santwno
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η santwno αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 147 μηνύματα.
24-01-10
14:44
Πάντως σχετικά με την παιδαγωγική κατάρτιση που μας δίνουν οι σχολές, είναι πραγματικά μηδαμινή.
Ακόμα και καθαρά καθηγητικές σχολές, όπως η φιλολογία που τελείωσα εγώ, δεν έχουν υποχρεωτικά παιδαγωγικά μαθήματα, παρά μόνο ελεύθερης επιλογής από άλλη σχολή (και μπορείς να πάρεις οτιδήποτε άσχετο από αυτές). Μας ετοιμάζουν για επιστήμονες, ΟΧΙ για καθηγητές. Και θεωρείται πως όταν κάποιος κατέχει τέλεια το επιστημονικό του αντικείμενο μπορεί αμέσως αμέσως και να το διδάξει.
Προσωπικά νομίζω πως αυτό πολύ απλά δεν μπορεί να ισχύσει.
Διότι το πώς θα μεταδώσεις αυτή τη γνώση δεν είναι κάτι που το ξέρει κανείς εκ γενετής, αλλά πρέπει να το διδαχθείς. Πέρα φυσικά από το φυσικό "ταλέντο" μεταδοτικότητας που έχουν κάποιοι καθηγητές, πιστεύω πως πρέπει ο καθέ καθηγητής να έχει επίγνωση γιατί διδάσκει με συγκεκριμένο τρόπο και για ποιο σκοπό...και όχι απλώς να "διεκπεραιώνει" μια ύλη.
Ακόμα και καθαρά καθηγητικές σχολές, όπως η φιλολογία που τελείωσα εγώ, δεν έχουν υποχρεωτικά παιδαγωγικά μαθήματα, παρά μόνο ελεύθερης επιλογής από άλλη σχολή (και μπορείς να πάρεις οτιδήποτε άσχετο από αυτές). Μας ετοιμάζουν για επιστήμονες, ΟΧΙ για καθηγητές. Και θεωρείται πως όταν κάποιος κατέχει τέλεια το επιστημονικό του αντικείμενο μπορεί αμέσως αμέσως και να το διδάξει.
Προσωπικά νομίζω πως αυτό πολύ απλά δεν μπορεί να ισχύσει.
Διότι το πώς θα μεταδώσεις αυτή τη γνώση δεν είναι κάτι που το ξέρει κανείς εκ γενετής, αλλά πρέπει να το διδαχθείς. Πέρα φυσικά από το φυσικό "ταλέντο" μεταδοτικότητας που έχουν κάποιοι καθηγητές, πιστεύω πως πρέπει ο καθέ καθηγητής να έχει επίγνωση γιατί διδάσκει με συγκεκριμένο τρόπο και για ποιο σκοπό...και όχι απλώς να "διεκπεραιώνει" μια ύλη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
santwno
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η santwno αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 147 μηνύματα.
22-01-10
01:42
Λοιπόν, κάθησα και διάβασα όλες τις δημοσιεύσεις σε αυτό το θέμα και έχω πολλά να πω.
Προσωπικά γνωρίζω όλες τις νεότερες παιδαγωγικές μεθόδους λόγω αντικεμένου σπουδών και πραγματικά, όταν διαβάζω για το πώς γίνεται η διδασκαλία σε άλλες χώρες, εγώ πεισμώνω και θέλω να πάω στο σχολείο να κάνω καλύτερη την παιδεία (είμαι φιλόλογος και δεν έχω διοριστεί ακόμα).
Η μαθητοκεντρική μάθηση υπάρχει εδώ και 40 χρόνια (ειδικά σε χώρες όπως η Αυστραλία) και από εκεί φαίνεται το πόσο πίσω είμαστε.
Εγώ έχω να πω το εξής. Το σχολείο δεν έχει μόνο τον ρόλο να μεταδώσει απλές, στιγνές γνώσεις και αυτό πρέπει να το καταλάβουν πολύ καλά όλοι οι καθηγητές που απλά "διεκπαιρεώνουν" μια ύλη. Πολλές φορές κι εγώ ως μαθήτρια αναρωτήθηκα, γιατί στο καλό του τα μαθαίνω όλα αυτά τα πράγματα. Ακόμα και για τις πανελλήνιες, μπορεί να έμαθα παπαγαλία της ιστορία ώστε να γράψω άριστα, αλλά τώρα δεν θυμάμαι λέξη από αυτήν.
Αυτό που θέλει να μας δώσει το σχολείο είναι δεξιότητες και όχι μόνο γνώσεις. Να μας δώσει τη δεξιότητα του να βρίσκουμε μόνοι μας τη γνώση, με δημιουργικό τρόπο και συνεργατικό τρόπο. Να μας δώσει τη δεξιότητα της σωστής επικοινωνίας. Βλέπεις απόφοιτους που δεν μπορείς να συνεννοηθείς μαζί τους. Να μας δώσει τη δεξιότητα της κριτικής σκέψης. Και όλα αυτά, δίνονται μέσα από τον τρόπο της διδασκαλίας και όχι από την "ύλη". Να αναζητούν τα παιδιά τις λύσεις, να συζητάνε για διάφορα θέματα, να βλέπουν "πίσω" από τα πράματα...
Διότι, η αγορά εργασίας θέλει άτομα δημιουργικά, όχι άτομα που να μπορούν να παπαγαλίζουν. Άτομα που να μπορούν να συνεργαστούν, όχι να είναι εγωιστές....
Νομίζω πως αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει στο σχολείο. Η συνειδητοποίηση του ρόλου του.
Σίγουρα όμως το πρόβλημα πηγάζει και από την ελλειπή παιδαγωγική κατάρτηση των εκπαιδευτικών. Ακόμα και στις φιλολογικές σχολές, δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μαθήματα ώστε να εξοικειωθούν οι καθηγητές με νεότερου είδους διδασκαλίες. Πράγμα, απαράδεκτο.
Όσο για το αν γίνονται έρευνες γύρω από το τι γίνεται στα σχολεία και το τι θέλουν οι μαθητές...να σας πω πως πράγματι γίνονται. Μόνο που γίνονται ανεξάρτητα από το Π.Ι. ή το Υπουργείο, αλλά γίνονται μέσα από τα Πανεπιστήμια ή τα ερευνητικά κέντρα για να παραμείνουν μέσα σε αυτά. Κι εγώ σκοπεύω να κάνω έρευνα σε λίγο καιρό γύρω από τι ακριβώς γίνεται στα σχολεία μας, αλλά δεν έχω ιδέα πως αυτό θα βγει παραέξω. Πολύ απλά γιατί το Π.Ι. δεν ζητάει ποτέ την άποψη των πανεπιστημιακών που πράγματι ξέρουν τι τους γίνεται και οι έρευνες μένουν να σκονίζονται.
Νομίζω πως βγήκα εκτός θέματος.
Αλλά νομίζω πως μπορούν να αλλάξουν τα σχολεία μας. Και η αλλαγή θα αρχίσει πρώτα από τους συνειδητοποιημένους καθηγητές για να φτάσει στο Υπουργείο. Γιατί, ακόμα και αν το υπουργείο θεσπίσει ένα πρόγραμμα σπουδών πολύ προοδευτικό, νομίζει κανείς πως οι παραδοσιακοί καθηγητάδες που βαριούνται θα κάνουν κάποια αλλαγή στο παπαγαλίστικο μάθημά τους;;;
Αυτά είχα να θέσω προς το παρόν. Ακούω απόψεις...
Προσωπικά γνωρίζω όλες τις νεότερες παιδαγωγικές μεθόδους λόγω αντικεμένου σπουδών και πραγματικά, όταν διαβάζω για το πώς γίνεται η διδασκαλία σε άλλες χώρες, εγώ πεισμώνω και θέλω να πάω στο σχολείο να κάνω καλύτερη την παιδεία (είμαι φιλόλογος και δεν έχω διοριστεί ακόμα).
Η μαθητοκεντρική μάθηση υπάρχει εδώ και 40 χρόνια (ειδικά σε χώρες όπως η Αυστραλία) και από εκεί φαίνεται το πόσο πίσω είμαστε.
Εγώ έχω να πω το εξής. Το σχολείο δεν έχει μόνο τον ρόλο να μεταδώσει απλές, στιγνές γνώσεις και αυτό πρέπει να το καταλάβουν πολύ καλά όλοι οι καθηγητές που απλά "διεκπαιρεώνουν" μια ύλη. Πολλές φορές κι εγώ ως μαθήτρια αναρωτήθηκα, γιατί στο καλό του τα μαθαίνω όλα αυτά τα πράγματα. Ακόμα και για τις πανελλήνιες, μπορεί να έμαθα παπαγαλία της ιστορία ώστε να γράψω άριστα, αλλά τώρα δεν θυμάμαι λέξη από αυτήν.
Αυτό που θέλει να μας δώσει το σχολείο είναι δεξιότητες και όχι μόνο γνώσεις. Να μας δώσει τη δεξιότητα του να βρίσκουμε μόνοι μας τη γνώση, με δημιουργικό τρόπο και συνεργατικό τρόπο. Να μας δώσει τη δεξιότητα της σωστής επικοινωνίας. Βλέπεις απόφοιτους που δεν μπορείς να συνεννοηθείς μαζί τους. Να μας δώσει τη δεξιότητα της κριτικής σκέψης. Και όλα αυτά, δίνονται μέσα από τον τρόπο της διδασκαλίας και όχι από την "ύλη". Να αναζητούν τα παιδιά τις λύσεις, να συζητάνε για διάφορα θέματα, να βλέπουν "πίσω" από τα πράματα...
Διότι, η αγορά εργασίας θέλει άτομα δημιουργικά, όχι άτομα που να μπορούν να παπαγαλίζουν. Άτομα που να μπορούν να συνεργαστούν, όχι να είναι εγωιστές....
Νομίζω πως αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει στο σχολείο. Η συνειδητοποίηση του ρόλου του.
Σίγουρα όμως το πρόβλημα πηγάζει και από την ελλειπή παιδαγωγική κατάρτηση των εκπαιδευτικών. Ακόμα και στις φιλολογικές σχολές, δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μαθήματα ώστε να εξοικειωθούν οι καθηγητές με νεότερου είδους διδασκαλίες. Πράγμα, απαράδεκτο.
Όσο για το αν γίνονται έρευνες γύρω από το τι γίνεται στα σχολεία και το τι θέλουν οι μαθητές...να σας πω πως πράγματι γίνονται. Μόνο που γίνονται ανεξάρτητα από το Π.Ι. ή το Υπουργείο, αλλά γίνονται μέσα από τα Πανεπιστήμια ή τα ερευνητικά κέντρα για να παραμείνουν μέσα σε αυτά. Κι εγώ σκοπεύω να κάνω έρευνα σε λίγο καιρό γύρω από τι ακριβώς γίνεται στα σχολεία μας, αλλά δεν έχω ιδέα πως αυτό θα βγει παραέξω. Πολύ απλά γιατί το Π.Ι. δεν ζητάει ποτέ την άποψη των πανεπιστημιακών που πράγματι ξέρουν τι τους γίνεται και οι έρευνες μένουν να σκονίζονται.
Νομίζω πως βγήκα εκτός θέματος.
Αλλά νομίζω πως μπορούν να αλλάξουν τα σχολεία μας. Και η αλλαγή θα αρχίσει πρώτα από τους συνειδητοποιημένους καθηγητές για να φτάσει στο Υπουργείο. Γιατί, ακόμα και αν το υπουργείο θεσπίσει ένα πρόγραμμα σπουδών πολύ προοδευτικό, νομίζει κανείς πως οι παραδοσιακοί καθηγητάδες που βαριούνται θα κάνουν κάποια αλλαγή στο παπαγαλίστικο μάθημά τους;;;
Αυτά είχα να θέσω προς το παρόν. Ακούω απόψεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.