αντρούλη κι ας δουλεύα κιόλας. Ευχαριστώ, λέω να μη ξαναπάρω. Δεν είμαι φτιαγμένη για να μένω σπίτι, παρόλο που μ' αρέσει πολύ να φροντίζω τους άλλους - θέλω όμως να το κάνω όποτε ΕΓΩ έχω χρόνο και διάθεση, όχι γιατί έτσι πρέπει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.