07-05-12
18:11
ισχύει.+ το ότι δεν ισχύει το "σ' όλα τέλεια".
Άσε, σκατά, μπορώ να φανταστώ πώς είναι.
Λοιπόν πέρα από την πλάκα τώρα, η αυτοπεποίθηση είναι κάτι που θέλει δουλειά με τον εαυτό σου κυρίως. Πρώτα θα πρέπει να αποδεχτείς τον εαυτό σου έτσι όπως είναι, αναγνωρίζοντας τα προτερήματα και τα ελαττώματά σου και έπειτα ότι δε σου αρέσει ή νομίζεις ότι σε κρατάει πίσω και δε σε αφήνει να προχωρήσεις κτλ, να προσπαθήσεις να το αλλάξεις. Στο χέρι σου είναι στην τελική.
Εγώ, ναι πραγματικά δεν έχω και πολλή. Βασικά σε άλλα πράγματα έχω και σε άλλα όχι. Κι όμως σε μένα τουλάχιστον δε φαίνεται. Σε μερικά θέματα ναι, είμαι και κομπλεξική. Βασικά εγώ έχω και το λεγόμενο "κόμπλεξ ανωτερότητας" και αυτό της "κατωτερότητας" σε διαφορετικά θέματα. Είμαι γενικά των άκρων.
Θέλει δουλειά, δεν είναι κάτι εύκολο. Άλλοτε πχ είμαι μια χαρά με τον εαυτό μου και άλλες φορές με πιάνουν πράγματα του τύπου: "δεν ξέρω τίποτα, αυτός εκείνος κι ο άλλος είναι καλύτεροι από μένα, έχω πολλά ακόμη να μάθω κι ακόμη δεν έχω καταφέρει να κάνω τίποτα..." κτλ κτλ. Ενώ κάποιες άλλες φορές με πιάνει αυτό που λέμε "γυναικεία ματαιοδοξία" του τύπου "και σιγά την ωραία, εγώ είμαι καλύτερη" ή το αντίστροφο. Αυτό ειδικά δε μου αρέσει καθόλου, απεχθάνομαι να λειτουργώ ως γυναικούλα και κατινίτσα, αλλά μερικές φορές -τι να κάνουμε;- δε μπορώ να ξεφύγω από αυτό.
Πιστεύω ότι όλοι έχουμε και κάτι που μας ενοχλεί, δε μας αρέσει στον εαυτό μας. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο.
Το θέμα είναι να εξελίσσεσαι συνεχώς και να μην επαναπαύεσαι με την όποια επιτυχία σου. Γιατί αν πεις : "εγώ είμαι ο τέλειος, εγώ το ένα και το άλλο και τι αυτοπεποίθηση που έχω" κτλ πάει το έχεις χάσει το παιχνίδι.
Κι όχι αυτοπεποίθηση δεν έχουν οι καλοί. Οι μέτριοι δεν είναι οι κομπλεξικοί. Πόσοι "μέτριοι" ή "κακοί" νομίζουν ότι είναι "θεοί"
Πραγματικά "καλός" -ναι έννοια τόσο υποκειμενική- είναι για 'μένα αυτός που συνεχώς θα ζητά κάτι περισσότερο από τον εαυτό του και διαρκώς θα θέλει να εξελίσσεται ώστε να γίνεται ακόμη καλύτερος.
Πιο απλά, το ιδανικό είναι να πιστεύεις στις δυνατότητές σου, ότι μπορείς να τα καταφέρεις, να το προσπαθείς και όλα αυτά χωρίς υπερβολές.
Αυτό αρκεί.
Το καλό είναι ότι τα παραδέχομαι. Το πρώτο βήμα έχει γίνει δηλαδή. Τώρα μένει να τ' αλλάξουμε κιόλας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.