13-03-07
11:32
Έχοντας την εμπειρία της μετανάστευσης, απαντώ όχι. Μπορεί να μην σου λείψουν φίλοι και οικογένεια, πάντα θα σου λείψει ο τρόπος ζωης σου που έμαθες από μικρός. Και δεν είναι δυνατών να το βρεις εκεί που πας. Πάντα θα έχεις μέσα σου την μελαγχολία γυρισμού στον τόπο που γεννήθηκες. Εκτός και αν όλες οι αναμνήσεις σου είναι πολύ άσχημες και όντως έχεις ανάγκη να κάνεις μια καινούρια αρχή, σε άλλο τρόπο ζωης.
Pfui pfui...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-03-07
14:39
Σε τί ηλικία αν επιτρέπεται ? Πώς ένοιωσες τότε ?
Στα 22-23 μου. Ok, κατιτίς νεότερη από σένα, αλλα δεν ήταν και στα 18 μου. Να πεις ότι με περιμένει κάποιο "πρόγραμμα". (Κι όταν ήρθα, δεν είχα καθημερινότητα, δύσκολα να γνωρίσω κόσμο) Η ότι έχω τι συναισθηματική ανοσια, του εφηβου.
Αντιθέτως, επειδή ήταν ΌΛΑ νέα, και οι γονείς μου είχαν μείνει σε φάση μισό- αγχωμένοι ("που τις ήρθε τώρα αυτό?") μισό-περήφανοι... κι επειδή δεν είχα ξαναφύγει από το σπίτι... Ήταν δύσκολο. Αλλα είμαι εδώ, δεν είμαι? Είμαι καλά, ναι- είμαι. Και είμαι πολύ περήφανη. Ακόμα κι όταν ζοριζόμουν ήξερα ότι θα ήμουν κάποια στιγμή περήφανη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
12-03-07
14:23
NAI.
been there, done that.
Και: χωρίς να ξέρω καλά τι γλώσσα (ούτε για βασικά- γιατί έπαιζε διάλεκτος), χωρίς να έχω ΚΑΝΈΝΑΝ γνωστό.
been there, done that.
Και: χωρίς να ξέρω καλά τι γλώσσα (ούτε για βασικά- γιατί έπαιζε διάλεκτος), χωρίς να έχω ΚΑΝΈΝΑΝ γνωστό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.