alexgreen
Νεοφερμένος
Ο Αλέξης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 31 μηνύματα.
09-02-09
18:44
Πρώτ' απ' όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους παιδιά για τη συμμετοχή σας...:thanks:
Miv εγώ είδα το θέμα συνολικά...Και θα σου εξηγήσω ακριβώς τι εννοώ: Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, παιδιά καταφεύγουν στα φροντιστήρια τουλάχιστον στα δύο τελευταία χρόνια του Λυκείου (δεν αρνούμαι πως υπάρχουν και εξαιρέσεις (και μάλιστα λαμπρότατες), αλλά πολλοί το κάνουν...). Αυτό είναι ευρέως γνωστό στους κύκλους των καθηγητών και έτσι πολλές φορές υπάρχει ένας εκνευριστικός καθησυχασμός από μέρους τους του είδους:"ε...τι πειράζει κι αν κάνω λίγο χαβαλέ μωρέ, αφού τα μαθαίνουν στα φροντιστήρια..."( τον χαρακτηρίζω εκνευριστικό, διότι ήμουν στη δυσάρεστη θέση να το ζήσω σε δύο μαθήματα φέτος (Φυσική κ Μαθηματικά, τα οποία με ενδιαφέρουν πολύ), οπότε απογοητεύτηκα γενικότερα). Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό σε άλλες πόλεις πάντως στη Ξάνθη έχει γίνει κανόνας...! Αυτά όσον αφορά τη δευτεροβάθμια...
Στα πανεπιστήμια δε, όπως αναίρεσα και πριν, ίσως το "πλειοψηφία" να πρόκειται περί υπεργενικεύσεως, όπως επίσης προανέφερα...Ζητώ συγνώμη πάντως...
Δεν μπορείς να αρνηθείς,όμως, ότι γενικότερα κάτι φταίει...Ίσως εγώ να το καταλαβαίνω έτσι... Και στην οικογένεια μου, αλλά και γενικότερα από φίλους των αδελφών μου και από τους ίδιους (ο ένας τελείωσε Οδοντιατρική και ο άλλος Οικονομικά), δεν ακούω και τα καλύτερα λόγια για τα πανεπιστήμια...Πρώτα πρώτα οι καταλήψεις, των οποία τα αίτια σαφώς και τις δικαιολογούν εν μέρει, αλλά η συχνότητα τους είναι αδικαιολόγητη...Μετά έχω ακούσει και κάτι (ακραίο μεν αλλά πραγματικό) ότι πήγαιναν σε μαθήματα, υπερβολικά πολλές φορές, και ο καθηγητής απλούστατα (!) δεν ήταν εκεί!...
Όσον αφορά τώρα για το πρόγραμμα σπουδών σε άλλες χώρες, το βασικό προτέρημα του είναι στην οργάνωση, πιστεύω, η οποία παίζει σπουδαίο ρόλο και ειδικά σε ένα τόσο μεγάλης βαρύτητας θεσμό όπως η εκπαίδευση... Και για να μην λέμε όλα τα αρνητικά του δικού μας πάντως, ειδικά στην Αγγλία (το λέω επειδή είχα φιλοξενήσει ένα παιδί πέρσι) δεν έχουν σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο εμείς αυτό που λέμε γενική (καθολική) παιδεία, δήλαδή διευρημένη γνώση και ικανότητα κρίσης σε πολιτικά,θρησκευτικά κ.ο.κ. θέματα...Και αυτό κυρίως γιατί δεν συνεχίζουν τα γενικά μαθήματα (Θρησκευτικά ή κάτι αντίστοιχο του Δικαίου που έχουμε εμείς) Εδώ τον είχε ρωτήσει ο αδερφός μου σε μια συζήτηση πως αντιλαμβάνεται αυτός το θέμα της εκκλησίας στη χώρα του και κοιτούσε σα χάνος...Ωστόσο, μπορεί να έπεσα και σε περίπτωση, τι να πώ... Έχω ακούσει παρόμοιες καταστάσεις και από άτομα που σπούδασαν Αγγλία πάντως.
Miv εγώ είδα το θέμα συνολικά...Και θα σου εξηγήσω ακριβώς τι εννοώ: Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, παιδιά καταφεύγουν στα φροντιστήρια τουλάχιστον στα δύο τελευταία χρόνια του Λυκείου (δεν αρνούμαι πως υπάρχουν και εξαιρέσεις (και μάλιστα λαμπρότατες), αλλά πολλοί το κάνουν...). Αυτό είναι ευρέως γνωστό στους κύκλους των καθηγητών και έτσι πολλές φορές υπάρχει ένας εκνευριστικός καθησυχασμός από μέρους τους του είδους:"ε...τι πειράζει κι αν κάνω λίγο χαβαλέ μωρέ, αφού τα μαθαίνουν στα φροντιστήρια..."( τον χαρακτηρίζω εκνευριστικό, διότι ήμουν στη δυσάρεστη θέση να το ζήσω σε δύο μαθήματα φέτος (Φυσική κ Μαθηματικά, τα οποία με ενδιαφέρουν πολύ), οπότε απογοητεύτηκα γενικότερα). Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό σε άλλες πόλεις πάντως στη Ξάνθη έχει γίνει κανόνας...! Αυτά όσον αφορά τη δευτεροβάθμια...
Στα πανεπιστήμια δε, όπως αναίρεσα και πριν, ίσως το "πλειοψηφία" να πρόκειται περί υπεργενικεύσεως, όπως επίσης προανέφερα...Ζητώ συγνώμη πάντως...
Δεν μπορείς να αρνηθείς,όμως, ότι γενικότερα κάτι φταίει...Ίσως εγώ να το καταλαβαίνω έτσι... Και στην οικογένεια μου, αλλά και γενικότερα από φίλους των αδελφών μου και από τους ίδιους (ο ένας τελείωσε Οδοντιατρική και ο άλλος Οικονομικά), δεν ακούω και τα καλύτερα λόγια για τα πανεπιστήμια...Πρώτα πρώτα οι καταλήψεις, των οποία τα αίτια σαφώς και τις δικαιολογούν εν μέρει, αλλά η συχνότητα τους είναι αδικαιολόγητη...Μετά έχω ακούσει και κάτι (ακραίο μεν αλλά πραγματικό) ότι πήγαιναν σε μαθήματα, υπερβολικά πολλές φορές, και ο καθηγητής απλούστατα (!) δεν ήταν εκεί!...
Όσον αφορά τώρα για το πρόγραμμα σπουδών σε άλλες χώρες, το βασικό προτέρημα του είναι στην οργάνωση, πιστεύω, η οποία παίζει σπουδαίο ρόλο και ειδικά σε ένα τόσο μεγάλης βαρύτητας θεσμό όπως η εκπαίδευση... Και για να μην λέμε όλα τα αρνητικά του δικού μας πάντως, ειδικά στην Αγγλία (το λέω επειδή είχα φιλοξενήσει ένα παιδί πέρσι) δεν έχουν σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο εμείς αυτό που λέμε γενική (καθολική) παιδεία, δήλαδή διευρημένη γνώση και ικανότητα κρίσης σε πολιτικά,θρησκευτικά κ.ο.κ. θέματα...Και αυτό κυρίως γιατί δεν συνεχίζουν τα γενικά μαθήματα (Θρησκευτικά ή κάτι αντίστοιχο του Δικαίου που έχουμε εμείς) Εδώ τον είχε ρωτήσει ο αδερφός μου σε μια συζήτηση πως αντιλαμβάνεται αυτός το θέμα της εκκλησίας στη χώρα του και κοιτούσε σα χάνος...Ωστόσο, μπορεί να έπεσα και σε περίπτωση, τι να πώ... Έχω ακούσει παρόμοιες καταστάσεις και από άτομα που σπούδασαν Αγγλία πάντως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
alexgreen
Νεοφερμένος
Ο Αλέξης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 31 μηνύματα.
08-02-09
22:31
SoZi όντως ίσως να πρόκειται περί υπεργενικεύσεως...
Πάντως εγώ εμμένω στο ότι το ελληνικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης(και δευτεροβάθμιας) "μπάζει" γενικότερα...
Στο εξωτερικό τα παιδιά δεν πιέζονται στους δικούς μας "βάρβαρους" ρυθμούς των πανελληνίων, ούτε κάνουν ολοκληρώματα (ένα απλό παράδειγμα φέρνω) στην Γενική Υποχρεωτική Εκπαίδευση...Όποιος ενδιαφέρεται για ένα αντικείμενο διαλέγει το αντίστοιχο πανεπιστήμιο και εμβαθύνει εκεί...
Η πίεση αυτή των Ελλήνων μαθητών είναι και ο κύριος λόγος που σαν φοιτητές, μόνη ασχολία των περισσοτέρων είναι η "φραπεδιά" και όλα τα συναφή...Αλλά δεν φταίνε σαφώς αυτοί...
Πάντως εγώ εμμένω στο ότι το ελληνικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης(και δευτεροβάθμιας) "μπάζει" γενικότερα...
Στο εξωτερικό τα παιδιά δεν πιέζονται στους δικούς μας "βάρβαρους" ρυθμούς των πανελληνίων, ούτε κάνουν ολοκληρώματα (ένα απλό παράδειγμα φέρνω) στην Γενική Υποχρεωτική Εκπαίδευση...Όποιος ενδιαφέρεται για ένα αντικείμενο διαλέγει το αντίστοιχο πανεπιστήμιο και εμβαθύνει εκεί...
Η πίεση αυτή των Ελλήνων μαθητών είναι και ο κύριος λόγος που σαν φοιτητές, μόνη ασχολία των περισσοτέρων είναι η "φραπεδιά" και όλα τα συναφή...Αλλά δεν φταίνε σαφώς αυτοί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
alexgreen
Νεοφερμένος
Ο Αλέξης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 31 μηνύματα.
08-02-09
22:20
Κατ αρχην για τους Ελληνες πανεπιστημιακους δεν ξερετε τιποτα γι αυτο μην πετατε οτι μαλακια σας κατεβει.
Στη πλειοψηφία πάντως είναι για φτύσιμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
alexgreen
Νεοφερμένος
Ο Αλέξης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 31 μηνύματα.
08-02-09
21:59
Λυδία πραγματικά δεν ξέρω που τελικά θα καταλήξω....Συμφωνώ απόλυτα πάντως με την SoZi πως είναι δύσκολη η προσαρμογή κτλ...Γι' αυτό ψάχνω όσο γίνεται περισσότερους Έλληνες που έχουν σπουδάσει στην Αγγλία για εμπειρίες και απόψεις γύρω από το θέμα....
Παντως παιδιά πραγματικά βρίσκομαι σε αδιέξοδο σχετικά με το θέμα σπουδές γενικότερα, και ιδιαίτερα μα τη πιθανότητα του εξωτερικού....
Παντως παιδιά πραγματικά βρίσκομαι σε αδιέξοδο σχετικά με το θέμα σπουδές γενικότερα, και ιδιαίτερα μα τη πιθανότητα του εξωτερικού....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
alexgreen
Νεοφερμένος
Ο Αλέξης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 31 μηνύματα.
08-02-09
16:32
Πάντως παιδιά εγώ έχω να πώ τα εξής:
Αν αποφασίσεις να σπουδάσεις στην Αγγλία θέλει και γερή τσέπη (σωστά το έθεσε ο Miv) αλλά και γερή προσωπικότητα όπως και γνώσεις, δίοτι περνάς από interview, διαδικασία που, απ' ότι γνωρίζω στην Ελλάδα δεν υπάρχει.
Μιλώντας για μετά το πέρας των σπουδών, νομίζω πως είναι αρκετά δύσκολο να επιστρέψεις Ελλάδα, και λόγω του ότι υπάρχει τεράστια αντίθεση στις διάφορες πτυχές του επαγγελματικού τομέα, αλλά και επειδή (ιδιαίτερα για την κλινική Ιατρική) κάνεις πρακτική σε αγγλικό νοσοκομείο, οπότε όταν γυρίσεις Ελλάδα πάλι αηδιάζεις με την ανοργανωσιά που επικρατεί...
Αναφερόμενος στην Ιατρική, οι σπουδές καθώς και η μετέπειτα εργασία στην Αγγλία είναι πολύ πιο ευοίωνες και σίγουρες, αφού έχουν εξαιρετικά μεγάλη ζήτηση σε ιατρούς...
Όσον αφορά το οικονομικό πάλι, το επίσημο tuition fee για όλα τα πανεπιστήμιο της Αγγλίας ανέρχεται στις 3,145 λίρες (περίπου 3.600 E). Από 'κει και πέρα το κόστος ζωής είναι όντως τσιμπημένο, μιλώντας ακόμα και για μιά φοιτητική προσωπική εστία.
Αυτό που θα ήθελα, ωστόσο, να τονίσω είναι πως το επίπεδο διδασκαλίας είναι μακράν ΑΝΩΤΕΡΟ από το ΑΘΛΙΟ (συγνώμη για το έντονο της έκφρασης, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια) ελληνικό. Οι καθηγητές είναι ουσιαστικοί επαγγελματίες, κύριος στόχος των οποίων είναι να βοηθήσουν στο μέγιστο βαθμό το μαθητή. Όλα τα άλλα είναι περιττά, πιστεύω, μιας και ο προτίστης σημασίας παράγοντας, όταν μιλάμε για σπουδές, είναι η ποιότητα των μαθημάτων.
Αυτά!
Αν αποφασίσεις να σπουδάσεις στην Αγγλία θέλει και γερή τσέπη (σωστά το έθεσε ο Miv) αλλά και γερή προσωπικότητα όπως και γνώσεις, δίοτι περνάς από interview, διαδικασία που, απ' ότι γνωρίζω στην Ελλάδα δεν υπάρχει.
Μιλώντας για μετά το πέρας των σπουδών, νομίζω πως είναι αρκετά δύσκολο να επιστρέψεις Ελλάδα, και λόγω του ότι υπάρχει τεράστια αντίθεση στις διάφορες πτυχές του επαγγελματικού τομέα, αλλά και επειδή (ιδιαίτερα για την κλινική Ιατρική) κάνεις πρακτική σε αγγλικό νοσοκομείο, οπότε όταν γυρίσεις Ελλάδα πάλι αηδιάζεις με την ανοργανωσιά που επικρατεί...
Αναφερόμενος στην Ιατρική, οι σπουδές καθώς και η μετέπειτα εργασία στην Αγγλία είναι πολύ πιο ευοίωνες και σίγουρες, αφού έχουν εξαιρετικά μεγάλη ζήτηση σε ιατρούς...
Όσον αφορά το οικονομικό πάλι, το επίσημο tuition fee για όλα τα πανεπιστήμιο της Αγγλίας ανέρχεται στις 3,145 λίρες (περίπου 3.600 E). Από 'κει και πέρα το κόστος ζωής είναι όντως τσιμπημένο, μιλώντας ακόμα και για μιά φοιτητική προσωπική εστία.
Αυτό που θα ήθελα, ωστόσο, να τονίσω είναι πως το επίπεδο διδασκαλίας είναι μακράν ΑΝΩΤΕΡΟ από το ΑΘΛΙΟ (συγνώμη για το έντονο της έκφρασης, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια) ελληνικό. Οι καθηγητές είναι ουσιαστικοί επαγγελματίες, κύριος στόχος των οποίων είναι να βοηθήσουν στο μέγιστο βαθμό το μαθητή. Όλα τα άλλα είναι περιττά, πιστεύω, μιας και ο προτίστης σημασίας παράγοντας, όταν μιλάμε για σπουδές, είναι η ποιότητα των μαθημάτων.
Αυτά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
alexgreen
Νεοφερμένος
Ο Αλέξης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 31 μηνύματα.
08-02-09
14:02
Παιδιά θα ήθελα να μοιραστώ ένα θέμα το οποίο με αποσχολεί ιδιαίτερα όσο πλησιάζω προς το τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης...
Έχω ακούσει πως στα πανεπιστήμια του εξωτερικού γίνεται πολύ καλύτερη και σοβαρότερη δουλειά απ' ότι στη χώρα μας, τόσο σε επίπεδο ποιότητας μαθήματος (καθηγητές, εγκαταστάσεις κτλ.), όσο και σε επίπεδο οργάνωσης (π.χ. καμία σχέση με τις μακροχρόνιες και συνεχείς καταλήψεις της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης).
Προσωπικά με ενδιαφέρουν αντικείμενα σπουδών που έχουν σχέση με Ιατρική (τόσο κληνική όσο και ερευνητική) και γενικότερα με Βιολογία και Χημεία, χωρίς βέβαια να αποκλείω τα Μαθηματικά...
Έχετε παρόμοιο προβληματισματισμό ή αποψη επί του θέματος???
Αν υπάρχει κάποιος φοιτητής του εξωτερικού ας δώσει παρακαλώ μια ακριβή εικόνα του όλου θέματος.
Ευχαριστώ και περιμένω σχόλια σας...:thanks:
Έχω ακούσει πως στα πανεπιστήμια του εξωτερικού γίνεται πολύ καλύτερη και σοβαρότερη δουλειά απ' ότι στη χώρα μας, τόσο σε επίπεδο ποιότητας μαθήματος (καθηγητές, εγκαταστάσεις κτλ.), όσο και σε επίπεδο οργάνωσης (π.χ. καμία σχέση με τις μακροχρόνιες και συνεχείς καταλήψεις της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης).
Προσωπικά με ενδιαφέρουν αντικείμενα σπουδών που έχουν σχέση με Ιατρική (τόσο κληνική όσο και ερευνητική) και γενικότερα με Βιολογία και Χημεία, χωρίς βέβαια να αποκλείω τα Μαθηματικά...
Έχετε παρόμοιο προβληματισματισμό ή αποψη επί του θέματος???
Αν υπάρχει κάποιος φοιτητής του εξωτερικού ας δώσει παρακαλώ μια ακριβή εικόνα του όλου θέματος.
Ευχαριστώ και περιμένω σχόλια σας...:thanks:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.