Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
28-06-11
17:17
Καλα, προφανως οι γνωσεις δεν κανουν τιποτα απο μονες τους. Ο ανθρωπος ειναι αυτος που θα τις αξιοποιησει. Απλως θεωρω οτι καποιος ειναι καλυτερο να ειναι επιστημονικα καταρτισμενος για να προσφερει, αλλιως θα μπορει να προσφερει αλλα σε περιορισμενο βαθμο. Αν μη τι αλλο οι γνωσεις καποιο σκοπο εχουν, δεν πηγαινουμε σχολειο απο 6 χρονων για το τιποτα. Υπαρχει σκοπος ο οποιος διαφαινεται οσο περνουν τα χρονια.
αλλο οι βασικες γνωσεις (δευτεροβαθμια εκπαιδευση) αλλο οι πανεπιστημιακες γνωσεις.Τι εννοεις σε περιορισμενο βαθμο? Δηλαδη ενας πτυχιουχος ενος ΑΕΙ πχ νομικης, παραγει πιο ουσιαστικο εργο απο τον τεχνικο της ΔΕΗ-που ανεβαινει στους πυλωνες με κινδυνο τη ζωη του για εχεις εσυ ρευμα? η απο τον σκουπιδιαρη που χωρις αυτον θα ειχαμε ψοφισει απο τις ασθενειες που θα ευδοκιμουσαν παρουσια των σκουπιδιων?Η γνωση του πανεπιστημιου μπορει να χρησιμοποιηθει ουσιαστικα για να επιφερει πολυ μεγαλες αλλαγες , αλλα το ποσοστο που τις αξιοποιει σωστα ειναι ελαχιστο , καθως αυτο ειναι δυνατο μονο σε διδακτορικο επιπεδο και με μια γερη δοση τυχης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Bemanos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
28-06-11
14:53
Ααακριβως αυτο.Μακαρι να ειχα και εγω απο μικρος μονο ενα επαγγελμα στο μυαλο μου και να το πραγματοποιουσα.Τωρα ουτε καν μουρατη δεν διαλεξα.
Ωραια λοιπον, αφου δεν σας αρεσει κατι συγκεκρικεμο γιατι ντε και καλα πρεπει να σπουδασετε? .Ενα μεγαλο ποσοστο που μπαινει στα πανεπιστημια μπαινει 1)για την φοιτητικη ζωη 2)Για εχει να λεει ο γειτονας 3)Για αποκατασταση (?) .Ετσι το ποσοστο που μπαινει σε ενα τμημα και του αρεσει πραγματικα αυτο που σπουδαζει(το αντικειμενο) ειναι πολυ μικρο.Ομως το μικρο αυτο ποσοστο ειναι που θα κανει την διαφορα και θα προχωρισει. Οι υπολοιποι κατα πασα πιθανοτητα θα αποτυχουν.Ετσι απο την στιγμη που σε ενα τμημα μονο ενα μικρο ποσοστο φοιτητων ενδιαφερεται για τις σπουδες του , η ποιοτητα του (του τμηματος) χαλαει. Γιατι στην Ελλαδα πρεπει ολοι να σπουδασουν ?Υπαρχουν και αλλοι διεξοδοι περα απο την πανεπιστημιακη εκπαιδευση.....Παρολο που τωρα εδωσα πανελληνιες και δεν ειμαι ακομα επισημα φοιτητης, καλουμαι να παρουσιασω ορισμενες καταστασεις που παρατηρω καθημερινα.Νομιζω οτι πολλοι θα συμφωνουσατε πως δεν ειναι λιγοι αυτοι που επιλεγουν μια σχολη επειδη ειναι μουρατη, παραμεριζοντας τα προσωπικα τους ενδιαφεροντα. Αλλοι παλι (ισως και εγω ανηκω εδω) βρισκονται σε πληρη συγχυση και δεν μπορουν να καταληξουν σε μια σχολη. Με λιγα λογια δεν εχουν ενα ονειρο για το οποιο να αγωνιζονται να πραγματωσουν παρα τις οποιες αντιξοοτητες. Εγω πραγματικα θαυμαζω τα ατομα που λενε ''Α, απο μικρος ονειρευομουν να γινω ιατρος, δεν μπορω να ζησω αλλιως''. Για εμας λοιπον που δεν εχουμε καποιο ονειρο, το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε ειναι να επιλεξουμε μια μουρατη σχολη, ή μια σχολη τελοσπαντων που εχει καλες επαγγελματικες διεξοδους.
Σ'αυτα συνηγορει και το γεγονος οτι για καποιες σχολες δεν υπαρχει εξοικειωση στο λυκειο, για παραδειγμα η νομικη. Τι να το κανω να θελω να γινω δικηγορος, αν ανακαλυψω στην πορεια της φοιτητικης ζωης οτι το αντικειμενο ειναι βαρετο, ανουσιο και ο,τι αλλο θελετε.
Δεν ξερω, αλλα παντως βλεπω ολοενα και πιο πολλους που συνειδητοποιουν οτι η σχολη δεν ειναι αυτο που φανταζονταν...ισως και εγω θα ανηκω εκει...και το κακο ειναι οτι πλεον οι πανελληνιες για 2η φορα ειναι πλεον μονοδρομος...προσωπικα ειμαι ετοιμος να υπερβω και αυτο το εμποδιο για να νιωσω οτι καπου ανηκω...για να πω οτι ''ναι, αυτο θελω να κανω μεχρι να πεθανω''.
Περιμενω και τις γνωμες και των υπολοιπων...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.