endless_dream
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η endless_dream αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 126 μηνύματα.
03-10-09
01:46
Εντάξει,και δεν είναι ντροπή.Δεν μεγαλώσαμε όλοι με τον ίδιο τρόπο,δεν γίνεται όλοι να είμαστε από την φύση μας δυναμικοί μιας και έχουμε διαφορετικά ερεθίσματα.Αυτό είναι που μας κάνει να διαφέρουμε μεταξύ μας.Ό,τι μας ενοχλεί όμως,μπορούμε να το αλλάξουμε χωρίς να αλλοιώσουμε το ποιοι είμαστε.
-----------------------------------------
Ναι το καταλαβαίνω,μπορώ να μπω στη θέση τους.Και σίγουρα αυτά τα μικρά βήματα τώρα,θα σε οδηγήσουν σε μεγαλύτερα.Δεν μένεις στάσιμος,αυτό είναι το σημαντικότερο,αλλά προσπαθείς και θα δεις που στο μέλλον θα είναι ακόμα καλύτερα.(το ίδιο ισχύει και για μένα)
-----------------------------------------
Οχι, αυτο γινοταν μεχρι την εφηβεια μου (τα 15 ξερω 'γω). Γενικα και οι γονεις μου ειναι πολυ μικροι σε ηλικια (ηταν κατω απο 20 οταν γεννηθηκα ) οποτε λογικο ηταν να ειναι αρκετα υπερπροστατευτικοι με τον μοναχογιο τους. Αλλα ενταξει, μπορω να πω οτι απο την εφηβεια και μετα μου εχουν δειξει πολλη εμπιστοσυνη και με εχουν αφησει αρκετα αυτονομο. Κι εγω θεωρω οτι ειμαι αρκετα πιο δυναμικος απο οτι ημουν απο τα τελη του Λυκειου και πριν, αλλα σιγουρα εχω αρκετο δρομο ακομα...
Ναι το καταλαβαίνω,μπορώ να μπω στη θέση τους.Και σίγουρα αυτά τα μικρά βήματα τώρα,θα σε οδηγήσουν σε μεγαλύτερα.Δεν μένεις στάσιμος,αυτό είναι το σημαντικότερο,αλλά προσπαθείς και θα δεις που στο μέλλον θα είναι ακόμα καλύτερα.(το ίδιο ισχύει και για μένα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
endless_dream
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η endless_dream αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 126 μηνύματα.
03-10-09
01:38
Ouch. Αυτο που λες το βλεπω και απο μενα... (δε με τιμαει και τοσο αυτο που λεω αλλα τελος παντων )
Μην νομίζεις και εμένα το έκαναν αυτό.Ο πατέρας μου θα έλεγα ότι είναι υπερβολικά δυναμικός και πολλές φορές,όταν αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα και απογοητευόμουν που δεν μπορούσα να το λύσω εγώ,έμπαινε κατευθείαν στη μέση ,πράγμα που ποτέ δεν μου άρεσε.Ήθελα,όσο δύσκολο και αν μου φαινόταν να το λύσω μόνη μου,διότι έτσι θα έπαιρνα σιγά σιγά μπρος και κάθε νέο πρόβλημα θα το αντιμετώπιζα με μεγαλύτερη πυγμή και θάρρος.Τώρα του το έχω ξεκόψει,και γενικά αποφεύγω να του λέω κάποιο πρόβλημα ώστε να το λύσω μόνη μου.Εντάξει,καμιά βοήθεια που και που ευπρόσδεκτη...
Πάντως δεν είναι αργά για να το αλλάξεις αυτό,αν εξακολουθεί να σε χαρακτηρίζει σαν άτομο,αρκεί να κάνεις μια προσπάθεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.