roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
17-03-07
10:21
Οι Δικοί μας Ξένοι
by Αντρέας Σάντερς
2004
Φέτος ήταν η χρονιά της [σημαίας]. Τη σηκώσαμε, την κρεμάσαμε, τη φορέσαμε, την ανεμίσαμε. Στις 25 Μαρτίου, στο Euro, στους Ολυμπιακούς, στο Survivor, στη Γιουροβίζιον, στη Γιουροντίσνεϊ. Την κράτησε ο Πύρρος, ο Κάχι, ο Ιωάννης, η Γιάννα, η Ντόρα, ο Οτο, ο Ντέμης, η Δέσποινα, ο Διονύσης, η Καλομοίρα.
Ο Σάκης έκανε ένα βήμα ακόμη πιο μπροστά: τη φόρεσε. Κι έτσι την είδαμε σε όλες τις ενδυματολογικές version που μπορεί να σκεφτεί μια μοδίστρα. Σημαίες σε t-shirt, σε πουκάμισο, σε ταγέρ, σε “κορμάκι”, σε κομπινεζόν, σε πετσέτα θαλάσσης, σε παρεό, σε φουλάρι. Σημαίες βαμβακερές, νάιλον, μακό, ζέρσεϊ, με στρας, με πούλιες, με κέντημα στο χέρι. Δεν προλάβαιναν να ράβουν τα φασονατζίδικα. Στο τέλος φέραμε και made in China, καθώς η ζήτηση εθνικών συμβόλων ξεπέρασε την εθνική μας παραγωγή. Για να μην πούμε για τις εθνικές μπλούζες που έγραφαν “CHARISTEAS” και “ZAGORAKIS”.
Και μέσα σε όλο αυτό το γαλανόλευκο παρανάλωμα του 2004, όπου κανείς δε φάνηκε να ενοχλείται από την υπερβολή και την αμετροέπεια ορισμένων, εμφανίζεται μια 15χρονη, στη Λάπα Αχαΐας, και ζητάει να κρατήσει κι αυτή τη σημαία και τότε κάποιοι της το απαγορεύουν με ένα «όχι, ΕΣΥ δε θα την κρατήσεις!».
Τη σήκωσε η “σάρα και η μάρα” –ενίοτε και το κακό συναπάντημα– αλλά η αριστούχα να μην τη σηκώσει. Κι ας ξέρει, ως αριστούχα, καλύτερα από άλλους συνομήλικούς της την ελληνική ιστορία και το τι σημαίνει αυτή η σημαία. Δε θα τη σηκώσει επειδή είναι ξένη και εξ αυτού κινδυνεύουν οι ρίζες μας, οι παραδόσεις μας, τα κόκαλα των προγόνων μας, τα όσια και τα ιερά μας. Τα σύμβολά μας.
Το παιχνίδι με τα σύμβολα είναι συχνά πολύ πιο επικίνδυνο από το παιχνίδι με την πραγματικότητα. Ειδικά όταν τα σύμβολα σκεπάζουν αυτήν την πραγματικότητα.
Οταν, αντί να εκφράζουν την αλήθεια, αντί να συμπυκνώνουν το νόημα, αντί να υποδεικνύουν την ουσία, δημιουργούν σύγχυση. Και τότε δεν την πληρώνει μόνο το σύμβολο, την πληρώνουμε όλοι μας.
Γιατί εκεί είναι που “χάνεται η μπάλα”. Εκεί είναι που τα όρια ανάμεσα στον πατριωτισμό, τον εθνικισμό και το ρατσισμό γίνονται πιο δυσδιάκριτα και κινδυνεύεις να δεις τα “αβγά του φιδιού” να εκκολάπτονται από εκεί που δεν το περιμένεις. Κι όπως πέρσι και πρόπερσι με τον Οδυσσέα Τσενάι, έτσι και φέτος άρχισε το θέατρο του παραλόγου στα τηλεπαράθυρα: Μας κάνει “εθνικά υπερήφανους” ο ελληνοποιημένος αθλητής από τη Γεωργία που παίρνει το “χρυσό” και δε μας κάνει το κοριτσάκι αλβανικής καταγωγής που θέλει να σηκώσει τη σημαία στην Αχαΐα; Είναι το ίδιο πράγμα η εθνική επέτειος και η Eurovision; Κι αν είναι άλλο, πόσο ακριβώς άλλο είναι;
Τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Το ποιος σηκώνει τη σημαία ή το ότι τα Ελληνόπουλα δε γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και αν εκείνη την ημέρα μπήκαν οι Τούρκοι στο Πολυτεχνείο και έριξαν την πόρτα;
Το να κρατάς τη σημαία είναι τιμή για τον φέροντα ή επιβράβευση για τους καλούς βαθμούς; Γεννιέσαι Ελληνας ή γίνεσαι; Κι αν γεννιέσαι, σε ποιο γονίδιο του DNA σου το γράφει;
Τα Ελληνοαμερικανόπουλα δεύτερης και τρίτης γενιάς που σηκώνουν την αμερικάνικη σημαία τι είναι; Προδότες ή Ελληνες;
Εναν Αλβανό πότε πρέπει να τον δέρνουμε, όταν σηκώνει την αλβανική σημαία επειδή νίκησε στο ποδόσφαιρο ή όταν σηκώνει την ελληνική σημαία επειδή αρίστευσε στο σχολείο;
Η κυρία με το στρας μπλουζάκι είναι περισσότερο πατριώτισσα από τη μικρή Ρωσίδα που μετέχει της ελληνικής παιδείας;
Απλουστεύουν όσοι χαρακτηρίζουν ρατσιστές τους κατοίκους της Λάπας Αχαΐας σήμερα και της Μηχανιώνας πέρσι. Ο ρατσισμός είναι κάτι πολύ πιο άγριο και πολύ πιο βαθύ από αυτήν την ξενοφοβική, δήθεν πατριωτική, υπεράσπιση των συμβόλων. Ο ρατσισμός μιλάει για “καθαρότητα” της φυλής, για “ανωτερότητα” της ράτσας. Προετοιμάζει “Ράιχ”, δεν αρκείται σε σαχλαμαρίτσες.
Το πρόβλημα είναι αλλού. Στην αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να δεχτεί και να αφομοιώσει τους “ξένους”. Να πάψει να τους θεωρεί “εισβολείς”, “κατακτητές”, “αφέντες” ή απλώς “τουρίστες”.
Να μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα. Να μάθει ότι οι λαοί που τολμούν να αναμειγνύονται, να ανταλλάσσουν πολιτισμούς, ιδέες, σκέψεις, γονίδια, είναι οι λαοί που θα επιζήσουν απλώνοντας νέες ρίζες.
Αυτά δεν είναι θεωρητικά: η Θεσσαλονίκη αποτελεί ιστορικό παράδειγμα μιας τέτοιας στάσης απέναντι στο “ξένο”. Κοσμοπολίτισσα και προσφυγομάνα σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της. Πανεπιστημιούπολη της γνώσης, των φοιτητών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Χωνευτήρι λαών και πολιτισμών που συμβίωσαν και συμβιώνουν αρμονικά χωρίς η ίδια η πόλη να χάσει την ταυτότητά της, αλλά ίσα ίσα ενισχύοντάς την.
Γιʼ αυτό και εξακολουθεί να έλκει ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Στο “minima” που κρατάτε στα χέρια σας, φιλοξενούμε 40 συμπολίτες μας που επέλεξαν αυτόν τον τόπο ως πατρίδα και μιλούν για το σύγχρονο Ελληνα. Το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στους δικούς μας “ξένους”.
πηγη
by Αντρέας Σάντερς
2004
Φέτος ήταν η χρονιά της [σημαίας]. Τη σηκώσαμε, την κρεμάσαμε, τη φορέσαμε, την ανεμίσαμε. Στις 25 Μαρτίου, στο Euro, στους Ολυμπιακούς, στο Survivor, στη Γιουροβίζιον, στη Γιουροντίσνεϊ. Την κράτησε ο Πύρρος, ο Κάχι, ο Ιωάννης, η Γιάννα, η Ντόρα, ο Οτο, ο Ντέμης, η Δέσποινα, ο Διονύσης, η Καλομοίρα.
Ο Σάκης έκανε ένα βήμα ακόμη πιο μπροστά: τη φόρεσε. Κι έτσι την είδαμε σε όλες τις ενδυματολογικές version που μπορεί να σκεφτεί μια μοδίστρα. Σημαίες σε t-shirt, σε πουκάμισο, σε ταγέρ, σε “κορμάκι”, σε κομπινεζόν, σε πετσέτα θαλάσσης, σε παρεό, σε φουλάρι. Σημαίες βαμβακερές, νάιλον, μακό, ζέρσεϊ, με στρας, με πούλιες, με κέντημα στο χέρι. Δεν προλάβαιναν να ράβουν τα φασονατζίδικα. Στο τέλος φέραμε και made in China, καθώς η ζήτηση εθνικών συμβόλων ξεπέρασε την εθνική μας παραγωγή. Για να μην πούμε για τις εθνικές μπλούζες που έγραφαν “CHARISTEAS” και “ZAGORAKIS”.
Και μέσα σε όλο αυτό το γαλανόλευκο παρανάλωμα του 2004, όπου κανείς δε φάνηκε να ενοχλείται από την υπερβολή και την αμετροέπεια ορισμένων, εμφανίζεται μια 15χρονη, στη Λάπα Αχαΐας, και ζητάει να κρατήσει κι αυτή τη σημαία και τότε κάποιοι της το απαγορεύουν με ένα «όχι, ΕΣΥ δε θα την κρατήσεις!».
Τη σήκωσε η “σάρα και η μάρα” –ενίοτε και το κακό συναπάντημα– αλλά η αριστούχα να μην τη σηκώσει. Κι ας ξέρει, ως αριστούχα, καλύτερα από άλλους συνομήλικούς της την ελληνική ιστορία και το τι σημαίνει αυτή η σημαία. Δε θα τη σηκώσει επειδή είναι ξένη και εξ αυτού κινδυνεύουν οι ρίζες μας, οι παραδόσεις μας, τα κόκαλα των προγόνων μας, τα όσια και τα ιερά μας. Τα σύμβολά μας.
Το παιχνίδι με τα σύμβολα είναι συχνά πολύ πιο επικίνδυνο από το παιχνίδι με την πραγματικότητα. Ειδικά όταν τα σύμβολα σκεπάζουν αυτήν την πραγματικότητα.
Οταν, αντί να εκφράζουν την αλήθεια, αντί να συμπυκνώνουν το νόημα, αντί να υποδεικνύουν την ουσία, δημιουργούν σύγχυση. Και τότε δεν την πληρώνει μόνο το σύμβολο, την πληρώνουμε όλοι μας.
Γιατί εκεί είναι που “χάνεται η μπάλα”. Εκεί είναι που τα όρια ανάμεσα στον πατριωτισμό, τον εθνικισμό και το ρατσισμό γίνονται πιο δυσδιάκριτα και κινδυνεύεις να δεις τα “αβγά του φιδιού” να εκκολάπτονται από εκεί που δεν το περιμένεις. Κι όπως πέρσι και πρόπερσι με τον Οδυσσέα Τσενάι, έτσι και φέτος άρχισε το θέατρο του παραλόγου στα τηλεπαράθυρα: Μας κάνει “εθνικά υπερήφανους” ο ελληνοποιημένος αθλητής από τη Γεωργία που παίρνει το “χρυσό” και δε μας κάνει το κοριτσάκι αλβανικής καταγωγής που θέλει να σηκώσει τη σημαία στην Αχαΐα; Είναι το ίδιο πράγμα η εθνική επέτειος και η Eurovision; Κι αν είναι άλλο, πόσο ακριβώς άλλο είναι;
Τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Το ποιος σηκώνει τη σημαία ή το ότι τα Ελληνόπουλα δε γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και αν εκείνη την ημέρα μπήκαν οι Τούρκοι στο Πολυτεχνείο και έριξαν την πόρτα;
Το να κρατάς τη σημαία είναι τιμή για τον φέροντα ή επιβράβευση για τους καλούς βαθμούς; Γεννιέσαι Ελληνας ή γίνεσαι; Κι αν γεννιέσαι, σε ποιο γονίδιο του DNA σου το γράφει;
Τα Ελληνοαμερικανόπουλα δεύτερης και τρίτης γενιάς που σηκώνουν την αμερικάνικη σημαία τι είναι; Προδότες ή Ελληνες;
Εναν Αλβανό πότε πρέπει να τον δέρνουμε, όταν σηκώνει την αλβανική σημαία επειδή νίκησε στο ποδόσφαιρο ή όταν σηκώνει την ελληνική σημαία επειδή αρίστευσε στο σχολείο;
Η κυρία με το στρας μπλουζάκι είναι περισσότερο πατριώτισσα από τη μικρή Ρωσίδα που μετέχει της ελληνικής παιδείας;
Απλουστεύουν όσοι χαρακτηρίζουν ρατσιστές τους κατοίκους της Λάπας Αχαΐας σήμερα και της Μηχανιώνας πέρσι. Ο ρατσισμός είναι κάτι πολύ πιο άγριο και πολύ πιο βαθύ από αυτήν την ξενοφοβική, δήθεν πατριωτική, υπεράσπιση των συμβόλων. Ο ρατσισμός μιλάει για “καθαρότητα” της φυλής, για “ανωτερότητα” της ράτσας. Προετοιμάζει “Ράιχ”, δεν αρκείται σε σαχλαμαρίτσες.
Το πρόβλημα είναι αλλού. Στην αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να δεχτεί και να αφομοιώσει τους “ξένους”. Να πάψει να τους θεωρεί “εισβολείς”, “κατακτητές”, “αφέντες” ή απλώς “τουρίστες”.
Να μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα. Να μάθει ότι οι λαοί που τολμούν να αναμειγνύονται, να ανταλλάσσουν πολιτισμούς, ιδέες, σκέψεις, γονίδια, είναι οι λαοί που θα επιζήσουν απλώνοντας νέες ρίζες.
Αυτά δεν είναι θεωρητικά: η Θεσσαλονίκη αποτελεί ιστορικό παράδειγμα μιας τέτοιας στάσης απέναντι στο “ξένο”. Κοσμοπολίτισσα και προσφυγομάνα σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της. Πανεπιστημιούπολη της γνώσης, των φοιτητών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Χωνευτήρι λαών και πολιτισμών που συμβίωσαν και συμβιώνουν αρμονικά χωρίς η ίδια η πόλη να χάσει την ταυτότητά της, αλλά ίσα ίσα ενισχύοντάς την.
Γιʼ αυτό και εξακολουθεί να έλκει ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Στο “minima” που κρατάτε στα χέρια σας, φιλοξενούμε 40 συμπολίτες μας που επέλεξαν αυτόν τον τόπο ως πατρίδα και μιλούν για το σύγχρονο Ελληνα. Το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στους δικούς μας “ξένους”.
πηγη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
10-03-07
11:17
Ίσος περισσότερο από τον αθλητή που παίρνει το χαρτί στο πι και φι μόνο για να έχει η Ελλάδα οικονομικό όφελος …Πόσο "Έλληνας" αλήθεια ένοιωθε?
Δυστυχώς είναι πιο σημαντικό από την ψυχή ενός παιδιού.Στην τελική η σημαία ένα σύμβολο είναι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
10-03-07
10:16
Οποιοσδήποτε λαθρομετανάστης εννοείς!
......
.....
Αν και η παροιμία λέει: Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα κι εδώ θα συμφωνήσω αλλά το να μην θέλω να σηκώνει την εθνική μου σημαία ένα παιδί που ΔΕΝ έχει την ελληνική υπηκοότητα δεν είναι "τιμωρία"!
Επαναλαμβάνω,ας παρελαύνουν τα σχολεία με δικιά τους σημαία και όχι την εθνική!
Όπως άθελα μου αντιπροσωπεύω τους μετανάστες, επειδή είμαι, έτσι και εσύ αντιπροσωπεύεις στην συζήτησή μας προς το παρών την γνώμη όλων που συμφωνούν μαζί σου. Γι' αυτό δεν θα ήθελα να καταλάβεις λάθος την συζήτηση μας ως προσωπική αντιπαράθεση. Συζητάμε απλά. Έτσι?
Και θα εστιάσουμε το θέμα στο «παιδί».
Όσο και αν δεν είναι η πρόθεση μας, όταν ένα παιδί δεν μπορεί να σηκώσει την σημαία επειδή «δεν είναι Έλληνας στα χαρτιά» το παίρνει σαν τιμωρία. Το ότι δεν είναι επιλογή του, δεν μας αφορά? Το ότι με την καρδιά του διαβάζει την ελληνική ιστορία, ξέρει άπταιστα την ελληνική γλώσσα, έχει την καλύτερη συμπεριφορά στο σχολείο, το αγνοούμε? Όταν την ίδια στιγμή χαιρόμαστε-πανηγυρίζουμε όταν ο Αλβανός αθλητής που δεν μιλάει καλά ελληνικά σηκώνει την ελληνική σημαία, ξέροντας εμεις πώς πείρε το χαρτί[FONT="]?[/FONT]? Το θεωρώ υποκρισία.
Αν μη τι άλλο, το παιδι θα μισήσει την κοινωνία που τον πληγώνει χωρίς να έχει κάνει τίποτα κακό. Επιτρέπουμε να μπουν στην χώρα οι γονείς του γιατί με την δουλειά που προσφέρουν ανεβάζουν την ελληνική οικονομία (υπάρχουν επίσημα στοιχεία) αλλά αγνοούμε την μοίρα του παιδιού του μετανάστη-λαθρομετανάστη.
Η αδικία είναι ολοφάνερη. Και δεν δέχομαι ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα, η χώρα οποία έδωσε την βάση όλης την ευρωπαϊκής κουλτούρας, φέρεται άδικα στα παιδιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
07-03-07
20:35
1)Μισός Ιταλός και μισός Έλληνας δέχεσαι? Έλληνας με προγιαγιά Ιταλίδα?Ούτε Ιταλός θα δεχόμουνα να σηκώσει τη σημαία μου στις 28 Οκτώβρη π.χ.
1') Η κόρη μου είναι 14 και δεν νιώθει ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.
2)Εύχομαι κάποτε οι μορφωμένοι Έλληνες που έχουν ρατσιστικές απόψεις να καταλάβουν ότι ειδικά τα έξυπνα παιδιά, απ' όπου και να έρχονται, είναι παιδιά που με την αξία τους έχουν φτάσει στο να διεκδικούν την θέση του σημαιοφόρου. Δεν φταίνε εκείνα που στους κανόνες δεν γραφεί «θέση για τους καθαρόαιμους Έλληνες». Γράφει μόνο «το καλύτερο βαθμό»
Αντί να τα πείσουμε να μένουν στην Ελλάδα, να αγαπάνε αυτή την χώρα και να προσφέρουν την γνώση τους, φερόμαστε εχθρικά μέχρι που απελπισμένοι, αποφασίζουν να δοκιμάσουν μια άλλη, πιο ώριμη κοινωνία, οποία εκτιμά το «μυαλό» από όπου και να έρχεται…
Και ερώτηση…
Αγαπώ τόσο πολύ την Ελλάδα, ώστε να αφήσω και «άλλη καταγωγή» παιδί να κρατάει την σημαία, και ας έχω δικαίωμα να μην μου αρέσει η ιδέα, ξέροντας ότι αύριο εκείνο το έξυπνο παιδάκι, ενσωματωμένο πια στην ελληνική κοινωνία, θα κάνει ότι καλύτερο μπορεί για την χώρα που τον υιοθέτησε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.