Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
19-12-10
01:23
Ο.Κ. ίσως το δοκιμάσω να πάω, ευχαριστώ...Στο Freeday, που λέει το Άλλο Φρούτο, μαζεύονται πολύ περισσότεροι από 35. Χτές που πήγα πρώτη φορά ήμασταν άααααπειροι :Ρ Ουσιαστικά κλείνει όλος ο δρόμος και δεν περνάνε καθόλου αυτοκίνητα. Χτες περάσαμε από πολλούς κεντρικούς δρόμους της Αθήνας (Πειραιώς, Σταδίου, Πανεπιστημίου, Ακαδημίας κλπ) και όλη τη Συγγρού και βγήκαμε παραλιακή. Οπότε αν σε ανησυχεί η συμπεριφορά των οδηγών, νομίζω δεν είναι πρόβλημα.
Επίσης η φωτογραφία έχω την εντύπωση ότι είναι από Β. Αμερική ()
Όσο για τη φωτό, δεν επιμένω, αλλά επειδή έγραφε Καλαβρία νόμισα ότι ήταν στην Ιταλία (δεν είμαι και σπουδαίος στη γεωγραφία), ίσως να είναι τώρα στη Β. Αμερική...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
18-12-10
23:05
Ναι, καλά!!!! Πήγα μια φορά σε κάτι παρόμοιο που διοργάνωσε ένας δήμος της Αττικής και δεν ξαναπάω. Είμασταν καμιά 35αριά και τολμήσαμε να βγούμε σε κεντρικό δρόμο. Η συμπεριφορά των οδηγών των αυτοκινήτων ήταν απαράδεκτη. Συνέχεια μας κορνάρανε, μας βρίζανε, κάνανε μαλακοκαμάκι στα κορίτσια, συνέχεια μας βγάζανε έξω από το δρόμο και μας προκάλεσαν και μερικά πεσίματα. Δηλαδή, το πρώτο που χρειάζεται να γίνει είναι να αποκτήσουν παιδεία οι οδηγοί των αυτοκινήτων γιατί αυτή τη στιγμή πολλοί θεωρούν ότι οι ποδηλάτες είναι τσογλάνια που βγαίνουν στους δρόμους για να τους καθυστερήσουν. Έλεος δηλαδή!!!Κάθε παρασκευή διάφοροι ποδηλατάδες μαζεύονται στο θησείο και γυρνάνε την αθήνα.
Την φράση 'Στην Ελλάδα ζούμε' μην την χρησιμοποιείτε μόνο με αρνητικό τρόπο,εφόσον γίνεται μια προσπάθεια,όσοι μπορείτε,στηρίξτε την.
(Η φωτό είναι από δυστύχημα που προκάλεσε τέτοιος μ_________ οδηγός αυτοκινήτου στην Ιταλία: https://sportcity.gr/2010/12/05/πολύνεκρο-δυστύχημα-με-θύματα-ποδηλά/ )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
17-06-10
19:14
Ποτέ δεν είναι αργά να μάθεις ποδήλατο!!! (Ένας θείος μου έμαθε στα 50 του).Ίσως είμαι από τους λίγους που δεν είχαν και δεν ξέρουν ποδήλατο.Πάντος έστω και τώρα θα θελα να μάθω.Είναι φοβερό μέσο κυκλοφορίας ,ταιριάζει πολύ με την εποχή αφού είναι οικολογικό και γυμνάζει κιόλας.
Το ξέρω ότι και η επαρχία δεν διαφέρει πολύ από την Αθήνα. Όμως υπάρχουν μερικές ελληνικές πόλεις που μαθαίνω ότι είναι πολύ φιλικές για το ποδήλατο, για παράδειγμα η Καρδίτσα (κάνε κλίκ). Δεν έχω πάει ποτέ, ας μας που παιδιά που είναι από εκεί. Διαβάζω ότι υπάρχουν και άλλες πόλεις που προσπαθούν να ζωντανέψουν το ποδήλατο.Το ποδήλατο είναι η καλύτερη γυμναστική (μαζί με το κολύμπι) και δεν είναι ράδιο αρβύλα η μαμά μου είναι γυμνάστρια...
Μην νομίζεις Δία και η επαρχία δεν είναι πιο εύκολη για τους ποδηλάτες. Ακόμη και εγώ που μένω σε ένα μικρό μέρος οι οδηγοί κάνουν σαν τρελοί και είναι τόσο απρόσεκτοι που δεν κυκλοφορείς εύκολα με το ποδήλατο..
Βέβαια τον τελευταίο καιρό ο δήμος έχει οργανώσει κάποιες ποδηλατοδρομίες με στόχο την ανάδειξη αυτού του μέσου και ενώ η συμμετοχή ήταν ικανοποιητική τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θα έπρεπε.
Το ποδήλατό μου το αγαπάω πολύ και εύχομαι οι συνθήκες να μου επέτρεπαν να το χρησιμοποιώ περισσότερο. Προς το παρόν αρκούμαι μόνο σε βόλτες δίπλα στην παραλία!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
16-06-10
23:26
Ίσως το ποδήλατο είναι το δώρο που ποτέ δεν ξεχνάς γιατί είναι κάτι πραγματικά κατάδικο σου. Δεν ξέρω την ηλικία που είχα τότε, αλλά τώρα περνάνε σαν σκηνές από ταινία στη σκέψη μου παλιές εικόνες: ο παππούς να μου το φέρνει δώρο, ο πατέρας να μου κάνει μαθήματα ισορροπίας, η μητέρα να με μαλώνει τρέμοντας όταν πέρασα το δρόμο χωρίς να κοιτάξω, το πρώτο μου πέσιμο, την κολώνα που ερχόταν καταπάνω μου και τέλος την αίσθηση της ελευθερίας εκείνης του πουλιού που πετάει πάνω στις δύο ρόδες.
Έμαθα ποδήλατο πολύ μικρός. Οι συνθήκες στο εξοχικό ήταν ιδανικές. Ίσιοι δρόμοι χωρίς ανηφόρες και αυτοκίνητα αλλά το πιο σημαντικό: η πολύ μεγάλη συμμορία ποδηλατοδρόμων πιτσιρικάδων πάντα πρόθυμων για βόλτες και κόντρες. Ακόμα και το πρώτο μου φλερτ ήταν με το δίκυκλο μου: εγώ κι εκείνη τρέχαμε και ξεφεύγαμε μακριά από τους άλλους της παρέας και κρύβαμε τα ποδήλατα μας κι εμάς μαζί στους θάμνους. Το σπίτι μου στην πόλη είναι σε σχετικά ήσυχο προάστιο που δεν είναι εντελώς απαγορευτικό για το ποδήλατο μου. Στην πρώτη γυμνασίου και ως τα μισά της δευτέρας πήγαινα με αυτό σχολείο μαζί με μερικά φιλαράκια, όμως σιγά-σιγά οι άλλοι το εγκατέλειψαν και αναγκάστηκα κι εγώ να κάνω το ίδιο.
Έχω αλλάξει ως τώρα αρκετά ποδήλατα. Κάποια χάλασαν οριστικά και ένα μου το έκλεψαν. Τώρα υπάρχει ένα στο εξοχικό που όταν πηγαίνω το χρησιμοποιώ κι ένα παλιό στο σπίτι μου. Υπάρχουν φορές που μετακινούμαι με το ποδήλατο μου, ειδικά σε κάποια συγκεκριμένη διαδρομή, που ενώ δεν είναι μακριά δεν υπάρχει κατάλληλη συγκοινωνία, αλλά και μερικές φορές που τρέχω με αυτό χωρίς προορισμό αλλά έτσι για να νοιώσω την αίσθηση του ξένοιαστου καβαλάρη.
Αγαπώ το ποδήλατό μου. Ζηλεύω κάποιες πόλεις της Ελλάδας αλλά και ξένες χώρες που βλέπω όλοι, μικροί και μεγάλοι, να κυκλοφορούν με τα ποδήλατα τους. Λυπάμαι για την Αθήνα που δεν είναι φιλική στο ποδήλατο και στεναχωριέμαι που ακούω παιδιά να λένε ότι δεν το είχαν ποτέ τους και ακόμα ότι δεν έμαθαν ποτέ ποδήλατο.
Θέλω να ρωτήσω όλα τα παιδιά της παρέας εδώ να γράψουν τις σκέψεις τους για το ποδήλατο: Αν έχουν, αν το χρησιμοποιούν, αν τους αρέσει, αν θα ήθελαν να έχουν. Ακόμα θέλω να ανταλλάξουμε γνώμες για το πόσο το ποδήλατο βοηθά στην άσκηση, στην κυκλοφορία στις πόλεις, στην προστασία του περιβάλλοντος. Και ότι άλλο σχετικό με ποδήλατο, δεκτό με χαρά. Εμπρός να κάνουμε πετάλι όλοι μαζί !
Έμαθα ποδήλατο πολύ μικρός. Οι συνθήκες στο εξοχικό ήταν ιδανικές. Ίσιοι δρόμοι χωρίς ανηφόρες και αυτοκίνητα αλλά το πιο σημαντικό: η πολύ μεγάλη συμμορία ποδηλατοδρόμων πιτσιρικάδων πάντα πρόθυμων για βόλτες και κόντρες. Ακόμα και το πρώτο μου φλερτ ήταν με το δίκυκλο μου: εγώ κι εκείνη τρέχαμε και ξεφεύγαμε μακριά από τους άλλους της παρέας και κρύβαμε τα ποδήλατα μας κι εμάς μαζί στους θάμνους. Το σπίτι μου στην πόλη είναι σε σχετικά ήσυχο προάστιο που δεν είναι εντελώς απαγορευτικό για το ποδήλατο μου. Στην πρώτη γυμνασίου και ως τα μισά της δευτέρας πήγαινα με αυτό σχολείο μαζί με μερικά φιλαράκια, όμως σιγά-σιγά οι άλλοι το εγκατέλειψαν και αναγκάστηκα κι εγώ να κάνω το ίδιο.
Έχω αλλάξει ως τώρα αρκετά ποδήλατα. Κάποια χάλασαν οριστικά και ένα μου το έκλεψαν. Τώρα υπάρχει ένα στο εξοχικό που όταν πηγαίνω το χρησιμοποιώ κι ένα παλιό στο σπίτι μου. Υπάρχουν φορές που μετακινούμαι με το ποδήλατο μου, ειδικά σε κάποια συγκεκριμένη διαδρομή, που ενώ δεν είναι μακριά δεν υπάρχει κατάλληλη συγκοινωνία, αλλά και μερικές φορές που τρέχω με αυτό χωρίς προορισμό αλλά έτσι για να νοιώσω την αίσθηση του ξένοιαστου καβαλάρη.
Αγαπώ το ποδήλατό μου. Ζηλεύω κάποιες πόλεις της Ελλάδας αλλά και ξένες χώρες που βλέπω όλοι, μικροί και μεγάλοι, να κυκλοφορούν με τα ποδήλατα τους. Λυπάμαι για την Αθήνα που δεν είναι φιλική στο ποδήλατο και στεναχωριέμαι που ακούω παιδιά να λένε ότι δεν το είχαν ποτέ τους και ακόμα ότι δεν έμαθαν ποτέ ποδήλατο.
Θέλω να ρωτήσω όλα τα παιδιά της παρέας εδώ να γράψουν τις σκέψεις τους για το ποδήλατο: Αν έχουν, αν το χρησιμοποιούν, αν τους αρέσει, αν θα ήθελαν να έχουν. Ακόμα θέλω να ανταλλάξουμε γνώμες για το πόσο το ποδήλατο βοηθά στην άσκηση, στην κυκλοφορία στις πόλεις, στην προστασία του περιβάλλοντος. Και ότι άλλο σχετικό με ποδήλατο, δεκτό με χαρά. Εμπρός να κάνουμε πετάλι όλοι μαζί !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.