Μπάμπης ο Άλλος
Δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ο Άλλος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Παλαιό Φάληρο (Αττική). Έχει γράψει 418 μηνύματα.
22-09-10
19:00
Tι να σας πώ ρε παιδιά, όπως αναφέρω παραπάνω το ερώτημα είναι περίεργο και ευαίσθητο και δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Όπως είπα και στο προηγούμενο πόστ, αν με ρωτάγατε αν κάποιος που δεν έκανε όσα είπα για να ζεί τελικά δεν ζούσε, θα απάνταγα αρνητικά, δεν θα έλεγα οτι δεν έζησε. Γιατί απλά είναι περίεργο και δεν βγάζει νόημα. Δεν νομίζω ότι μπορεί να περιγραφεί η ζωή, εκτός βιολογικής έννοιας με μια μόνο λέξη, γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοια λέξη, αλλά αν ντέ και καλά έπρεπε να επιλέξω μια λέξη, την κοντινότερη σε αυτήν την ερώτηση, που σαφώς θα έχει "τρύπες" σαν αυτές που είπατε, θα επέλεγα την λέξη ευτυχία, μέχρι κάποιος να μου πεί μια καλύτερη, γιατί δεν φημίζομαι και για το πλούσιο λεξιλόγιο μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μπάμπης ο Άλλος
Δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ο Άλλος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Παλαιό Φάληρο (Αττική). Έχει γράψει 418 μηνύματα.
22-09-10
01:03
Δεν νομίζω ότι τίθεται κάν θέμα στο αν υπάρχει ζωή πρίν το θάνατο. Δεν ξέρω πώς ακριβώς να σου απαντήσω το ερώτημα σου γιατί δεν είναι σαφές, ζητάς να ορίσουμε την ζωή; Με περιγράφεις ώς μωρό που πρέπει να τα ξαναπείς, μήπως όμως εσύ δεν τα λές καλά; Δεν υπάρχει συνδετικός κρίκος στα όσα λές. Μιλάς για τ' ότι έχουμε παρατήσει το δικαίωμα της επιλογής. Μετά λές ότι καθόμαστε και υφιστάμεθα καταστάσεις, χωρίς να αναλαμβάνουμε ευθύνες. Έπειτα λές ότι ρίχνουμε αλλού ευθύνες και μετά περιγράφεις την ζωή ώς το κέρμα που ενώ έχει δύο πλευρές εμείς δεν επιλέγουμε πλευρά και παίζουμε κορόνα γράμματα. Αλλά, πού κολλάνε όλα αυτά μεταξύ τους; Πώς συνδέονται; Όταν κάποιος μιλάει με κατηγορηματικές προτάσεις στις οποίες δεν χρησιμοποιεί ούτε ένα επιχείρημα, ούτε μια επεξήγηση και δεν είναι οφθαλμοφανής η σύνδεση μεταξύ των προτάσεων, δεν είναι μωρουδίστικο να του πείς ότι είναι κατηγορηματικός. Επίσης, γενικοποίησες την ερώτηση σου, κι έτσι γενικοποίησα την απάντηση μου, πιστοποιώντας σε εσένα πως κατά την δική μου άποψη η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν πράττει όπως εσύ - κατηγορηματικά- ισχυρίζεσαι. Και ενώ λέω αυτήν την άποψη, γυρνάς να θεωρήσω ότι ο "ένας στο ένα εκατομμύριο" δεν είναι έτσι όπως περιγράφεις.
Σου επισημαίνω, ξανά, ξεκάθαρα, λοιπόν, ότι δεν συμφωνώ με τον τρόπο που λές ότι πράττουν οι περισσότεροι άνθρωποι (εκτός αν φυσικά χρησιμοποιήσεις κανά επιχείρημα για να υποστηρίξεις αυτή τη στάση) αλλά μπορώ να απαντήσω το βασικό ερώτημα σαν να είναι το μοναδικό πράγμα που έχεις γράψει.
Επομένως, διαφοροποιώντας την ζωή απ την βιολογική έννοια, ζωή για μένα είναι να είσαι ευτυχισμένος και ο καθένας είναι ευτυχισμένος με διαφορετικά πράγματα. Αν για να είσαι ευτυχισμένος θέλεις να πάρεις ένα σάκο και να γυρίσεις περπατώντας τον κόσμο, τότε έτσι ζείς. Αν για να είσαι ευτυχισμένος θές να κάνεις 2 παιδιά και να ερωτευτείς, τότε έτσι ζείς. Ο,τιδήποτε μπαίνει ανάμεσα σε εσένα και την ζωή σου είναι είτε εμπόδιο στην ευτυχία σου είτε εφόδια για να μπορέσεις να συντηρείς την ευτυχία σου. Υπάρχουν όμως πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να είσαι ευτυχισμένος και το πρόβλημα είναι ότι δεν τους ξέρουμε μέχρι να τους ζήσουμε. Μπορεί εγώ να λέω ότι για να είμαι ευτυχισμένος θέλω να πάω στις Μπαχάμες και να κάτσω σε μια αιώρα με 5 κοπελιές να μου κάνουν αέρα. Αν δεν το ζήσω όμως δεν ξέρω αν πραγματικά θα είμαι ευτυχισμένος και για πόσο. Έτσι, πρέπει διαρκώς να κάνεις ότι πιστεύεις ότι σε κάνει ευτυχισμένο, πράγμα απλά αδύνατο διότι για να υπάρχει ζωή πρέπει να υπάρχει πρώτα επιβίωση και δεν γίνεται να τριγυρνάς με ατελειώτους πόρους και να κάνεις ό,τι θές.
Το θέμα όμως όπως το θίγεις είναι ευαίσθητο και.. περίεργο.. και ενώ σου όρισα την ζωή έτσι, αν με ρωτήσεις "Δηλαδή, όσοι δεν τα κάνουν αυτά δεν ζούν;" δεν θα σου απαντήσω καταφατικά. Αν όμως μου ζητούσες να δώσω ένα συννόνημο της ζωής, διαφορετικό από την βιολογική έννοια, θα σου έλεγα ζωή = ευτυχία.
Σου επισημαίνω, ξανά, ξεκάθαρα, λοιπόν, ότι δεν συμφωνώ με τον τρόπο που λές ότι πράττουν οι περισσότεροι άνθρωποι (εκτός αν φυσικά χρησιμοποιήσεις κανά επιχείρημα για να υποστηρίξεις αυτή τη στάση) αλλά μπορώ να απαντήσω το βασικό ερώτημα σαν να είναι το μοναδικό πράγμα που έχεις γράψει.
Επομένως, διαφοροποιώντας την ζωή απ την βιολογική έννοια, ζωή για μένα είναι να είσαι ευτυχισμένος και ο καθένας είναι ευτυχισμένος με διαφορετικά πράγματα. Αν για να είσαι ευτυχισμένος θέλεις να πάρεις ένα σάκο και να γυρίσεις περπατώντας τον κόσμο, τότε έτσι ζείς. Αν για να είσαι ευτυχισμένος θές να κάνεις 2 παιδιά και να ερωτευτείς, τότε έτσι ζείς. Ο,τιδήποτε μπαίνει ανάμεσα σε εσένα και την ζωή σου είναι είτε εμπόδιο στην ευτυχία σου είτε εφόδια για να μπορέσεις να συντηρείς την ευτυχία σου. Υπάρχουν όμως πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να είσαι ευτυχισμένος και το πρόβλημα είναι ότι δεν τους ξέρουμε μέχρι να τους ζήσουμε. Μπορεί εγώ να λέω ότι για να είμαι ευτυχισμένος θέλω να πάω στις Μπαχάμες και να κάτσω σε μια αιώρα με 5 κοπελιές να μου κάνουν αέρα. Αν δεν το ζήσω όμως δεν ξέρω αν πραγματικά θα είμαι ευτυχισμένος και για πόσο. Έτσι, πρέπει διαρκώς να κάνεις ότι πιστεύεις ότι σε κάνει ευτυχισμένο, πράγμα απλά αδύνατο διότι για να υπάρχει ζωή πρέπει να υπάρχει πρώτα επιβίωση και δεν γίνεται να τριγυρνάς με ατελειώτους πόρους και να κάνεις ό,τι θές.
Το θέμα όμως όπως το θίγεις είναι ευαίσθητο και.. περίεργο.. και ενώ σου όρισα την ζωή έτσι, αν με ρωτήσεις "Δηλαδή, όσοι δεν τα κάνουν αυτά δεν ζούν;" δεν θα σου απαντήσω καταφατικά. Αν όμως μου ζητούσες να δώσω ένα συννόνημο της ζωής, διαφορετικό από την βιολογική έννοια, θα σου έλεγα ζωή = ευτυχία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.