SparklingGrey
Διάσημο μέλος
Ο SparklingGrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,244 μηνύματα.
14-02-12
01:17
Πράγματι υπήρχαν άτομα που δεν τους ενδιέφερε το θέμα. Δεν είναι λογικό,όμως, μόλις μαθαίνεται ότι κατά τη διάρκεια της διάλεξης θα χαθεί μάθημα, ο αριθμός αυτός να μειώνεται στο ελάχιστο. Δεν ήταν το θέμα μου το ενδιαφέρον των παιδιών για το θέμα του άγχους.
Υ.Γ: Θα μπορούσες να έχεις έναν πιο ευγενικό τόνο στην απάντησή σου. Αν σε προσέβαλα να μου το πεις. Όχι όμως να με κατηγορείς για γενικολογίες. Κατανοώ πως έχεις περισσότερες γνώσεις από μένα λόγω ηλικίας και μόρφωσης, αλλά μέχρι εκεί. Στο κάτω κάτω, αν δε σε ενδιαφέρει το θέμα, απλά δεν απαντάς.
Υ.Γ: Θα μπορούσες να έχεις έναν πιο ευγενικό τόνο στην απάντησή σου. Αν σε προσέβαλα να μου το πεις. Όχι όμως να με κατηγορείς για γενικολογίες. Κατανοώ πως έχεις περισσότερες γνώσεις από μένα λόγω ηλικίας και μόρφωσης, αλλά μέχρι εκεί. Στο κάτω κάτω, αν δε σε ενδιαφέρει το θέμα, απλά δεν απαντάς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
SparklingGrey
Διάσημο μέλος
Ο SparklingGrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,244 μηνύματα.
14-02-12
01:04
Εγώ μόνο ένα έχω να πω. Και δυστυχώς απογοητευτικό. Ας παραθέσω πρώτα μία πρόσφατη εμπειρία μου.
Το σχολείο μου τέλεσε υπό κατάληψη για περίπου 2 - 3 εβδομάδες. Κάναμε μάθημα κανονικότατα σε αργίες όπως των τριών Ιεραρχών. (!) Χάσαμε εορτές εθνικής σημασίας. (και λέγοντας "χάσαμε", εννοώ ότι δεν πράξαμε όπως ορίζει η αργία) Χωρίς να θέλω να πολυλογήσω, πριν από ένα μήνα καλύψαμε τις ημέρες τις κατάληψης (που τόσο πολύ πια πήραξε την κυρία Άννα, ειδικά φέτος! [off topic] ) και η διευθύντρια αποφάσισε να μας κάανει ένα μικρό "δωράκι". Αντί για τον καθιερωμένο περίπατο στο κοντινό αθλητικό πάρκο (που παραδόξως καταλήγει σε σεργιάνισμα στις καφετέριες) κλείσαμε μία αίθουσα για να παρακολουθήσουμε διάλεξη καθηγήτριας του Πάντειου πανεπιστημίου αναφορικά με το άγχος - θέμα φλέγον για την ηλικία μας. Ενώ αρχικά όλοι αδημονούσαν για την ημέρα αυτή, εν τέλει μόλις το 1/4 όσων δήλωσαν παρόντες κατέφθασε στο κτίριο της διαλέξεως. Οι υπόλοιποι τριγύριζαν στα καφέ του Πασαλιμανιού. Συμπέρασμα; Ανευθυνότηατα, ανωριμότητα, εκμετάλλευση της παραμικρής "ελευθερίας" και εξευτέλισή της - πράγματα που διδαχθήκαμε βέβαια από την κοινωνία τσην οποία μεγαλώσαμε.
Χαρακτηριστική η φράση συμμαθητή, απευθυνόμενος σε εμένα: "Ρε Γιάννη, πας καλά; Θα πας στην κ***διάλεξη; Αδερφή είσαι;!" . Η τραγελαφικότητα στο μεγαλείο της...
Το σχολείο μου τέλεσε υπό κατάληψη για περίπου 2 - 3 εβδομάδες. Κάναμε μάθημα κανονικότατα σε αργίες όπως των τριών Ιεραρχών. (!) Χάσαμε εορτές εθνικής σημασίας. (και λέγοντας "χάσαμε", εννοώ ότι δεν πράξαμε όπως ορίζει η αργία) Χωρίς να θέλω να πολυλογήσω, πριν από ένα μήνα καλύψαμε τις ημέρες τις κατάληψης (που τόσο πολύ πια πήραξε την κυρία Άννα, ειδικά φέτος! [off topic] ) και η διευθύντρια αποφάσισε να μας κάανει ένα μικρό "δωράκι". Αντί για τον καθιερωμένο περίπατο στο κοντινό αθλητικό πάρκο (που παραδόξως καταλήγει σε σεργιάνισμα στις καφετέριες) κλείσαμε μία αίθουσα για να παρακολουθήσουμε διάλεξη καθηγήτριας του Πάντειου πανεπιστημίου αναφορικά με το άγχος - θέμα φλέγον για την ηλικία μας. Ενώ αρχικά όλοι αδημονούσαν για την ημέρα αυτή, εν τέλει μόλις το 1/4 όσων δήλωσαν παρόντες κατέφθασε στο κτίριο της διαλέξεως. Οι υπόλοιποι τριγύριζαν στα καφέ του Πασαλιμανιού. Συμπέρασμα; Ανευθυνότηατα, ανωριμότητα, εκμετάλλευση της παραμικρής "ελευθερίας" και εξευτέλισή της - πράγματα που διδαχθήκαμε βέβαια από την κοινωνία τσην οποία μεγαλώσαμε.
Χαρακτηριστική η φράση συμμαθητή, απευθυνόμενος σε εμένα: "Ρε Γιάννη, πας καλά; Θα πας στην κ***διάλεξη; Αδερφή είσαι;!" . Η τραγελαφικότητα στο μεγαλείο της...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.