eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
26-11-09
19:38
Καλούτσικη ήταν, η αντικειμενικότητά της έπασχε ελαφρώς και οι ηθοποιοί έπρεπε να είναι πιο ζωντανοί. .
Γιατι πιστευεις ότι η<<Ψυχή βαθιά>> υστερεί σ'αυτό το σημείο;;
-----------------------------------------
Γεγονός πάντως πως πρώτη φορά βλέπω αληθοφανείς μάχες σε ελληνική ταινία και όχι 3 έλληνες να καταλαμβάνουν ιταλικό στρατόπεδο με το τσαρούχι στο ένα χέρι και τον σταυρό στο άλλο.
Σωστό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
21-11-09
17:39
Πιο πριν ειχες πει οτι κλινει προς τα αριστερα αν δεν κανω λαθος.. Λοιπον αν ειναι ετσι, γιατι το κκε μοιραζε φυλλαδια εξω απ τα σινεμα για να μην τη δει ο κοσμος;
Οι ερμηνειες ειναι πραγματι λιγο αρχαριες. Μου φαινεται οτι επειδη ειναι ελληνικη ειμαστε πιο απαιτητικοι (ξεροντας τη γλωσσα) απ οτι θα ημασταν με μια ξενη ταινια..
Χμμ.. Κλισαρισμενη δε θα το λεγα. Απλα ο εμφυλιος ειναι αστειρευτο πηγαδι και ο Βουλγαρης σ αυτη την ταινια αγγιζει μονο ενα μικρο μερος των πραγματων.
Μπά... δε νομίζω να χρειάζεται να ξέρει κανείς άριστα ελληνικά, για να καταλάβει ότι οι ερμηνείες είναι άτονες, χωρίς ένταση και σε κάποιες στιγμές ανιαρές...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
31-10-09
13:15
Αγαπητή τη ταινία δε την είδες απλώς διάβασες τη γνώμη του ίδιου του σκηνοθέτη. Και τι θα έλεγε; Τα καλύτερα...
Εγώ σίγουρα είμαι από τους πρώτους που την είδε και είπα την κριτική μου. Η ταινία είναι αρκετά προσεγμένη και καλοσκηνοθετημένη από τον Παντελή Βούλγαρη. Σε μεταφέρει σε εκείνη την εποχή και το σκηνικό είναι αρκετά πιστευτό. Μάλιστα η σκηνοθεσία σώζει τις γλυκανάλατες ερμηνείες κάνοντάς σε να συμπάσχεις μαζί τους. Για τα ελληνικά δεδομένα επιπλέον είναι αρκετά καλή... Σα νέο Χόλυγουντ...
Αυτό που είπα είναι ότι θα έπρεπε να είναι ακόμα πιο άγριο και ωμό, στην αρχή (και μη ξέροντας τα αληθινά γεγονότα) χάνεσαι, οι ερμηνείες γλυκανάλατες όπως είπα. Και κάποιος πιάστηκε με το προπαγανδιστική. Ε, ναι είναι προπαγανδιστική όσο και να μη φαίνεται εγώ βλέπω μια θετική αύρα προς την αριστερά και δε βλέπω να καταλογίζει τα λάθη και στους δυο... Επίσης τα δυο αδέλφια -εντελώς αρχάρια υποκριτικά- είναι σε διαφορετικές παρατάξεις, αλλά είναι αγαπημένα. Καθόλου δε μάχονται μεταξύ τους, μη τρελαθούμε κιόλας. Και της χάρισα ένα βαθμό μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για ελληνική παραγωγή, αλλιώς θ της έβαζα 6.
Από εκεί και πέρα είναι και υποκειμενικό, αλλά δες τη πρώτα και μη στηρίζεσαι στη γνώμη του σκηνοθέτη. Σου το λέω ως σινεφίλ που είμαι...
Για περισσότερα για την κριτική μου πήγαινε πιο πάνω και θα τη βρεις....
Δεν νομίζω να είναι προπαγανδιστική.Τουλαχιστόν εγώ δεν ένιωσα κάτι τέτοιο.Πάντα ο ηττημένος γεννά αισθήματα συμπόνοιας, λύπης, κατανόησης.Πιθανόν να επηρεάζει το γεγονός ό,τι η αριστερά ηττήθηκε, προδώθηκε, που δεν είχε τη δύναμη να συνεχίσει...Η ουδέτερη οπτική γωνία του Π. Βούλγαρη αλλά και η μεγάλη εμπειρία του στην σκηνοθεσία δεν θα επέτρεπαν την άμεση ή έμμεση στήριξη κάποιας απο τις δυο παρατάξεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
24-10-09
19:06
Ψυχή βαθιά/Ψυχή βαθιά
ΥΠΟΘΕΣΗ: 1949. Η Ελλάδα διανύει τα δύσκολα χρόνια του εμφυλίου πολέμου στον οποίο Έλληνες σκοτώνουν Έλληνες, δίχως αιτία. Δύο αδέλφια, ο Ανέστης (17 χρονών) και ο Βλάσης (14 χρονών) είναι σε αντίπαλα στρατόπεδα και συνάμα αγαπιούνται και οι δυο τους θα νιώσουν σε βάθος τα δεινά αυτού του εμφυλίου πολέμου...
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Σίγουρα όλοι έχουμε ακούσει για τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στην Ελλάδα μετά την κατοχή του '40. Όπου Έλληνες αλληλοσκοτώνονταν επειδή είχαν να χωρίσουν τα δικά τους πολιτικά φρονήματα. Αλλά γιατί όλο αυτό; Μήπως για να έχουμε κι άλλα πτώματα χωρίς ουσία;
Λοιπόν για να παρακολουθήσεις τη ταινία σίγουρα θα πρέπει να έχεις υπόψη το ιστορικοκοινωνικό πλάισιο της εποχής. Δηλαδή οι αντίπαλες παρατάξεις ήταν οι κομμουνιστές και ο Ελληνικός στρατός (οι φασίστες και καλά). Χωρίς αυτό στην αρχή της ταινίας χάνεις κάποια κομμάτια και φυσικά στην αρχή ελάχιστα διευκρινίζεται στη ταινία ότι υπάρχουν δυο αντίπαλα στρατόπεδα.
Εξαρχής το φιλμ μοιάζει με μια προπαγάνδα που θέλει να εγείρει το συναίσθημα του θεατή, βάζοντας τον αριθμό των θανούντων σε τραγικές καταστροφές των Ελλήνων (Βαλκανικοί πόλεμοι, Μικρασιατική καταστροφή και Εμφύλιος πόλεμος). Η ταινία αναφέρεται στον Εμφύλιο πόλεμο, στις αθλιες καταστάσεις της τότε εποχής και φυσικά προσπαθεί να προπαγανδίσει.
Το τι θα δείτε στη ταινία δεν έχει καμία σχέση με τα πρώτα 10 λεπτά περίπου. Όντως αρχικά ξεκινά μπερδεμένα και γλυκανάλατα. Στη συνέχεια όμως εντελώς απροετοίμαστος βλέπεις να εκτυλίσσεται ένας ορυμαγδός. Πιστολίδια, βόμβες και σκοτωμοί με τον ήχο του όπλου να δίνει και να παίρνει ικανό να σου γυρίσει τα έντερα. Ευτυχώς η ταινία δε μένει εκεί και πηγαίνει και λίγο παραπέρα, όπως στο συναίσθημα και τη συγκίνηση. Ας μη λησμονούμε τα δύο αδελφάκια τον Ανέστη (Χρήστο Καρτέρη) και τον 14χρονο Βλάση (Γιώργος Αγγέλκος) που παρά το νεαρό της ηλικίας του αγωνίζεται. Όταν τα αδελφάκια συναντιούνται η συγκίνηση ανεβαίνει, φτάνοντας σταδιακά στο οδυνηρό φινάλε με αποκορύφωμα τα τελευταία λόγια του 14χρονου Βλασάκι. Να σημειωθεί η καλή απεικόνιση της ζωής των αγωνιστών, δηλαδή πώς ζούσαν τι έτρωγαν, τι έλεγαν. Αληθινά πιστευτή όλη η παρουσία τους. Όταν πάλι μπαίνεις στο κτίριο που βρίσκονται οι τραυματισμένοι αγανακτείς, ενώ όταν οι Αμερικάνοι δίνουν το τελευταίο λόγο σίγουρα από το μυαλό σου περνά ότι από τότε όλα περνούσαν από τα χέρια τους (όπως και σήμερα).
Η ταινία, παρά τα όποια κλισέ και την προπαγάνδα, παρά και τα μικρολαθάκια της, λέει απίστευτες αλήθειες. Και αυτές οι αλήθειες συνδυάζομται με την ωμότητα και της σκληρής πραγματικότητας του τότε, αλλά και όποιου πολέμου. Περνά ένα βαθύ αντιπολεμικό μήνυμα και έμμεσα λέει ότι αυτός ο πόλεμος έφερε πολύ πίσω την Ελλάδα και ακόμα πληρώνει κάποιες πληγές από αυτό. Μην ξεχνάμε ότι εμπνέεται από αληθινά γεγονότα, που εντείνει ακόμα πιο πολύ το συναίσθημα.
Τα ρέστα δίνει η σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη. Ο Βούλγαρης κάνει την καλύτερη δουλειά δημιουργώντας ατμόσφαιρα, απεικονίζοντας τη σκληρότητα και βάζοντας τη μουσική που χρειάζοται σε κάποια σημεία. Χωρίς πολλά πολλά σε μεταφέρει στην εποχή του εμφυλίου, δηλαδή το 1946-1949. Πραγματικά η σκηνοθεσία σώζει και τις ερμηνείες. Οι ηθοποιοί είναι στην πλειοψηφία άγνωστοι και άπειροι. Τόσο ο Χρήστος Καρτέρης όσο και ο Γιώργος Αγγέλκος (βασικοί πρωταγωνιστές) αρχικά είναι λίγο γλυκανάλατοι όπως και οι άλλοι ηθοποιοί, αλλά με τη σκηνοθεσία και τη σκληρότητα θέλοντας και μη συμπάσχεις μαζί τους. Ο Θανάσης Βέγγος σε ρόλο έκπληξη ετοιμάζεται να πάρει το νεκρό εγγονό του και λέει την ατάκα: "Έλληνες να ντουφεκάνε Έλληνες;". Απλά σεβασμός εδώ.
Συνοψίζοντας το "Ψυχή βαθιά" θα σας σοκάρει, επειδή πολύ απλά θα το δείτε σα μια γλυκανάλατη ταινία και θα αποδειχθεί το αντίθετο. Λίγο κλισαρισμένη και προπαγανδιστική με κάποια μικρολαθάκια, αλλά΄δεν πάυει να είναι σκληρή, ωμή, αληθινή, σασπενσική, συναισθηματική, δραματική, πολεμική.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ:
Την πάτησα με τη ταινία. Τη θεώρησα γλυκανάλατη, αλλά με εντυπωσίασε. Κάποια πράγματα μου έσπασαν τα νέυρα και κάπου στην ώρα της προβολής μου άφησε ερωτήματα, αλλά μετά μου λύθηκαν. Θα το προτιμούσα πιο ωμό, με λίγη ακόμη προσπάθεια στις ερμηνείες. Αλλά και πάλι κακό δεν είναι. Η σκηνοθεσία άριστη και συνολικά το μήνυμά του το περνά και στο κοινό αφήνει συναίσθημα. Παρ' όλα αυτά (και σίγουρα) πάνω από το βαθμό που θα της βάλω δεν αξίζει, γιατί κάτι μέχρι το τέλος σε ξενίζει. Καλό καλό, αλλά δεν αξίζει και βαθμάρα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:
7/10
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Χρήστος Καρτέρης, Γιώργος Αγγέλκος, Θανάσης Βέγγος...
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:
Παντελής Βούλγαρης
ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
2009
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:
124 λεπτά
MPAA:
-
ΕΙΚΟΝΕΣ:
Ίσως, να είναι το μοναδικό ευάλωτο σημείο της ταινία.Πράγματι κάποιες ερμηνείες θα έπρεπε να είναι πιο <<δυνατές>>.
ΥΓ : Η αφίσα που κυκλοφορεί σε διάφορα μέρη της Αθήνας, αδικεί τον έναν απο τους πρωταγωνιστές (Χρήστο Καρτέρη) της ταινίας, κρίμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
22-10-09
22:11
Σήμερα πήγα και είδα την ταινία του Π. Βούλγαρη.Τελικά άξιζε τον κόπο....Αποκαλύπτει μια μαύρη περίοδο για την Ελληνική ιστορία, αμεροληπτα αντικειμενικά και πάνω απ'όλα με ψυχραιμη σκηνοθετικη ματιά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Απόφοιτος και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
21-10-09
23:15
Άκυρο τελικά.....
Γιατί καλέ ;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.