blinky
Νεοφερμένος
Η blinky αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μαθητής Α' λυκείου. Έχει γράψει 59 μηνύματα.
15-01-10
21:29
ευχαριστώ παρα πολύ!!!αν κ γράψαμε,έπεσε για την γλωσσομάθεια και έγραψα πολύ καλα ))ΚΡΙΤΙΚΗ
ΟρισμόςΚριτική είναι η έκφραση μιας γνώμης . Με την κριτική εκφράζουμε τον προβληματισμό μας
πάνω σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος ή ατομικού επιπέδου .
Πρόκειται δηλαδή για την αξιολόγηση ατόμων , καταστάσεων , αποφάσεων , γεγονότων ,
φαινομένων . Η αξιολόγηση αυτή μπορεί να είναι θετική ή αρνητική. Η κριτική επομένως
εμφανίζεται με την μορφή αποδοχής ή άρνησης , επαίνου ή ψόγου .
Αποτελεί αναγκαιότητα του ατόμου , γιατί έτσι εκδηλώνει στον κοινωνικό χώρο τις σκέψεις
του. Εξάλλου αποτελεί επιπλέον μια φυσική του παρόρμηση , γιατί αυθόρμητα κρίνει καταστάσεις
,παίρνει δηλαδή μια θέση , χωρίς να συνειδητοποιεί πάντα ότι ασκεί κριτική. Απʼ το βαθμό στον
οποίο το άτομο έχει συνειδητοποιήσει το ρόλο της κριτικής , είτε σε ατομικό είτε σε κοινωνικό
επίπεδο, αξιολογείται και η κριτική του ικανότητα .
Προϋποθέσεις σωστής κριτικής
- Λογική σκέψη και κριτική ικανότητα
- Τόλμη , θάρρος , ελευθερία σκέψης
- Σύνδεση συγκεκριμένων συνθηκών με κανόνες λογικής
- Απουσία προκατάληψης και μεροληπτικότητας – ούτε κολακεία , ούτε εμπάθεια
- Σωστή , τολμηρή , σοβαρή , ανεπηρέαστη
- Τεκμηριωμένη , εμπεριστατωμένη με επιχειρήματα
- Σαφής , ειλικρινής , ξεκάθαρη , κατανοητή
- Αντικειμενική , υπεύθυνη , ώριμη με διάθεση βοήθειας και διαφώτισης .
Παράγοντες κριτή – φαινομένου
Η σχέση δεν είναι πάντα ευθύγραμμη και μονοδιάστατη. Σε ένα διάλογο , για παράδειγμα , οι ρόλοι
εναλλάσσονται.
Κριτής : Ρόλο παίζουν οι γνώσεις , οι ικανότητες, ο χαρακτήρας , οι προθέσεις , ο τρόπος . Πρέπει
να τον χαρακτηρίζει αντικειμενικότητα , όσο είναι δυνατόν , καλή γνώση του κρινόμενου ,
ειλικρινείς προθέσεις , παράθεση επιχειρημάτων .
Για τον κρινόμενο : Ρόλο παίζουν ο χαρακτήρας του, η ανεκτικότητά του, η θέλησή του να
αποδεχθεί τα λάθη του και να βελτιωθεί. Πρέπει να ακούσει την κριτική με υπομονή, κατανόηση ,
θάρρος , να ξεπεράσει τον εγωισμό του και την φιλαυτία του και να προχωρήσει σε αυτοκριτική.
Προσφορά κριτικής
Για τον κριτή :
- ασκείται η οξύνοια , το κριτικό πνεύμα
- μαθαίνει ταυτόχρονα να κάνει αυτοκριτική, άρα ενισχύεται ο αυτοέλεγχος , η αξιοπρέπεια ,
η πορεία προς την αυτογνωσία
- καταπολεμά την αδιαφορία , την εμπάθεια , τις προκαταλήψεις
- συνδέεται με τους ανθρώπους , τα προβλήματά τους , αναπτύσσεται η κοινωνικότητά του
- διδάσκεται , βελτιώνει τη στάση του και μαθαίνει να δέχεται την καλοπροαίρετη κριτική
των άλλων .
Για τον κρινόμενο :
- διορθώνει τα λάθη του, αποκτά αυτογνωσία .
- προχωρά σε αυτοκριτική.
Καταπολεμά την αυτοπροβολή , γίνεται αντικειμενικότερος
- Βελτιώνει την προσωπικότητά του, μαθαίνει να κρίνει τους άλλους και να δέχεται τη γνώμη
τους .
Για την κοινωνία :
- φωτίζονται ολόπλευρα οι πλευρές ενός κοινωνικού θέματος
- προτείνονται λύσεις
- βελτιώνονται τα « κακώς κείμενα »
- ενισχύεται ο δημιουργικός διάλογος
- διασφαλίζεται η ελευθερία και η δημοκρατία
Κίνδυνοι κριτικής
Η παραποίηση , η συσκότιση της αλήθειας , η δημιουργία ψευδών εντυπώσεων , η παραπλάνηση ,
η καταπάτηση του κρινόμενου.
Αιτίες παραποίησης κριτικής
- επιπολαιότητα , ανευθυνότητα
- άγνοια , παραπληροφόρηση , χαμηλό πνευματικό επίπεδο
- απουσία ηθικού υποβάθρου
- ανταγωνιστικές τάσεις , επιθυμία μείωσης αντιπάλου
- θεώρηση της κριτικής σα μια προσωπική και όχι κοινωνική υπόθεση
- φανατισμοί , μονόπλευρες νοοτροπίες και αντιλήψεις
- αδιαφορία για τις συνέπειες
Το πρόβλημα της αντικειμενικότητας
Ερώτημα : Κατά πόσο μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας , μπορούμε να είμαστε
αντικειμενικοί στην άσκηση της κριτικής μας ;
Είναι φανερό ότι ως άτομα σύγχρονα , ζώντας σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή , δεν
μπορούμε να απαλλαγούμε από το κλίμα του καιρού μας , την πνοή δηλαδή που χαρακτηρίζει την
εποχή μας , τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν και μας επηρεάζουν συνειδητά ή ασυνείδητα .
Από τη μία πλευρά , ως άνθρωποι με ιδιαίτερη ιδιοσυστασία , ιδιαίτερες εμπειρίες και ξεχωριστές
αναμνήσεις , δεν μπορούμε να τοποθετηθούμε εντελώς αμερόληπτα έναντι των καταστάσεων χωρίς
δηλαδή να βαρύνει κατά ένα ιδιαίτερο τρόπο την προσωπική μας ευαισθησία .
Έναντι αυτών των προβλημάτων , θα μπορούσαμε για το πρώτο να αντιτάξουμε την πλατιά
μόρφωση , που θα προσφέρει μια σφαιρική θεώρηση των πραγμάτων του κόσμου, δια μέσου της
ιστορικής πορείας . Είναι δυνατόν , με αυτό τον τρόπο να μελετήσουμε την εποχή μας από κάποια
απόσταση .
Για το δεύτερο πρόβλημα , η βαθιά ενατένιση , η ενδοσκόπηση του εαυτού μας από τη θέση του «
τρίτου » , θα προσφέρει τη δυνατότητα για πιο ψύχραιμη θεώρηση .
Η αντικειμενική κριτική ωστόσο , σε απόλυτο βαθμό δεν είναι εφικτή . Αποτελεσματικό μέτρο για
τον έλεγχο της υποκειμενικότητας – εκτός των παραπάνω – είναι η αποφυγή της απόλυτης κρίσης .
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είμαστε αμείλικτοι , ούτε φανατικοί , αλλά να αφήνουμε
περιθώρια αναθεώρησης . Αυτό θα πρέπει να τονιστεί ειδικά για τους νέους , οι οποίοι
παρασυρόμενοι από τον αυθορμητισμό τους , γίνονται συχνά φανατικοί κριτές.
:iagree:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.