DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
16-05-07
22:03
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι η αγωνία αν θα μπούνε στις ανώτατες σχολές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι όλοι θέλουν να ξεφύγουν από Φυσικοχημείες,
Άλγεβρες, Γραμματικές
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
τα καρδιοχτύπια οι συζητήσεις μες τις σχολικές αυλές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
μα σαν τελειώσει το σχολείο τελειώνουν της ζωής μας
κι οι στιγμές οι πιο γλυκές
Μη βιάζεσαι τα χρόνια γρήγορα περνούν
κι οι πρώτες οι ρυτίδες σα δρόμοι πίσω μας γυρνούν
στα χρόνια τα μαθητικά, στα χρόνια τα μαθητικά
κι η αγωνία αν θα μπούνε στις ανώτατες σχολές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
κι όλοι θέλουν να ξεφύγουν από Φυσικοχημείες,
Άλγεβρες, Γραμματικές
Μα εγώ θα έδινα τα πάντα να γινόμουνα
πάλι παιδί λίγο να βρισκόμουνα
στις ίδιες τάξεις στα ίδια θρανία
με τους συμμαθητές μου να κάνω αστεία
και τους καθηγητές που κοιτάζουν καχύποπτα
τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
τα καρδιοχτύπια οι συζητήσεις μες τις σχολικές αυλές
Τους μαθητές τους τρώει το στρες
μα σαν τελειώσει το σχολείο τελειώνουν της ζωής μας
κι οι στιγμές οι πιο γλυκές
Μη βιάζεσαι τα χρόνια γρήγορα περνούν
κι οι πρώτες οι ρυτίδες σα δρόμοι πίσω μας γυρνούν
στα χρόνια τα μαθητικά, στα χρόνια τα μαθητικά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
16-05-07
21:32
ήταν τα καλύτερα χρόνια μας κι ας τρώγαμε τα λυσακά μας, κι ας πεθαίναμε από το άγχος. Τι ζήλος, τί όνειρα, μουτζουρωμένα βιβλία, στιχάκια στα οπισθόφυλλα, μουσική τα βράδυα να μας συντροφεύει στα ξενύχτια μας, αυτό το άρωμα που είχαν οι νύχτες στο κατώφλι του καλοκαιριού, όταν αργά βγαίναμε στα μπαλκόνια με τα βιβλία, τα καλά λόγια των γονιών, κοιμήσου νωρίς σήμερα, αύριο τί ώρα θα σε ξυπνήσω... 'Αξιζε ο κόπος, αλλά να ξέρετε ότι το ταξίδι είναι πιο σημαντικό από την Ιθάκη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.