vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Συνοπτικά.
Η Θετική ανέκαθεν είχε το μεγαλύτερο κύρος μεταξύ των μαθητών και καθηγητών. Παραδοσιακά την επιλέγουν τα φυτά που στοχευουν σε Ιατρική, Πολυτεχνείο. Τεχνολογική πηγαίνουν όσοι θέλαν μεν να ακολουθήσουν θετικές σπουδές, αλλά από τον εύκολο δρόμο. Η δε Θεωρητική, παρά τη δυσκολία της, είναι η κατεύθυνση των τεμπέληδων που ελπιζουν με διάβασμα από το Πάσχα και μετά συν λίγες σαλτσες να βγάλουν κανά 12- 13, ώστε να περάσουν κάπου και μερικοί γραφικοί που θέλουν Νομική να συμπληρώνουν την ωραία ατμόσφαιρα .
Σχετικά με την επιλογή της κατεύθυνσης. Το σωστό είναι να επιλέγεται βάσει των δυνατοτήτων του μαθητού, αλλιώς θα δυσκολευτει και στις πανελλαδικές και στο πανεπιστήμιο αργότερα θα το μετανοιώσει πικρά.
Διαφωνώ σε όλα. Wtf πού κολλάει η επίδοση. Ναι, η θετική ίσως είναι κατά μέσο όρο πιο δύσκολη από την τεχνολογική, αλλά από αυτό σε καμία περίπτωση δεν προκύπτουν αυτά που λες. Και αυτό για την επιλογή, όχι βέβαια εάν δεν έχεις θέμα πρόσβασης κοιτάς καθαρά τα μαθήματα, όπου σου αρέσει περισσότερο, εκεί πας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Βασίλη έλα μια βόλτα στο Πανεπιστήμιο από το 2ο έτος και μετά...και μίλα μου
Ναι δεν γουστάρουν. Και οι φοιτητές και οι καθηγητές. Οι καθηγητές Παν/μίου στην Ελλάδα είναι θεοί γι' αυτό δεν δέχονται αξιολόγηση. Κάνουν ότι γουστάρουν και είναι υπεράνω του νόμου σύμφωνα με τις πλάτες της ΠΟΣΔΕΠ και των κομματικών παρατάξεων, κομματικών οργανώσεων και κομματικών γραφείων. Οι φοιτητές από την άλλη, σε μεγάλο βαθμό βλέποντας όλη αυτή την αηδία, το ξύνουν αγρίως. Η Ανάλυση Ι του 1ου εξαμήνου μπορεί να διδαχτεί με την ύλη που θέλει ο καθηγητής. Για παράδειγμα μπορεί να ξεκινήσει από ακρότατα και μετά στο τέλος του εξαμήνου να πάει στην αρχή (αξιώματα πραγματικών αριθμών,...κτλ). Ό,τι θέλει κάνει και όπως θέλει τα διδάσκει. Μπορεί να σου διδάξει και Παθολογία αν θέλει. Μπορεί να σου διδάξει και ένα κεφάλαιο ένα εξάμηνο και να ζητήσει άλλα 30 κεφάλαια στην εξεταστική. Ο τίτλος "Ανάλυση Ι" δεν λέει κάτι. Μπορεί να σου κάνει την ύλη από "Ανάλυση ΙΙΙ" αν θέλει ο καθηγητής. Ο φοιτητής θα πρέπει μόνος του σε 3 μήνες να βρει μια σειρά σε όλα αυτά μαζί με άλλα μαθήματα και εργαστήρια,...κτλ και να πάει να γράψει στην εξεταστική. Οι φοιτητές σε μεγάλο βαθμό μετανιώνουν για τις επιλογές τους. Η χαρά του λυκείου όπως φαίνεται εδώ στο ischool, για την x επιστήμη και το x Tμήμα, μετατρέπεται «άντε να πάρω το κ***πτυχίο» και «να την κάνουμε από το μπιπ Τμήμα με τους τρελοκαθηγητές». Βέβαια υπάρχει και η φωτεινή μειοψηφία η οποία παρά τις αντιξοότητες το παλεύει σε 140 κύματα και καταφέρνει αισίως να πάρει πτυχίο. Βέβαια η υπόλοιπη μερίδα στο 3ο έτος ανακαλύπτει ότι ήθελε να σπουδάσει Greek Idol.
Το πανεπιστήμιο έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο. Εάν αποτυγχάνει να επιτύχει τους σκοπούς του, τότε το πρόβλημα υπάρχει σε αυτό και όχι στο λύκειο. Δεν γίνεται να κατηγορούμε το λύκειο για ελλείψεις και προβλήματα της τριτοβάθμιας τι λογική είναι αυτή. Το λύκειο έχει καθαρά μαθησιακό και μορφωτικό ρόλο, όχι να καλύπτει τρύπες του πανεπιστημίου.
H φράση «μου αρέσουν τα Μαθηματικά, άρα θα πάω στο Μαθηματικό» είναι τελείως γενική. Ο μαθητής που το λέει αυτό ερχόμενος στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα πρόγραμμα σπουδών που μόνο Μαθηματικά όπως τα φαντάζεται ότι είναι δεν έχει, αλλά κάτι αγγούρια από στατιστικές, φυσικές, πληροφορικές,...κτλ σε πολύ υψηλό mathematical επίπεδο χωρίς νοηματική συνέχεια από το 1ο έτος, ολίγον ξεκάρφωτα...και από όλα αυτά για να πάρει ένα πτυχίο Μαθηματικού για να πάει να διδάσκει ομώνυμα κλάσματα, επειδή οι βιομηχανίες δεν υπάρχουν στην Ελλάδα λόγω καπιταλιστικού αριστεροσοσιαλισμού. Δηλαδή μπαίνει με οράματα ερευνητή ή δεν ξέρω εγώ τι και προσγειώνεται μετά το 4ο εξάμηνο απότομα. Συνεπώς σε αυτούς Βασίλη τι να διδάξεις;
Ανάλογα η φράση μου αρέσει η φυσική, το πολυτεχνείο...κτλ. Ως τι τους αρέσει; Ως μούρη; Ως τι; Γιατί αν δείτε βαθμούς σε μαθήματα «Μηχανές» κτλ στο Πολυτεχνείο θα σας φύγει η μαγκιά του λυκείου. Ελάχιστοι φοιτητές αγαπούν αυτό που σπουδάζουν. Πολλοί αγάπησαν την επιστήμη στην πορεία. Το Πανεπιστήμιο πληρώνει λάθη χοντρά του σχολείου. Απλά φαίνονται στο Πανεπιστήμιο, γιατί εκεί ξεγυμνώνονται οι φοιτητές από την μασημένη τροφή του φροντιστηρίου μέχρι κάποιοι να ξαναπάνε φροντιστήριο μπας και περαστεί η ρημάδα Κβαντική Χημεία ΙΙ ποτέ. Μετά από 2-3 αποτυχίες στην εξεταστική σε μαθήματα, αρχίζει η βαρεμάρα...
Δεν ανέφερα το πολυτεχνείο γιατί διαφέρει λίγο. Αλλά στις θετικές επιστήμες είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Σου αρέσουν τα μαθηματικά; θες να εμβαθύνεις και να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτά; πας μαθηματικό. Τόσο απλά. Το αν αυτά που θα κάνεις στο λύκειο δεν αντιπροσωπεύουν επαρκώς την ίδια την επιστήμη είναι πρόβλημα του σχολείου και συμφωνεί με αυτό που λέω. Το γεγονός ότι το περιεχόμενο και ο τρόπος διδασκαλίας των μαθημάτων του λυκείου είναι λάθος και δεν σου μαθαίνουν αυτά που πρέπει να μάθεις θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Άρα πως λέμε ότι στο λύκειο δεν μαθαίνεις τυποποιημένη γνώση, αφού κι εσείς το λέτε ότι οι φοιτητές που πάνε αργότερα στο πανεπιστήμιο χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους γιατί αλλιώς είχαν συνηθίσει να δουλεύουν στο σχολείο και αλλιώς δουλεύουν στο πανεπιστήμιο, στο οποίο δεν μαθαίνεις 3 κεφάλαια ξεκάρφωτα αλλά ολοκληρωμένη γνώση( έτσι θα έπρεπε τουλάχιστον).
Βασίλη, κάπως υπερβολικά τα παρουσίαζεις τα δεδομένα για το Λύκειο. Επαναλαμβάνω πως δεν είναι τόσο τυποποιημένα όσο πιστεύεις. Τι διάολο, Μαθηματικά είναι στο κάτω κάτω, πόσο πια να τυποποιηθούν; Επίσης, και η μεθοδολογία δεν είναι απαραίτητα κακή, σου δείχνει κάποιους τρόπους πώς σκεφτόμαστε σε μια άσκηση. Μαθαίνεις δηλαδή κάποιους βασικούς χειρισμούς και από κει και πέρα αναπτύσσεις την προσωπική σου αυτενέργεια. Όταν έχεις ένα σύνθετο θέμα να λύσεις άμα δεν βάλεις και το έρμο το μυαλουδάκι να σκεφτεί λίγο, όση μεθοδολογία και να ξέρεις άχρηστη θα είναι. Εδώ πέρα σε κάποιες ασκήσεις κάποιες μεθοδολογίες είναι με τέτοιο τρόπο καμουφλαρισμένες που θέλει κατανόηση και εμπειρία από τη πλευρά σου για να ανταπεξέλθεις.
Όπως είπα δεν είναι τελείως τυποποιημένα. Αν τα μαθηματικά και η φυσική ήταν ΑΟΔΕ θα χαμε πρόβλημα άλλωστε. Αλλά ο τρόπος που τα μαθαίνεις πάσχει σε μεγάλο βαθμό. Τι δουλειά έχουν οι μιγαδικοί με τα ολοκληρώματα και το διαφορικό λογισμό. Επίσης τι δουλειά έχουν τα κύματα με το στερεό. Στη φυσική μαθαίνεις μόνο πώς θα ήταν η μηχανική σε έναν υποθετικό κόσμο, πειραματικά δεν έχεις δει ποτέ τίποτα από ότι έχεις μάθει να λύνεις. Βάλτου του μαθητή μια πειραματική άσκηση, κάτι που μπορείς να συναντήσεις στην καθημερινότητά σου, και θα δεις μετά αν θα τη λύσει. Αν δεν είναι μιλάμε για τυποποιημένη γνώση τότε το θέμα του 2005 γιατί δεν το έλυσε κανείς, και έγινε τόση φασαρία. Γιατί πολύ απλά όλοι το έβλεπαν πρώτη φορά και είπαν τι ειν τούτο εδώ τι κάνουμε, ενώ ήταν κανονικά μέσα στη διδακτέα ύλη. Η μεθοδολογία δεν είναι πάντα κακή ναι, είναι κακή όμως όταν την εφαρμόζεις για το 70% των ασκήσεων που θα δεις. Επίσης το πόσο πραγματικά πάσχει ο τρόπος που τα μαθαίνουμε φαίνεται και από πανευρωπαικούς μαθητικούς διαγωνισμούς στους οποίους συνεχώς πατώνουμε, κι ας έχουμε " υψηλού επιπέδου" γνώσεις. Και κάτι άλλο. Όσο καλά και να παρουσιάζεται ένα μάθημα που το μαθαίνεις για να το δώσεις δεν θα το μάθεις επαρκώς μην κοροιδευόμαστε. Έχω βαρεθεί να κάνω υποχωρήσεις στη σκέψη μου επειδή υπάρχει η πιθανότητα να την πατήσω από τον διορθωτή στις εξετάσεις που δεν πήγα με τον στάνταρ δρόμο. Ε, έτσι δεν μαθαίνεις πώς να το κάνουμε. Στην τρίτη λυκείου δεν μαθαίνεις ούτε μαθηματικά ούτε φυσική, μαθαίνεις πώς να πάς το Μάιο και σε έναν θεσμό που λέγεται πανελλήνιες να γράψεις όσο το δυνατό καλύτερα.
Και κάτι άλλο επειδή δίνεις πολύ σημασία στο "γιατί μαθαίνω Μαθηματικά". Πέρα από όλα τα ωφέλιμα, τις εφαρμογές στις άλλες επιστήμες, τον τρόπο σκέψης και τα υπόλοιπα που έχουν ήδη ειπωθεί. Υπάρχει και το "μαθαίνω Μαθηματικά απλά επειδή ΓΟΥΣΤΑΡΩ". Και με αυτή την έννοια είναι μια μορφή τέχνης. Και σαν Τέχνη (πέρα από Επιστήμη) μου αρέσει να αντιμετωπίζω τα Μαθηματικά. Όπως ο ζωγράφος κάθεται μπροστά από τον καμβά του και ζωγραφίζει απλά επειδή γουστάρει να ζωγραφίζει χωρίς να τον νοιάζει αν το έργο του θα μπει στο μουσείο του Λούβρου, έτσι κι ένας άνθρωπος μπορεί να κάθεται να λύνει ασκήσεις, να παίζει, να πειραματίζεται με τα Μαθηματικά χωρίς να τον μοιάζει ο,τιδήποτε άλλο. Και πόσοι Μαθηματικοί ξεπήδησαν με αυτό τον τρόπο...
Το ενδιαφέρον για τα μαθηματικά δεν είναι σε όλους έμφυτο. Για να κάνεις το άλλον να ενδιαφερθεί και να ασχοληθεί πρέπει να του δώσεις έναν λόγο να το κάνει. Δεν γίνεται να του πεις, "μα κοίτα, είναι μαθηματικά πώς γίνεται να μη σου αρέσουν". Οι άνθρωποι τους οποίους αφορά αυτό που λες είναι μια μειονότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
εφόσον επιλέξουν να πάνε Τριτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να μάθουν κάποια πράγματα βασικά για να καταλαβαίνουν πράγματα που δεν είναι ύλη Πανεπιστημίου ή τελοσπάντων ο καθηγητής Παν/μίου ΔΕΝ γουστάρει να τα διδάξει (κάνε του μήνυση γι' αυτό...αν βγάλεις άκρη με την ΠΟΣΔΕΠ και το Πρυτανικό Συμβούλιο πρώτα πριν πας στα δικαστήρια)
δεν γίνεται οι 2ο-3ο-...κ-ετείς φοιτητές Πολυτεχνείου ή Φυσικομαθηματικού να αδυνατούν να λύσουν μια παραγοντική ολοκλήρωση ή να εφαρμόσουν ιδιότητες ριζών (όσο κουλό και ακούγεται)...για να μην μιλήσω για τριγωνομετρία όπου γίνεται ο περίπατος
δεν σημαίνει ότι όποιος πήρε πτυχίο Μαθηματικού, Φυσικού, Μηχανικού...κτλ γνωρίζει κιόλας ή έμαθε πράγματα
οι περισσότεροι απλά ορκίζονται πτυχιούχοι, γιατί λίγοι ξέρουν 5 πράγματα επειδή ψάχτηκαν παραπάνω
και τα κενά συνεχίζουν από το σχολείο σαν πάσαλοι να εμφανίζονται μπροστά
οπότε μην αναρωτιέστε τι έφταιξε και ο Μαθηματικός ή ο Φυσικός σας έκανε λάθη στον πίνακα ή δεν ξέρει να δείξει μια ανισότητα με εις άτοπο
ένα παιδί σαν εσάς ήταν, που απλά δεν ήθελε να μάθει μαθηματικά του σχολείου όταν ήταν παιδί και στο Πανεπιστήμιο, επειδή στην Ελλάδα της αδιαφορίας ζούμε, δεν ενδιαφέρθηκε κάποιος να τον κεντρίσει στα Μαθηματικά ή στην Φυσική...και βγήκε με λιγότερες γνώσεις από όσες μπήκε επειδή το τάβλι στην λέσχη με την γεματούλα φοιτήτρια ήταν πιο ενδιαφέρον από τις σύμμορφες απεικονίσεις
Μα στο λύκειο δεν πας με κύριο στόχο την τριτοβάθμια εκπαίδευση, πας για να αποκτήσεις κάποιες ακόμα υψηλότερου επιπέδου γνώσεις. Εννοείται πως είναι σημαντικό να πας στο πανεπιστήμιο και να μην υπάρχει ο κίνδυνος να αντιμετωπίσεις κάπου πρόβλημα με προαπαιτούμενες γνώσεις, αλλά όχι και αυτοσκοπός.
Δηλαδή θες να μου πεις τώρα ότι δεν σας μαθαίνουν πρώτο εξάμηνο ανάλυση ας πούμε παραγοντική ολοκλήρωση;γιατί εγώ είχα την εντύπωση ότι σας ξεκινούν από το μηδέν, για να μπορείς αργότερα να μελετήσεις σε βάθος. Και κάποιος που μπορεί να είναι από εξωτερικό και πιθανότητα να μην τα έχει διδαχθεί τι θα κάνει θα κόψει το λαιμό του;
Αυτό το δεν γουστάρει δεν το καταλαβαίνω. Επειδή του έκατσε καλά; Μήπως να κάνουμε και μιγαδική ανάλυση στο λύκειο για να έχουν τα παιδιά ακόμη περισσότερες βάσεις;
Επίσης συγνώμη αλλά αν κάποιος επιλέγει να πάει ας πούμε μαθηματικό χωρίς να τον ενδιαφέρει η επιστήμη δεν του φταίει ούτε το σχολείο ούτε η σχολή, αλλά οι λάθος επιλογές του. Δεν περιμένεις να αποκτήσεις το ενδιαφέρον για μια επιστήμη μέσα στο πανεπιστήμιο, μάλλον το αντίθετο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
αναφέρομαι στην γενική μαθηματική παιδεία...
στην ελλάδα υπάρχει πρόβλημα ταυτότητας στην διδασκαλία των μαθηματικών, της φυσικής...κτλ
διδάσκονται απλά για να διδάσκονται και όχι για να αποτελέσουν βάση για περαιτέρω σπουδές
Με άλλον τρόπο μαθαίνεις μαθηματικά στη σχολή, και με άλλον στο σχολείο, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Βασική διαφορά είναι ότι στο πρώτο επιλέγεις να πας... για συγκεκριμένο σκοπό.
Πρώτος στόχος του σχολείο πρέπει να είναι να προσελκύσει το ενδιαφέρον του μαθητή. Για να το κάνει αυτό πρέπει να συνδέσει με κάποιον τρόπο αυτά που μαθαίνει με την καθημερινή του ζωή. Για οτιδήποτε και αν μιλάμε. Επίσης είναι και θέμα κατανόησης. Όταν δεν ξέρεις τι ακριβώς μαθαίνεις, και γιατί το μαθαίνεις, τότε στην ουσία δεν μαθαίνεις τίποτα.
Το δεύτερο πώς το εννοείς;
Το θεωρείς θεμιτό δηλαδή κύριος στόχος του σχολείου να είναι η προετοιμασία των μαθητών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
btw, τα ολοκληρώματα δεν μελετώνται πάντα με αυτοσκοπό τις εφαρμογές τους
ακόμη και στην έρευνα των μαθηματικών
εδώ δεν ξέρει ο μαθητής να λύνει ολοκληρώματα, θέλει και εφαρμογές...οεο;
γενικά τα μαθηματικά δεν μελετώνται με σκοπό τις εφαρμογές τους
άλλο πράγμα τα μαθηματικά και άλλο πράγμα οι εφαρμογές τους
χιλιες φορές να κάνω κατώτερα μαθηματικά, αλλά τουλάχιστον να καταλαβαίνω γιατί τα κάνω
κατά τα άλλα δεν πιστεύω να συγκρίνεις την εκμάθηση μαθηματικών στο σχολείο, με αυτή στο πανεπιστήμιο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Διαφωνώ. Το γεγονός ότι δεν διδάσκονται σωστά, δεν σημαίνει ότι οι γνώσεις που παίρνεις είναι τυποποιημένες. Για να λύσεις μια σύνθετη άσκηση με παραγώγους, ολοκληρώματα, μιγαδικούς αριθμούς προϋποθέτει μία Α' κατανόηση των διδαχθέντων εννοιών, θεωρημάτων,κλπ από την πλευρά σου. Όσο αχρείαστα κι αν φαίνονται στην παρούσα φάση, είναι σημαντικό σκαλοπάτι για την μετέπειτα πορεία.
Εξάλλου, και αχρείαστα να ήτανε, σε κάποιους ανθρώπους ασκούν μεγάλη γοητεία...
Είναι όσο πιο πολύ τυποποιημένα γίνεται. Αναγκαστικά από ένα σημείο και μετά χρειάζονται και λίγο φαντασία δε λέω κάπως πρέπει να ξεχωρίσουν οι καλοί άλλωστε, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ας πούμε ότι και στα μαθηματικά, και ακόμη περισσότερο στη φυσική, για τα πάντα μαθαίνεις μεθοδολογίες. Συγκεκριμένα πράγματα, βλέπεις αυτό, κάνεις αυτό. Και γενικά είναι όλα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των εξετάσεων. Εργαστήρια δεν κάνεις, όλα εντελώς θεωρητικά. το μόνο που μαθαίνεις είναι πώς θα ανταπεξέλθεις καλύτερα σε μια πιθανή άσκηση στις πανελλήνιες
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ως μαθητή το κατά πόσο είναι αχρείαστα για την μετέπειτα εκπαίδευσή μας στο πανεπιστήμιο(οπού εκεί μάλλον τα μαθαίνεις με άλλο τρόπο) , εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι μαθαίνουμε χωρίς να έχουμε ένα σοβαρό κίνητρο. Πρέπει για ότι μαθαίνεις, να μαθαίνεις επίσης και γιατί το μαθαίνεις. Τι να τα κάνω τα ολοκληρώματα αν δεν ξέρω που θα με βοηθήσουν, και τι πρακτικές εφαρμογές μπορεί να έχουν. Όταν μαθαίνεις κάτι μόνο για να επιτύχεις σε μια εξέταση, είναι καθαρή τυποποίηση.
Δεν λέω και εμένα μου αρέσουν τα μαθηματικά ας πούμε, αλλά μάλλον όχι λόγω διδασκαλίας και μαθήματος, αλλιώς τι να το κάνω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Οκ. Λοιπόν, μαθήματα όπως τα αρχαία, η ιστορία και η λογοτεχνία στην τρίτη λυκείου πραγματικά με βοήθησαν πάρα πολύ, σε πολλούς τομείς. Η φιλοσοφική σκέψη που περισσότερο ή λιγότερο σού προσφέρουν τα αρχαία στη γ λυκείου μελετώντας κείμενα των προγόνων μας που έζησαν πριν 2500 χρόνια και έχουν διαχρονικότητα, είναι κάτι συναρπαστικό, δε θα επεκταθώ να τα αναλύσω εδώ, αρκεί να διαβάσει κάποιος, ο οποιοσδήποτε, λίγο από τα κείμενα της γ λυκείου και θα καταλάβει. Ακόμα και οι ''κακοί'' μαθητές μπορούσαν να συμμετέχουν σε συζητήσεις για θέματα όπως η φύση του ανθρώπου κλπ. Επίσης, μελετώντας την αρχαία γλώσσα, εκτός από το γεγονός πως έρχεσαι σε επαφή με μία από τις πιο τέλειες γλώσσες, μαθαίνεις καλύτερα τη σύγχρονη, κάτι πάρα πολύ χρήσιμο. Επίσης, η ιστορία, αν και διδάσκεται κάπως χάλια, προσφέρει κι αυτή πολλά. Είναι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου να μαθαίνουμε τη σύγχρονη ιστορία, αυτή του 20ού αιώνα, πράγμα που εγώ και ίσως πολλοί άλλοι της θεωρητικής δυστυχώς δε θα κάναμε αν δεν τη διδασκόμασταν. Τη χρησιμότητα την κατάλαβα πολύ απτά όταν ήρθα να σπουδάσω στην Κομοτηνή και ήξερα από πριν γιατί υπάρχει εδώ μουσουλμανική μειονότητα κλπ... Η λογοτεχνία συμβάλλει ξεκάθαρα στην πνευματική ανάταση, εξυπηρετεί κι αυτή ηθικούς σκοπούς(όχι πως σε κάνει ηθικό) και τέλος ο οποιοσδήποτε θεωρητικός εκτιμά ποιήματα ή διάφορα άλλα κείμενα του Σολωμου, Ρίτσου, Καβάφη κλπ κι ας μην διάβαζε ποτέ! Η θετικοτεχνολογική σε επίπεδο ΛΥΚΕΙΟΥ θεωρώ πως δεν προσφέρει τόσα πολλά, εντάξει, σου μαθαίνει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα(πχ φυσική, μαθηματικά) αλλά με τον τρόπο που διδάσκονται η ουσία και η μαγεία τους είναι κτήμα λίγων. Τελειώνοντας το λύκειο πολλοί έχουν απλώς τύπους στο μυαλό τους και φυσικά σε μαθητές που δε διάβαζαν δε μένει σχεδόν τίποτα. Υπενθυμίζω πως αναφέρομαι μόνο σε επίπεδο λυκείου, εξάλλου πιο πάνω έχω αναφέρει πως όνειρό μου θα ήταν να σπουδάσω και μαθηματικά!
Λοιπόν, γενικά θεωρητική δεν είμαι για να είμαι τόσο συγκεκριμένος όσο θα ήθελα, μερικά πράγματα μόνο.
1) Ιστορία δεν κάνεις μόνο στην κατεύθυνση. Προσωπικά έχω μάθει αρκετά πράγματα από τη γενική παιδεία. Κάτι που μου κάνει εντύπωση όμως είναι ότι όταν είναι ο καθηγητής να εξετάσει στο μάθημα, και οι περισσότεροι δεν ξέρουν να απαντήσουν, πολλοί θεωρητικοί λένε " δεν είναι δίκαιο, ρωτήστε μας της κατεύθυνσης να δείτε που τα ξέρουμε " .Από αυτό συμπεραίνω ότι ενώ μάλλον αυτός που πραγματικά τον ενδιαφέρει η ιστορία δεν θα περιμένει την κατεύθυνση για να διαβάσει και να μάθει, οι περισσότεροι οι οποίοι διαβάζουν , μάλλον το κάνουν για άλλους σκοπούς. Και ως γνωστόν, όταν διαβάζεις κάτι μόνο και μόνο για να επιτύχεις σε μια εξέταση, το πιο πιθανό είναι μετά από λίγο καιρό να το ξεχάσεις ( εκτός βέβαια κι αν το ξαναδείς μέσα στη σχολή).Την ίδια εικόνα έχω επίσης και για τα αρχαία της γενικής. Δεν θέλω να γενικεύσω, αλλά έχω μια μικρή εντύπωση πως κάτι παρόμοιο ισχύει και για τα υπόλοιπα μαθήματα της κατεύθυνσης.
2)Για τις συζητήσεις στο μάθημα, νομίζω πως είναι πιο πολύ θέμα καθηγητή.
3) Νομίζω πως ότι ισχύει για τα μαθηματικά και τη φυσική, ισχύει και για τη λογοτεχνία. Όταν μιλάμε για έναν μαθητή ο οποίος δεν έχει ξαναδιαβάσει ας πούμε Σολωμό, το να του λες μάθε απ' έξω τις σημειώσεις που σου έχω στο φυλλάδιο, με την ερμηνεία του Σολωμού γιατί την Τετάρτη γράφουμε διαγώνισμα δεν νομίζω πως είναι ότι καλύτερο αν θες να του κινήσεις το ενδιαφέρον για να το ψάξει περεταίρω μόνος του. Και γενικά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει ένα λογοτεχνικό κείμενο να το αναλύουμε. Όταν ο ποιητής ή ο πεζογράφος γράφει δεν νομίζω πως κάθεται να σκεπτεί όλα αυτά που μελετάτε στο σχολείο. Και μου φαίνεται και αρκετά λογικό αν με ρωτάς. Μιλάμε για τέχνη, την τέχνη δεν θα κάτσεις να την υπεραναλύσεις, ούτε θα κάτσεις να ψάξεις κανένα "βαθύτερο νόημα". Υποτίθεται ότι είναι κάτι ελεύθερο, που εσύ το περιεργάζεσαι, και αν σε ταξιδέψει, ή σου ξυπνήσει κάποιο συναίσθημα, έχει καλώς, αλλιώς ποιος ο λόγος να το κουράζουμε το θέμα.
4) Στο θέμα του λεξιλογίου έχετε δίκιο, όμως λεξιλόγιο αναπτύσσεις και στην έκθεση δεν είναι μόνο τα αρχαία. Γενικά όμως δεν νομίζω πως είναι τόσο μεγάλη η διαφορά, και αυτό φαίνεται και από τα στατιστικά στην έκθεση, όπου φαίνεται ότι όλες οι κατευθύνσεις πάνω κάτω έχουν τα ίδια σκορ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Sure.Αλλά τουλάχιστον στη θετικοτεχνολογική μαθαίνεις το λόγο που μπαίνει το αυγό στο ψυγείο και γιατί έχουμε παλίρροιες.
Οι περισπωμένες και τα πνεύματα δε νομίζω να εξηγούν τέτοιου είδους φαινόμενα.
Και στη θετικοτεχνολογική βλακείες μαθαίνεις. Τυποποιημένες γνώσεις χωρίς κανένα σκοπό, να μαθαίνεις μόνο για να μαθαίνεις. Μην ψάχνετε να βρείτε νόημα στα μαθήματα του σχολείου, ειδικά σε μαθήματα τα οποία πρόκειται αν εξεταστείς. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω το σκοπό αυτών των συγκρίσεων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.