statistikos
Δραστήριο μέλος
Ο statistikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 674 μηνύματα.
21-01-10
11:43
Nαι, σαφώς δεν το καταλαβαίνω, εξάλλου, δεν έχω βρεθεί στη θέση σου. Όμως παλαιότερα (ίσως και σήμερα), για κάποιους ανθρώπους πολυτέλεια ήταν και η ελευθερία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει οι άνθρωποι να γίνονται υποχρεωτικά για 6 ή 9 μήνες... δούλοι, για να δουν πώς είναι να μην έχεις την ελευθερία σου και να την εκτιμήσεις περισσότερο; Αντίστοιχα, πρέπει να πηγαίνουμε όλοι υποχρεωτικά στο στρατό για να δούμε πώς είναι να στερείσαι κάποια άλλα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα;
Ίσως γίνομαι πολύ ιδεαλιστής και ρομαντικός, αλλά κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην κάλυψη των βασικών του βιολογικών και συναισθηματικών αναγκών (αν και το αν καλυφθούν οι συναισθηματικές ανάγκες κάποιου εξαρτάται κυρίως από τον ίδιο) και στη γνώση. Και ναι, συμφωνώ μαζί σου ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στα παραπάνω. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, θεωρώ ότι θα αξιοποιούνταν πολύ καλύτερα ο χρόνος που θα αφιέρωνα σε μια τυχόν συνεισφορά που θα έπρεπε να κάνω σε αυτό τον κόσμο, σε αυτούς τους 9 μήνες, με το να πάω να εργαστώ χωρίς αμοιβή, παρά μόνο για τα βασικά πράγματα που χρειάζομαι για να ζήσω αξιοπρεπώς, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για να λειτουργήσει ένα σχολείο σε χώρα της Αφρικής. Ως σκοπός είναι πολύ πιο ευγενής και πολύ πιο κοντά στον απλό άνθρωπο, απ' ό,τι η εκπαίδευση στα όπλα (γιατί αυτό υποτίθεται ότι είναι το αντικείμενο του στρατού).
Πάντως, άλλο η λέξη πολυτέλεια με τη λέξη δεδομένη κατάσταση, και άλλο η λέξη φυσιολογικό. Σαφώς και είναι φυσιολογικό ένας άνθρωπος να έχει πρόσβαση στα βασικά αγαθά που χρειάζεται για να ζήσει αξιοπρεπώς. Ή, μάλλον, όχι. Θα έπρεπε να είναι φυσιολογικό. Κι εδώ τίθεται το ζήτημα σχετικά με το τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Τι είναι φυσιολογικό και τι όχι. Γιατί εσύ μπορεί να θεωρείς φυσιολογικό να κυκλοφορείς με ρούχα, ο Μπα-Σα-Ντι όμως από τη φυλή των Μασάι θεωρεί φυσιολογικό να κυκλοφορεί ημίγυμνος. Επομένως, συμφωνούμε ότι ο όρος "φυσιολογικό" είναι σχετικός; Νομίζω ναι, αν διαφωνείς, πες το. Επομένως, η ερώτηση που θα έπρεπε να κάνω σε αυτή την περίπτωση, είναι: Θεωρείς πως όλα αυτά τα βασικά που χρειάζεται ένας άνθρωπος για μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να είναι φυσιολογικά;
+
Συμφωνούμε. Απλά σου δίχνει μερικά πτυχές της προσωπικότητας σου, που δεν ήξερες πως τις έχεις. Και σε ωριμάζει- σε ξυπνάει (αν τυχόν κοιμάσαι). Μιλάω για όσους δεν κάνουν διακοπές.
Από εκεί και πέρα, συμφωνώ πως υπάρχουν καλύτερα πράγματα να κάνεις από το νας πας στρατό. Απλά για λόγους οικονομικούς κυρίως και όχι αμυντικούς χρειάζονται φαντάρους. Επίσης δεν μπορείς να αποκλείσεις το ενδεχόμενο να γίνει πόλεμος. Επομένως σε αυτή την περίπτωση πρέπει να ξέρεις τουλάχιστον να κρατάς ένα όπλο στα χέρια σου. Στην τελική την οικογένεια σου θα προστατέψεις...μακριά από μας.
Από εκεί και πέρα, δεν είναι όλα τόσο τραγικά υπερβολικά όσο τα παρουσιάζετε.
Αν σου έδινε ένσημα, για όσο καιρό είσαι εκεί, τότε πραγματικά δεν θα ήταν καν χαμένος χρόνος. Αλλά ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα σου.
Εμένα μου δώθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Είδα κουλτούρες, απόψεις, συζήτησα και πολλές φορές περάσαμε και όμορφα και κρατήσαμε παρέες.
Αυτό είναι στα πλέον θετικά του στρατού. Με τις ώρες που εργάζομαι, δεν θα είχα ποτέ την δυνατότητα για κάτι τέτοιο.
Έχει και θετικά κα αρνητικά ο στρατός. Όλα στο μυαλό είναι. Και πολύ γέλιο...Σας διαβεβαιώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
statistikos
Δραστήριο μέλος
Ο statistikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 674 μηνύματα.
15-01-10
16:09
Επειδή με άγγιξε το θέμα είπα να γράψω.
Θα μιλήσω για αυτούς που υπηρετούν κανονικά ανεξαρτήτως σώματος και όχι για τα βύσματα, που κάνουν διακοπές.
1) Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μπορεί να κάνει και πόσο μπορεί να αντέξει. Ο στρατός σε κάνει να το δεις αυτό. Σου δείχνει αντοχές που ούτε ήξερες ότι τις έχεις.
2) Σε κάνει να εκτιμάς πράγματα που σου φένονται φυσιολογικά. Η τουαλέτα, το κρεβάτι,ο ύπνος, το pc, οι γκόμενες, η οικογένεια κτλ. σου φαίνονται νορμάλ, επειδή δεν τα στερήθηκες ποτέ. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ένα μεγάλο σχολείο. Μαθαίνεις να εκτιμάς. Ότι μέχρι χθες ήταν καθημερινότητα, σήμερα είναι πολυτέλεια.
3) Εισάγεσαι στην μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις σε παίρνει ένα παιδάκι και σε βάζει να ζήσεις καταστάσεις εξομοίωσης της Ελληνικής καθημερινότητας. Βλέπεις τι σημαίνει δημόσιος υπάλληλος, βλέπεις τι σημαίνει να σε διοικεί ένας ηλίθιος, βλέπεις τι σημαίνει να έχεις βύσμα και τι όχι, βιώνεις την αδικία καθημερινά στο πετσί σου. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Επίσης τρομερό σχολείο.
4) Από την άλλη χάνεις ένα χρόνο από τη ζωή σου. Είτε σε ένσημα είτε σε χρήματα. Θα έπρεπε να αναγνωρίζεται κανονικά χωρίς να πληρώνεις, ως χρόνος συντάξιμος, κατά τη γνώμη μου.
Για να κλείσω, σε ένα παιδί που είναι ψημένο από τη ζωή (ελάχιστα είναι), δεν προσφέρει κάτι σημαντικό.
Για τα περισσότερα αγόρια όμως, προσφέρει κάποιες εμπειρίες που είναι ανεκτίμητες. Σε προετοιμάζει καλά για την κοινωνία έξω.
Θα μιλήσω για αυτούς που υπηρετούν κανονικά ανεξαρτήτως σώματος και όχι για τα βύσματα, που κάνουν διακοπές.
1) Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μπορεί να κάνει και πόσο μπορεί να αντέξει. Ο στρατός σε κάνει να το δεις αυτό. Σου δείχνει αντοχές που ούτε ήξερες ότι τις έχεις.
2) Σε κάνει να εκτιμάς πράγματα που σου φένονται φυσιολογικά. Η τουαλέτα, το κρεβάτι,ο ύπνος, το pc, οι γκόμενες, η οικογένεια κτλ. σου φαίνονται νορμάλ, επειδή δεν τα στερήθηκες ποτέ. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι ένα μεγάλο σχολείο. Μαθαίνεις να εκτιμάς. Ότι μέχρι χθες ήταν καθημερινότητα, σήμερα είναι πολυτέλεια.
3) Εισάγεσαι στην μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις σε παίρνει ένα παιδάκι και σε βάζει να ζήσεις καταστάσεις εξομοίωσης της Ελληνικής καθημερινότητας. Βλέπεις τι σημαίνει δημόσιος υπάλληλος, βλέπεις τι σημαίνει να σε διοικεί ένας ηλίθιος, βλέπεις τι σημαίνει να έχεις βύσμα και τι όχι, βιώνεις την αδικία καθημερινά στο πετσί σου. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Επίσης τρομερό σχολείο.
4) Από την άλλη χάνεις ένα χρόνο από τη ζωή σου. Είτε σε ένσημα είτε σε χρήματα. Θα έπρεπε να αναγνωρίζεται κανονικά χωρίς να πληρώνεις, ως χρόνος συντάξιμος, κατά τη γνώμη μου.
Για να κλείσω, σε ένα παιδί που είναι ψημένο από τη ζωή (ελάχιστα είναι), δεν προσφέρει κάτι σημαντικό.
Για τα περισσότερα αγόρια όμως, προσφέρει κάποιες εμπειρίες που είναι ανεκτίμητες. Σε προετοιμάζει καλά για την κοινωνία έξω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.