04-03-12
11:50
Όχι, δεν είναι ακριβώς έτσι όπως το παρουσιάζεις. Υπάρχουν λέξεις για παράδειγμα όπου όλοι οι γραμματικοί τύποι της μίας συμπίπτουν με αυτούς της άλλης πχ. lira--> μπορεί να θεωρηθεί ως "λύρα"(μουσικό όργανο) ή ως "λίρα" (αγγλίας). Έστω ότι γίνεται κατάργηση των διαφορετικών φωνηέντων και διαβάζεις σε ένα βιβλίο για παράδειγμα "...και τότε καθώς προχωρούσε είδε στο δρόμο μία λίρα!" -χωρίς να υπάρχει τρόπος να καταλάβεις από τα συμφραζόμενα ή από τα προηγούμενα κάτι παραπάνω- και εκεί είναι που υπάρχει το κώλυμα.Το να έχεις πολλές λέξεις με την ίδια γραφή αλλά διαφορετική έννοια είναι κάτι που υπάρχει και σε άλλες γλωσσες κα δεν δημιουργεί και τόσο μεγάλο πια πρόβλημα. Τα greeklish τα ανέφερα για να πω αυτό ακριβώς και το ίδιο ισχύει και για τον προφορικό λόγο, ορθογραφία στα προφορικά δεν υπάρχει, αν όμως πια το πρόβλημα με τη μη ύπαρξή της είναι τόσο μεγάλο τότε πώς καταφέρνουμε αυτή τη στιγμή και συννενοούμαστε;
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις λέξεις φύλο και φίλο (αιτιατική ενικού της λέξης φίλος). Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το ότι στα προφορικά για να γίνουμε κατανοητοί πολλές φορές λέμε πχ "και εννοώ το φύλο με υ" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Ή το άλλο : "Ποιός θεωρείται/θεωρείτε ότι είναι ο πιο έξυπνος;"
(δεν είναι πολύ καλά τα παραδειγματά μου αλλά αυτά βρήκα τώρα )
Εν μέρει κι εδώ κάνεις λάθος. Μέσω της γλώσσας μπορείς άνετα να εξασκήσεις το μυαλό σου και ιδιαίτερα η ελληνική γλώσσα, λόγω της μορφής της, προσφέρεται σε μεγάλο βαθμό σ' αυτό.Τρίτον δεν ξέρω τι γινόταν στην αρχαιότητα αλλά σήμερα υπάρχουν πάρα πάρα πολλοί τρόποι να εξασκήσεις το μυαλό σου. Και αν εμείς μπορεί εκεί να έχουμε να επιδείξουμε τη γλώσσα άλλοι έχουν να επιδείξουν πολλά παραπάνω. Γιατί λυπάμαι αλλά ο ελληνάρας που το μόνο που ξέρει όλη μέρα είναι να παίζει τάβλι με το φραπέ στο χέρι δεν πα να ξέρει και άπταιστα ελληνικά, δεν...
Γενικά δεν νομίζω πως έχει να κάνει η δυσκολία της γλώσσας με το IQ έχει να κάνει όμως με άλλα πράγματα όπως η οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη μιας χώρας, έχω μια μικρή θεωρία όσον αφορά αυτό ίσως το αναλύσω πιο κάτω.
Πάρε παράδειγμα τις αμφισημίες που υπάρχουν στον λόγο:
"Ο Γιάννης αγαπάει τη γυναίκα του κι εγώ το ίδιο"
"Είπαν ότι θα πήγαινε χθες"
"Τον είδες πώς είναι; Πρέπει να τον προσέχει η γυναίκα του"
"Την αγαπάω όσο κι αυτή"
και πολλά πολλά άλλα... κι αυτά ασκήσεις είναι και πάλι εξασκείς το μυαλό σου. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και όταν σκέφτεσαι πώς θα γράψεις μία λέξη για να δηλώσεις κάτι συγκεκριμένο ή επειδή παράγεται από μία άλλη και γενικά όταν σκέφτεσαι γιατί γράφεται έτσι και όχι αλλιώς μία λέξη κτλ κτλ και πάλι εξασκείς το μυαλό σου, το ίδιο και όταν κάνεις σύνταξη. Πράγματι όσο πιο περίπλοκη είναι μια γλώσσα, τόσο πιο έξυπνοι είναι οι άνθρωποι τη μιλούν (ιδιαίτερα οι φυσικοί ομιλητές της) Το θέμα είναι να το θέλεις...
Τώρα γι΄αυτό που είπες για τις ΗΠΑ, δε θα μπω καν στον κόπο να το σχολιάσω... γιατί, αλήθεια οι αμερικανοί πολίτες, ο απλός λαός, πόσο έξυπνοι είναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.