Antonis.1821
Νεοφερμένος
Ο Antonis.1821 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 104 ετών και Καθηγητής. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
06-11-09
20:38
Χεχεχεχε! Παιδιά, μου άρεσε αυτό το ποστ!
Ας σοβαρευτώ όμως, γιατί βλέπω τη Ναταλία να μ' αρχίζει στο... βρύσιμο .
Λοιπόν, πρώτον, ΟΛΟΙ οι καθηγητές σας, όταν ήταν μαθητές, αναγκάστηκαν να ανταπεξέλθουν σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες, δηλ. σε πολύ μεγαλύτερη ύλη και πολύ πιο δύσκολα διαγωνίσματα. Οπότε, πιστέψτε με, έχουμε πολύ δυσκολότερη εμπειρία ως μαθητές, και συνεπώς ξέρουμε ότι ΜΠΟΡΕΙΤΕ να τα καταφέρετε σ' ό,τι σας ζητάμε. Π.χ. δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά οι άριστοι μαθητές του σχολείου συνήθως κάνουν και αγγλικά, γερμανικά, κιθάρα, μπάσκετ κτλ! Πώς τα καταφέρνουν σ' όλ' αυτά (και δεν θέλουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ να σταματήσουν κάτι απ' αυτά)?
Εξάλλου στο Λύκειο θα είστε υποχρεωμένοι να γράφετε ΜΟΝΟ ένα διαγώνισμα το χρόνο (συνήθως στο 1ο τετράμηνο). Δεν ξέρω πόσα τεστ βέβαια θα δίνει ο κάθε συνάδελφος, αλλά το σημαντικό (εννοώ το διαγώνισμα) θα είναι ένα, και τα υπόλοιπα θα είναι στην ουσία η προφορική σας απόδοση.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ μέσα σε 10 γραμμές να εξηγήσω γιατί "πρέπει" να σας πιέζουμε. Θα σας μεταφέρω όμως την εμπειρία μου από την 3-ετή διδασκαλία σε αμερικάνικο σχολείο (Miami, Florida), και από το αμερικάνικο εκπαιδευτικό σύστημα 2/θμιας εκ/σης, όπου οι μαθητές δεν πιέζονται καθόλου (οκ, σχεδόν καθόλου) και, δυστυχώς, είναι, φοβάμαι, η εικόνα και της δικής μας Ελλάδας σε κάποια χρόνια (εξάλλου ως χώρα πάντα μιμούμαστε τους άλλους και στην παιδεία μας): Λοιπόν εκεί τα μαθήματα είναι λίγα στο λύκειο (5-6), εκ των οποίων βάρος (εθνικές εξετάσεις) δίνουν -συνήθως- μόνο σε 2: μαθηματικά και γλώσσα. Επίσης, στις τάξεις είναι 35 με 40 μαθητές, και τα βιβλία τους είναι... τόμοι (φανταστείτε ότι στη Δ Δημοτικού π.χ. τα μαθηματικά ήταν ένας τόμος 800 σελίδων με 24 κεφάλαια - δηλ. ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ!). Ξέρετε τι επίπεδο μαθητών έβγαιναν από κει λοιπόν? Ο ΠΑΤΟΣ! Και δεν εννοώ τον πάτο το δικό μας, δηλ. ένας μαθητής του... 9. Αυτός θα ήταν αστέρι εκεί! Και δεν κάνω καθόλου πλάκα! Τελειώνουν λοιπόν το Λύκειο και, αμόρφωτοι όπως είναι οι περισσότεροι μαθητές, δεν μπορούν να κάνουν τίποτ' άλλο παρά να δουλέψουν ως εργάτες (γκαρσόνια, μάστορες, υπάλληλοι γραφείων κτλ), έχοντας αφεντικά Έλληνες, Ινδούς, Γερμανούς, Κινέζους, Ρουμάνους κτλ! Διότι εμείς (και οι Ινδοί, Γερμανοί κτλ) έχουμε (ακόμα) "δύσκολο" σχολείο, και άρα "βγαίνουμε" μορφωμένοι. Μέσα σε μερικά χρόνια δηλ. εφοδιαζόμαστε τόσο καλά με γνώση και τρόπους σκέψης, που, έχουμε τουλάχιστον τις ικανότητες να ανέβουμε ψηλά επαγγελματικά, και να απολαμβάνουμε μια άνετη ζωή. Οκ, ξέρω ότι εδώ στην Ελλάδα, δυστυχώς οι φελλοί, και όχι οι καλοί -συνήθως- προχωράνε, αλλά κι αυτό σιγά σιγά πάει να αλλάξει.
Ουπς:!:! Τελικά έγραψα πάνω από 10 γραμμές!
Πάω τώρα στο άλλο σύμπαν (u no, το παράλληλο), γιατί έχω κάτι δουλειές εκεί!
Ας σοβαρευτώ όμως, γιατί βλέπω τη Ναταλία να μ' αρχίζει στο... βρύσιμο .
Λοιπόν, πρώτον, ΟΛΟΙ οι καθηγητές σας, όταν ήταν μαθητές, αναγκάστηκαν να ανταπεξέλθουν σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες, δηλ. σε πολύ μεγαλύτερη ύλη και πολύ πιο δύσκολα διαγωνίσματα. Οπότε, πιστέψτε με, έχουμε πολύ δυσκολότερη εμπειρία ως μαθητές, και συνεπώς ξέρουμε ότι ΜΠΟΡΕΙΤΕ να τα καταφέρετε σ' ό,τι σας ζητάμε. Π.χ. δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά οι άριστοι μαθητές του σχολείου συνήθως κάνουν και αγγλικά, γερμανικά, κιθάρα, μπάσκετ κτλ! Πώς τα καταφέρνουν σ' όλ' αυτά (και δεν θέλουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ να σταματήσουν κάτι απ' αυτά)?
Εξάλλου στο Λύκειο θα είστε υποχρεωμένοι να γράφετε ΜΟΝΟ ένα διαγώνισμα το χρόνο (συνήθως στο 1ο τετράμηνο). Δεν ξέρω πόσα τεστ βέβαια θα δίνει ο κάθε συνάδελφος, αλλά το σημαντικό (εννοώ το διαγώνισμα) θα είναι ένα, και τα υπόλοιπα θα είναι στην ουσία η προφορική σας απόδοση.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ μέσα σε 10 γραμμές να εξηγήσω γιατί "πρέπει" να σας πιέζουμε. Θα σας μεταφέρω όμως την εμπειρία μου από την 3-ετή διδασκαλία σε αμερικάνικο σχολείο (Miami, Florida), και από το αμερικάνικο εκπαιδευτικό σύστημα 2/θμιας εκ/σης, όπου οι μαθητές δεν πιέζονται καθόλου (οκ, σχεδόν καθόλου) και, δυστυχώς, είναι, φοβάμαι, η εικόνα και της δικής μας Ελλάδας σε κάποια χρόνια (εξάλλου ως χώρα πάντα μιμούμαστε τους άλλους και στην παιδεία μας): Λοιπόν εκεί τα μαθήματα είναι λίγα στο λύκειο (5-6), εκ των οποίων βάρος (εθνικές εξετάσεις) δίνουν -συνήθως- μόνο σε 2: μαθηματικά και γλώσσα. Επίσης, στις τάξεις είναι 35 με 40 μαθητές, και τα βιβλία τους είναι... τόμοι (φανταστείτε ότι στη Δ Δημοτικού π.χ. τα μαθηματικά ήταν ένας τόμος 800 σελίδων με 24 κεφάλαια - δηλ. ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ!). Ξέρετε τι επίπεδο μαθητών έβγαιναν από κει λοιπόν? Ο ΠΑΤΟΣ! Και δεν εννοώ τον πάτο το δικό μας, δηλ. ένας μαθητής του... 9. Αυτός θα ήταν αστέρι εκεί! Και δεν κάνω καθόλου πλάκα! Τελειώνουν λοιπόν το Λύκειο και, αμόρφωτοι όπως είναι οι περισσότεροι μαθητές, δεν μπορούν να κάνουν τίποτ' άλλο παρά να δουλέψουν ως εργάτες (γκαρσόνια, μάστορες, υπάλληλοι γραφείων κτλ), έχοντας αφεντικά Έλληνες, Ινδούς, Γερμανούς, Κινέζους, Ρουμάνους κτλ! Διότι εμείς (και οι Ινδοί, Γερμανοί κτλ) έχουμε (ακόμα) "δύσκολο" σχολείο, και άρα "βγαίνουμε" μορφωμένοι. Μέσα σε μερικά χρόνια δηλ. εφοδιαζόμαστε τόσο καλά με γνώση και τρόπους σκέψης, που, έχουμε τουλάχιστον τις ικανότητες να ανέβουμε ψηλά επαγγελματικά, και να απολαμβάνουμε μια άνετη ζωή. Οκ, ξέρω ότι εδώ στην Ελλάδα, δυστυχώς οι φελλοί, και όχι οι καλοί -συνήθως- προχωράνε, αλλά κι αυτό σιγά σιγά πάει να αλλάξει.
Ουπς:!:! Τελικά έγραψα πάνω από 10 γραμμές!
Πάω τώρα στο άλλο σύμπαν (u no, το παράλληλο), γιατί έχω κάτι δουλειές εκεί!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.