underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
05-02-07
01:54
Isiliel:
Όχι βρε, πώς σου ήρθε πως ο τρόπος είναι ύπουλος; Τα παιδιά εκπαιδεύονται για να το κάνουν αυτό.
Γιώργος:
Για μένα είναι πολύ αρνητικό να υπάρχουν ειδικά σχολεία για παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς, αν και πολύ εκπαιδευτικοί έχουν άλλη άποψη. Είναι όντως μεγάλη συζήτηση, αλλά η ιδέα που προωθείται στις περισσότερες δυτικές χώρες (και την Ελλάδα) είναι αυτή της ένταξης και ενός σχολείου για όλους στα πλαίσια του δυνατού.
Όχι βρε, πώς σου ήρθε πως ο τρόπος είναι ύπουλος; Τα παιδιά εκπαιδεύονται για να το κάνουν αυτό.
Γιώργος:
Για μένα είναι πολύ αρνητικό να υπάρχουν ειδικά σχολεία για παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς, αν και πολύ εκπαιδευτικοί έχουν άλλη άποψη. Είναι όντως μεγάλη συζήτηση, αλλά η ιδέα που προωθείται στις περισσότερες δυτικές χώρες (και την Ελλάδα) είναι αυτή της ένταξης και ενός σχολείου για όλους στα πλαίσια του δυνατού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
04-02-07
23:46
Θα ήταν χρήσιμο αν οι ξενιτεμένοι ή όσοι γνωρίζουν κάτι σχετικό να μας πουν δύο (τρία-τέσσερα ) πράγματα πάνω στα "προγράμματα παρέμβασης" άλλων χωρών.
[Πρώτη φορά ακούω αυτόν τον όρο ]
Κι εγώ Γιώργο δεν ήξερα πολλά πράγματα ως φέτος που κάνω το μεταπτυχιακό μου. Στην Σκωτία για παράδειγμα υπάρχουν καταρχάς ειδικά σχολεία για παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς (κάτι που στο οποίο προσωπικά είμαι εναντίον αλλά τέλος πάντων). Πέρα από αυτό, στα mainstream σχολεία υπάρχουν εκπαιδευτικοί εξειδικευμένοι στην παρέμβαση με παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς (κάτι στο οποίο κι εγώ εκπαιδεύομαι ). Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι πολλές.
Ένα παράδειγμα είναι το peers mediation. Μαθητές κάνουν μια ''εκπαίδευση'' και λειτουργούν σαν ''μεσολαβητές'' στις παρεξηγήσεις που γίνονται με συνομηλίκους. Κι αυτό λειτουργεί με καλά αποτελέσματα, όσο κι αν φαίνεται παράξενο! Βέβαια υπάρχουν πολλά άλλα, όμως να μην πολυλογώ.
Κάτι που γίνεται κυρίως στην Αμερική και μπορεί να διαβάσει κάποιος σχετικά στο βιβλίο "Συναισθηματική Νοημοσύνη" του David Goleman, είναι τα μαθήματα συναισθηματικής νοημοσύνης. Σε αυτά οι μαθητές μαθαίνουν να διαχωρίζουν τα συναισθήματά τους και να αντιλαμβάνονται ποιά οδηγούν σε δημιουργικές πράξεις. Και αρχίζουν να κατανοούν πως να τα διαχειρίζονται λειτουργικά. Μιλάμε για μαθήματα με μεγάλη αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών, τα οποία εφαρμόζονται σε περιοχές "γκέτο".
Κουράστηκα, σταματάω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.