Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Και σε τελική ανάλυση δεν είπα κάτι άλλο.
Είπα να επιλέγει ο καθένας για επάγγελμα του αυτό που τον γεμίζει!
Είτε αυτό το επάγγελμα σπουδάζεται σε ΑΕΙ είτε σε ΤΕΙ!
Προς θεού!
Η δουλεια δεν είναι ντροπή!
Αυτά λοιπόν, για να συννενοούμαστε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Απλά λέμε τι θα έπρεπε να υπάρχει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
είναι ωραίο να έχει κάποιος στόχους-ονειρα, αλλα η πραγματικότητα είναι οτι ένα πολύ μικρό ποσοστό
αυτοί που κάνουν ντελίβερι, οι ηλεκτρολόγοι ή οι υδραυλικοί είναι δυστηχισμένοι? προφανώς και όχι.
Προφανώς τους αρέσει!
Εχω γνωστό υδραυλικό που μου λέει πως παρόλη την κούραση είναι κάτι που το αγαπά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Στο εξωτερικό περιμένουν άνεργους πτυχιούχους Έλληνες για δουλειά; Ήδη το Ην.Βασίλειο απέλυσε με την μια 200.000 δημόσιους υπαλλήλους λόγω εφαρμογής οικονομικού προγράμματος λιτότητας. Οι άνεργοι εκεί αγγίζουν τα 2.500.000 κόσμο...Ακόμη και οι "προοπτικές" θέλουν προσόντα που ο μέσος απόφοιτος (της διπλανής πόρτας) Πανεπιστημίου ή ΤΕΙ δεν τα έχει.
Αρα λοιπόν για σένα ποια είναι η πιο σωστή λύση;
Δεν είπα πως η μετανάστευσις στο εξωτερικό είναι κάτι το απόλυτα επιτυχημένο.
Απλά την έθεσα ως τελευταία των λύσεων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πάνω σ'αυτό θα σας πω μια ιστορία.
Εχω μια φίλη δικηγόρο.
Τριάντα πέντε ετών.
Δουλεύει σε μία πολυεθνική εταιρία.
Το οικονομικό όφελος που αποκομίζει από τη δουλειά της είναι τουλάχιστον δελεαστικό. Πάρα πολύ υψηλό.
Αλλά τι να το κάνω όταν την ακούω τόσο δυστυχισμένη;
Ολο μου λέει "θα παραιτηθώ! θα τα ρημάξω όλα και θα φύγω! θα βρω άλλη δουλειά! δεν αντέχω εγώ το βάρος και την πίεση αυτής της δουλειάς!αυτής της δουλείας"
Χμμ...;
Τι λέτε;
Αξίζει;
Και από την άλλη έχω έναν καθηγητή (φιλόλογο) που αν και δεν έχει πολλά λεφτά ο άνθρωπος κάνει κάτι που αγαπά!
Μπαίνει μες την αίθουσα και πραγματικά μας διδάσκει!
Κρεμόμαστε από τα χείλη του!
Μα μαθαίνει αυτά που πρέπει με τόσο θαυμαστό τρόπο, με τόση μεγάλη ευχαρίστηση!
Με τόσο μεγάλο ζήλο!
Που πραγματικά τον βλέπω και τον χαίρομαι τον άνθρωπο αυτό!
Τον έχω κάτι σαν πρότυπον!
Η ματιά του, ο τρόπος που μιλάει φανερώνει έναν άνθρωπο που νιώθει πλήρης...
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δεν λέγω ότι όποιος κάνει κάτι που δεν του αρέσει είναι δυστυχισμένος ή αγανακτισμένος ή κάτι τέτοιο εν πάση περιπτώσι. Αλλά αυτό ισχύει στην μειοψηφία.
Γιατί κακά τα ψέμματα, εάν κάτι δεν σου αρέσει, δεν έχεις τη δύναμη να ασχοληθείς με αυτό.
Βαριέσαι.
Ξεγελάς τον εαυτό σου με χαζές δικαιολογίες, και δεν μπορείς να αφιερωθείς.
Δεν θα σας πάω πολύ μακριά.
Δείτε το απλούστατο παράδειγμα στην καθημερινότητά σας!
Ενα μάθημα που δεν σας αρέσει το διαβάζεται με μισή καρδιά και τις περισσότερες φορές δεν το μαθαίνεται καλά ή εν τέλει, το μαθαίνεται με πολύ βαριά καρδιά...
Ενώ αντίθετα ένα μάθημα που σας αρέσει το μαθαίνεται, το διαβάζετε με μεγάλη ψυχική ηρεμία, αγάπη και υπομονή!
Όσο δύσκολο και να 'ναι!
Διότι όταν κάτι το αγαπάς πραγματικά και το βιώσεις, τότε έχεις και το κουράγιο να το μελετήσεις.
Να δουλέψεις πάνω σ'αυτό.
Και αυτό ισχύει πάντα!
Τι πιο ωραίο συναίσθημα από το να νιώθεις πως γεννήθηκες για να κάνεις αυτό που αρέσει;
Να νιώθεις πως είναι κάτι σαν προέκταση του εαυτού σου!
Πως είσαι έτοιμος να αφιερωθείς σ'αυτο εφόσον αυτό είναι το επάγγελμα που σου ταιριάζει και σε κάνει ευτυχισμένο!
Σε όλα αυτά νομίζω πως το πιο δύσκολο είναι να ανακαλύψεις το παραπάνω επάγγελμα.
Το ΔΙΚΟ σου επάγγελμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δηλαδή ας μιλάμε σοβαρά...
Εγώ πάντως σκέφτομαι να ακολουθήσω την συμβουλή του μαθηματικού μου...
Να σπουδάσω δηλαδή αυτό που μου λέει η καρδιά μου...
Γιατί ξέρετε, η ικανοποίηση που σου προσφέρει το επάγγελμα είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
Εντελώς, άνευ αξίας...
Στην Ελλάδα του σήμερα που η ανεργία χτυπάει κόκκινο θεωρώ πως όλα τα επαγγέλματα σίγουρα ΔΕΝ είναι εγγυητές μιας αξιοπρεπούς επαγγελματικής και οικονομικής αποκαταστάσεως (πλην κάποιων ελαχίστων εξαιρέσεων βέβαια)...
Αρα λοιπόν η λύσις είναι η μετανάστευσις στο εξωτερικό...
Εγώ πάντως θα το παλέψω...
Εσείς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρίσταρχος
Εκκολαπτόμενο μέλος
Το ονειρο μου ειναι να γινω βιολογος στον τομεα της βοτανικης(και παραλληλα αν η φαντασια μου και το μερακι μου ειναι μπολικο να γινω συγγραφεας) αλλα δυστυχως υπαρχει μαγαλη ανεργια οποτε με βλεπω για ευελπιδων...η σιγουρη επιλογη που λενε
Αυτό είναι πολύ θλιβερό...
Στο χρονική στιγμή που βρισκόμαστε ακόμα κι είμαι στο σταυροδρόμι αυτό...
Να επιλέξω σχολή με βάση το οικονομικό όφελος ή την εσωτερική ικανοποίηση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.