Chris1993
Περιβόητο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
05-01-12
00:19
Εγώ πάντως είχα αρκετό άγχος , ειδικά την 1η μέρα (ευτυχώς που είναι και Έκθεση).Αλλά μετά το άγχος είναι περισσότερο παραγωγικό,πεισμώνεις και επειδή θέλεις να πετύχεις τον στόχο σου,τα δίνεις όλα!
Αν έχεις ξεκάθαρους στόχους,θα πετύχεις!
Γενικά,όταν ξέρεις ότι καλώς η κακώς , οι πανελλήνιες σου κρίνουν την εισαγωγή σου στο τμήμα που επιθυμείς, δεν γίνεται να μην αγχώνεσαι!Αφού περάσουν όμως οι μέρες , τελειώσεις και περάσει λίγο χρονικό διάστημα, καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν τίποτα το τραγικό.
Αν έχεις ξεκάθαρους στόχους,θα πετύχεις!
Γενικά,όταν ξέρεις ότι καλώς η κακώς , οι πανελλήνιες σου κρίνουν την εισαγωγή σου στο τμήμα που επιθυμείς, δεν γίνεται να μην αγχώνεσαι!Αφού περάσουν όμως οι μέρες , τελειώσεις και περάσει λίγο χρονικό διάστημα, καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν τίποτα το τραγικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chris1993
Περιβόητο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
04-06-11
23:30
Για μένα οι πανελλήνιες και η όλη προετοιμασία μια απο τις πιο αγχώδης,άσχημες,ψυχοφθόρες εμπειρίες στη ζωή μου.....ελπίζω να κατάφερα να πιάσω το στόχο μου...αλλά αν παω και σε παραπλήσιο δε θα με νοιάξει...εγώ ΔΕΝ ΞΑΝΑΔΙΝΩ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chris1993
Περιβόητο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
05-02-11
23:44
Ένα παιδί μου είπε σήμερα κάτι πολύ άσχημο.(Αν έλεγε αλήθεια)Στο σπίτι του γίνεται Ο κακός χαμός.Οι γονείς του μονίμως του φωνάζουν και δεν τον εμπιστεύονται καθόλου.Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι θέλει να γράψει καλά στις πανελλήνιες μόνο και μόνο για να τους το βουλώσει.Για να βγει έξω γίνεται πόλεμος στο σπίτι του και,απ' ότι κατάλαβα,δεν θέλει καθόλου να περάσει Αθήνα(για να μη μείνει μαζί τους).Πραγματικά τον λυπήθηκα.Πόση υπομονή μπορεί να έχει ένας άνθρωπος;
Να ξέρατε εγώ τι περνούσα μέχρι πέρσι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.