*Serena*
Τιμώμενο Μέλος
Η Raven αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 5,992 μηνύματα.
09-01-13
18:17
Αν δεν σας κάνει κόπο ρίξτε μια ματιά σε αυτό το κείμενο και πειτε μου σε ποιο γραμματειακο είδος ανήκει.
Εγώ λέω άρθρο, άλλοι δοκίμιο, μέχρι και επιφυλλίδα άκουσα...
Παρίες του συστήματος
ΤΗΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
Εγώ λέω άρθρο, άλλοι δοκίμιο, μέχρι και επιφυλλίδα άκουσα...
Παρίες του συστήματος
ΤΗΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
Έχουν καθίσει χιλιάδες ώρες στα θρανία. Πάνω από 4500 ώρες στο Δημοτικό, πάνω από 5500 ώρες στο Γυμνάσιο και το Λύκειο(π.χ.764 ώρες στην Ε’ Δημοτικού, 843 ώρες στη Γ’ λυκείου τεχνολογικής κατεύθυνσης – μελέτη Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας). Έχουν ξοδέψει σε φροντιστήρια και δραστηριότητες άλλες 5000 ώρες. Έχουν στερηθεί το παιχνίδι, τη διασκέδαση, τον ελεύθερο χρόνο, σ’ ένα συνεχές κυνήγι του δευτερολέπτου και του βαθμού. Έχουν καταναλώσει ακόμη και υπνωτικά ή αγχολυτικά(το 4% των μαθητών) σε κρίσιμες ώρες και γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει στρες. Το 20% τουλάχιστον των μαθητών πάσχει από γαστρίτιδες, έλκη, ημικρανίες, νευρικότητα, ψυχικές διαταραχές – «μικροί ενήλικες», «μικροί εργαζόμενοι» ενσωματωμένοι σ’ ένα σύστημα συνεχούς πίεσης για απόδοση. Έχουν βιώσει τους γονείς τους στο ρόλο του χωροφύλακα των επιδόσεων και του τιμωρού της διαφορετικότητας, το σχολείο ως πηγή αγωνίας και απογοητεύσεων, ως «χαμένο χρόνο»...
Μαραθώνιος για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και ένα δεύτερος γύρος διαψεύσεων και απογοητεύσεων. Το μέλλον δεν εγγυάται τη συμμετοχή τους σε όσα φέρνει η ανάπτυξη. Οι ελληνικές μεσαίες επιχειρήσεις δε ζητούν – στην πλειονότητά τους- τη γνώση, γιατί δε θέλουν να πληρώσουν γι’ αυτήν, αφού δεν ενδιαφέρονται να την εισπράξουν και να τη μετουσιώσουν σε πρόοδο. Έτσι, ακόμη και όταν προσλαμβάνουν πτυχιούχους, δεν τους αξιοποιούν. Δε συνεργάζονται με τα πανεπιστήμια, παραβλέπουν την ανάγκη για συνεχή κατάρτιση, προτιμούν τη φτηνή προσωρινή εργασία. Άλλωστε, το ντεπόζιτο των ανέργων νέων είναι γεμάτο(το 18, 3% των ανδρών έως 29 χρόνων και το 25, 3% των γυναικών ίδιας ηλικίας είναι άνεργοι∙ νέοι με τσαλακωμένα φτερά και τον φόβο ότι για την κατάστασή τους δεν ευθύνεται το αδιέξοδο της οικονομίας αλλά οι ίδιοι, που δε δέχονται να εργαστούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, χωρίς ασφάλιση και με περικομμένο μισθό...).
Ταλαίπωροι και ανασφαλείς, ή ναρκώνονται στο λαϊκισμό της τηλεόρασης και την αφασία της καφετέριας ή κατεβάζουν ρολά, κατεβαίνουν στο δρόμο και χαλούν την ησυχία των βολεμένων. Ταΐσαμε τους νέους υποκρισία, ασυνέπεια, ανειλικρινείς και ιδιοτελείς σχέσεις∙ τους μυήσαμε στον ανταγωνισμό, την αποξένωση, την ευθυνοφοβία∙ τους διδάξαμε την παρεοκρατία, συντεχνιοκρατία, αναξιοκρατία...
Δεν αναγνωρίζουμε τα αποτελέσματα στις φωνές τους. Θέλαμε να τους δούμε να αναρριχώνται. Αυτοί απαιτούν. Κάτι που εμείς ξεχάσαμε μέσα από τις εντάξεις μας. Τόσο ώστε να θεωρούμε αυτή τη συμπεριφορά γαϊδουριά, αχαριστία, αλητεία...
Οι νέοι από ελπίδες της κοινωνίας έγιναν παρίες του συστήματος.
Εφημερίδα Καθημερινή.
Αν δεν σας κάνει κόπο ρίξτε μια ματιά σε αυτό το κείμενο και πειτε μου σε ποιο γαμματειακο είδος ανήκει.
Εγώ λέω άρθρο, άλλοι δοκίμιο, μέχρι και επιφυλλίδα άκουσα...
Εγώ λέω άρθρο, άλλοι δοκίμιο, μέχρι και επιφυλλίδα άκουσα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
*Serena*
Τιμώμενο Μέλος
Η Raven αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 5,992 μηνύματα.
19-10-12
22:45
Διαβάζουμε πολλά κείμενα, κάνουμε ασκήσεις, μας εξηγεί τη θεωρία, συζητάμε όλοι μαζί πάνω στο θέμα που κάνουμε.
Επίσης εμένα προσωπικά μου έμαθε να γράφω σωστά δομημένες εκθέσεις. Ενώ γενικά είχα ιδέες και χρησιμοποιούσα καλό λεξιλόγιο τα έγραφα κάπως μπερδεμένα, ανομοιόμορφα.
Το σημαντικότερο βασικά είναι ότι γράφεις συχνά εκθέσεις και στις διορθώνει κάποιος. Στο σχολείο αν δεν έχει διάθεση ο καθηγητής δεν θα γράψεις και πολλές... Όχι ότι αυτό λέει κάτι, ξέρω άτομα που δεν έκαναν μάθημα στην έκθεση και έγραψαν καλύτερα από άλλους που έκαναν.
Επίσης εμένα προσωπικά μου έμαθε να γράφω σωστά δομημένες εκθέσεις. Ενώ γενικά είχα ιδέες και χρησιμοποιούσα καλό λεξιλόγιο τα έγραφα κάπως μπερδεμένα, ανομοιόμορφα.
Το σημαντικότερο βασικά είναι ότι γράφεις συχνά εκθέσεις και στις διορθώνει κάποιος. Στο σχολείο αν δεν έχει διάθεση ο καθηγητής δεν θα γράψεις και πολλές... Όχι ότι αυτό λέει κάτι, ξέρω άτομα που δεν έκαναν μάθημα στην έκθεση και έγραψαν καλύτερα από άλλους που έκαναν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.