ellaki
Νεοφερμένος
Η ellaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 101 μηνύματα.
26-11-09
01:53
αν ειλικρινα τη βρισκεις καντο, ειναι για σενα, διαφορετικά κάποια στιγμή της ζωής σου θα κουραστεις και ισως να σου φανει ματαιη ολη αυτή η προσπαθεια. Η μαμά μου (χειρουργός που το 'χε ονειρο απο μικρο παιδί να παει στους γιατρους χωρις συνορα και ειλικρινα απογοητευθηκε που ο δρομος την εβγαλε σε μια συμβατικη ζωη γραφειου , αντε και κλινικων) μού ειπε καποια στιγμη 'η ζωη ειναι μικρη για να κανεις ιατρικη, το καταλαβα στα 45 μου οταν ειδα ποσα πραματα εχασα απο τη δικια μου ζωη και ποσα λιγα τελικα εκανα για τους αλλους (απο αποψη προσφορας)'
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ellaki
Νεοφερμένος
Η ellaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 101 μηνύματα.
23-11-09
21:50
ολη η οικογενεια μου αποτελειται απο γιατρους...και εγω αυτο θελω (πολυ και παθιασμενα).
απ'οτι μου λενε ειναι δυσκολα μονο στις εξετασεις του πανεπ/μιου που γραφεις ενα καρο μαθηματα. αν το αγαπατε οπως εγω αξιζει!!!!! μην τρομαζετε απ'το διαβασμα....και μην πιστευετε οτι τρελενεσαι στο χρημα!!!! επισης αμα εχετε σκοπο να γινετε γιατροι που θα δουλευουν στο δημοσιο για 1400 ευρω δεν λεει!!!! κριμα τοσο διαβασμα και ορεξη!!!! εγω παντως αν καταφερω να περασω και βγαλω και τη σχολη (ειδικοτητες κ.τ.λ) θα ασχοληθω με το ελευθερο επαγγελμα (ιατρειο). αυτα κατα τη δικη μου αποψη....
συμφωνώ ως προς τα χρήματα, με δυό γονείς γιατρούς πάντα με θεωσούσαν ''οικονομικά πολύύύ άνετη'', στην πραγματικότητα ήμουν στη ίδια μοίρα με παιδιά που ο μπαμπάς τους είχε μαγαζί και η μάνα τους έκανε οικιακά... νομίζω είναι πολύ αστοχο να ασχοληθείς με τον κλάδο ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΛΕΦΤΑ!! γίνε καλύτερα οικονομολόγος άμα γουστάρεις τόσο το χρήμα, ο γιατρός παιδιά αν η γριά πεθαίνει και την παρατήσει στη μοίρα της επειδή δεν έχει δυνατότητα να τον πληρώσει είναι φτηνός και κάτι δεν πάει καλά εδώ...συγκεκριμένα γιατρός δημοσίου σε θέση επιμελητή παίρνει 1500 χωρίς εφημερίες και στα μεγάλα κέφια πιάνει (με ξεκόλωμα) 1700-2000, ο διευθυντής 2500 με 3000 μάξιμουμ και με εφημερίες. Τώρα ο ελέυθερος αντιμετωπίζει ίδιες δυσκολίες με ον μαγαζάτορα, δλδ από ψίχουλα τον ένα μήνα μέχρι 3000-3500 τον άλλον (και εφόσον δεν έχει κάνει όνομα ακόμα) , βέβαια τα έσοδα εξαρτώνται κι από τη φύση της ειδικότητας ...αυτά από μένα!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ellaki
Νεοφερμένος
Η ellaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 101 μηνύματα.
09-11-09
00:26
Πώς θα σου φαινόταν αν σου πρότεινα να ... παντρευτείς;
Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να αρχίσεις να σκέπτεσαι για τον εαυτό σου.
Καταντάει γραφικό πια. Τον εμπεδώσαμε τον αριθμό των μορίων σου. Η σιωπή είναι χρυσός, μας βοηθάει να σκεπτόμαστε.
Η ιατρική είναι η καλύτερη σχολή, by the way. Ναι; Ναι.
αλεξάνδρα καθαρά και μόνο να βοηθηθώ προσπαθώ, όχι να κάνω επίδειξη, γι' αυτό παραθέτω τις μύχιες σκέψεις μου, όλα αυτά που πραγματικά με απασχολούν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ellaki
Νεοφερμένος
Η ellaki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, Απόφοιτος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 101 μηνύματα.
08-11-09
17:56
σας παρακαλώ διαβάστε τα δεδομένα που ισχύουν για μένα και εκφέρετε άποψη, γιατί εγώ πλέον τον εαυτό μου δεν τον εμπιστεύομαι (αφού έκανα 2 χρόνια σχέδιο από τεχνολογική -και στη β λυκείου- για αρχιτεκτονική, πέρασα με επιτυχία και με 19700 μόρια!! και τώρα δε μου αρέσει καθόλου η σχολή μου)
οι γονείς μου είναι γιατροί, εγώ την είχα αποκλείσει την ιατρική εξ αρχής επειδή έχω άπειρο πρόβλημα με αίματα και όλα τα συναφή (έχω λιποθυμήσει ίσα με 5-6 φορές) και επειδή οι εντυπώσεις των γονιών μου ήταν αρκετά τραυματικές γύρω από το επάγγελμα (οπότε ποτέ δε με προέτρεψαν, το αντίθετο), η μαμά μου ήθελε να με στείλει φαρμακευτική για να με βάλει σε φαρμακευτική εταιρεία ο μπαμπας μου π είναι παθολόγος ογκολόγος και καταλαβαίνετε τι θα πει αυτό όσον αφορά τη σχέση του με το φάρμακο....εγώ ως γνήσια 17άρα επαναστάτρια ήθελα να κάνω κάτι ξεχωριστό που δύσκολα το πετυχαίνει κανείς (προσθέστε και το γεγονός ότι δε με συγκινούσε ιδιαίτερα η ιδέα του φαρμάκου) και φυσικά αρνιόμουν να αποδεχτώ τη ''βοήθεια'' του μπαμπά και το ''μέσον'' για να προχωρήσω στη ζωή μου, ήθελα να πορευτώ με τις προσωπικές μου δυνάμεις!!!.....τώρα μετά από τόσο καιρό στη φοιτητοζωή της θεσσαλονίκης κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι επιεικώς μπούρδες!!! οι μισοί μηχανικοί έχουν έτοιμα γραφεία από τους γονείς τους και οι μισοί δικηγόροι το ίδιο, ενώ όταν λέω ότι οι γονείς μου είναι γιατροί κι εγώ σπουδάζω αρχιτεκτονική με κοιτάν παράξενα..... τώρα που απεχθάνομαι τη σχολή μου (λόγω της υπερβολικά καλλιτεχνικής χροιάς της) νιώθω απείρως ανώριμη και ηλίθια και ένοχη απέναντι στη μητέρα μου που μου έλεγε ''ο αρχιτέκτονας πρέπει να χει πάθος και να ναι τρελός με τη δουλειά του'' και στο μπαμπά μου που με ρωτούσε ''μα καλά πώς σου ρθε η αρχιτεκτονική!''....τότε ήταν η επανάστασή μου απέναντι σ όλους τους συντηρητικούς καθηγητές που πίεζαν την απουσιολόγο της τάξης ''να γίνει γιατρίνα σαν τον μπαμπά και τη μαμά'', τώρα θεωρώ την επιλογή μου απερισκεψία και εφηβική ανωριμότητα....τέλοσπάντων εδώ κατέληξα μετά από πολλή σκέψη και βαθιά ενδοσκόπηση ως φοιτήτρια πλέον.....ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ??? είναι το ζήτημα.... επιλογή πρώτη κάνω ένα 10% για να μπω στους πολιτικούς μηχανικούς από του χρόνου και φέτος το ρίχνω στη φιλοσοφία και ασχολούμαι με τον εαυτό μου....επιλογή δεύτερη ξαναδίνω από θετική κατεύθυνση και μπαίνω είτε φαρμακευτική είτε ιατρική ρισκάροντας πάντα καθώς χάνω την περσινή μου βαθμολογία να μείνω στην αρχιτεκτονική (κουράγιο να ξαναδιαβάσω έχω μαι χαρά)....πείτε κάτι ρε παιδιάαααααα? είμαι σε δίλημμα!
οι γονείς μου είναι γιατροί, εγώ την είχα αποκλείσει την ιατρική εξ αρχής επειδή έχω άπειρο πρόβλημα με αίματα και όλα τα συναφή (έχω λιποθυμήσει ίσα με 5-6 φορές) και επειδή οι εντυπώσεις των γονιών μου ήταν αρκετά τραυματικές γύρω από το επάγγελμα (οπότε ποτέ δε με προέτρεψαν, το αντίθετο), η μαμά μου ήθελε να με στείλει φαρμακευτική για να με βάλει σε φαρμακευτική εταιρεία ο μπαμπας μου π είναι παθολόγος ογκολόγος και καταλαβαίνετε τι θα πει αυτό όσον αφορά τη σχέση του με το φάρμακο....εγώ ως γνήσια 17άρα επαναστάτρια ήθελα να κάνω κάτι ξεχωριστό που δύσκολα το πετυχαίνει κανείς (προσθέστε και το γεγονός ότι δε με συγκινούσε ιδιαίτερα η ιδέα του φαρμάκου) και φυσικά αρνιόμουν να αποδεχτώ τη ''βοήθεια'' του μπαμπά και το ''μέσον'' για να προχωρήσω στη ζωή μου, ήθελα να πορευτώ με τις προσωπικές μου δυνάμεις!!!.....τώρα μετά από τόσο καιρό στη φοιτητοζωή της θεσσαλονίκης κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι επιεικώς μπούρδες!!! οι μισοί μηχανικοί έχουν έτοιμα γραφεία από τους γονείς τους και οι μισοί δικηγόροι το ίδιο, ενώ όταν λέω ότι οι γονείς μου είναι γιατροί κι εγώ σπουδάζω αρχιτεκτονική με κοιτάν παράξενα..... τώρα που απεχθάνομαι τη σχολή μου (λόγω της υπερβολικά καλλιτεχνικής χροιάς της) νιώθω απείρως ανώριμη και ηλίθια και ένοχη απέναντι στη μητέρα μου που μου έλεγε ''ο αρχιτέκτονας πρέπει να χει πάθος και να ναι τρελός με τη δουλειά του'' και στο μπαμπά μου που με ρωτούσε ''μα καλά πώς σου ρθε η αρχιτεκτονική!''....τότε ήταν η επανάστασή μου απέναντι σ όλους τους συντηρητικούς καθηγητές που πίεζαν την απουσιολόγο της τάξης ''να γίνει γιατρίνα σαν τον μπαμπά και τη μαμά'', τώρα θεωρώ την επιλογή μου απερισκεψία και εφηβική ανωριμότητα....τέλοσπάντων εδώ κατέληξα μετά από πολλή σκέψη και βαθιά ενδοσκόπηση ως φοιτήτρια πλέον.....ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ??? είναι το ζήτημα.... επιλογή πρώτη κάνω ένα 10% για να μπω στους πολιτικούς μηχανικούς από του χρόνου και φέτος το ρίχνω στη φιλοσοφία και ασχολούμαι με τον εαυτό μου....επιλογή δεύτερη ξαναδίνω από θετική κατεύθυνση και μπαίνω είτε φαρμακευτική είτε ιατρική ρισκάροντας πάντα καθώς χάνω την περσινή μου βαθμολογία να μείνω στην αρχιτεκτονική (κουράγιο να ξαναδιαβάσω έχω μαι χαρά)....πείτε κάτι ρε παιδιάαααααα? είμαι σε δίλημμα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.